Του RedTerso
Τα αποτελέσματα κάποιες φορές αποτυπώνουν πλήρως την εικόνα μιας ομάδας και κάποιες άλλες όχι απαραίτητα. Δυστυχώς για τον Ολυμπιακό και τα δύο αποτελέσματα δείχνουν κάποια από τα φετινά μας προβλήματα: Υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής και στις δύο αναμετρήσεις και αυτός έχει να κάνει με το γεγονός ότι η ομάδα δεν παίρνει τόσα πολλά πράγματα από όλους τους παίχτες του ρόστερ. Και ειδικά στο ματς με την Μπαρτσελόνα, που κυνηγήσαμε πολύ περισσότερο, υπήρξε ένα έξτρα θεματάκι, μιας και έλειψε ο μπασκετμπολίστας, που θα αναλάμβανε --και θα πετύχαινε βεβαίως, βεβαίως-- να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, ή αλλιώς να ευστοχήσει στο ένα από τα 3 «σετ-μπολ», που είχε η ομάδα για να ισοφαρίσει το σκορ και να βάλει ακόμα πιο δύσκολα στους Καταλανούς.
Στο παιχνίδι, λοιπόν, της Τετάρτης, ο Ολυμπιακός το πάλεψε αρκετά. Παρόλο που φάνηκε στην 3η περίοδο να χάνουμε την επαφή με το σκορ και να δεχόμαστε 31 πόντους από τους Καταλανούς, βρήκαμε το σθένος, τις δυνάμεις και την μπασκετική διαύγεια να φέρουμε την αναμέτρηση σχεδόν στα ίσια. Αυτό που έλειψε στην πραγματικότητα ήταν ένας παίχτης με περισσότερη ενέργεια και ευστοχία για να πετύχει τους καθοριστικούς πόντους, μιας και ο Πίτερς, που είχε πρωταγωνιστήσει στην παρολίγον επιστροφή, είχε παραδώσει πνεύμα. Αυτός ο παίχτης δεν βρέθηκε ποτέ, τα σουτ δεν μπήκαν, ενώ αντίθετα οι παίχτες της Μπαρτσελόνα αξιοποίησαν τις τελευταίες επιθέσεις τους και το παιχνίδι χάθηκε για τους Πειραιώτες.
Αυτό το αποτέλεσμα, αν μη τι άλλο, άφησε τα σημάδια του και στην ψυχολογία της ομάδας όσον αφορά και το δεύτερο ματς με την Μπασκόνια, στη Χώρα των Βάσκων αυτή τη φορά. Παρά το γεγονός ότι στο πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός είχε παράσταση νίκης, αυτή αποδείχθηκε αρκετά εύθραυστη, όταν οι Βάσκοι εξαπέλυσαν την επίθεσή τους. Και το χειρότερο είναι ότι παρουσιάστηκε μια εικόνα αδυναμίας από την πλευρά μας. Ήταν το πρώτο φετινό ματς που φάνηκε να παρατάνε οι ερυθρόλευκοι όταν «στράβωσε» ο αγώνας.
Και αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι 4 παίχτες είχαν αρνητική αξιολόγηση (-4 pir, οι Γουόκαπ, Λαρεντζάκης, ΜακΚίσικ και Μπραζντέικις), ο Παπανικολάου βρίσκεται σε κακή κατάσταση και ο Μήτρου-Λονγκ έγραψε dnp. Έτσι πήγε στράφι η σπουδαία βραδιά του Μιλουτίνοφ που, μαζί με τον Πετρούσεφ, έφτιαξαν ένα πολύ δυνατό δίδυμο ψηλών, η εξαιρετική βραδιά του Κάνααν και η θετική συνεισφορά των Γκος, Πίτερς και Φαλ. Ειδικά σε τέτοιας έντασης παιχνίδια, που ο γηπεδούχος αρέσκεται σε run'n'gun παιχνίδι και υψηλό ρυθμό, ειδικά σε διπλή αγωνιστική, χρειάζεσαι περισσότερους αγωνιστικούς πυλώνες. Και πιθανότατα ένα καλύτερο ή έστω διαφορετικό αγωνιστικό πλάνο. Είναι τρομερό ότι ο Ολυμπιακός έχασε με σχεδόν κατεβασμένα τα χέρια ένα ματς στο οποίο είχε 12 παραπάνω ριμπάουντ (26-38), σούταρε με καλά ποσοστά (48% στα δίποντα και 45,5% στα τρίποντα), ενώ έπαιξε και αρκετά ομαδικά (19 ασίστ). Η έλλειψη ενέργειας και πλουραλισμού έπαιξε καταλυτικό ρόλο...
Χιούστον, έχουμε πρόβλημα λοιπόν. Ο κόουτς Μπαρτζώκας καλείται να επανεξετάσει το αγωνιστικό του πλάνο, ειδικά όταν αυτό φαίνεται να δυσκολεύεται να εφαρμοστεί και ίσως χρειάζονται και κάποιες επιπλέον επιλογες. Ενδεχομένως θα πρέπει να υπάρξουν και μερικά παραπάνω ρίσκα αναφορικά με το ρόστερ, μήπως καταφέρουμε να βρούμε έξτρα λύσεις. Ο Μήτρου-Λονγκ στην Ευρωλίγκα δεν έχει πάρει ούτε τα λεπτά του Λούντζη, ενώ ο Μπραζντέικις έχει σταθερά μέτρια εικόνα, σε περιορισμένο όμως ρόλο και χρόνο. Την ίδια στιγμή, ο Γκος φαίνεται ότι μπορεί να καθοδηγήσει την ομάδα και ο Πετρούσεφ να δώσει λύσεις μαζί με τον Πίτερς στη θέση «4». Το πρόβλημα εξηγείται από το γεγονός ότι κομβικοί παίχτες στον τρόπο λειτουργίας (όπως ο Αρχηγός Παπανικολάου και ο Γουόκαπ) ή στο rotation (Λαρεντζάκης) βρίσκονται σε τουλάχιστον μέτρια αγωνιστική κατάσταση (επηρεασμένοι προφανώς και από την υπερφόρτωση των ασταμάτητων υποχρεώσεων).
Όλα τα παραπάνω φυσικά δεν σημαίνουν ότι η χρονιά τελείωσε για την ομάδα. Απομένουν 12+1 αγωνιστικές. Η βαθμολογική κατάσταση όμως έχει δυσκολέψει μιας και οι εναπομείναντες αγώνες μειώνονται, άρα και οι δυνατότητες να «σβηστεί» και ένα κακό αποτέλεσμα. Ο Ολυμπιακός, αν βρεθεί σε υψηλά αγωνιστικά στάνταρ απόδοσης, έχει αποδείξει ότι μπορεί να πάρει τα αποτελέσματα που χρειάζεται. Το θέμα είναι να δούμε αν μπορεί να πιάσει αυτά τα στάνταρ... Ο αγώνας απέναντι στη Μακάμπι την προσεχή Πέμπτη στο ΣΕΦ θα είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να υπάρξουν σημάδια ανάκαμψης απέναντι σε μια ανταγωνίστρια ομάδα, που αν την κερδίσουμε (έχοντας και παρακαταθήκη τη νίκη στον πρώτο γύρο), θα μπορούμε να την υποσκελίσουμε σε ενδεχόμενη ισοβαθμία. Πάμε για μια δεύτερη Ιντιφάντα!
* * *
ΥΓ Ο Ολυμπιακός δύο σερί χρόνια υπήρξε η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης και ήταν τεράστιο κρίμα ότι δεν πανηγύρισε κατακτώντας την κούπα. Καμία ομάδα δεν έχει εξασφαλισμένο συμβόλαιο με την επιτυχία, ειδικά αν ακολουθεί τον δρόμο που έχει χαράξει η ομάδα μας (και δεν αγοράζεται με φράγκα αυτό). Όσοι συν-οπαδοί μας το ξεχνάνε αυτό και επιδίδονται σε ρεσιτάλ γκρίνιας επί των οθονών, καλό θα ήταν να το ξανασκεφτούν...
ΥΓ2 Ειδικά όσοι αφήνονται να παρασυρθούν σε μεγαλύτερη γκρίνια από τη βελτίωση των βάζελων θα έπρεπε να το σκεφτούν διπλά. Να σκεφτούν αν τους ενδιαφέρει μια όψιμη σύγκριση (μιας και είναι ακόμα Γενάρης...) με την ομάδα που της χαρίζονται γήπεδα, με την ομάδα που ξεπλένει χρήμα και μοιράζεται το όνομά της με «εθνικούς κατασκευαστές», με την ομάδα που οι οπαδοί τους κάνουν κωλοτούμπες και γλύφουν αυτόν που «γαμάει τον παναθηναϊκό τους και τη θύρα 13 τους», την ομάδα που πανηγυρίζει λες και δεν υπάρχει αύριο ο δαρσινός. Ας σκεφτεί ο καθένας πού και πώς πρέπει να σταθεί τη φετινή χρονιά. Εδώ μέσα έχουμε πάρει θέση... Σκληρά και αδιαπραγμάτευτα, δίπλα στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΜΑΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου