Κάποιες πρώτες εντυπώσεις από τα φιλικά του Θρύλου στην Κρήτη και όχι μόνο

Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε την περίοδο της προετοιμασίας και μπαίνει στην τελική ευθεία για την έναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων, που ξεκινούν το προσεχές σαββατοκύριακο με τη διεξαγωγή του Supercup στη Ρόδο. Την επόμενη εβδομάδα, έχουμε και την πρεμιέρα της Ευρωλίγκας, όπου η ομάδα μας ταξιδέυει στην Κωνσταντινούπολη για τον ομολογουμένως δύσκολο αγώνα απέναντι στη Φενέρμπαχτσέ. Πάμε να συζητήσουμε τα πρώτα συμπεράσματα από την αγωνιστική εικόνα του Ολυμπιακού στα φιλικά καθώς και κάποια θέματα επικαιρότητας.

Του RedTerso

Η pre-season του Ολυμπιακού, παρόλο που δεν ήταν σύντομη χρονικά (η πρώτη επίσημη προπόνηση πραγματοποιήθηκε στις 26 Αυγούστου), ολοκληρώθηκε με μόλις 5 φιλικούς αγώνες προετοιμασίας. Και μέσα σε αυτούς, περιλαμβάνεται, μάλλον καταχρηστικά, ο αγώνας με τη Μακάμπι στο πλαίσιο της απόσυρσης της φανέλας του Γιώργου Πρίντεζη. Ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε τον Ερυθρό Αστέρα στο ΣΕΦ σε ένα φιλικό κεκλεισμένων των θυρών, νίκησε τη Βίρτους Μπολόνια (78-66) και τη Φενέρ (73-70) στο τουρνουά του Ηρακλείου και ολοκλήρωσε τον κύκλο των φιλικών με νίκη στην έδρα της «ανερχόμενης» Τραπάνι Σαρκς (90-95). Ακυρώθηκαν λόγω τραυματισμών το δεύτερο ματς με την Τραπάνι και το παιχνίδι με το Μαρούσι.

Ο Ολυμπιακός αν μη τι άλλο ήταν η ομάδα που τάραξε περισσότερο τα νερά της αγοράς το καλοκαίρι που μας άφησε πριν λίγο. Διαμορφώθηκε ένα υπέροχο ρόστερ, που μπορεί να υποστηρίξει διαφορετικά είδη παιχνιδιού και είναι μάλλον ζηλευτό σε ποιότητα και βάθος. Η διοίκηση του Θρύλου, σε συνεργασία με τον κόουτς Μπαρτζώκα, διέγνωσαν τα αγωνιστικά προβλήματα που είχε πέρσι η ομάδα και τα διόρθωσαν, με έναν μάλλον εντυπωσιακό τρόπο. Αποκτήθηκαν ο Τάιλερ Ντόρσεϊ και ο Λούκα Βιλντόσα (με ευγενική χορηγία της καε Άκτωρ), ενώ ολοκληρώθηκε και τυπικά η απόκτηση του Κίναν Έβανς παρά τον πολύ σοβαρό τραυματισμό του. Ο Αμερικάνος θα είναι διαθέσιμος να αγωνιστεί πολύ αργότερα μέσα στη σεζόν, αλλά αν ήταν υγιής, ήδη ο Ολυμπιακός θα είχε πυροδοτήσει την πρώτη καλοκαιρινή βόμβα. Αυτή όμως έσκασε με την ανακοίνωση της επιστροφής του Σάσα Βεζένκοφ στην ομάδα, με την οποία, όπως ο ίδιος δήλωσε, δέθηκε απόλυτα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η ομάδα μας ανακοίνωσε την απόκτηση του μεγάλου Εβάν Φουρνιέ. Μια είδηση που απασχόλησε ιδιαίτερα τον Διεθνή τύπο. Ας κουβεντιάσουμε όμως για αυτά που είδαμε στο παρκέ στα φιλικά.

- Ο Ολυμπιακός έχει τεράστια πολυτέλεια, με βάση το ρόστερ του, να χρησιμοποιήσει διαφορετικά σχήματα και επιλογές παιχνιδιού, ανάλογα με τον αντίπαλο και τις απαιτήσεις του εκάστοτε αγώνα. Αυτό δεν το είδαμε τόσο πολύ στα φιλικά λόγω των απουσιών των τραυματιών (για τον Έβανς είναι γνωστό, Φαλ, Μιλουτίνοφ και εσχάτως ΜακΚίσικ), ιδιαίτερα στη γραμμή των ψηλών. Στη γραμμή των περιφερειακών όμως είδαμε και διαφορετικά «δίδυμα» και διαφορετικές πεντάδες. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ματς με τη Φενέρ, τον αγώνα έκλεισε μια πεντάδα με τρεις περιφερειακούς (Γουόκαπ, Γκος, Ντόρσεϋ). Ενώ στο τέλος του ματς με την Τραπάνι είδαμε ένα «υβριδικό» σχήμα πάλι με τρεις περιφερειακούς, τον Πίτερς στο «4» και τον Βεζένκοφ στο «5». Αυτή την «πολυμορφικότητα» είναι σαφές ότι θα την δούμε πιο εκτατικά μέσα στη σεζόν.

- Οπωσδήποτε είναι πάρα πολύ νωρίς για να βγάλουμε στέρεα συμπεράσματα από τους φιλικούς αγώνες. Και αυτό δεν είναι κλισέ, μιας και λείπουν (και θα συνεχίσουν να λείπουν μέχρι τα τέλη Οκτώβρη) οι δύο βασικοί μας σέντερ. Αν παρατηρήσαμε κάτι στα 3 πιο δύνατα (και τελευταία χρονικά) φιλικά παιχνίδια, είναι ότι ο Ολυμπιακός είτε βρισκόταν κοντά στο σκορ με τις αντιπάλους είτε υπολειπόταν, στο τέλος κατέβαλε σοβαρή προσπάθεια για να πάρει τη νίκη, ακριβώς όπως θα έκανε και σε ένα επίσημο παιχνίδι. Αυτό, αν μη τι άλλο, μας δίνει μια πρόγευση για τον χαρακτήρα που θα επιχειρήσει να σφυρηλατήσει η ομάδα.

- Τις προηγούμενες σεζόν (και κυρίως αυτή που πέρασε) ο Ολυμπιακός είχε τον χαρακτήρα της πιο σκληρής και δυσκολοκατάβλητης ομάδας της Ευρωλίγκας. Ιδιαίτερα πέρσι, η έλλειψη, σε αρκετό βαθμό, παιχτών με μεγάλο επιθετικό ταλέντο ώθησε τον κόουτς να δώσει έναν πολύ «επιθετικό» αμυντικό προσανατολισμό (που υπήρχε και από τις προηγούμενες 2 χρονιές). Μέχρι στιγμής, φαίνεται να υπάρχει μια απόσταση σε αυτή την εικόνα που θυμόμαστε με αυτά που είδαμε στο παρκέ στα φιλικά. Αντιμετωπίσαμε αρκετά ζητήματα, κυρίως στην ομάδική άμυνα, στις αλλαγές, αλλά και στο αμυντικό ριμπάουντ (λογικό, λόγω των τραυματισμών). Αξίζει να σημειώσουμε ότι απέναντι στην Τραπάνι δεχτήκαμε όλους τους πόντους που επιχείρησαν οι Ιταλοί σε πρωτεύοντα αιφνιδιασμό είτε σε συνθήκες early offence. Η άμυνα θα πρέπει ενδεχομένως να δουλευτεί ακόμα περισσότερο όταν επιστρέψουν τα βασικά μας πεντάρια.

- Στα καλά νέα: Ο Βεζένκοφ μοιάζει να μην έχει λείψει ούτε μέρα. Μάλιστα φαίνεται και σε εξαιρετική σωματική κατάσταση. Αυτά που προσφέρει ο Σάσα και στις δύο πλευρές του παρκέ αναμφίβολα έλλειψαν πέρσι. Ο Άλεκ Πίτερς δεν φαίνεται να επηρεάζεται από την επανεμφάνιση του Βεζένκοφ. Φαίνεται μάλιστα ότι θα αποτελέσουν ένα πολύ δυνατό δίδυμο. Εξαιρετική η επανεμφάνιση και του Ντόρσεϊ στα ερυθρόλευκα. Ο Ντόρσεϊ φαίνεται ότι θα αναλάβει αρκετές πρωτοβουλίες και θα δώσει πράγματα που έλειψαν. Ακόμα και στο ματς με την Τραπάνι, που δεν ήταν καλός, έβαλε ένα σερί 8 ποντών στο δεύτερο μέρος που «ξεκόλλησε» το σκορ. Ανανεωμένος και κυρίως απελευθερωμένος φαίνεται και ο Γουόκαπ, που δεν θα χρειαστεί να προσπαθεί να αναλάβει περισσότερες πρωτοβουλίες. Με την Τραπάνι πήρε και σουτ, όντας ελεύθερος, και τα έβαλε όλα! Ο ΜακΚίσικ, πριν την τενοντίτιδα που τον ταλαιπώρησε τελευταία, φάνηκε σε εξαιρετική κατάσταση (καμία απολύτως σχέση με το περσινό ξεκίνημα) και είναι βέβαιο ότι θα αποδεχθεί τον ρόλο του και θα βοηθήβσει όπου χρειαστεί.

- Στα όχι και τόσο καλά νέα: Στη θέση «5» φαίνεται να έχουμε ένα «θεματάκι». Ο Πετρούσεφ δυσκολεύεται απέναντι σε πιο βαριά κορμιά, κυρίως αμυντικά, ενώ και ο Ράιτ παρουσιάζεται λίγο πιο βαρύς (το θέτω κομψά) σε σχέση με πέρυσι. Ο Πετρούσεφ βέβαια σε plays που ξεκινούν με 5 out (όλοι οι παίχτες έξω από τη γραμμή των 6,75) αναμένεται να είναι πολύ βοηθητικός. Το έδειξε και στο ματς με τη Φενέρ. Ο Βιλντόσα ψάχνει τα πατήματα και τον ρόλο του, ενώ στην προσπάθειά του να δείξει πράγματα, έχει κάνει και κάποια αβίαστα λάθη. Ο Αργεντίνος όμως πιστεύω ότι θα παίξει μπάσκετ στον Ολυμπιακό, αρκεί να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της ομάδας και στον ρόλο που θα του ζητηθεί. Ο Γκος επίσης έχει μια πιο νωθρή εικόνα. Να δούμε πώς θα προσαρμοστεί και αυτός στις απαιτήσεις της νέας εποχής. Παπανικολάου και Λαρεντζάκης είχαν υποχρεώσεις με την εθνική και ακόμα κινούνται σε πιο «χαλαρό» ρυθμό. Ο Λάρι μάλιστα απαιτείται να προσαρμοστεί σε έναν πιο περιορισμένο ρόλο.

- Κεφάλαιο Φουρνιέ: Ο σπουδαίος Γάλλος αθλητής φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού ότι προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού της ομάδας. Αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ είναι ότι δεν εκβιάζει καθόλου προσπάθειες, είναι υπομονετικός και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί προς το παρόν όσα του δίνει η αντίπαλη άμυνα. Στην άμυνα, φαίνεται να αντιμετωπίζει προβληματάκια, αλλά σε καμία περίπτωση δεν λες ότι δεν καταθέτει φιλότιμο. Δύο πράγματα καταγράφω ως σούπερ θετικά. Το πρώτο είναι ότι βλέπει πάρα πολύ τους συμπαίχτες του και είναι πολύ δημιουργικός. Το δεύτερο και σημαντικότερο έχει να κάνει με τη νοοτροπία του. Φαίνεται ότι είναι απόλυτα προσηλωμένος στους στόχους του, καταλαβαίνει το περιβάλλον και έχει έρθει για να νικήσει. Όχι για τον εαυτό του, αλλά μέσα από την ομάδα. Πρώτο δείγμα θετικότατο για τον φετινό σούπερ-σταρ των ευρωπαϊκών γηπέδων.

- Στα έξωαγωνιστικά: Επιτέλους φαίνεται να υπάρχει μια κάποια πρόοδος στο ζήτημα του γηπέδου και της παραχώρησης του ΣΕΦ. Οι δημόσιες παρεμβάσεις των προέδρων Αγγελόπουλων (στις συνεντέυξεις Τύπου παρουσίασης του Σάσα και του Φουρνιέ) που ανέδειξαν την κωλυσιεργία της κυβέρνησης, μάλλον πίεσαν τον (ρημαδο)Κούλη που αναγκάστηκε να καλέσει τους προέδρους στο Μαξίμου και να τους πει ότι θα προχωρήσει το θέμα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι χρειάζεται καμία επανάπαυση μέχρι να υπάρξει ρητή λύση. Σε περίπτωση περαιτέρω κωλυσιεργίας είναι σαφές ότι πρέπει να μπει και ο κόσμος «στο παιχνίδι», ακόμα πιο ενεργά από τις παρεμβάσεις στον χώρο των social media, έτσι ώστε να παύσει επιτέλους ο αθέμιτος ανταγωνισμός υπέρ της ομάδας του άκτορα.

- Και μιας και πιάσαμε δαύτους. Η αιώνια ευνοούμενη ομάδα του κράτους, καταλαβαίνουμε πως ανέκαθεν είχε σχέσεις με «παράξενα» πρόσωπα και σκοτεινές ιστορίες. Από την εποχή της σχέσης με το βασιλιά και τη χούντα, μέχρι την υπόθεση των «λουλουδιών», του Μαυροκουκουλάκη και του «σωλήνα», η ιστορία τους βρίθει από τέτοιες φιγούρες. Τελευταίο μπουμπούκι που αποτέλεσε διοκητικό παράγοντα του βάζελου ήταν ο Φέλιξ Μπίτζιος που πλέον διώκεται για το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων. Όταν λέμε «μπόχα, βρώμα του παο η ιστορία...» κυριολεκτούμε. Και πολύ σωστά ο Ολυμπιακός ανέδειξε με ανακοίνωση τη συγκεκριμένη υπόθεση.

- Ψευδαισθήσεις μεγαλείου για το σωματείο του βάζελου, που κοιμούνται με Σέλτικς και ξυπνάνε με κόντρες με τη Ρεάλ. Και μέσα σε όλα αυτά να μην καταφέρνουν να γεμίσουν καν το Καλλιμάρμαρο για τον «πατριάρχη» Γιαννακόπουλο. Τι να έγινε άραγε; Να ξενέρωσαν οι λαγοί με τα έργα του Αταμάν και τις συγγνώμες της 13; Ή απλά απογοητεύτηκαν οι άνθρωποι που δεν τους τίμησε ολόκληρο ΝΒΑ; Θα το καταλάβουμε προσεχώς μάλλον. Αυτό που σίγουρα πρέπει να συγκρατήσουμε είναι ότι το συγκεκριμένο γήπεδο το έχει σημαδέψει ανεξίτηλα ο αγώνας Κυπέλλου της 1ης Ιούνη του 1977, όπου ο Θρύλος τους ταπείνωσε με τη μεγαλύτερη διαφορά που έχει καταγραφεί ποτέ ανάμεσα στις δύο ομάδες. 42 ολόκληροι πόντοι και σκορ 110-68. Καλή χώνεψη βαζέλες...