Από τη Ρωσία, με αγάπη...

Ο Θρύλος πραγματοποίησε δεύτερη συνεχόμενη τεράστιας σημασίας εκτός έδρας νίκη, μέσα στο Καζάν απέναντι στην Ούνικς και εδραίωσε τη θέση του στη βαθμολογία. Αυτό όμως, που έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία είναι ότι ο Ολυμπιακός, μέσα από το αγωνιστικό του πλάνο, επέβαλε τον ρυθμό του, μπήκε σε θέση οδηγού και εντέλει πήρε το σημαντικό αυτό διπλό, που ενδεχομένως θα μπορούσε να έχει «καθαρίσει» και πιο εύκολα. Μια νίκη όμως στην παράταση πάντα βοηθά στο σμίλεμα του χαρακτήρα της ομάδας προς το σκληρότερο...

Του RedTerso

Η νίκη μέσα στο Καζάν αναμφίβολα ενισχύει τις σκέψεις που κάναμε την περασμένη βδομάδα μετά το διπλό στο Μιλάνο: Ο Ολυμπιακός κατάφερε να σηκώσει κεφάλι μετά την ήττα στο ντέρμπι στο ΣΕΦ με τρόπο εντυπωσιακό, προχωρώντας σε δύο εκτός έδρας νίκες απέναντι σε δύο ομάδες, που θα δώσουν τα πάντα για είναι στην τελική οκτάδα. Γκρέμισε δε το άθλιο αφήγημα, που προσπάθησαν να χτίσουν οι ΑΡΔ περί ομάδας έδρας. Ένα αφήγημα που επιμελώς χτίστηκε μετά από 4 ήττες στις έδρες των Τσσκα, Μπαρτσελόνα, Εφές και Ζενίτ, λες και παίζαμε στο Παγκράτι ή τη Δάφνη. Δεν θα κουραζόμαστε να επαναλαμβάνουμε ότι οι τοποθετησείς στα κυρίαρχα ΜΜΕ, είτε μιλάμε για τον αθλητισμό είτε για την κοινωνική ζωή, πάντα θα εμπεριέχουν σκοπιμότητα και προσπάθεια χειραγώγησης των συνειδήσεων των ανθρώπων.

Στο ξεκίνημα της αναμέτρησης όμως δεν φαινόταν ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν στη θετική κατεύθυνση για την ομάδα μας. Οι Ρώσοι μπήκαν σαφώς πιο αποφασισμένοι στο παρκέ και παρέσυραν τους ερυθρόλευκους στον δικό τους ρυθμό, παίζοντας σκληρά στην άμυνα και παίζοντας μπάσκετ ενστίκτου με ατομικές πρωτοβουλίες στην επίθεση. Από τα μέσα της πρώτης περιόδου, ο Ολυμπιακός κατάφερε να ανακάμψει και σταδιακά να φέρει τον ρυθμό στα δικά του μέτρα. Αυτό το κατάφερε κυρίως μέσα από την άμυνα, μιας και στην επίθεση είχαμε εμφανές πρόβλημα στο περιφερειακό σκοράρισμα. Στο δεύτερο δεκάλεπτο μάλιστα όχι μόνο προσπεράσαμε, αλλά δημιουργήσαμε και διαφορές πέντε πόντων, ακολουθώντας το αγωνιστικό μας μοτίβο, για να κλείσει το ημίχρονο με 40-42.

Οι παίχτες της Ούνικς μπήκαν και στο 3ο δεκάλεπτο πιο δυνατά, με συνεχόμενα τρίποντα από τον Κάνααν, όμως δεν κατάφεραν να εκμεταλλευτούν την ευστοχία τους, αφού ο Ολυμπιακός βρήκε λύσεις μπροστά και ταυτόχρονα άρχισε να βγάζει και αυτός σκληράδα στην άμυνα. Αφού η περίοδος αυτή μας βρήκε μόνο με -3, φαινόταν ότι θα διεκδικήσουμε το καλύτερο στο τέλος του αγώνα. Πράγματι, οι παίχτες μας μπήκαν φουριόζοι και έκαναν ένα σερί 2-8, που τους έβαλε στη θέση του οδηγού. Δυστυχώς, στο τέλος του αγώνα έγιναν αρκετά λάθη και στις δύο πλευρές του παρκέ και μετά από μια πολύ κακή δική μας τελευταία επίθεση το ματς θα κρινόταν στην παράταση. Και σε αυτό το διάστημα ο Ολυμπιακός έδειξε να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Και σε αυτό το διάστημα έπαιξε με τη φωτιά, αλλά τελικά πήρε στα χέρια του ένα σπουδαίο εκτός έδρας ροζ φύλλο αγώνα.

Ο Ολυμπιακός κέρδισε γιατί πολύ απλά εφάρμοσε σε ικανοποιητικό βαθμό το αγωνιστικό του πλάνο και κυριάρχησε στους περισσότερους τομείς του παιχνιδιού. Αν η ομάδα μας είχε προσανατολίσει την επίθεσή της πιο κοντά στο ζωγραφιστό (34 δίποντα έναντι 37 τριπόντων) ή ήταν πιο εύστοχη περιφερειακά (9/37 με 24% πίσω από τη γραμμή) θα είχε επικρατήσει πιο εύκολα. Είναι χαρακτηριστικό ότι κυριαρχήσαμε στις μάχες των ριμπάουντ (37-43) ανανεώνοντας και αρκετές κατοχές (14 επιθετικά) απέναντι σε μια πολύ αθλητική ομάδα. Επιθετικά η ομαδικότητα αποτέλεσε τον καταλυτικό παράγοντα με τους ερυθρόλευκους να έχουν 26 ασίστ για 15 λάθη, ενώ η ένταση, που βγάλαμε στην άμυνα εκφράστηκε από τα 11 κλεψίματα, τις πολλές παρεμβολές στην μπάλα και τα 3 κοψίματα.

Ο Γουόκαπ ενώ προσφέρει σε όλους τους υπόλοιπους τομείς, συνεχίζει να είναι άστοχος από μακριά και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα ότι τον έχει επηρεάσει. Πολύ άστοχος ήταν χθες και ο Ντόρσεϋ, που όμως έβαλε κάποια καλάθια-μαχαιριές στο σώμα της Ούνικς. Ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές ήταν ο Λαρεντζάκης, πραγματοποιώντας σπουδαία εμφάνιση και στις δύο πλευρές του παρκέ. Ο Φαλ δυσκολεύτηκε στο πρώτο μέρος από τον ρυθμό των αντιπάλων μας, αλλά ανέβηκε σταδιακά στη συνέχεια, χωρίς όμως να κάνει μια από τις κυριαρχικές εμφανίσεις του. Ο Σλούκας νομίζω ότι έκανε χτες το καλύτερό του φετινό ματς, ενώ ο Χασάν Μάρτιν έδωσε σημεία ζωής, παραμένοντας όμως το μεγάλο ερωτηματικό του ρόστερ. Ότι και να πούμε για τον Βεζένκοφ θα είναι λίγο και αρκεί απλά να παραθέσουμε τα στατιστικά του (22 π., 7 ριμπ., 3 ασ., 5 κλ., 5 κερδισμένα φάουλ, με 36 pir) και την ανακύρηξή του σε mvp της αγωνιστικής. Λίγα πράγματα σε λίγο χρόνο από τον Πρίντεζη που δυσκολεύτηκε απέναντι σε μια αθλητική φροντ-λάιν. Κακό παιχνίδι από τον Παπανικολάου και θετικό από τον Λιβιό στον λίγο χρόνο που έμεινε στο παρκέ. Ο ΜακΚίσικ ήταν άστοχος από μακριά, αλλά βοήθησε σε στιγμές με την εκρηκτικότητά του να διασπάσουμε την αντίπαλη άμυνα. Ο κόουτς Μπαρτζώκας έκανε, κατά τη γνώμη μου, χτες έξοχο κοουτσάρισμα με «χαιλάιτ» τον σχεδιασμό της επαναφοράς από τον Λαρεντζάκη στον Φαλ με 2 δεύτερα να απομένουν.

Ο Θρύλος με δεύτερη διαδοχικά επιβλητική εκτός έδρας εμφάνιση εδραίωσε το ρεκόρ του σε 9-4 και έμεινε μόνος τρίτος στη βαθμολογία. Αυτό δεν σημαίνει ακόμα τίποτα για την εξέλιξη του φετινού μας ταξιδιού, αποτελεί όμως με έναν οφθαλμοφανή τρόπο τροχειοδεικτική βολή για τις δυνατότητες που έχει ο Ολυμπιακός. Ακολουθεί το πολύ πονηρό παιχνίδι στο Βελιγράδι απέναντι στον Αστέρα (ο οποίος έπνιξε τη Ζενίτ στην έδρα της), πριν «επιστρέψουμε» στον Πειραιά για δύο διαδοχικούς αγώνες με Μπάγερν και Βιλερμπάν. Κοντά στην ομάδα και αγώνα με τον αγώνα, για να πάρουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.

* * *

ΥΓ. Ρε τον σούπερ-Μάριο.... Ήθελε και να κάνει και δωράκι στα βαζέλια... Πώς του το είπε ο Λαρεντζάκης μετά το καλάθι που του έβαλε στα μούτρα στην παράταση; «I will be F@@@ them...» ή κάπως έτσι. Καλοχώνευτη (η ήττα εννοούμε, μην πάει πουθενά αλλού το μυαλό σας), Μάριο... και σοδίτσα για το φούσκωμα...