Μια νίκη όχι σαν όλες τις άλλες

Χθες βρέθηκα και πάλι στο ΣΕΦ για τον αγώνα κόντρα στο βασιλικό έκτρωμα της Καστίλλης, προετοιμασμένος για ένα παιχνίδι ειδικών συνθηκών που προσομοιάζει σε αυτά του Final Four. Δεν ήξερα τι να περιμένω, καθώς οι αντίπαλοι βρίσκονται σε περίοδο φορμαρίσματος και πάντα αποτελούν φόβητρο ως μία από τις πιο πλήρεις ομάδες της διοργάνωσης.

Του JosuTernera

Παρ’ όλα αυτά, το παιχνίδι κρίθηκε πιο ομαλά από ό,τι θα περίμενε κανείς και ο Ολυμπιακός φάνηκε να μην ένιωσε την καυτή ανάσα της Ρεάλ παρά μόνο σε κάποια σημεία του πρώτου ημιχρόνου. 

Ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε πλήρως προετοιμασμένος για ένα τόσο υψηλών απαιτήσεων ντέρμπι και δεν άφησε περιθώρια αμφισβήτησης της ανωτερότητάς του, παρόλο που αντιμετώπισε προβλήματα και έμεινε μακριά από την καλή του επιθετική εικόνα – ειδικά στα τρίποντα.

Ίσως αν βλέπαμε τις χθεσινές επιδόσεις των παικτών της ομάδας απομονωμένες από τη συνολική εικόνα του παιχνιδιού και χωρίς να ξέρουμε το αποτέλεσμα, να φανταζόμασταν ότι ο Ολυμπιακός αυτό το παιχνίδι το έχασε – ειδικά απέναντι σε μια Ρεάλ. Ωστόσο χθες το σύνολο του Μπαρτζώκα εμφανίστηκε αποφασισμένο να πάρει τη νίκη, επιστρέφοντας σε μια άμυνα που φέτος δεν έχουμε συνηθίσει, τουλάχιστον για ολόκληρο 40λεπτο.

ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΤΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ

Στην απόλυτη επικράτηση επί της Ρεάλ οι ερυθρόλευκοι έφτασαν χωρίς τα βασικά τους ατού (Σλούκας, Βαζένκοφ, Φαλ) να πιάσουν πολύ υψηλά στάνταρ απόδοσης. Ο Σλούκας ταλαιπωρήθηκε από το ξύλο των Ισπανών, ο Φαλ από τον Ταβάρες και ο Βεζένκοφ από την απόλυτη αστοχία στα τρίποντα. Και όμως, η νίκη ήρθε χωρίς αγωνία και με τρόπο φυσιολογικό.

Αιτία; Η άμυνα από ατσάλι (κλισεδάρα), η απόλυτη συγκέντρωση και το θέλω αυτής της ομάδας, που μπήκε στο γήπεδο σαν να έχει οραματιστεί το παιχνίδι από πριν. Αν προσθέσουμε τον εξαιρετικό και πάλι Γουόκαπ που πλησίασε το επιθετικό του υψηλό, τον ΜακΚίσικ που έδωσε λύσεις όταν η μπάλα κόλλαγε στην περιφέρεια και θράσος για να σπάσει τον τσαμπουκά της Ρεάλ και τον Μπλακ που έπαιξε στο δεύτερο ημίχρονο σαν πρώτος ψηλός, μπερδεύοντας τον Ταβάρες, τότε έχουμε μία πιστότερη απεικόνιση του τι συνέβη χθες στο ΣΕΦ.

Σημαντικό στοιχείο του αγώνα ότι η ομάδα του Μπαρτζώκα δεν έκανε τη συνήθη κοιλιά στο 3ο και το 4ο δεκάλεπτο, επιδεικνύοντας απόλυτη συνέπεια και καθαρό μυαλό.  

Ο Ολυμπιακός κατάφερε να μην αγχωθεί στα ξεσπάσματα –όχι πολλά– των Ισπανών και σε γενικές γραμμές δεν τους επέτρεψε να πιστέψουν στη νίκη, καθώς τους αντιμετώπισε με σκληράδα και δύναμη, γεγονός που φαίνεται από τον φτωχό επιθετικό απολογισμό της Ρεάλ, αλλά και από την κυριαρχία μας στα ριμπάουντ –ειδικά στα επιθετικά– απέναντι μάλιστα στους μετρ της Ευρωλίγκας.

Υπήρξαν στιγμές που, κοιτάζοντας το βάθος του πάγκου της Ρεά,λ τρόμαξα και θεωρούσα ότι, με κάποιο τρόπο, οι Ισπανοί θα έκαναν ένα ξέσπασμα, φέρνοντας το παιχνίδι στα ίσα. Ειδικά όταν χαμήλωσαν το σχήμα, φοβήθηκα ότι θα μας ματσάρουν σε ένταση και θα προβληματίσουν περισσότερο την κυκλοφορία μας. Όλα αυτά δεν συνέβησαν ποτέ. Φυσικά είχαν και αυτοί πολλά άστοχα τρίποντα και δεν κατάφεραν να χτίσουν σερί και να φτιάξουν ρυθμό. Είχαν και σημαντικές απουσίες στα γκαρντ (Γκος, Σέρχι, Αμπάλντε) και ήρθε και έδεσε το γλυκό.

ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ

Το χθεσινό παιχνίδι δεν μπορεί να δώσει στην πραγματικότητα αφορμή για κάποια αρνητική κριτική, καθώς είναι φυσιολογικό σε ένα ντέρμπι να μη σου βγει όλο το πλάνο και όλοι οι παίκτες. Αντιθέτως, η ομάδα ανταποκρίθηκε στις ανάγκες του ματς και κατόρθωνε να δίνει λύσεις σε όποια προβλήματα παρουσιάστηκαν.

Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι οι αγώνες που κρίνουν προκρίσεις και τίτλους --γιατί αυτοί είναι οι στόχοι μιας ομάδας όπως ο φετινός Ολυμπιακός-- γίνονται σε υψηλό επίπεδο έντασης και απαιτούν λύσεις όταν η μπάλα καίει και οι άμυνες σφίγγουν – στη λεγόμενη Crunch time.

Χθες Μπολομπόι και Πίτερς, σε γενικές γραμμές, δεν μάγεψαν και ο Κάνααν –αν και παλεύει στην άμυνα και η πίεσή του φέρνει και αποτελέσματα–, δεν πρόσφερε παρά ελάχιστα επιθετικά. Αν φυσικά εξαιρέσουμε το απίστευτο και αυθάδες τρίποντο που πέτυχε.

Ο Ολυμπιακός για να πετύχει τους στόχους του θα κληθεί να κερδίσει τους κύριους αντιπάλους του σε κλειστά παιχνίδια, αντιμετωπίζοντας την πίεσή τους και το ευρύ ρόστερ τους. Εκεί θα χρειαστούν πολλές λύσεις – αν δούμε τον περσινό ημιτελικό, γίνεται φανερό. Χρειάζεται περισσότερος Κάνααν στην επίθεση και πιο πειστικές εμφανίσεις και ένταξη των άλλων μεταγραφών. 

Όπως φαίνεται, δεν θα γίνουν αλλαγές στην ομάδα,  οπότε αυτό το ρόστερ θα κληθεί να υλοποιήσει τα όνειρα της φετινής χρονιάς. Ας ελπίσουμε ότι η ομάδα θα συνεχίσει τις γεμάτες εμφανίσεις και ο κόουτς Μπαρτζώκας θα «γεννάει» λύσεις. Μέχρι στιγμής, το δείγμα είναι θετικότατο!