Του Dr. Jekyll
Λίγα πράγματα, επιγραμματικά, για την ποδοσφαιρική επικαιρότητα του Θρύλου
- Ο Χασάν επέστρεψε δυναμικά: δύο γκολ και μια ασίστ (λέμε τώρα) στον αγώνα με τον Απόλλωνα (εύστοχο σχόλιο από Ashaman «Δεν χρειαζόμασταν σήμερα γκολ στις καθυστερήσεις, αλλά από συνήθεια ο Χασαν το έβαλε»), μια ασίστ και μια πολύ καλή πάσα (που χάνει ο Εμβιλά) με τον Παναιτωλικό. Εξακολουθεί, προσωπικά, να μην με ενθουσιάζει. Οι αριθμοί, όμως απαιτούν να τον σεβόμαστε -- όπως και αυτά που έχουμε δει από τον χαρακτήρα του απαιτούν να τον συμπαθούμε.
- Έχω την αίσθηση πως ο Ανδρούτσος είναι ο μεγάλος κερδισμένος του πενθήμερου: πραγματοποιεί ίσως την καλύτερη φετινή εμφάνιση δεξιού μπακ, στη Ριζούπολη, και συμπαθητική εμφάνιση (με ένα γκολ), ως μέσος (δηλαδή πιο κοντά στην «κανονική» του θέση), με τον Παναιτωλικό. Το βέβαιο είναι ότι παρά την άφιξη του Λαλά, ο μικρός βρέθηκε, μέσα σε λίγες ημέρες, να είναι ο πρώτος αναπληρωματικός για τη θέση.
- Κερδισμένος και ο Μασούρας (αν και δύσκολα χρησιμοποιείς την λέξη «κερδισμένος» την περίοδο που αμφισβητείται πιο πολύ από όλες η θέση του στην ενδεκάδα). Παρόλα αυτά: ως αλλαγή με τον Απόλλωνα έχει μια καταπληκτική ενέργεια Μασουρίνιο (την ασίστ καταστρέφει ο αγαπημένος μας Χασάν), ενώ με τον Παναιτωλικό έχει μια σέντρα πάρε βάλε στον Ραντζέλοβιτς, τη συμπαθητική σέντρα που ξεκινά τη φάση για την τεράστια ευκαιρία του Εμβιλά, και το γκολ με το οποίο ανοίγει το σκορ. Δεν ξέρω πόσο μπροστά ή πίσω στο rotation βρίσκεται, με τον Μπρούμα να βρίσκει πατήματα και τον Βρουσάι να δείχνει καλά στοιχεία, αλλά, προσωπικά, πάντα θα έχω να πω μια καλή κουβέντα για το πάθος --και τις ικανότητες-- του Μασουρίνιο.
- Πόντοι, στα δικά μου μάτια, και για τον Ρέαμπτσιουκ στον αγώνα με τον Απόλλωνα. Εξακολουθώ να βλέπω ως πιο δυνατό του σημείο τις αντοχές και τα τρεξίματα: ανεβοκατεβαίνει συνέχεια την πλευρά, με αποτέλεσμα να έχουμε συχνά έναν παραπάνω παίκτη στην πτέρυγα. Εκτελεί δύο πλάγια σαν κόρνερ (έχει κι αυτό την αξία του), ενώ έχει μια πολύ καλή σέντρα (στο ξεκίνημα) και ένα πολύ καλό σουτ στο δεύτερο ημίχρονο. More than decent (και ας μην ξεχνάμε πως έχει μόνο ένα μήνα στην ομάδα).
- Βγάζω το καπέλο στον Εμβιλά: όχι τόσο για την, όπως είπε και ο Νικολακό, συγκλονιστική του δήλωση (οκ, για μπάλα μιλάμε πάντα) πως ευχαριστεί κάθε μέρα τον Θεό που ήρθε στον Ολυμπιακό, αλλά επειδή, όπως είπε και ο Νικολακό, αυτό το δείχνει σε κάθε παιχνίδι που αγωνίζεται (και είναι και πολλά τα ρημάδια), είτε σε παιχνίδι Ch.L, είτε ως αλλαγή στη Ριζούπολη ή ως βασικός στον --αδιάφορο-- επαναληπτικό με τον Παναιτωλικό (αυτό, πάντως, δεν σημαίνει πως δεν χρειάζεται ανάσες).
- Συνεχίζοντας για τον Εμβιλά: γκολ με τον Απόλλωνα, τεράστια ευκαιρία στον αγώνα με τον Παναιτωλικό. Ο Εμβιλά αναδεικνύεται κομβικός, όπως και ο προκάτοχός του, για το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Επίσης: στον αγώνα με τον Απόλλωνα, προσωπικά με χάζεψε το γεγονός ότι δύο φορές έκοψε μπαλιές των αντίπαλων, με προωθημένη πάσα σε παίκτη μας!
- Να πούμε και έναν (πολύ) καλό λόγο για την πίεση που άσκησε ο Κωστάκης στον αγώνα με τον Απόλλωνα: από την πρώτη φάση μας, πριν συμπληρωθούν 30'', μέχρι και λίγο πριν την αλλαγή του, ο Φορτούνης πίεσε ψηλά και έχω στο μυαλό μου 4 φάσεις που η πίεση του έδωσε την μπάλα σε εμάς. Για παίκτη που η σημαντικότερη κριτική αφορά στη συμμετοχή του στο ανασταλτικό πλάνο δεν το λες και άσχημα (και ας μην ξαναπώ πως ο Φορτούνης είναι υπερπολύτιμος, αλλά απέχει ακόμα από τον --πολύ-- καλό του εαυτό)...
-Μέτριος ο Μπρούμα, ο οποίος φάνηκε να θέλει ανάσες (ο Μαρτίνς σίγουρα έχει καλύτερη εικόνα, αλλά παραμένει αλήθεια ότι πρέπει να δείξει συνέπεια και σταθερότητα για να παραμείνει -- ως παίκτης που (θα) κάνει την διαφορά ή, έστω, ως βασικός στο ρόστερ). Αρνητική εμφάνιση από Πέπε (που, νομίζω, ότι ήταν η τελευταία ευκαιρία, πριν αποφασιστεί αμετάκλητα ο δανεισμός του): η αναιμική του εμφάνιση θεωρώ ότι έπεισε τον Μαρτίνς (που, σύμφωνα με τους ρεπόρτερ της ομάδας, εξακολουθεί να πιστεύει στον Πέπε) ότι δύσκολα θα έπαιρνε φέτος παιχνίδια και καλύτερα να πάει να συναντήσει τον Βινάγκρε στην Πορτογαλία (προσωπικά, κάτι μου λέει πως δεν θα διαπρέψουν -- και αυτό δεν θα είναι ζήτημα ικανοτήτων).
- Λιγότερα από όσα περίμενα και από τον Τιάγκο Σίλβα, που αγωνίστηκε αλλαγή με τον Απόλλωνα και βασικός με τον Παναιτωλικό. Υπάρχουν στιγμές που φαίνεται ένας κοντρολαρισμένος παίκτης, που δεν χάνει εύκολα την μπάλα, είναι μαχητικός και διαθέτει καλή μεταβίβαση. Όμως πλέον μετρά κάμποσους μήνες στην ομάδα και highlight του είναι το κόρνερ, από το οποίο πετυχαίνει το 3-0 ο Κάιπερς. Οι ελπίδες για τον Τιάγκο Σίλβα, και όταν αποκτήθηκε, αλλά και μετά τις πρώτες του εμφανίσεις, ήταν για κάτι πολύ καλύτερο του --τίμιου, αλλά όχι κάτι ιδιαίτερου-- Καφού. Μακάρι να εξελιχθεί και να φανεί τέτοιος στο μέλλον, αλλά προς το παρόν, δικαιολογεί τον Μαρτίνς που παραμένει εκτός ευρωπαϊκής λίστας.
- Κακή αντίδραση Μπα (ο οποίος στα τελευταία λεπτά του αγώνα βγάζει μια πολύ καλή σέντρα, σαν εξτρέμ, για το κεφάλι του Χασάν) και Σεμέδο στο γκολ του Απόλλωνα. Έχω την αίσθηση πως μάλλον η αδυναμία του Μπα να πάρει την κεφαλιά καθορίζει τη φάση, αλλά, σε κάθε περίπτωση, και η (μη) αντίδραση του Σεμέδο ολοκληρώνει την ολιγωρία.
- Ολοκληρώνοντας για το παιχνίδι με τον Απόλλωνα: βρέθηκε, εντός έδρας, πίσω στο σκορ στο ημίωρο (τα γκολ πέτυχαν στο 30΄ ο Χασάν --σέντρα Ανδρούτσου--, στο 72΄ ο Εμβιλά --κόρνερ Ματιέ, πρώτη κεφαλιά Χασάν--, και 92΄ --κόρνερ Ματιέ) και παρ' όλα αυτά έκανε τρεις τελικές (με την πρώτη στη λήξη του πρώτου ημιχρόνου). Ομάδες τέτοιας δυναμικής και ικανότητας (που δεν μπορεί να παίξει επιθετικό ποδόσφαιρο, ούτε όταν δεν έχει τίποτα να χάσει εντός έδρας) δεν έχουν καμία θέση στην κατηγορία. Για την ακρίβεια, ο μόνος λόγος που πρέπει τιμητικά να είναι στην κατηγορία, είναι για να θυμίζει διαχρονικά η Ριζούπολη στους αλλόθρησκους ότι την έπαρση ακολουθεί τριάρα (μάθημα που αν είχαν πάρει ΠΑΟΚ και ΑΕΚ μπορεί φέτος να μην έβγαζαν γλώσσα) -- και, φυσικά, γιατί η ποδοσφαιρική ανικανότητα δεν αποτελεί «προνόμιο» μόνο του Απόλλωνα στην κατηγορία (έχουμε δει και τον ΠΑΟΚ -- στα χρόνια της αυτοκρατορ.. ΧΑ ΧΑ ΧΑ του να κατεβαίνει φουλ αμυντικά, έστω στο εκτός έδρας)
- Εξαιρώ από την παραπάνω υποτιμητική παράγραφο τον τερματοφύλακα του Απόλλωνα, Βέρουλστ. Μπορεί η ομάδα του να μην είναι σε θέση να προσφέρει κάτι θετικό στο ελληνικό ποδόσφαιρο (αυτή την περίοδο έστω), αλλά ο Βέρουλστ προσπάθησε να το βελτιώσει, δοκιμάζοντας να βγάλει νοκ άουτ την κορυφαία σφυρίχτρα της εξυγίανσης, αυτόν που σφύριζε εξυγίανση πριν ακόμα υπάρξει η εξυγίανση.
- Για τους παίκτες με τον Παναιτωλικό: καλή εμφάνιση από Κάιπερς, με ένα γκολ, συμμετοχή σε ένα ακόμα (δεν ξέρω αν στέκει να χαρακτηριστεί ασίστ προς τον Ανδρούτσο), τρεξίματα και μονομαχίες στη μεσαία γραμμή, και συμμετοχή και σε άλλες φάσεις. Ο ρόλος του στην ομάδα είναι ξεκάθαρος: είναι ο τρίτος στη γραμμή, πίσω από Ελ Αραμπί και Χασάν (και, πιθανότατα, δικαιολογημένα). Με την αποχώρηση του Σουντανί, όμως, θα πάρει σίγουρα ευκαιρίες. Αυτό που δεν γνωρίζω είναι πόσο θα μπορούσε να βρεθεί σε «καλύτερη» θέση στην ιεραρχία με τον Μαρτίνς, ο οποίος φαίνεται να προτιμά πιο «δυνατά» κορμιά ως κεντρικούς επιθετικούς (η ομάδα δείχνει να μοντάρεται για να αναζητά έναν επιθετικό όπως οι Ελ Αραμπί και Χασάν).
- Πιο πολύ ξενερωμένος και νευρικός --έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται για το αρκουδάκι του Καζολίν--, παρά ξεκούραστος ο Χολέμπας. Θεωρώ δεδομένο ότι έχει θέση στο ρόστερ του Ολυμπιακού, αλλά, βρίσκω πιθανότερο, ο Ρέαμπτσιουκ να μπορεί να προσφέρει περισσότερα από τον Χοσέ. Λίγα πράγματα και από τον Ντέγκερ, που παρότι προσπάθησε, δεν μπόρεσε να κάνει κάτι το ιδιαίτερο (και αυτό απέναντι στους αναπληρωματικούς του Παναιτωλικού).
- Είμαι βέβαιος πως θα διαβάσω πολλά αρνητικά για τον --πράγματι μέτριο προς κακό-- Ραντζέλοβιτς. Εκτελώντας χρέη δικηγόρου: ο Ραντζέλοβιτς δεν είναι περίπτωση Λοβέρα ή Πέπε, δηλαδή το πρόβλημά του δεν είναι ζήτημα θέσης (όπως στον ταλαίπωρο Λοβέρα, που ποτέ, μάλλον, δεν θα μάθουμε τι θα μπορούσε να κάνει) ή μενταλιτέ (όπως στον Πέπε, που απλά δεν το έχει να βγάλει πάθος και δύναμη). Ο Ραντζέλοβιτς όσο τον είδα σήμερα (και ομολογώ ότι δεν ήμουν απόλυτα συγκεντρωμένος --όπως και η ομάδα, άλλωστε-- στο παιχνίδι) έτρεχε στη γραμμή, επέστρεφε πίσω, αλλά είχε ένα εντυπωσιακό ποσοστό κακών τελειωμάτων.
- Συνεχίζοντας για τον Σέρβο: από την κεφαλιά που χάνει στο ξεκίνημα, μέχρι και ένα χλιαρό κακό σουτ από καλή θέση, στις κινήσεις και τις επιλογές του βλέπω έναν παίκτη με ζητήματα ψυχολογίας και όχι ανικανότητας -- βρίσκεται πολύ συχνά εκεί που πρέπει, για να είναι τακτικά λάθος, και είδαμε και πέρσι ότι ικανότητες διαθέτει (ελάχιστοι πλάγιοι μέσοι στην Ελλάδα θα μπορούσαν να σκοράρουν τα γκολ που είχε πετύχει). Νομίζω, όμως, ότι φέτος δεν του βγαίνει τίποτα: ή από δικό του λάθος ή από φάουλ του αμυντικού ή από τύχη - όπως στα λίγα εκατοστά που η μπάλα είχε βγει άουτ στο ακυρωθέν γκολ του πρώτου αγώνα στο Αγρίνιο, ο Ραντζέλοβιτς χάνει φάσεις και δείχνει να έχει χάσει την εμπιστοσύνη στα πόδια του. Ο Βρουσάι και ο Μπρούμα ανεβαίνουν στην ιεραρχία: εκτός από Ματιέ/Φορτούνη ή Μασούρα, βρίσκει, δικαιολογημένα, και άλλους παίκτες να έχουν προτεραιότητα για την ενδεκάδα: με δεδομένο το θράσος και τις ικανότητες που είδαμε πέρσι, νομίζω ότι δικαιούται ευκαιρίες (και όχι να περάσει εξετάσεις) για να δούμε τι μπορεί να κάνει (και εύχομαι να διαθέτει το μυαλό για να επανέλθει).
- Για το τέλος οι μεταγραφές: ο Ολυμπιακός απέκτησε Ρέαμπτσιουκ (στη θέση του Βινάγκρε -- του ποιου;;; ), Παπασταθόπουλο (και αποχώρησε με δανεισμό --και υψηλή ρήτρα-- ο Σισέ) και Λαλά (με τον Ραφίνια να αποχωρεί). Ακόμα: δόθηκε δανεικός ο Πέπε, θα δοθεί (πιθανότατα) δανεικός ο Λοβέρα και έφυγαν Σουντανί και Μπρούνο.
- Για τους αποχωρήσαντες: ουδέν για τον --ανύπαρκτο-- Βινάγκρε. Θετικός ο δανεισμός Λοβέρα, αφού θέση στη θέση του δεν υπήρχε, και έβρισκα πλέον γκροτέσκο (για αυτόν και την ομάδα) να τον βλέπω να υποφέρει στα πλάγια. Λογικές, στα μάτια μου, και οι υπόλοιπες κινήσεις: δεν υπάρχει λόγος να παίρνει συμμετοχές από τον Ανδρούτσο --σε οποιαδήποτε θέση-- ο Μπρούνο, ενώ αφού ο Μαρτίνς δεν πιστεύει ότι μπορεί να επανέλθει ο --συμπαθέστατος-- Σουντανί καλό θα είναι, για όλους, να συνεχίσει αλλού την καριέρα του. Απαραίτητος, μάλλον, και ο δανεισμός του Πέπε: αφού ο ίδιος ο Μαρτίνς έκρινε ότι δεν θα πάρει παιχνίδια στο δεύτερο μισό (και ακόμα λιγότερο) της σεζόν, δεν υπήρχε κανένας λόγος να συμπληρώνει το ρόστερ (για να μην αναφερθώ στην αναδημοσίευση του Ashaman «Δώσαμε τον Πέπε, θα δακρύσει η φανέλα με το 10 που ελευθερώθηκε») .
- Συμφωνώ, προφανώς, και με την αποχώρηση του Ραφίνια, τονίζοντας ότι, προσωπικά, ποτέ δεν θα τον κατηγορήσω πως ήρθε για τα ένσημα. Πιστεύω πως ο Ραφίνια ήθελε να πετύχει και δεν αντιμετώπισε κανέναν αγώνα ως αγγαρεία. Αυτό, όμως, δεν έχει σημασία, αφού η πραγματικότητα είναι πως η απόδοσή του ήταν πολύ κάτω από το αναμενόμενο (ακόμα και αν μιλούσαμε για έναν παίκτη που ήρθε ως αναπληρωματικός, όχι ως παίκτης που αποκτήθηκε, και με το ανάλογο συμβόλαιο, για να κάνει τη διαφορά).
- Από τους παίκτες που ήρθαν: ο Ρέαμπτσιουκ έχει ήδη πάρει θέση στην ομάδα (και οι πρώτες εικόνες φανερώνουν παίκτη που μπορεί να προσφέρει περισσότερα από τον Χολέμπας -- και θα δούμε πόσα μπορεί να κάνει). Ο Παπασταθόπουλος, πάλι, είναι από τις περιπτώσεις που, νομίζω, δεν μπορείς να αφήσεις να χαθούν. Όπως έχω ήδη γράψει: δεν έχω ιδέα σε τι κατάσταση είναι και πότε θα μπορέσει να βοηθήσει. Παραμένει, όμως, ένας από τους ελάχιστους Έλληνες που έχει το βιογραφικό για ηγετικό ρόλο στον Ολυμπιακό. Δεν ξέρω πόσο είχαμε ανάγκη έναν κεντρικό αμυντικό, αλλά το ντηλ μας βγάζει κερδισμένους:
- Ο Σισέ αποχώρησε --διάβασα-- με ρήτρα 13 εκατομμύρια (που δεν είναι αστείο ποσό, για κεντρικό αμυντικό, ακόμα και για μια σχετικά πλούσια γαλλική ομάδα). Ο Ολυμπιακός θα βγάλει τη σεζόν και αναλόγως με αυτά που θα ξέρει στο τέλος της, θα είναι έτοιμος για την επόμενη: τον Ιούνιο θα έχει πολύ καλύτερη εικόνα για την κατάσταση του Σωκράτη και την παραμονή (ή μη) του Σεμέδο. Με βάση αυτά μπορεί να κινηθεί και στην περίπτωση του Σισέ: υποχρέωση να παραχωρήσει τον παίκτη θα έχει μόνο αν οι Γάλλοι πληρώσουν τη ρήτρα -με αυτά τα λεφτά, θεωρητικά, μπορείς να καλύψεις άνετα τον Σισέ που βλέπαμε τα τρία τελευταία χρόνια.
- Τελευταία προσθήκη, η απόκτηση του Λαλά. Ομολογώ πως δεν τον ήξερα και, όπως πάντα, οι παίκτες πρέπει να κρίνονται στο γήπεδο. Από αυτά που διάβασα και είδα, όμως, αδημονώ να τον δω στο γήπεδο. Παίκτης σε ποδοσφαιρικά ώριμη ηλικία (όχι βετεράνος), με σερί συμμετοχές στην ομάδα του (με καλές επιδόσεις) και, γενικότερα, καλό όνομα στο γαλλικό πρωτάθλημα (που ως πρωτάθλημα παραμένει ισχυρό). Με λίγα λόγια, εξαιρετικές συστατικές επιστολές, για έναν πολύ επιθετικογενή παίκτη (αυτό, άλλωστε, θέλουμε να βλέπουμε από τον Ολυμπιακό).
- Ο Ολυμπιακός βγαίνει χαμένος μόνο στους αριθμούς: τρεις αποκτηθέντες και επτά αποχωρήσαντες. Όσο και να είμαι βέβαιος πως είναι σωστές αποφάσεις, αισθάνομαι μια ανασφάλεια, με δεδομένο ότι η φετινή χρονιά είναι ιδιαίτερη (και ο κίνδυνος για μαζεμένες απουσίες λόγω covid ακόμα ελοχεύει). Από την άλλη, παρά τις αποχωρήσεις, εξακολουθείς να έχεις, θεωρητικά, ποιοτικές λύσεις (και το έχουμε ξαναπεί: άλλο είναι να σου λείπουν τέσσερις παίκτες από την ενδεκάδα, και άλλο να λείπουν οι δύο κεντρικοί επιθετικοί σου και τα δύο αριστερά μπακ).
- Ακόμα: βρίσκω σημαντικό πως είναι πλέον εφικτό, από τους δέκα που θα παίρνουν θέση στον αγωνιστικό χώρο (χωρίς να υποτιμώ την κούραση του τερματοφύλακα, αφήνω έξω τον Σα), πάνω από τους μισούς να μην έχουν τραβήξει το ατελείωτο κουπί που τράβηξε η περσινή ομάδα -και να μην είναι βετεράνοι, όπως οι Ραφίνια και Χολέμπας (Ρέαμπτσιουκ, Σώκρατες, Λαλά, Εμβιλά, Μπρούμα, Βρουσάι), καθώς και οι «παλιοί» να μπορούν να πάρουν ανάσες.
- Συνοπτικά: είναι από τις φορές που η χειμερινή μεταγραφική περίοδος κρίνεται σίγουρα θετική (παρότι η ομάδα είχε ήδη τεράστιο προβάδισμα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, συνεπώς το αναμενόμενο ήταν να μην γίνουν σοβαρές κινήσεις). Ο Ολυμπιακός δεν έχασε κανέναν σημαντικό παίκτη και απέκτησε τρεις παίκτες που --πιθανότατα-- θα είναι καλύτεροι από τους προκατόχους τους (και που αυξάνουν τις πιθανότητες του Ολυμπιακού να πάρει την πρόκριση από την PSV). Με ακόμα λιγότερα, λακωνικά σαν στίχους, λόγια: Έξαψη για τον νέο Ολυμπιακό!
All Time Ριζούπολη (για να μην ξεχνιόμαστε):
Απόλλωνας – Ολυμπιακός 1-3
Ολυμπιακός – Παναιτωλικός 3-0
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου