Του RedTerso
Ο Ολυμπιακός, στο πρώτο δεκάλεπτο, πιθανόν να παραπληνήθηκε τόσο από τη δική του πολύ καλή εικόνα όσο και από το μάλλον νευρικό μπάσκετ που έπαιζαν οι Βάσκοι και περισσότερο έμοιαζε με το δικό τους ξεκίνημα στη χρονιά παρά τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί από τότε που επανέκαμψε στον πάγκο τους ο Ιβανοβιτς. Σε αυτό το διάστημα, η επίθεση θύμιζε λίγο την περσινή ροή της, στην άμυνα λειτουργούσαν άψογα οι περιστροφές και οι Πειραιώτες έπαζαν σε υψηλό ρυθμό. Από τα μέσα του δεκαλέπτου, η Μπασκόνια ισορρόπησε το παιχνίδι και μείωσε τη διαφορά για να κλείσει η περίοδος με 26-20.
Μετά, ακολούθησε η δεύτερη φετινή ολική κατάρρευση (η πρώτη ήταν μια βδομάδα πριν, στο πρώτο δεκάλεπτο στην έδρα της Φενέρ), με τραγική απόδοση της ομάδας και στις δύο πλευρές του παρκέ. Οι Βάσκοι έμοιαζαν υπερηχητικοί λόγω της έντασης και της ενέργειας που τους έδινε η παρουσία του Μόνεκε, ενώ στην επίθεση βομβάρδιζαν από παντού για το επιμέρους 9-30 (!), που έφερε το σκορ στο 35-50 για την αναπαυλα.
Στην επανάληψη, η προσπάθεια των παιχτών του Γιώργου Μπαρτζώκα ήταν συγκινητική, εξαπολύοντας μια τρομακτική αντεπίθεση που έμοιαζε και αυτή με τη σειρά της στον προ εβδομάδας αγώνα στην Τουρκία. Κατάφεραν να ανατρέψουν διαφορά 18 πόντων (43-61 το σκορ στο 23΄) και, μέσα σε 14 λεπτά, προσπέρασαν τους Βάσκους (72-71)! Με όπλο την άμυνα που έκοψε την πρόσβαση των παιχτών της Μπασκόνια προς το καλάθι μας και με μεγάλα σουτ στην επίθεση, ο Ολυμπιακός έδειξε ότι το μέταλλό του συνεχίζει να είναι πολύ ισχυρό. Όμως σε αυτό το επίπεδο μετράνε και διάφοροι άλλοι παράγοντες. Και ένας πολύ κομβικός είναι ο αριθμός των παιχτών, που μπορούν να βγουν μπροστά και να τραβήξουν την ομάδα στα δύσκολα. Όταν ο ήδη αυτός μειωμένος αριθμός συρρικώνεται περισσότερο λόγω των γνωστών προβλημάτων, είναι φυσικό να υπάρξει απώλεια καθαρού μυαλού, που οφείλεται στην απίστευτη κούραση. Έτσι ήρθαν και συνεχόμενα λάθη σε διαδοχικές κατοχές, που θα μπορούσαν να έχουν σφραγίσει μια όντως επική ανατροπή και δεν θα χρειαζόταν να φτάσουμε στην τελευταία επίθεση (που εμένα τουλάχιστον μου θύμισε Κάουνας), όπου ο Μακιντάιρ ντύθηκε Γιούλ και πάνω στην καλή άμυνα του Κάνααν πέτυχε το νικητήριο καλάθι γι' αυτούς.
Στη συνολική εικόνα του αγώνα, τα πράγματα είναι σχετικά απλά: Σε ένα ήδη επιβαρυμένο ρόστερ, υπήρξαν 4 παίχτες που αγωνίστηκαν από 0 ως 3 λεπτά. Αυτό μεταφράζεται αυτόματα σε τρελά περιορισμένο rotation και άρα σοβαρή κούραση. Αν σε αυτό προστεθεί το γεγονός ότι από τους υπόλοιπους 8 έπαιξαν καλά οριακά 4, τότε είναι σχετικά εύκολα εξηγήσιμο τι δεν πήγε καλά και φθάσαμε στη δεύτερη φετινή εντός έδρας ήττα. Ίδια πάνω-κάτω εικόνα υπήρξε και στο παιχνίδι με τη Φενέρ, για το οποίο δεν είχαμε γράψει, οπότε ευκαιρίας δοθείσης, παραθέτουμε για αρχειακούς λόγους και τα στιγμιότυπα εκείνης της βραδιάς:
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΠΑΙΧΤΩΝ
Γουόκαπ: Είναι πολύ σπάνιο να ξαναβρούμε ματς που ο Θωμάς έχει παίξει μόλις 16 λεπτά και αυτό μιλάει από μόνο του για την πολύ κακή του εικόνα. Ο άνθρωπος είναι εμφανώς σκασμένος και χρειάζεται οπωσδήποτε ξεκούραση. Από τις χειρότερες βραδιές του.
Γουίλιαμς-Γκος: Όταν και ο δεύτερος point-guard της ομάδας βρίσκεται σε τόσο κακό βράδυ, είναι άξιο απορίας το γεγονός ότι καταφέραμε να επιστρέψουμε στη διεκδίκηση της νίκης. Ο Αμερικάνος θα πρέπει να μελετήσει την εικόνα του σε αυτό το ματς και να μην την επαναλάβει.
Κάνααν: Ο Ισαΐας, από την άλλη, επαναλαμάνει συχνά φέτος πολύ καλές εμφανίσεις. Χτες ήταν ο κυριότερος υπαίτιος που άναψε η φλόγα της αντεπίθεσης με διαδοχικά μεγάλα καλάθια.
Λαρεντζάκης: Κακή εμφάνιση στο πρώτο μέρος, που άλλαξε τελείως στο δεύτερο. Στο τέλος του ματς, ο Λαρεντζάκης ήταν κομβικός και στις δύο πλευρές του παρκέ, αποδεικνύοντας ότι έχει κρύο αίμα σκοράροντας ξανά (μετά την Παρτιζάν) τις κρίσιμες βολές στο φινάλε του αγώνα. Απλά αυτή τη φορά δεν ήταν αρκετές...
Φαλ: Το ξεκίνημα της χρονιάς δεν ήταν καλό για τον συμπαθέστατο Μουσταφά. Στα τελευταία ματς όμως ο Κροκόδειλος έχει εμφανιστεί απειλητικός ξανά! Μετά το ιστορικό τριπλ-νταμπλ στο πρωτάθλημα απέναντι στον παοκ (29 χρόνια μετά από εκείνο του Βολκόφ, ο Γάλλος είχε 10 πόντους, 11 ασίστ και 10 ριμπάουντ), άγγιξε σχεδόν αντίστοιχη επίδοση με τους Βάσκους (10π, 7 ασ, 7 ριμπ). Στο τέλος έκανε 2 λάθος πάσες λόγω κούρασης, μιας και αναγκάστηκε να παίξει 37 (!) λεπτά.
Παπανικολάου: Ο Αρχηγός τρέχει να καλύψει ό,τι τρύπα υπάρχει, αγωνιζόμενος και στο «3» και στο «4». Αυτό χθες είχε ως αποτέλεσμα να αναγκάζεται να κυνηγάει τον Μόνεκε ανα διαστήματα και να σπαταλάει ενέργεια. Μέτρια βραδιά για τον Παπ.
Μπραζντέικις: Ο Καναδολιθουανός είναι ακόμα μακριά από το επίπεδο που περιμένει η ομάδα από αυτόν. Παρόλο που είχε ένα καλό επιθετικά βράδυ απέναντι στον παοκ, δεν το συνέχισε με τηΝ Μπασκόνια. Σε στιγμές, φαινόταν να μην μπορεί να ακολουθήσει το παιχνίδι της ομάδας και δεν είναι τυχαίο ότι όση ώρα βρέθηκε στο παρκέ, ο δείκτης του «+/-» ήταν -23! Απαιτείται να ανέβει άμεσα.
Πίτερς: Μεγάλη εμφάνιση από τον Αμερικάνο που πέρα από το επιθετικό κομμάτι (22 πόντοι, με 4/6 τρίποντα και 3/5 δίποντα) στο όποιο εμφάνισε ξανά το ταλέντο του, προσπάθησε πολύ και στο αμυντικό. Του σφυρίχτηκαν και κάποια αστεία φάουλ. Ο Πίτερς δικαιώνει την ομάδα για την απόφαση να του δώσει βασικό ρόλο φέτος.
Μιλουτίνοφ, Λούντζης, Πάπας, Τανούλης: Αγωνίστηκαν ελάχιστα ή καθόλου (για διαφορετικούς λόγους) και δεν μπορούν να κριθούν. Μπορεί όμως να κριθεί το γεγονός ότι με -4 παίχτες, στην πραγματικότητα τα πράγματα γίνονται από δύσκολα εως αδύνατα.
Ο Ολυμπιακός, μετά από αυτή τη σκληρή ήττα, είδε το ρεκόρ του να πέφτει στο 3-4. Το παιχνίδι με την Μπασκόνια είχε το χαρακτήρα του «πρέπει να κερδηθεί» μιας και ήταν ένα ματς που το τεχνικό τιμ είχε κυκλώσει ως απαραίτητο. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν είχαν την επιθυμητή κατάληξη. Ακολουθεί διπλή εβδομάδα με άρωμα Βελιγραδίου. Την Τρίτη παίζουμε με την Μακάμπι στη Σταρκ Αρίνα, κεκλεισμένων των θυρών, και την Πέμπτη υποδεχόμαστε στο ΣΕΦ τον Αστέρα. Είναι περιττό να πούμε ότι πλέον κάθε νίκη είναι κρίσιμη, τουλάχιστον μέχρι να υπάρξει απαρτία στην ομάδα και να δούμε τι χρειάζεται το ρόστερ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου