Του JosuTernera
Ο κόουτς στη συνέντευξη Τύπου - απολογισμό ανέλαβε την ευθύνη της εικόνας της ομάδας αν και δήλωσε ότι δεν θεωρεί τη χρονιά χαμένη. Είπε γενικώς αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα χωρίς να βγάλει είδηση, παρά μόνο ως προς το ποιες είναι οι προθέσεις του σχετικά με τον Βασίλη. Ή τουλάχιστον τις υπονόησε.
Γεγονός είναι ότι εδώ και κάποια χρόνια ο Ολυμπιακός ζει βασισμένος στο παρελθόν και δεν έχει καταφέρει να προσαρμοστεί στις ολοένα και μεταβαλλόμενες συνθήκες του μπάσκετ. Φυσικά πρέπει να συνυπολογιστεί και το γεγονός ότι η ομάδα βρίσκεται και λειτουργεί σε ένα άκρως ανταγωνιστικό τοπίο απέναντι σε οργανισμούς – μεγαθήρια από οικονομικής και όχι μόνο άποψης. Οι περασμένες επιτυχίες δεν εξασφαλίζουν κάποιο ειδικό προνόμιο παρά μόνο δείχνουν την ανάγκη για σοβαρή δουλειά, προγραμματισμό και υπερβάσεις σε όλους τους τομείς.
Το μέγεθος του Ολυμπιακού δεν καθορίζεται μόνο από τη μέχρι τώρα πορεία του αλλά και σύμφωνα με την τωρινή του κατάσταση. Επειδή δηλαδή η ομάδα έχει πραγματοποιήσει απίστευτες νίκες με αίμα και ιδρώτα στο παρελθόν, αυτό δεν σημαίνει ότι θα συμβαίνει πάντα με όποιο ρόστερ έχει. Για να δώσω ένα παράδειγμα, ο Ολυμπιακός έχει επικρατήσει της Ρεάλ πολλές φορές, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορεί να το κάνει και αντιπαραθέτοντας τον Έλις απέναντι στον Ταβάρες (δεν έχω εμπάθεια με τον Έλις - τον συμπαθώ – αλλά δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο επίπεδο).
ΑΓΩΝΑΣ – ΑΓΓΑΡΕΙΑ
Ο χθεσινός αγώνας ήταν χωρίς κίνητρο απέναντι σε μία ομάδα η οποία κατέβηκε με 9 παίκτες και μόνο «αξιόλογο» τον Μακ Κόλουμ. Η χαλαρότητα των παικτών του Ολυμπιακού δνε επιτρέπει σοβαρή κριτική, καθώς φάνηκε ότι σε ελάχιστα σημεία η ομάδα έπαιξε «κανονικά». Κουραστικό και απογοητευτικό το γεγονός ότι για ακόμη μία φορά δεν είχαμε κάποια ευχάριστη έκπληξη, κάποιον παίκτη δηλαδή που να πήρε μπρος – έστω και σε ένα τέτοιο ματς – και να άρπαξε την ευκαιρία να βάλει κανά δυο τρίποντα και να παίξει καμιά άμυνα παραπάνω (Άαρον δεν το λέω για εσένα προσωπικά).
Το φωτεινό σημείο του παιχνιδιού ήταν ο Βεζένκοφ ο οποίος σκόραρε 20 πόντους με 6/8 δίποντα, 1/3 τρίποντα και 5/6 βολές, είχε 11 ριμπάουντ και 31 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης. Κατά τα άλλα ορεξάτος ο ΜακΚίσικ και θετικός ο Σλούκας, ενώ ο Σπανούλης μοίρασε ασίστ ξεκινώντας βασικός. Μελανό σημείο τα 5/24 τρίποντα που αποδεικνύουν και πάλι την ένδειά μας στην περιφέρεια.
Όσοι απορούν – RedTerso το έπιασες το υπονούμενο – γιατί ο Μπαρτζώκας δεν χρησιμοποίησε τους μικρούς, εκείνοι είναι στη Βέροια με την αναπτυξιακή για να δώσουν παιχνίδι με τον Φίλιππο, όπως με πληροφορούν από το κοντρόλ.
ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΦΟΣ Ο ΚΑΒΒΑΔΑΣ;
Χαχα καλό! Ξεκινάει λοιπόν το ξεσκαρτάρισμα και η ανασυγκρότηση αφού πρώτα ξεκαθαριστούν τα εσωτερικά της ομάδας (γέλια κοινού). Έχουμε να ακούσουμε αρκετά ονόματα για τις 3 – 4 προσθήκες που θα γίνουν και με αρκετά από αυτά θα τραβήξουμε τα μαλλιά μας – ή ό,τι βρει ο καθένας.
Η πραγματικότητα ορίζεται όμως από αντικειμενικές συνθήκες και αυτές είναι οι εξής: Μπαρτζώκας, μπάτζετ υπό τους όρους του financial fair play και ελληνικό μπάσκετ χωρίς ταλέντα και προοπτική. Επιπροσθέτως ο Ολυμπιακός μπορεί να επιστρέψει στο ελληνικό πρωτάθλημα και όλα αυτά σε καθεστώς πανδημίας. Βέβαια αν μας πασάρουν τον Καββαδά για τρίτο σέντερ επειδή έχει καλούς αριθμούς στον Ηρακλή του ελληνικού πρωταθλήματος και είναι Έλληνας τότε θα υπάρξει πρόβλημα.
Το μεγάλο θέμα όμως εκτός από την ανάγκη να περάσει ο Ολυμπιακός σε μια εποχή νέων επιτυχιών είναι και το τι θα αποφασίσει να κάνει ο Σπανούλης. Άλλωστε και οι δηλώσεις του Μπαρτζώκα για το ζήτημα εστιάζουν στην απόφαση που θα πάρει ο ίδιος ο αρχηγός, αν και ο κόουτς εμμέσως πλην σαφώς διαχωρίζει τον εαυτό του και λέει ότι δουλειά του είναι να βλέπει την πραγματικότητα της ομάδας και του αθλήματος πέρα από συναισθηματισμούς. Δική μου άποψη είναι ότι ο Μπαρτζώκας εμπεριέχει στις δηλώσεις του την αντίθεσή του στο να συνεχίσει ο Σπανούλης και δίνει το μήνυμά του. Ο διαχωρισμός μάλλον αποδεικνύει την απόσταση και την κόντρα.
Μετά από αυτή την εξαιρετική ψυχολογική και σημειολογική ανάλυση που δεν θα βρείτε σε άλλες σελίδες, θα ήθελα να πω το εξής: ο Σπανούλης είναι ένα θρυλικό μέγεθος για τον Ολυμπιακό και το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Όπως θα έλεγε και ο προσφάτως σχολιαστής RoD, ο Σπανούλης είναι μεγαλύτερος και από το μπάσκετ. Πήρε τον Ολυμπιακό από το χέρι και τον σήκωσε σε επίπεδα πρωτοφανή για τα δεδομένα του (εννοώ σε διάρκεια γιατί ευρωπαϊκό είχαμε ξανασηκώσει). Η πτώση μετά από μία τέτοια πορεία όμως μπορεί να είναι απότομη και επώδυνη για τον σύλλογο. Βρισκόμαστε στην περίοδο της αλλαγής η οποία δεν μπορεί να επέλθει χωρίς συγκρούσεις, ειδικά αφού ο Ολυμπιακός δεν έχει τη δυνατότητα να αγοράζει ομάδες και πρέπει να χτίζει.
Το σίγουρο είναι ότι ο Σπανούλης έχει κερδίσει το προνόμιο που λίγοι άνθρωποι απολαμβάνουν στη ζωή: να πει ο ίδιος την τελευταία λέξη. Έστω και αν αυτό κοστίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου