Του RedTerso
- Ναι, ο Σιδηρόπουλος έδειξε άλλη μια φορά για ποιους λόγους είναι ο αγαπημένος διαιτητής της «εξυγίανσης». Όταν όμως, «αγαπητοί» δημοσιογράφοι, χάνεις με τέτοιο τρόπο και με τέτοια ανατροπή δεν δικαιούσαι να μιλάς σε κανένα σημείο για τη διαιτησία.
- Τέτοιο σφυροκόπημα όπως στο πρώτο δεκαπεντάλεπτο δεν θυμάμαι τα τελευταία (πολλά) χρόνια να έχει δεχθεί η ομάδα μας εντός των τειχών. Η εικόνα του παιχνιδιού ήταν η εξής: Η ΑΕΚ επιτίθεται και εν μέσω πανικού συνήθως, ο Ολυμπιακός να προσπαθεί να αμυνθεί. Καμία πρωτοβουλία και καθόλου επιθετική ανάπτυξη από εμάς, πράγμα που συνεχίστηκε σε όλο το παιχνίδι.
- Κόντρα στη ροή του ματς και εντελώς ξαφνικά (από αράουτ), ο Ολυμπιακός σκοράρει με γκολ-ποίημα του Μάριν. Ξεκινάει το δεύτερο ημίχρονο και μέσα στην αναμπουμπούλα κάνουμε το 0-2 με γκολάρα του Οτζίτζα. Σε ένα ντέρμπι λοιπόν, όταν στο 50΄ προηγείσαι με δύο γκολ διαφορά, και κατορθώνεις να χάσεις, τότε έρχονται στην επιφάνεια όλα τα προβλήματα της ομάδας με πρώτο απ' όλα την έλλειψη πάθους, ενέργεια και ψυχής.
- Το χειρότερο απ' όλα είναι οτι η ομάδα δεν βγάζει (όχι μόνο φέτος) εκείνα τα χαρακτηριστικά που αγαπήσαμε στην ερυθρόλευκη. Πάθος, επιθετικό παιχνίδι, τσαμπουκάς απέναντι σε όλους και όλα, παίχτες με ειδικό βάρος που ξέρουν ποια φανέλα φοράνε.
- Τα ντέρμπι είναι παιχνίδια ειδικών συνθηκών. Πέρα από το κομμάτι του στησίματος και της τακτικής (δύο τομείς που χάσαμε κατά κράτος) υπάρχουν και άλλα στοιχεία που μπορούν να ανατρέψουν την κατάσταση. Η πίστη στη νίκη, η αφοσοίωση των παιχτών στον προπονητή, η δύναμη και το να μην μασάς στις προκλήσεις. Σε όλα αυτά η ομάδα πήρε κάτω από τη βάση. Έπρεπε να φτάσουμε στο 90΄ για να δούμε παίχτες μας να αντιδράνε στους τσαμπουκάδες των αεκτζήδων. Και τότε δυστυχώς ήταν πολύ αργά...
- Ο Χάσι αποτελεί παρελθόν. Οπότε δεν έχει μεγάλο νόημα να κάνουμε κριτική στην ενδεκάδα που επέλεξε και στον τρόπο που αγωνίστηκε η ομάδα. Ένα σημείο όμως έχω να παρατηρήσω. Κερδίζουμε με 0-2. Και ο Ολυμπιακός αντί να πάρει την πρωτοβουλία, να κρατήσει μπάλα, να δημιουργήσει κινδύνους που εντείνουν την «αμφιβολία» απέναντι και να «σκοτώσει» τον αντίπαλο, γυρνάει πίσω και παίζει με όλους τους παίχτες πίσω από τη μπάλα. Λες και η άμυνά μας ενέπνεε την οποιαδήποτε αξιοπιστία και πίστευε ο προπονητής οτι θα μπορούσε να κρατήσει το αποτέλεσμα. Πέρα από το γεγονός οτι ένας τέτοιος τρόπος παιχνιδιού αντιβαίνει στις ιστορικές αναφορές της ομάδας, δείχνει και για ποιους λόγους ήταν ακατάλληλος ο συγκεκριμένος για προπονητής του Θρύλου.
- Το πιο βασικό για εμένα είναι οτι έχει αλλοιωθεί το DNA της ομάδας. Κάποτε ο Ολυμπιακός πήγαινε στα ντέρμπι και έδειχνε ποιος είναι το αφεντικό. Και αν χρειαζόταν, ήταν η δική μας ομάδα που έκανε ανατροπές. 2-4 με το βάζελο, 2-3 στα φιλαδέλφεια κ.λπ. Πλέον κοντεύουμε να ξεχάσουμε πως είναι να εμφανίζεται ο πραγματικός Ολυμπιακός σε ντέρμπι.
Για την εικόνα του παιχνιδιού δεν θέλω να γράψω περισσότερα. Δεν αξίζει κιόλας. Πάμε να εξετάσουμε τις ευθύνες ΟΛΩΝ.
- Χάσι. Το καλοκαίρι βλέπαμε ορθολογικές επιλογές και προσπάθεια να παίξουμε επιτέλους ποδόσφαιρο. Μπαίνει ο Σεπτέμβρης και σε κάθε παιχνίδι ο Ολυμπιακός παρουσιάζεται χειρότερος. Το πρόβλημα στην αμυντική γραμμή ήταν δεδομένο. Σιγά-σιγά δεν βλέπαμε και τίποτα στο επιθετικό κομμάτι, που το ρόστερ έχει παίχτες που μπορούν να αποδώσουν. Πέρα από αυτό, σε επίπεδο επιλογών, τόσο στην τελική επιλογή του ρόστερ όσο και στην κατάρτιση της ενδεκάδας, βλέπαμε μόνο αλλοπρόσαλλες επιλογές και «χαμένα» αποδυτήρια. Και το κυριότερο. Η ομάδα μοιάζει «σκασμένη» από το Σεπτέμβρη. Δεν ήταν μόνο η Σπόρτινγκ, που στο κάτω κάτω εχεί και πολλαπλάσιο μπάτζετ. Σε κάθε παιχνίδι υπολειπόμαστε σε δύναμη, ανάσες και τρεξίματα από τους αντιπάλους. Κύριε Χάσι στο καλό και να μη μας γράφεις.
- Παίχτες. Οι περισσότεροι δεν αντιλαμβάνονται σε ποια ομάδα παίζουν και τι σημαίνουν τα ντέρμπι για τον κόσμο του Ολυμπιακού. Πιθανόν και να μην τους ενδιαφέρει κιόλας. Οι περισσότεροι έχουν στο μυαλό τους πως θα παίξουν και πως θα φανούν στο Champion League. Καλό θα ήταν να καταλάβουν οτι μουτράκια, γκρίνιες, νεύρα και αδιαφορία δεν συνάδουν με την ιστορία της ομάδας. Είτε θα το καταλάβουν με το καλό είτε θα χρειαστούν επισκέψεις στο Ρέντη από τον κόσμο για να τους κάνει εντατικά φροντιστήρια. Ελάχιστες οι εξαιρέσεις. Σαν να λέμε Ρομαό. Από εκεί και πέρα πρέπει να καταλάβουν οτι καλά τα «υδραυλικά» και η «δαντελένια» παρουσία (ακούτε, κύριοι Καρσελά, Ζιλέ, Μάριν κ.λπ.), αλλά χρειάζεται και το πάθος και ο τσαμπουκάς.
- Διοίκηση. Κύριος και αδιαπραγμάτευτος στόχος όπως φάνηκε ήταν η πρόκριση στους ομίλους. Για να μπορέσουν να μπουν στο ταμείο τα 30+ μύρια της Ουέφα και μέσω αυτής της επιλογής να πουληθεί ο Ρέτσος με 22 εκ. (και καλώς πουλήθηκε). Με βάση αυτό το στόχο προσλήφθηκε ο προπονητής και έκανε την αντίστοιχια προετοιμασία με αποτέλεσμα να βλέπουμε αυτό το φάντασμα του Ολυμπιακού. Και τώρα το χάος. Όταν το σύνθημα που είναι γραμμένο στα διαρκείας είναι «όλοι μαζί μια γρο8ιά» με σαφέστατη αναφορά στο 8ο συνεχόμενο πρωτάθλημα και στην 5η αγωνιστική είσαι 5 βαθμούς πίσω από την Κούλα τότε υπάρχει πρόβλημα στοχοθεσίας.
- Η 3η θέση στον όμιλο και η συνέχεια στο γιουρόπα λιγκ μοιάζει πλέον μακρινός --αν όχι άπιαστος-- στόχος. Στο πρωτάθλημα με βάση την εικόνα της ομάδας υπάρχει επίσης πρόβλημα. Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι ένα ηλεκτροσοκ με παντελώς όμως άγνωστα αποτελέσματα.
- Η εικόνα της ομάδας είναι τραγική τόσο αγωνιστικά όσο και σε επίπεδο φυσικής κατάστασης. Μια εικόνα που θα κληθεί να διαχειριστεί και ο επόμενος προπονητής. Η διοίκηση ορίζει την στοχοθεσία της ομάδας, οπότε η διοίκηση θα αναλάβει τις ευθύνες και θα είναι υπόλογη στον κόσμο, που ανταποκρίθηκε και αγόρασε πάνω από 22.000 διαρκείας.
- Στην δίοικηση θα έπρεπε να γνωρίζουν οτι αν πας κόντρα στη βούληση του κόσμου, του κόσμου του Ολυμπιακού συγκεκριμένα, τότε δεν υπάρχει περίπτωση μια επιλογή να μακροημερεύσει. Από τις αρχές του καλοκαιριού ο Χάσι ήταν ανεπιθύμητος από μεγάλο κομμάτι του κόσμου. Είτε για λάθους λόγους (βλ. καταγωγή) είτε για σωστούς (βλ. βιογραφικό και προπονητικό μπακγκράουντ), δεν υπήρχε «περίοδος χάριτος» στο πρόσωπό του. Η διοίκηση του Ολυμπιακού θα έπρεπε να έχει τη σοφία να αφουγκράζεται καλύτερα τις διαθέσεις του κόσμου.
- Η διοίκηση ικανοποίησε όλες τις επιλογές του προπονητή. Αλήθεια είναι αυτό. Όμως υπάρχει και η δεύτερη ανάγνωση. Η διοίκηση προσέλαβε το καλοκαίρι και τον Ουσίγιος ως αθλητικό διευθυντή. Φαντάζομαι οτι δουλειά του τελευταίου δεν είναι να «κλείνει» απλά τις υποθέσεις και τις μεταγραφές αλλά να φτιάχνει και το μεταγραφικό πλάνο, να προτείνει παίχτες και να αποτελεί τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στη διοίκηση και τον εκάστοτε κόουτς. Στο σημείο που είμαστε το ρόστερ απαρτίζεται ως επί το πλείστον με παίχτες-επιλογές του πρώην (πλέον) προπονητή τις οποίες θα κληθεί να διαχειριστεί ο νέος προπονητής. Πιάστο αυγό και κούρευτο.
- Τα δύσκολα τώρα ξεκινάνε. Μπροστά μας έχουμε το παιχνίδι με τη Γιουβέντους έξω. Με βάση την εικόνα της ομάδας τα πράγματα φαντάζουν δύσκολα τουλάχιστον. Και μετά χρειάζεται πολύ σκέψη για να γίνει έστω και τώρα η κατάλληλη επιλογή για να σωθεί η χρονιά. Ο χρόνος πιέζει όμως αν μπορεί να γίνει μια επιλογή, που θα δίνει όραμα και προοπτική στην ομάδα θα ήταν το καλύτερο. Από την πλευρά του κόσμου χρειάζεται σίγουρα στήριξη. Πέρα από τα «λούσα» της Ευρώπης, εμείς θέλουμε και τους τίτλους στον ελλαδικό χώρο. Και θα παλέψουμε από την πλευρά μας για αυτούς.
Ακόμα και στις λύπες, μόνο Ολυμπιακός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου