Του RedTerso
Out on the hunt out on the kill, Out on the way for the next big thrill, He’s on the run and he is gone, To see the future of a dead man’s spawn, In the jungle he’s in the mist, He’s is still alive through the screaming beasts, With his weapons in his arms, A killer instinct and the fight’s begun. The hunter fights for his life, The hunter knows the way, The hunter drenched in his pain, He never stops to think, He never stops to try, He knows this moment will be, The moment he’ll die.
Ο Ολυμπιακός είχε να διαχειριστεί μια δύσκολη διπλή αγωνιστική, γνωρίζοντας ότι το αποτέλεσμα που θα έβγαζε η εξίσωση των δύο αυτών ντέρμπι, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει τροχιοδεικτική βολή για την πορεία του στη διοργάνωση. Και το αποτέλεσμα ήταν το «άριστα». Με δεδομένες τις απουσίες του Σλούκα και του Πίτερς, ο Θρύλος έπρεπε να δυναμώσει πνευματικά, να σκληρύνει αμυντικά και να «πεισμώσει» μπασκετικά. Και το έκανε στην εντέλεια και στους δύο αγώνες.
Στο ξεκινήμα της φετινής διαδρομής, παρατηρώντας την τρομερή ποιότητα που έβγαζε ο Ολυμπιακός στην επίθεση (με τις εξαιρετικές συνεργασίες, τη διαρκή κίνηση των παιχτών και το πλουραλιστικό μπάσκετ), γράφαμε ότι θα χρειαστεί να επανέλθουν και κάποιες αμυντικές «εργοστασιακές ρυθμίσεις», όταν τα πράγματα αρχίσουν να δυσκολεύουν και το αγωνιστικό πρόγραμμα το επιβάλλει. Και την κατάλληλη στιγμή, βγήκε αυτός ο χαρακτήρας του κυνηγού που πετυχαίνει να στραγγαλίσει το θήραμά του. Η ομάδα μας, σε αυτά τα 2 παιχνίδια απέναντι στις ελίτ τούρκικες ομάδες (με τα μεγάλα πορτοφόλια και τους υπέρ το δέον ομιλητικούς προπονητές τους), κατάφερε να τις περιορίσει επιθετικά, δεχόμενος μετά βίας 71,5 πόντους σε αυτά τα ντέρμπι. Και αν στο παιχνίδι της Κωνσταντινούπολης απέναντι στη Φενέρ υπήρξε και επιθετικός οίστρος (με περιφερειακό βομβαρδισμό και σχεδόν 60% πίσω από τη γραμμή), απέναντι στην Εφές στο Φάληρο, δόθηκε ίσως η καλύτερη φετινή αμυντική παράσταση. Ας τα δούμε όμως βήμα το βήμα.
Στην έδρα της Φενέρ, ο Ολυμπιακός βρήκε ρυθμό μέσα από την άμυνά του, επιδιδόμενος όμως σε ένα επιθετικό ρεσιτάλ ταυτόχρονα, δίνοντας δικαίως το δικαίωμα σε όσους ασχολούνται με το άθλημα της πορτοκαλί μπάλας να μιλήσουν για «ολοκληρωτικό μπάσκετ». Όσοι δε παρακολουθούσαν το παιχνίδι, εκεί λίγο πριν τη λήξη του ημιχρόνου και με το σκορ στο 16-46 (!) πρέπει να έτριβαν τα μάτια τους! Η ομάδα μας δεν κινδύνεψε στην πραγματικότητα ποτέ, φέρνοντας τον Ιτούδη στα όρια της υπομονής του. Όταν η τούρκικη ομάδα μείωσε στο -13 στο τέταρτο δεκάλεπτο, επιστρατεύσαμε καθαρό μυαλό και καθαρίσαμε το παιχνίδι.
Εχθές το βράδυ στο ΣΕΦ, είχαμε ένα ντέρμπι απέναντι στην Εφές, που έφερε πολλά σημαινόμενα. Πρώτα απ' όλα αντιμετωπίζαμε τη δις πρωταθλήτρια Ευρώπης, η οποία μας πλήγωσε πέρσι στο Βελιγράδι, ενώ γενικά μας είχε πάρει σχετικά τον αέρα τα 2-3 τελευταία χρόνια. Επίσης, η ομάδα του Αταμάν συνεχίζει να παίζει με τη φωτιά (όπως ακριβώς και πέρσι τέτοιο καιρό), εβρισκόμενη κάτω από τη ζώνη που οδηγεί στην οκτάδα (βέβαια πρόκειται για ένα σύνολο με μονάδες που τρομάζουν και ένα σχετικά βατό πρόγραμμα στη συνέχεια). Εμείς, από την πλευρά μας, παίζαμε διαδοχικό ματς με σημαντικές απουσίες.
Ο Ολυμπιακός είχε προετοιμαστεί άψογα από τον κόουτς Μπαρτζώκα (πρέπει να του πιστωθεί στο ακέραιο ο θαυμασμός που λαμβάνει το σύνολο που έχει δημιουργήσει) και αντιμετώπισε κάθε πρόβλημα που προσπάθησαν να του βάλουν οι αντίπαλοι σταρ (μην ξεχνάμε το επίπεδο του ρόστερ της Εφές, με Μίσιτς, Λάρκιν, Κλάιμπερν, Μπομπουά κ.λπ). Οι παίχτες μας έπαιζαν άριστα τις αλλαγές, κάνοντας μάλιστα και δεύτερη φορά αλλαγή στον αντίπαλο περιφερειακό όταν χρειαζόταν (αυτό δεν γινόταν μόνο στις περιπτώσεις που εμπλεκόταν ο Φαλ στην αντιμετώπιση του pick 'n' roll και έπαιζε drop). Αυτή η αμυντική τακτική δημιούργησε πολλές δυσκολίες στην κυκλοφορία της μπάλας για την Εφές και οδήγησε σε σουτ υπό δύσκολες προϋποθέσεις. Σε πολλές στιγμές δε υπήρχε τέτοια αμυντική προσήλωση και προσπάθεια, που παντού ξεφύτρωναν ερυθρόλευκα χέρια, που αλλοίωναν πάσες και σουτ (4 μπλοκ, 6 κλεψίματα και ουκ ολίγα deflections, όπως μας είχε μάθει ο Πιτίνο). Ο Ολυμπιακός έκανε τους αντιπάλους του πραγματικά να υποφέρουν σουτάροντας με χαμηλά ποσοστά (μόλις 23,8% στο τρίποντο για τη μέχρι πρότινος πιο εύστοχη ομάδα σε αυτή την κατηγορία και ταυτόχρονα περιορισμός στο 55% στα δίποντα). Ταυτόχρονα, όμως, η ομάδα μας λειτούργησε με αδιανόητη ομαδικότητα στην επίθεση. Οι ερυθρόλευκοι μοίρασαν 24 ασίστ σκοράροντας 76 πόντους! Εντυπωσιακή επίδοση, αν μη τι άλλο, που γίνεται ακόμα πιο ενδεικτική αν αφαιρέσουμε τις 9 βολές. Η συντριπτική πλειοψηφία δηλαδή των πόντων μας επετεύχθη μέσα από συνεργασίες. Όπως και να έχει, αυτό το λες και σπουδαίο γεγονός!
“We are a pack of hungry dogs”
Και αυτό ακριβώς περιγράφει το λυσσασμένο σύνολο που έχει φτιάξει ο κόουτς Μπαρτζώκας. Πάμε να δούμε την απόδοση των παιχτών μας αυτή την εβδομάδα.
Γουόκαπ: Αμυντική επίδοση στο 10 και στα δύο παιχνίδια, πληθωρική παρουσία σε όλους ανεξαιρέως τους τομείς. Στο ματς με την Εφές δεν σκόραρε και περιορίστηκε σε δημιουργικό και αμυντικό ρόλο.
Κάνααν: Το καλύτερό του παιχνίδι απέναντι στη Φενέρ, όπου την εκτέλεσε με 20 πόντους και 6/9 τρίποντα. Με την Εφές ήταν μέτριος και άστοχος. Είχε όμως και στα δύο ματς συμβολή στην αμυντική προσπάθεια όσο αγωνίστηκε.
Λούντζης: Η εβδομάδα που όρισε το step-up για τον Λούντζη και δείχνει ότι η υπομονή και η δουλειά ανταμείβονται. Ο Ολυμπιακός μπορεί να επενδύσει και άμεσα αλλά και στο μέλλον στον παίχτη αυτόν. Μάλλον ο Ιτούδης και ο Αταμάν, θα πρέπει να μάθουν να μην υποτιμούν τον Μιχάλη (αλλά και κανέναν παίχτη του Ολυμπιακού).
Λαρεντζάκης: Στη Φενέρ έπαιξε λίγο, αλλά κατάφερε να σκοράρει 11 πόντους σε 8 λεπτά (!), ενώ στο ΣΕΦ ήταν πιο επικεντρωμένος στο αμυντικό πλάνο. Δεν γλίτωσε τη γνωστή πλέον «χριστοστάθμιση», αλλά το πάθος που καταθέτει και οι λύσεις που προσφέρει τον καθιστούν απαραίτητο. Και αυτό από μόνο του είναι σημαντικό παράσημο για τον Λαρεντζάκη.
Φαλ: Έχει επανέλθει αμετάκλητα στο υψηλότερο επίπεδο των εμφανίσεων του. Κυριαρχικός και στα δύο ματς. Στην Κωνσταντινούπολη αποτέλεσε αμυντικό σκιάχτρο αφήνοντας την περιφέρεια να μιλήσει, ενώ στο Φάληρο, στον λίγο σχετικά χρόνο που έπαιξε, πήρε παραμάζωμα τους αντιπάλους του.
Βεζένκοφ: Αν σταμάταγε αυτή τη στιγμή η διοργάνωση θα ήταν σκάνδαλο να μη δοθεί στον Σάσα ο τίτλος του mvp. Στο δεύτερο μέρος με την Εφές, ο Βεζένκοφ σκόραρε 18 πόντους και όρισε τη μοίρα του αγώνα.
Παπανικολάου: Αρχηγός πλέον και το αποδεικνύει στο παρκέ. Τρομερή σεζόν από τον Παπανικολάου και συνεισφορά σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Έχει μετατραπεί σε έναν master του κοψίματος στη base-line δημιουργώντας ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα.
Μπόλομποϊ: Πολύ τίμια παρουσία απέναντι σε πολύ δυνατούς ψηλούς και στις δύο αγωνιστικές.
Μπλακ: Τα ίδια με τον Μπόλομποϊ. Συνθέτουν (μαζί με τον Μουσταφά) μια πλήρη και δυνατή front-line και ανάλογα με τις απαιτήσεις της εκάστοτε αναμέτρησης και το τακτικό πλάνο παίζει ο καταλληλότερος. Πολυτέλεια πάντως για το μπάτζετ του Ολυμπιακού να είναι τρίτος ψηλός ο Μπλακ!
ΜακΚίσικ: Ο Σακ, από τη στιγμή που άλλαξε ημερολογιακά η χρονιά, έχει ανεβάσει στα ύψη την απόδοσή του (μην ξεχνώντας φυσικά να πάιξει το trailer όταν έβρισκε στην αρχή απέναντι τον αγαπημένο του βάζελο). Σκοράρισμα, διεισδύσεις, αμυνάρες και ενέργεια από τον Σακ-ατάκ!
Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε με απόλυτη επιτυχία τη «διαβολοβδομάδα» απέναντι σε δύο πολύ ισχυρούς αντιπάλους, βάζοντάς τους «από κάτω» βαθμολογικά (πλέον, η Φενέρ πρέπει να κάνει 3 παραπάνω νίκες για να μας ξεπεράσει). Ο Θρύλος βρίσκεται αισίως στο 16-7 και φαίνεται να «κλειδώνει» τον πρώτο στόχο που λέγεται «είσοδος στα play-off». Δυστυχώς, θα αργήσουμε να ξαναπάμε ΣΕΦ (επόμενο εντός με Μπαρτσελόνα στις 7 Μαρτη), μιας και ακολουθούν 3 διαδοχικά εκτός έδρας παιχνίδια με Άλμπα, Βαλένθια και Αρμάνι, ενώ μετά το ματς με τους Γερμανούς μεσολαβεί το κύπελλο. Άρρωστα στο πλευρό του Θρύλου μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου