Του RedTerso
Το παιχνίδι στο ΣΕΦ απέναντι στη Φενέρ ήταν ο καλύτερος δυνατός τρόπος για να προετοιμαστεί η ομάδα για τις τιτανομαχίες των play-off, που έπονται. Είχε όλα τα χαρακτηριστικά μιας τέτοιας αναμέτρησης: κλειστός αγώνας, κυριαρχία των αμυνών σε ένα σχετικά low-pace μοτίβο και άφθονο ξύλο. Και με τους πρωταγωνιστές, και από τις δύο πλευρές, να είναι σχεδόν οι ίδιοι με την περσινή επική σειρά. Παρά το γεγονός ότι το βασικό σενάριο είχε κριθεί από την προηγούμενη αγωνιστική θεωρητικά (και με τις δύο ομάδες να έχουν μειονέκτημα έδρας), αυτό που έμελλε να κριθεί ήταν η τελική κατάταξη και το διασταύρωμα στον επόμενο γύρο. Και φυσικά το πρεστίζ για τη νίκη, όταν διάφοροι θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι πρέπει να επιλεγεί αντίπαλος. Πάμε παρακάτω.
Ο αγώνας είχε πολύ μεγάλη ένταση από το ξεκίνημα και οι Τούρκοι μπήκαν λίγο καλύτερα στο παρκέ, διαβάζοντας τις απαιτήσεις της αναμέτρησης, με αποτέλεσμα να αναγκάσουν τον κόουτς Μπαρτζώκα να ζητήσει τάιμ-άουτ όταν συμπληρώθηκε μόλις το 3ο λεπτό (με σκορ 2-11). Από εκεί και έπειτα, ο Ολυμπιακός ισορρόπησε το παιχνίδι και με ένα δικό του σερί 17-8 μέχρι το τέλος του δεκαλέπτου έφερε το ματς στα ίσα. Στο δεύτερο δεκάλεπτο, οι ερυθρόλευκοι πάτησαν περισσότερο το γκάζι και προηγήγηκαν 38-34 πριν οι αθλητές φύγουν για τα αποδυτήρια.
Ήταν αναμενόμενο ότι και στο δεύτερο μέρος ο αγώνας θα είναι άκρως σκληρός αλλά και συναρπαστικός. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε κανένα από τα 4 δεκάλεπτα, καμία από τις δύο ομάδες δεν έφθασε ποτέ τους 20 πόντους! Σαφές δείγμα ότι και οι δύο πάγκοι είχαν προσανατολιστεί στο να δυσκολέψουν το παιχνίδι του αντιπάλου τους. Σε αυτό το σημείο, να σημειώσουμε ότι ο κόουτς Μπαρτζώκας κατάφερε να αντιμετωπίσει αμυντικά το όπλο του pick'n'pop, που μας είχε πληγώσει σε αρκετούς αγώνες όταν οι αντίπαλοι ψηλοί σουτάρουν καλά. Όταν λοιπόν γινόταν το πρώτο σκριν από τον αντίπαλο ψηλό, τότε ερχόταν βοήθεια από κάποιον περιφερειακό μας για να εμποδιστεί η εύκολη εκτέλεση από την περιφέρεια. Αυτό είχε ως συνέπεια οι δύο ψηλοί της Φενέρ (Σανλί και Παπαγιάννης) που σε γενικές γραμμές είναι εύστοχοι πίσω από τη γραμμή να τελειώσουν με 1/5 τρίποντα και τον Σανλί συγκεκριμένα να έχει 4 διαδοχικά άστοχα μετά το πρώτο στο ξεκίνημα.
Στο τέταρτο δεκάλεπτο, η Φενέρ φάνηκε να πατάει καλύτερα και να χτίζει το δικό της μομέντουμ προς το τέλος της αναμέτρησης, αλλά εκεί επιστρατεύτηκαν κάποιες σημαντικές ατομικές ενέργειες (κυρίως του ΜακΚίσικ) για να έρθει το ματς στα ίσια και να πάμε παράταση. Οι αντίπαλοί μας μπήκαν καλύτερα και στο έξτρα πεντάλεπτο. Αυτό όμως μέχρι να πάρει ξανά το όπλο του ο Κάνααν και με 9 διαδοχικούς πόντους, καλές άμυνες και ένα κλέψιμο να καθαρίσει τον αγώνα και να κρατήσει το ροζ φύλλο αγώνα στον Πειραιά.
Γουόκαπ: Είναι δυνατόν ένας παίχτης να παίζει 31 λεπτά να αστοχεί σε 3 σουτ εντός πεδιάς, να σκοράρει μόλις 2 πόντους με βολές και παρ' όλα αυτά να είναι καθοριστικός για την εξέλιξη του ματς; Ναι είναι η απάντηση, αν αυτός λέγεται Γουόκαπ. Γιατί όταν βρισκόταν στο παρκέ έδινε ηρεμία και σωστό διάβασμα και στην πίσω πλευρά ήταν αψεγάδιαστος στα καθήκοντά του.
Γουίλιαμς-Γκος: Ίσως η χειρότερη φετινή του εμφάνιση. Κακές επιλογές στην επίθεση και αδυναμίες στην άμυνα. Όχι δηλαδή αυτά που μας έχει συνηθίσει ο Αμερικάνος όταν είναι υγιής. Θα είναι ελπίζουμε απλά μια μικρή παρένθεση.
Ράιτ: Έπαιξε λιγότερο από 10 λεπτά και σίγουρα δεν ήταν όσο επιδραστικός είχε υπάρξει σε άλλα παιχνίδια. Θα έχει τις ευκαιρίες του απέναντι στη φροντ-λάιν της Μπαρτσελόνα.
Κάνααν: Τεράστιο ματς από τον Ησαΐα! 27 πόντοι, 71% πίσω από τη γραμμή, μεγάλες άμυνες στο τέλος. Και κυρίως; Η απόδειξη ότι αυτός ο τύπος μπορεί να αποτελέσει τον παίχτη που θα πάρει τα σουτ στα δύσκολα. 9 σερί πόντους στην παράταση δεν βάζει ο καθένας.
Λαρεντζάκης: Καλή εμφάνιση από τον Λαρεντζάκη, παρόλο που ήταν άστοχος από μακριά. Έβαλε κρίσιμα σουτ και έπαιξε με το γνωστό του πάθος. Χρωστάει στον ΜακΚίσικ (που σκόραρε με φόλοου μετά από άστοχο δικό του τρίποντο στον αιφνιδιασμό) γιατί αν ο Αμερικάνος δεν είχε ευστοχήσει, ο Μπαρτζώκας θα είχε σταυρώσει τον Λάρυ πριν μπει η μεγάλη βδομάδα.
Φαλ: Είδε τον Παπαγιάννη απέναντί του και θυμήθηκε τα παλιά... Σχεδόν. Και λέμε σχεδόν γιατί δεν έπαιξε ακριβώς στα κόκκινα, αλλά όπου χρειάστηκε (3 μπλοκ) υπενθύμισε στους ψηλούς της Φενέρ ποιος είναι ο Κροκόδειλος.
Παπανικολάου: Αν δεν ήταν η εμφάνιση του Κάνααν, ο Αρχηγός θα διεκδικούσε το MVP της αναμέτρησης. Παρά την αστοχία από μακριά, ο Παπανικολάου ήταν παντού για άλλη μια φορά στο γήπεδο.
Πίτερς: Κακό ματς και από τον Πίτερς. Δεν είναι σε καλό φεγγάρι και πρέπει να ανέβει οπωσδήποτε ενόψει play-off.
Μιλουτίνοφ (οε-οε-οε): Μέσα σε 5 λέπτα στην επανεμφάνισή του (μετά από 3 μήνες σχεδόν) είχε 10 pir και πρόλαβε να μας θυμίσει τι σημαίνει για τον Ολυμπιακό να έχει τον Σέρβο στις τάξεις του.
Σίκμα: Ποτέ δεν κορόϊδεψε. Ποτέ δεν υποσχέθηκε διαστημικά πράγματα. Και λοιδωρήθηκε όσο λίγοι. Μπορεί τα χρόνια να πέρασαν και ο Σίκμα να μην μπορεί να σταθεί με συνέπεια στο υψηλότερο επίπεδο, αλλά όποτε του ζητείται, δίνει τα πάντα για την ομάδα.
ΜακΚίσικ: Αυτός είναι ο δεύτερος που θα διεκδικούσε το MVP (μαζί με τον Παπ, αν δεν ήταν ο Κάνααν). Έπαιξε 25 λεπτά, σκόραρε 12 κρισιμότατους πόντους και με την ενέργεια που έβγαζε δυσκόλεψε τη Φενέρ και στις 2 πλευρές του παρκέ.
Μπαρτσελόνα λοιπόν. Οι Καταλανοί βρέθηκαν ψηλότερα στη βαθμολογία, παρόλο που είχαμε τον ίδιο αριθμό νικών (από 22). Και αυτό γιατί μας κέρδισαν και στα δύο μεταξύ μας παιχνίδια. Όμως στα τελευταία δέκα αυτοί έχουν σερί 6-4 και εμείς 9-1. Επίσης ο Ολυμπιακός (μετά και από την επικράτηση με τη Φενέρ) αποδείχθηκε η πιο clutch ομάδα της διοργάνωσης, με 3 νίκες σε ισάριθμες παρατάσεις. Εντάξει, προφανώς και δεν λένε τίποτα οι αριθμοί. Πάμε στη Βαρκελώνη για να παλέψουμε για ένα διπλό στα δύο πρώτα παιχνίδια που θα γίνουν εκεί. Και μετά βλέπουμε. Στη Βάρκελώνη ερχόμαστε...
* * *
ΥΓ1 Πριν από τα play-off προηγείται το παιχνίδι απέναντι στα σιχάματα τη Δευτέρα για την «τρομερή» ιδέα του έξτρα γύρου του πρωταθλήματος. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι είναι ίσως το πιο αδιαφορο ντέρμπι της χρονιάς, μια νίκη μέσα στο σπιτάκι τους, μόνο βοηθητική θα είναι..
ΥΓ2 Χτες έκαναν την εμφάνισή τους στο ΣΕΦ και μέλη των «Πελαργών» (του συνδέσμου φίλων της εθνικής μπάσκετ). Ναι βρε, για εκείνα τα πιτσιρίκια με τις ελληνικές σημαίες που κατέβηκαν χαμηλά στο πέταλο λέω, μιας και τους έχει λείψει φαίνεται η εθνική τους. Να τους θυμίσουμε ότι ο Ολυμπιακός Πειραιώς φοράει ερυθρόλευκα. Για σημαιούλες και άλλα χρώματα, αλλού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου