Του RedTerso
Για τρία δεκάλεπτα, η αίσθηση, για όποιον παρακολουθούσε την αναμέτρηση, ήταν ότι η Παρτιζάν, εύκολα ή δύσκολα, θα κατάφερνε να επικρατήσει. Η υπεροχή της σε διάφορους στατιστικούς τομείς, η ατμόσφαιρα του γηπέδου και οι ανεκδίηγητες αποφάσεις των διαιτητών έδειχναν ότι η μπίλια θα κάτσει στο μαύρο με το τελικό σφύριγμα. Δύσκολα θα δήλωνε κάποιος οπαδούς του Ολυμπιακού, όταν ξεκίναγε το τέταρτο δεκάλεπτο, ότι δίνει σοβαρές πιθανότητες στην ανατροπή. Αν το έκανε όμως αυτό, δεν θα είχε παρακολουθήσει προσεκτικά τις δηλώσεις του κόουτς Μπαρτζώκα στην ανάπαυλα. Ο κόουτς, παρά το -8 του ημιχρόνου είχε δηλώσει ότι παίζαμε σύμφωνα με το πλάνο μας και ότι χρειαζόταν απλώς να ελέγξουμε τον ρυθμό και τα συναισθήματά μας για να διεκδικήσουμε το παιχνίδι. Και έτσι ακριβώς ήταν! Οι μπασκετμπολίστες του Θρύλου είχαν κοντρολάρει τον ρυθμό και είχαν περιορίσει σημαντικά την Παρτιζάν, αλλά βρίσκονταν πίσω εξαιτίας των πολλών δεύτερων επιθέσεων που έδιναν στους αντιπάλους τους.
Αυτό συνεχίστηκε και στο τρίτο δεκάλεπτο, παρόλο που οι Πειραιώτες φάνηκε να πατούν καλύτερα στο παρκέ. Η δυστοκία στην επιθετική λειτουργία της ομάδας δεν επέτρεπε να πλησιάσουμε νωρίτερα στο σκορ και, στο ξεκίνημα της τελευταίας περιόδου, τα περιθώρια φαίνονταν ασφυκτικά. Και όμως, ο Ολυμπιακός φόρεσε, σε εκείνο το σημείο, τη στολή του μαχητή και έριξε στο καναβάτσο την ομάδα του μελιτζάνα. Το ροτέισον έκλεισε τελείως (με τον Φαλ να παίζει σε όλο το δεύτερο ημίχρονο, τον Γκος να συνεχίζει στο παρκέ, παρά το γρήγορο και ανύπαρκτο τέταρτο φάουλ που του σφυρίχθηκε), το σχήμα χαμήλωσε (με τον Αρχηγό να κατεβαίνει στη θέση «4») και την άμυνα να γίνεται απροσπέλαστη (με τη συνεισφορά του Γουόκαπ και του Λαρεντζάκη). Ο Ολυμπιακός, στο τελευταίο δεκάλεπτο, έβαλε 28 πόντους, βρίσκοντας επιθετικό ρυθμό μέσω της απίστευτης άμυνας που έπαιζε, επέτρεψε μόλις 10 πόντους στους αντιπάλους και γύρισε από το -13. Αν αυτή η νίκη δεν ήταν δήλωση χαρακτήρα, δεν μπορώ να φανταστώ τι άλλο ήταν...
Κάποια ακόμα δεδομένα. Ο Ολυμπιακός έπαιζε στην πιο εχθρική έδρα που μπορεί να συναντήσει στη διοργάνωση, απέναντι σε μια ομάδα που έπαιζε με την υποχρέωση της νίκης για τη συνέχεια της παρουσίας της στα play-in. Είχε μόλις 30% από το τρίποντο. Είχε χαμηλή δημιουργία, με μόλις 11 ασίστ για 12 λάθη. Είχε 13 ριμπάουντ λιγότερα. Και όμως κατάφερε να κάνει αυτή την τρομερή ανατροπή. Και αυτό γιατί κατέβασε την Παρτιζάν κατά 15 πόντους περίπου από τον μέσο όρο της επιθετικής της συγκομιδής και μέσω της ασφυκτικής του άμυνας κατάφερε να την αναγκάσει να υποπέσει σε 17 λάθη, κερδίζοντας κάποιες από τις χαμένες κατοχές λόγω των ριμπάουντ. Αν συνυπολογίσουμε και το γεγονός ότι οι επιλογές του προπονητή μας αποδιοργάνωσαν πλήρως τον μελιτζάνα (οι αλλαγές στην άμυνα περιορίστηκαν στο τέλευταίο δεκάλεπτο, το χαμηλό σχήμα βοήθησε στον έλεγχο του ρυθμού και στο τρέξιμο και επιστρατεύτηκε μεγαλύτερος επιθετικός πλουραλισμός, με μπόλικο «ακούμπισμα» της μπάλας στον Φαλ), μπορούμε να καταλάβουμε τον τρόπο που ήρθε αυτή η τεράστια ανατροπή!
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΠΑΙΧΤΩΝ
Γουόκαπ: Αψεγάδιαστη εμφάνιση από τον Γουόκαπ. Δεν ήταν τόσο καταλυτικός στο πρώτο μέρος, αλλά, μετά την ανάπαυλα, έκανε τη διαφορά. Αλάνθαστος στην επίθεση, απροσπέλαστος στην άμυνα, κομβικός για το μεγάλο διπλό.
Γουίλιαμς-Γκος: Πολλά έχουν γραφεί για τον Αμερικάνο μέσα στη χρονια. Συνήθως αρνητικά. Όμως με εμφανίσεις σαν τη χθεσινή ο Γκος σίγουρα θα δημιουργήσει ευχάριστο πονοκέφαλο για την παρουσία του στο Λιμάνι. Ο καλύτερος παίχτης μας χτες.
Ράιτ: Έπαιξε μόνο στο δεύτερο δεκάλεπτο. Βοήθησε να συμμαζευτεί λίγο η κατάσταση στα ριμπάουντ και έδωσε πόντους, τη στιγμή που τους αναζητούσαμε με το σταγονόμετρο. Στο δεύτερο μέρος, όμως, δεν χωρούσε στο σχέδιο ανατροπής που εκπονήθηκε στα αποδυτήρια.
Κάνααν: Έδωσε 10 πόντους στην επίθεση, αλλά δεν ήταν τόσο αποτελεσματικός αμυντικά. Στο τέλος επιλέχθηκε το σχήμα-καμικάζι, που γύρισε το ματς και δικαίως δεν χώρεσε ο Κάνααν στην πεντάδα.
Λαρεντζάκης: Μπορεί η στατιστική του να μη «λάμπει», όμως ο «Λάρυ» ήταν από τους πυλώνες της νίκης. Σκυλίσιες άμυνες και καθαρό μυαλό ως επί το πλείστον στις βολές στο τέλος βοήθησαν να έρθει το ροζ-φύλλο.
Φαλ: Έπαιξε σερί όλο το δεύτερο ημίχρονο. Αλλοίωσε ουκ ολίγες προσπάθειες των αντιπάλων μας, αποτελώντας φόβητρο στις αλλαγές στην άμυνα. Στο τέλος μοίρασε και ιδανικά την μπάλα, όταν επιλεγόταν να είναι πόλος δημιουργίας. Πολύ καλή εμφάνιση.
Παπανικολάου: Αρχηγός! Από τη στιγμή που μπήκε το 2024, ο Παπ είναι σαφώς ανεβασμένος και είναι από αυτούς που έχουν δώσει τον τόνο για την εξαιρετική πορεία της ομάδας στο δεύτερο μισό της σεζόν. Χτες ήταν πραγματικά παντού. Έχασε στα σημεία το MVP από τον Γκος.
Πίτερς: Κακή εμφάνιση από τον Αμερικάνο, που έχασε τις περισσότερες μάχες στη ρακέτα και δεν βοήθησε και επιθετικά. Στο τέλος της σεζόν, που οι απαιτήσεις είναι πολύ σκληρές, ο Αλέκος πρέπει να ανεβάσει τη σκληράδα του. Το έχει.
Σίκμα: Αγωνίστηκε ένα δεκάλεπτο μετά από καιρό και βοήθησε όσο μπορούσε να ισορροπησει το πρόβλημα των ριμπάουντ.
ΜακΚίσικ: Μέτρια εμφάνιση από τον Αμερικάνο, που επικεντρώθηκε σε αμυντικό προσανατολισμό, όντας όμως και απόλυτα εύστοχος από τη γραμμή των βολών.
Μήτρου-Λονγκ και Μπραζντέικις δεν αγωνίστηκαν καθόλου.
Ο Θρύλος πήρε λοιπόν ένα σπουδαίο αποτέλεσμα σε μια έδρα που κυμμάτιζαν δικέφαλοι, κυκλοφορούσαν μπουγάτσες και υβριζόταν ο Πειραιάς. Η κόκκινη λάβα όμως δεν άφησε τίποτα όρθιο στη Σταρκ Αρίνα. Ένα γήπεδο που θα επισκεφτούμε μόλις σε μια εβδομάδα για να αντιμετωπίσουμε τον Ερυθρό Αστέρα σε μια «πονηρή» αναμέτρηση, μιας και η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου θα παίζει χωρίς κανένα άγχος (και μόλις πριν μια εβδομάδα ισοπέδωσε τη Βίρτους, που καιγόταν). Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να παρουσιαστεί απόλυτα σοβαρός και εξίσου μαχητικός με τη χθεσινή του εμφάνιση. Για να έρθει ένα ακόμα διπλό πριν τον «τελικό» με τη Φενέρ την τελευταία αγωνιστική. Θρύλε γερά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου