Του RedTerso
Όσο εμφανές και αν είναι το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός είναι πιθανότατα αυτή τη στιγμή η καλύτερη ομάδα της Γηραιάς Ηπείρου, άλλο τόσο γνωστό είναι επίσης ότι ο θεσμός του Κυπέλλου, είναι αυτός που ευνοεί τις εκπλήξεις. Ειδικά από τη στιγμή που μιλάμε για μια νέα εκδοχή με το Final-8 και διαδοχικούς αγώνες. Μια ματιά για το τι έγινε αυτό το Σαββατοκύριακο στην Ισπανία αρκεί να το αποδείξει (λαμβάνοντας προφανώς υπόψη την σαφώς μεγαλύτερη δυναμική και ανταγωνιστικότητα της ισπανικής λίγκας). Τίποτα από αυτά δεν φάνηκε να πτοεί τους ερυθρόλευκους που κατέβηκαν στην Κρήτη και σάρωσαν τους πάντες στο πέρασμά τους!
Η αρχή έγινε στον προημιτελικό απέναντι στον Άρη την Παρασκευή το μεσημέρι. Οι ερυθρόλευκοι δεν χρειάστηκαν τίποτα περισσότερο από ένα δεκάλεπτο για να καταστήσουν σαφές ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αμφισβητηθεί η διάθεσή τους να διεκδικήσουν την πρόκριση στον ημιτελικό. Το σκορ του πρώτου δεκαλέπτου έδωσε το στίγμα της αναμέτρησης: Με σκορ 22-4 οι παίχτες του Γιώργου Μπαρτζώκα έκαναν τους παίχτες του Άρη να μην μπορούν να πάρουν (μπασκετική) ανάσα. Οι βάσεις είχαν μπει και η κατάσταση δεν διαφοροποιήθηκε στην υπόλοιπη διάρκεια, με την ομάδα μας να συνεχίζει σε υψηλό επίπεδο απόδοσης, κερδίζοντας στο τέλος με 82-51.
Δεύτερο ματς ήταν αυτό απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο. Ντέρμπι που θεωρήθηκε από αρκετό κόσμο ως ο πρόωρος τελικός της διοργάνωσης. Η αλήθεια είναι ότι οι πράσινοι κατάφεραν να παρουσιαστούν αυτή τη φορά ανταγωνιστικοί για ένα ημίχρονο, διατηρώντας ένα προβάδισμα με 35-40. Σε αυτό το διάστημα, ακολούθησαν μια τακτική με δυναμικά hedge-out των ψηλών τους αρκετά ψηλά δυσκολεύοντας την κυκλοφορία της μπάλας στον ρυθμό που έχουμε συνηθίσει. Αυτή η προειδοποίηση έφτανε για τους παίχτες μας για να εμφανιστούν στο δεύτερο μέρος με το μαχαίρι στα δόντια και να αποκαταστήσουν την τάξη: 17-0 σερί, 9 λεπτά χωρίς να δεχτούμε καλάθι εντός πεδιάς και σκορ δεκαλέπτου 29-10, για να λάβει τέλος η παράσταση! Το τέταρτο δεκάλεπτο αποδείχτηκε σχεδόν διαδικαστικό, μιας ακολουθούσε ο τελικός την επόμενη μέρα.
Το Περιστέρι αυτή τη στιγμή είναι καλύτερη ομάδα από τον βάζελο, οπότε ο τελικός πιθανόν να είχε έναν αυξημένο βαθμό δυσκολίας. Όχι όμως για αυτόν τον Ολυμπιακό! Οι ερυθρόλευκοι παρουσιάστηκαν απόλυτα συγκεντρωμένοι και στοχοπροσηλωμένοι και δεν επέτρεψαν ποτέ στο ομολογουμένως αξιόλογο σύνολο του Βασίλη Σπανούλη να διεκδικήσει κάτι από τον τελικό. Το γεγονός ότι στο τέλος του τρίτου δεκαλέπτου ο Θρύλος είχε νταμπλ-σκορ με 34-68, αντικατοπτρίζει τη διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες. Οι παίχτες μας έχοντας ως ανάμνηση ότι δυσκολεύτηκαν αρκετά στον πρόσφατο αγώνα πρωταθλήματος στο Περιστέρι (όπου χρειάστηκε το buzzer-beater του Γουόκαπ για να έρθει η νίκη), ήταν αποφασισμένοι να καθαρίσουν το παιχνίδι και το έκαναν πράξη με τελικό σκορ το 57-85 και το δεύτερο συνεχόμενο Κύπελλο να έρχεται στον Πειραιά!
Τρία παιχνίδια, τρεις επιβλητικές εμφανίσεις. 25 πόντοι μέσο όρο διαφορά. Μόλις 57,5 πόντοι παθητικό στην άμυνα. 82,5 μέσος όρος στην επίθεση. Και μόνο η παράθεση των αριθμών είναι ικανή να αποτυπώσει το ολοκληρωτικό μπάσκετ που έπαιξε ο Θρύλος αυτό το τριήμερο του Φάιναλ-8, με το ένα παιχνίδι μάλιστα απέναντι στον λεγόμενο μεγάλο μας αντίπαλο.
Λίγα λόγια για την απόδοση των παιχτών μας αυτό το τριήμερο. Πρέπει να ληφθεί βέβαια σοβαρά το γεγονός ότι η εικόνα της ομάδας στο παρκέ ως σύνολο είναι ένα κομψοτέχνημα και ο καθένας βάζει το λιθαράκι του σε αυτήν. Το μεγαλύτερο ομολογουμένως ανήκει στον κόουτς Μπαρτζώκα για την ομάδα που έχει φτιάξει και χαιρόμαστε να βλέπουμε.
Γουόκαπ: Ο Αμερικάνος μπορεί να μην εντυπωσίασε με τους αριθμούς του (επιθετικά τουλάχιστον), αλλά όποιος έβλεπε τα ματς καταλάβαινε πόσο καταλυτική ήταν η παρουσία του στην απόδοση της ομάδας. Όταν το παιχνίδι φαίνεται --και είναι στην πραγματικότητα-- τελειωμένο, ο Γουόκαπ τρέχει στην άμυνα και κλέβει. Δεν χρειάζεται κάποια άλλη φάση για να περιγράψει την επιδραστικότητα του Αμερικάνου, που έχει ανέβει πολύ και δημιουργικά.
Κάνααν: Το καλοκαίρι είχαμε πάρει έναν ακόμα τοπ αμυντικό και δεν το ξέραμε. Πέρα από την πλάκα ο Αμερικάνος είναι εξαιρετικός στην άμυνα και στο ματς απέναντι στο βάζελο ήταν καταλύτης για να πάρουμε εύκολα την πρόκριση.
Λούντζης: Στο προηγούμενο διάστημα ο Λούντζης έκανε ένα μεγάλο step-up. Με την επιστροφή του Σλούκα, ο ρόλος του αναμενώμενα περιορίστηκε αρκετά. Αποτελεί σημαντική ελπίδα της ομάδας για το μέλλον.
Λαρεντζάκης: Όχι εντυπωσιακά πράγματα από τον Λαρεντζάκη, αλλά μεστές εμφανίσεις, σπουδαίες άμυνες και ενέργεια, με σκοράρισμα όποτε χρειάστηκε (απέναντι στον Άρη κυρίως).
Πάπας: Ο συμπαθής Ελληνοαμερικάνος θεωρώ ότι αδικείται από το «μπιζάρισμα» της εξέδρας μας. Ο τύπος κάθε φορά που πατάει παρκέ προσπαθεί τρομερά και δεν είναι τυχαίο ότι ο Μπαρτζώκας έχει μόνο καλά λόγια να πει γιαυτόν.
Φαλ: Ο Μουστάφα από τα Χριστούγεννα και μετά κάνει μεγάλη σεζόν τρομοκρατώντας τους αντιπάλους του. Πλήρεις εμφανίσεις από τον βασικό μας ψηλό. Το ρολάρισμα που κάνει πάνω στον Παπαγιάννη στον ημιτελικό, πέρα απ' ό,τι πρόκειται για ένα εντυπωσιακό highlight, προσθέτει έναν ακόμα λόγο γιανα βλέπει εφιάλτες ο ψηλός του παο.
Σλούκας: Ο Σλούκας δεν έχει βρει ακόμα ρυθμό μετά τον τραυματισμό του. Έπαιξε κατά μέσο όρο λίγο πάνω από 14 λεπτά για να βρει τα πατήματά του και να ενταχθεί ξανά ομαλά στην ομάδα. Ως γνωστόν, κάνει τρομερή χρονιά (ένας από τους 6 υποψήφιους MVPτης σεζόν όπως τους γνωστοποίησε η Ευρωλίγκα) και μπαίνοντας στην τελική ευθεία της χρονιάς, περιμένουμε να συνεχίσει έτσι.
Βεζένκοφ: Τα λόγια πλέον φαντάζουν φτωχά για να περιγράψουν αυτά που κάνει ο Σάσα.
Παπανικολάου: Αρχηγός. Έφτασε η ώρα να σηκώσει και δεύτερη κούπα μέσα στη χρονιά. Κάνει ίσως χρονιά καριέρας, εφάμιλλη με το 2012/13. Απίστευτη αυτοπεποίθηση, ενέργεια στο μαξ, εντυπωσιακό διάβασμα του παιχνιδιού από τον Παπ.
Μπόλομποϊ-Μπλακ: Μαζί συνθέτουν το τέλειο συμπλήρωμα του Φαλ και όπως είπε ο πρόεδρος, αποτελούν την καλύτερη τριάδα ψηλών στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή. Πολυτέλεια για τον κόουτς να διαθετει αυτούς τους δύο ψηλούς και να μπορεί να επιλέξει για το rotation ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε αγώνα.
Πίτερς: Εκτός αποστολής με τον Άρη, 3 πόντοι μόλις σε 20 λεπτά απέναντι στον βάζελο, αλλά βομβαρδισμός στον τελικό με 26 πόντους και 8/11 τρίποντα πάλι σε 20 λεπτά! Άτυχος ο Αλέκος που έχει πέσει πάνω στην αδιανόητη σεζόν του Σάσα.
ΜακΚίσικ: Μεστές εμφανίσεις από τον Σακ, που ήταν όμως άστοχος από μακριά. Δεν τον φοβόμαστε όμως τον Αμερικάνο, που βοήθησε σε όλους τους άλλους τομείς.
Ερυθρόλευκο βάφτηκε λοιπόν και το εφετινό Κύπελλο, αμέσως μετά το super-cup. Το σερί απέναντι στους πράσινους διευρύνθηκε αισίως σε 11-0 και συνεχίζουμε. Μένουν όμως οι δύο μεγάλοι τίτλοι της φετινής χρονιάς. Συνεχίζουμε στην Ευρωλίγκα την Παρασκευή στην έδρα της Βαλένθια. Ο Ολυμπιακός μας κάνει να προσδοκούμε κάθε φορά και περισσότερο το επόμενο παιχνίδι του. Και αυτό αποτελεί έναν πολύ μεγάλο παράσημο για την ομάδα μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου