Του RedTerso
Είθισται στα διάφορα σάιτ στο διαδίκτυο να παρουσιάζονται τα power-rankings (οι εκτιμήσεις/προβλέψεις δηλαδή για την τρέχουσα δυναμική των ομάδων και τη μελλοντική προβολή τους) των διοργανώσεων, πριν ξεκινήσουν οι διοργανώσεις. Εδώ στο biancorossi είπαμε να δώσουμε ένα περιθώριο μιας αγωνιστικής για να παρουσιάσουμε τις δικές μας εκτιμήσεις, για να μπορεί να υπάρχει ενδεχομένως και μια βάση κουβέντας. Φυσικά μια αγωνιστική δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτυπώσει συνολική εικόνα, ειδικά σε μια διοργάνωση, τόσο απαιτητική, όπου ακόμα και ο ουραγός μπορεί να νικήσει το φαβορί, χωρίς αυτό να συνιστά κάποια απίθανη έκπληξη. Επίσης είχαμε αρκετές διαφοροποιήσεις στα ρόστερ των ομάδων, με συνέπεια να είναι ριψοκίνδυνη κάθε πρόβλεψη. Δεν θα πρέπει, παράλληλα, να αφήσουμε εκτός συζήτησης το γεγονός ότι υπάρχουν ομάδες οι οποίες, ακόμα και τη στιγμή που μιλάμε, δεν έχουν κλείσει τα ρόστερ τους. Υπάρχει πιθανότητα να γίνουν προσθαφαιρέσεις που μπορεί να αλλάξουν τις ήδη εύθραυστες ισορροπίες. Πάμε να περάσουμε όμως άμεσα στο κυρίως θέμα, περιμένοντας να διαβάσουμε και τις δικές σας εκτιμήσεις, συμφωνίες, διαφωνίες κ.λπ.
1. Ρεάλ Μαδρίτης
Η πρωταθλήτρια Ευρώπης (δυστυχώς) είναι η ομάδα με το πιο πλούσιο ρόστερ, που φαίνεται να μην του λείπει σχεδόν τίποτα. Ακόμα και στη θέση (point-guard) που φαινόταν πέρυσι να έχει ένα σχετικό κενό (ακόμα και αν ο, δικός μας πλέον, Γουίλιαμς-Γκος έκανε καλή σεζόν), το κάλυψε με τον πιο ιδανικό τρόπο με την επιστροφή του Καμπάτσο. Σύνολο που τρομάζει, με πληρότητα σε όλες τις θέσεις, και ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα που φέρνει διαρκώς στο προσκήνιο νέα αστέρια (είναι πρόσφατη η εικόνα από τον 17χρονο Ισμαήλ Ντιαγκνέ). Μόνος αστερίσκος το βάθος στις θέσεις της περιφέρειας, όπου τα «περήφανα γηρατειά» της μισητής (για να μην ξεχνιόμαστε) Ρεάλ είναι ερωτηματικό αν μπορούν να αντέξουν άλλη μια χρονιά τόσο μεγάλων απαιτήσεων. Στην πρεμιέρα κέρδισε εκτός έδρας με μεγάλη δυσκολία τον κακό της δαίμονα Μπασκόνια. Μεγάλο πλεονέκτημα η χημεία και η ομοιογένεια που έχουν.
2. Θρύλος
Προβληματίστηκα αρκετά για το αν ο Ολυμπιακός μπορεί να σταθεί σε τόσο υψηλό σημείο τόσο νωρίς στη χρονιά. Και δεν τοποθετώ την ομάδα με κριτήριο (μόνο) τον ενθουσιασμό για τις νίκες απέναντι στον βάζελο. Έτσι και αλλιώς, πρόκειται για νίκες (όταν μιλάμε για την Ευρώπη) απέναντι σε μια πιο μέτρια από εμάς ομάδα. Ο λόγος για τον οποίο ο Θρύλος βρίσκεται στο νο. 2 είναι ότι τα σημεία-κλειδιά που οδήγησαν στις επιτυχίες αναφορικά με την εικόνα του συνόλου συνεχίζουν να είναι εδώ: Ομοιογένεια, πλουραλισμός, αμυντική προσήλωση, σκληράδα. Ενδεχομένως σε ακόμα πιο υψηλό επίπεδο από πέρσι. Αδυναμίες υπάρχουν. Όπως και πουθενά δεν υπάρχει το τέλειο ρόστερ. Με βάση τη γενική εικόνα της διοργάνωσης, είμαστε βέβαιοι ότι οι Πειραιώτες θα έχουν και φέτος πρωταγωνιστικό ρόλο. Θα φθάσουν στο τέρμα, εκεί όπου δεν έφθασαν πέρσι; Θα το δείξει ο χρόνος. Για αρχή, πάμε για τα play-off (πρώτη εξάδα) και βλέπουμε...
3. Μονακό
Στα χαρτιά, οι Μονεγάσκοι έχουν το πιο δυνατό ρόστερ, μαζί με τη Ρεάλ. Πληρότητα, ποιότητα και ποσότητα σε όλες τις θέσεις. Παίχτες σταρ (Γουόκερ, το μεγαλύτερο όνομα φέτος από το ΝΒΑ, Τζέιμς, Λόιντ, Οκόμπο, Μοτεγιούνας), ρολίστες (υπερ)πολυτελείας (Ντιαλό, Μπράουν, Χολ κ.λπ.) και παίχτες έτοιμοι να κάνουν το επόμενο μεγάλο βήμα (Ταρπέι, Ζαϊτέ, Κορνελί). Τα μόνα ερωτηματικά που υπάρχουν είναι αν θα μπορέσει να βρεθεί ισορροπία ανάμεσα σε τόσο ηχηρά ονόματα, τι θα γίνει με τους τραυματισμούς και πόσο θα αντέξει μέχρι να πέσουν φάπες ανάμεσα στον Τζέιμς και τον Ομπράντοβιτς. Το πρώτο δείγμα με την ήττα στη Βαλένθια δεν ήταν πάντως ανάλογο των προσδοκιών...
4. Φενέρμπαχτσέ
Η Φενέρ διαθέτει επίσης ένα πολύ πλούσιο ρόστερ, βελτιωμένο εν πολλοίς σε σχέση με το περσινό σύνολο που «έπεσε» στο τελευταίο παιχνίδι στην τιτανομαχία με τον Ολυμπιακό. Διαθέτει εξαιρετικούς two-way παίχτες στα φόργουορντ (και στα γκαρντ), ενώ φήμες λένε ότι ο Ηττ-ούδης ψάχνει έναν ακόμα περιφερειακό, σε μια ήδη γεμάτη back-court. Η Φενέρ θα είναι από τα φαβορί για το F4 και φέτος, αρκεί να μην υπάρξουν «φθορές» σε μια περιφερειακή γραμμή που έχει αρκετά ισχυρά «εγώ». Η Φενέρ ξεκίνησε με νίκη-θρίλερ στην έδρα της απέναντι στην Αρμάνι.
5. Μπαρτσελόνα
Η Μπαρτσελόνα άλλαξε σημαντικά το πρόσωπό της. Καταρχήν, τη θέση του Γιασικεβίτσιους πήρε το «παιδί του συλλόγου», αλλά όχι έμπειρος Ρότζερ Γκριμάου. Επίσης, αποκτήθηκαν και κάποια πολύ ηχηρά ονόματα (Ερνανγκόμεθ ο «καλός» και ο Τζαμπάρι Πάρκερ, που αν δεν είχε τραυματισμούς, δεν θα άφηνε τον μαγικό κόσμο). Το ρόστερ της είναι πλήρες, αν και όχι τόσο «φανταχτερό» όσο προηγούμενες χρονιές, κινούμενο στο πλαίσιο του «εξορθολογισμού» των εξόδων. Η Μπαρτσελόνα μπορεί να πάει αρκετά μακριά και το επιβεβαίωσε ήδη από το πρώτο ματς, με την εμφατική νίκη απέναντι στην Εφές.
6. Μακάμπι
Η Μακάμπι είχε επίσης το πλεονέκτημα ότι δεν χρειαζόταν πολλές διορθωτικές κινήσεις, μιας και το ρόστερ της ήταν αρκετά πλούσιο, ενώ έχασε το F4 για μια νίκη. Θα συνεχίσει να παίζει αυτό το μπάσκετ ενστίκτου που βασίζεται στους δύο τούρμπο-γκαρντ που διαθέτει (Μπολντγουιν, Μπράουν). Υπάρχει ένα «θεματάκι» βέβαια στους ψηλούς, τόσο σε επίπεδο βάθους όσο και σε ποιοτικά χαρακτηριστικά, μιας και υπάρχει η αίσθηση έλλειψης παιχτών που ανοίγουν τις αποστάσεις. Αν σε αυτά συνυπολογίσουμε τον τραυματισμό του Μπόλντγουιν και κυρίως την κατάσταση που επικρατεί μετά τις πρόσφατες εξελίξεις με το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ και την πιθανότητα να στερηθεί για άγνωστο χρόνο την καυτή έδρα του Γιαντ-Ελιάου, τότε ίσως υπάρξουν θέματα για τη Μακάμπι. Πάντως το πρώτο της δείγμα ήταν θετικό, με τη νίκη στο ντέρμπι με την Παρτιζάν.
7. Παρτιζάν
Οι Σέρβοι έχασαν βασικούς παίχτες (Λεσόρ, Μαντάρ), αλλά κράτησαν κάποια από τα μεγάλα τους ονόματα (Πάντερ, Λεντέι). Διατήρησαν επίσης αρκετούς παίχτες που φτιάχνουν ένα αξιόμαχο σύνολο και πρόσθεσαν παίχτες εργαλεία που μπορεί να εξελιχθούν σε πρωταγωνιστές (Ντοζίερ, Γιάραμαζ) για την ομάδα του Μελιτζάνα. Η Παρτιζάν θα βασιστεί στην έδρα της στην αρχή, προσδοκόντας να αποκτήσει γρήγορα σχετικά το σύνολο, τον ρυθμό και τους αυτοματισμούς που είχε πέρσι.
8. Αρμάνι Μιλάνο
Η Αρμάνι έχει, για ακόμα μια φορά, ένα πανάκριβο ρόστερ, που στα χαρτιά μοιάζει και αρκετά πλήρες. Στην πρώτη αγωνιστική, μάλιστα, πήγε να κάνει την έκπληξη στην έδρα της Φενέρ, όπου έχασε στην παράταση. Τα ερωτήματα έχουν να κάνουν με το αν έχει κίνητρο ο Μεσίνα να παρουσιάσει κάτι δυνατό και αν τα πεντάρια της Αρμάνι θα μπορέσουν να ανταποκριθούν. Οι Ιταλοί θα είναι από τους διεκδικητές μιας θέσης στα Play-In τουλάχιστον.
9. Ερυθρός Αστέρας
Ο Ερυθρός ήταν από τις ομάδες που έκλεψαν την παράσταση στο μεταγραφικό παζάρι. Διαθέτει παίχτες που μπορούν να τραβήξουν μόνοι τους μια ομάδα (τουλάχιστον επιθετικά) όπως ο Τεόντοσιτς, ο Νέιπιερ και ο Νέντοβιτς. Έχει παίχτες που μπορούν να καλύψουν τις αμυντικές αδυναμίες των παραπάνω, όπως ο Χάνγκα, ο Λάζιτς, ο Νταβίντοβατς, ο Μίτροβιτς και ο Μπόλομποϊ. Θεωρητικά υπάρχουν οι περσινές βάσεις για να πατήσουν οι Σέρβοι και η επιστροφή στην αχανή Στάρκ Αρίνα θα δημιουργήσει πρόβλημα σε όλους τους επισκέπτες. Το κατάλαβαν πολύ καλά εκεί στη Βιλερμπάν στην πρώτη αγωνιστική, αν και δεν είναι το ματς που θα ορίσει την πορεία της ομάδας του Βελιγραδίου.
10. Ζαλγκίρις
Η Ζαλγκίρις βρέθηκε και πέρυσι στην οκτάδα. Νομίζω ότι και φέτος θα κινηθεί στις ομάδες που θα φτάσουν μέχρι και την τελική ευθεία. Διαθέτει χημεία, διαθέτει πληρότητα και διαθέτει μια από τις πιο δυνατές έδρες της διοργάνωσης. Επίσης διαθέτει τον δεύτερο καλύτερο κόουτς της περσινής χρονιάς και την τεχνογνωσία που παράγει η λιθουανική σχολή. Δεν έχει φαντεζί ρόστερ, αλλά είναι σκληρή ομάδα, που θα πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι της. Έκανε και την πρώτη νίκη-δήλωση, με την άλωση της Μπολόνια στην πρώτη αγωνιστική.
11. Αναντολού Εφές
Αν δει κάποιος το ρόστερ, θα απορήσει για ποιους λόγους τοποθετείται τόσο χαμηλά. Το βασικό σημείο έχει να κάνει με το ότι οι Τούρκοι διαθέτουν, σε γενικές γραμμές, ένα κορεσμένο σύνολο, που έχασε ταυτόχρονα και τον καλύτερό του παίχτη, τον Μίσιτς. Κάποιος θα πει, βέβαια, ότι και ο Ολυμπιακός έχασε τον Βεζένκοφ, όμως το μπάσκετ της Εφές ήταν πολύ περισσότερο «προσωποκεντρικό», με τις αποφάσεις (και την ελευθερία) στους γκαρντ της, κάτι που φαίνεται να επηρεάζει το παιχνίδι τους. Ο Τόμσον, για παράδειγμα, που έκανε πέρυσι θραύση στο «ασφαλές» περιβάλλον της Μπασκόνια, φέτος δεν έχει προσφέρει καθόλου στο παιχνίδι της Εφές. Είναι νωρίς ακόμα, βεβαία, αλλά θα δούμε αν μπορούν να βελτιωθούν τα πράγματα. Το πρώτο δείγμα στην Καταλωνία δεν ήταν πολύ ενθαρρυντικό.
12. Η ομάδα από την Περιβόλα των Αμπελοκήπων
Η πράσινη προπαγάνδα δουλεύει διαχρονικά σε υψηλότατους ρυθμούς. Κάπως έτσι, κόντεψε να πείσει σχεδόν τους πάντες ότι φτιάχτηκε μια νέα ντριμ-τιμ. Η πραγματικότητα όμως απέχει αρκετά από αυτό που στόχευαν να παρουσιάσουν οι γλείφτες του εθισμένου. Προφανώς, ο βάζελος έχει βελτιωθεί αρκετά, αποκτώντας καλούς παίχτες που δεν είναι αμελητέοι στον μπασκετικό χάρτη. Παρ’ όλα αυτά, το ρόστερ τους έχει χτυπητές αδυναμίες, που εντοπίζονται στην έλλειψη two-way παιχτών. Λίγοι είναι οι συνεπείς αμυντικοί τους. Λέγεται ότι το ρόστερ τους δεν έχει κλείσει. Θα δούμε πώς θα ολοκληρωθεί, πάντως δεν νομίζω ότι θα πάνε πιο μακριά από το να κυνηγήσουν κάποια από τις τελευταίες θέσεις των Play-In.
13. Μπάγερν Μονάχου
Οι Βαυαροί θα κουβαλούν τον επιδραστικό αέρα του Πάμπλο Λάσο, που αφήνει πρώτη φορά το περιβάλλον της Μαδρίτης για έναν πάγκο του εξωτερικού. Η διοίκηση μάλιστα της πλούσιας Μπάγερν τού έκανε τη χάρη να τον εφοδιάσει με πολύ καλό υλικό: Έντουαρντς, Φρανσίσκο και Μπολμάρο στα γκαρντ (δίπλα στον Βάιλερ-Μπαπ και τον Ομπστ). Ιμπάκα μαζί με Λούσιτς, Μπόνγκα και Γκιφάι στα φόργουορντ και μέσα στη ρακέτα Μπούκερ, μαζί με Γκιλέσπι και Χάρις. Στο γερμανικό ντέρμπι της πρεμιέρας, η Μπάγερν επικράτησε σχετικά άνετα της Άλμπα.
14. Βαλένθια
Οι Ισπανοί απέκτησαν δύο παίχτες που αναβαθμίζουν τη front-line (Ντέιβις και Οτζιλέγιε, ο οποίος θα ήταν καλή προσθήκη και για τον Ολυμπιακό) και τον Γιόβιτς στην περιφέρεια, που θα δώσει καλό playmaking αν είναι υγιής, όπως έκανε και στο Μουντομπάσκετ με τη Σερβία. Δίπλα στους «παλιούς» Τζόουνς, Χάρπερ, Αροστέκι, Κλαβέρ και Πραντίγια, θα είναι ένα σύνολο που θα πουλάει ακριβά το τομάρι του. Ρωτήστε και τη Μονακό, που δέχτηκε ισχυρό χαστούκι στην πρεμιέρα.
15. Μπασκόνια
Οι Βάσκοι αποδυναμώθηκαν αισθητά, χάνοντας Τόμσον, Γκιεντράιτις, Κούρουκς, Ίνοχ, Χένρι. Από τους νεοαποκτηθέντες, οι περισσότεροι είναι παίχτες που πιθανόν να κάνουν ένα στεπ-απ (βλ. Ρογκαβόπουλος, Μανιόν, Ντιόπ). Αυτός που θα φανεί περισσότερο θα είναι ο Μόνεκε που ήρθε από τη Μονακό. Το βέβαιο πάντως είναι ότι η Μπασκόνια θα παίζει και φέτος ένα θεαματικό μπάσκετ, με βάση το run'n'gun. Να δούμε πού θα τη βγάλει. Στο πρώτο ματς έχασε δύσκολα εντός έδρας από τη Ρεάλ.
16. Βιλερμπάν
Στα χαρτιά το ρόστερ της Ασβελ είναι για περισσότερα πράγματα. Όμως, και φέτος, δεν φαίνεται ότι θα καταφέρει να κάνει πολύ περισσότερα, πέρα από κάποιες «περήφανες νίκες», που ίσως όμως αποτελέσουν ρυθμιστικό παράγοντα για τη συνέχεια. Στο πρώτο ματς, πέρασε αρκετά δύσκολα στο Βελιγράδι από τον Ερυθρό.
17. Βίρτους Μπολόνια
Η ιστορική Βίρτους πιθανότατα θα αποτελέσει και φέτος έναν κομπάρσο της διοργάνωσης. Μπορεί να πρόσθεσε σκληράδα, με τους Σμιθ, Ντόμπριτς και Ντάστον, αλλά γενικά το σύνολο είναι «μάλλον» γερασμένο και με όρια σε σχέση με το τι μπορεί να κάνει. Τουλάχιστον αυτή τη στιγμή. Στην 1η αγωνιστική, μάλιστα, η Βίρτους ηττήθηκε από τη Ζαλγκίρις εντός έδρας, μια ομάδα που θα έπρεπε να είχε κερδίσει, αν ήθελε να οραματίζεται ότι μπορεί να στοχεύσει έστω τα Play-In.
18. Άλμπα Βερολίνου
Η Άλμπα συνήθως αρκείται στη χαρά της συμμετοχής. Σε αυτό θα αρκεστεί και φέτος, μιας και δεν υπάρχει μεγάλη πίεση στον οργανισμό για κάτι περισσότερο. Μάλιστα, φέτος η Άλμπα θα είναι ακόμα περισσότερο ένα «πρότζεκτ», αφού αποχώρησαν οι πιο σημαντικοί παίχτες που αποτελούσαν και τα σημεία αναφοράς των Βερολινέζων (Σίκμα, Λο, Σμιθ, Μπλατ, Ζούσμαν). Αν πάντως κάποιος αρέσκεται να παρακολουθεί ουδέτερα μπάσκετ, η Άλμπα είναι από τις πιο «fun-to-watch» ομάδες από την εποχή που στο τιμόνι της βρισκόταν ο Ρενέσες, με παιχνίδι σε υψηλό ρυθμό, πολλές πάσες, περιφερειακή εκτέλεση κ.λπ. Στο ίδιο μονοπάτι κινείται και ο Ίσραελ Γκονζάλες. Και το φετινό νεανικό σύνολο της Άλμπα έχει παίχτες που ίσως αποδειχθούν αστέρια τα επόμενα χρόνια.
* Το σύστημα διεξαγωγής της Ευρωλίγκας φέτος αλλάζει. Για πρώτη φορά, θα έχουμε το, αλά-NBA, σύστημα των Play-In. Εξασφαλισμένη θέση στα Play-Off θα έχουν οι πρώτες 6 ομάδες. Από εκεί και πέρα, οι ομάδες από τη θέση 7 ως τη 10 μπαίνουν στη διαδικασία των Play-In. Σε μονά παιχνίδια, ο 7ος αντιμετωπίζει εντός τον 8ο και ο 9ος τον 10ο. Ο νικητής του ζευγαριού 7-8 προκρίνεται στα play-off και αντιμετωπίζει, με μειονέκτημα, τον 2ο της βαθμολογίας. Ο ηττημένος αυτού του ζευγαριού θα υποδέχεται το νικητή του ζευγαριού 9-10, πάλι σε μονό αγώνα, και ο νικητής θα αντιμετωπίζει, με μειονέκτημα, τον 1ο της βαθμολογίας.
** Μακάμπι, Ζαλγκίρις, Φενέρ, Μπασκόνια, Ποα, Μπασκόνια θεωρητικά περιμένουν και κάποια ακόμα μεταγραφή. Ανάλογα με τους παίχτες που θα αποκτηθούν και με δεδομένο ότι υπάρχουν κάποια καλά ονόματα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ίσως έχουμε και αλλαγή των δεδομένων για κάποιες από τις ομάδες. Περισσότερα σε λίγο καιρό.
*** Αν έπρεπε να κάνουμε μια πιο συγκεκριμένη πρόβλεψη, χωρίζοντας τις ομάδες σε ταχύτητες, θεωρητικά στην πρώτη ταχύτητα --που θα εξασφαλίσει απευθείας θέση στα Play-Off-- θα βρίσκονται οι Ρεάλ, Ολυμπιακός, Μονακό, Φενέρ, Μπαρτσελόνα και Μακάμπι (αν δεν επηρεαστεί από τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή). Στην τρίτη ταχύτητα, που θα έχει τιμητική συμμετοχή, βρίσκονται οι Άλμπα, Βίρτους και Βιλερμπάν. Εκεί που θα γίνει πόλεμος πραγματικός θα είναι ανάμεσα σε 9 ομάδες (Παρτιζάν, Ερυθρό, Εφές, βάζελο, Μπασκόνια, Βαλένθια, Μπάγερν, Ζαλγκίρις και Αρμάνι) για να εξασφαλίσουν ένα από 4 εισιτήρια για αρχή και, στη συνέχεια, ένα από τα δύο εναπομείναντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου