.jpg)
Του RedTerso
Από το ξεκίνημα της αναμέτρησης οι παίχτες του Γιώργου Μπαρτζώκα φάνηκε ότι είναι αφιονισμένοι! Δεν θα σταθώ στα απολύτως προφανή, που έχουν ήδη γραφτεί (ρεκόρ πόντων κ.λπ.). Στην έναρξη του αγώνα, η διαφορά στην εικόνα των δύο ομάδων αποτυπώνεται στο γεγονός ότι η Βίρτους πετυχαίνει πρώτο καλάθι 3 λεπτά από το πρώτο σφύριγμα και παράλληλα οι ερυθρόλευκοι έχουν βρει ρυθμό στο μπροστά μέρος του παρκέ μέσα από την άμυνά τους! Ακριβώς με τον τρόπο που γινόταν και πέρυσι και προσπαθεί και φέτος να επανέλθει ως σήμα κατετεθέν του μπάσκετ που παίζουμε. Στα τρία αυτά λεπτά, βγήκαν τέσσερις διαδοχικές άμυνες, με μπλοκ, κερδισμένο επιθετικό, με λάθος αντιπάλου και σκοτωμένο σουτ στη λήξη του χρόνου. Αυτές οι φάσεις έδωσαν το έναυσμα να αρχίσει να λειτουργεί η επίθεση με ρυθμούς μυδραλιοβόλου με τρία διαδοχικά τρίποντα (παρόλο που έχει προηγηθεί το πρώτο χαμένο του Σάσα). Σε όλο το δεκάλεπτο κρατήθηκε αυτός ο ρυθμός, η διαφορά έφτασε στο +16 και η πορεία προς την επικράτηση είχε χαραχτεί.
Εκεί όμως που υπήρξε σημαντική βελτίωση προς το καλύτερο, ήταν στο δεύτερο δεκάλεπτο. Είχε υπάρξει --δικαίως-- μια κριτική προς τη λεγόμενη second unit, ότι δεν είχε καταφέρει να κρατήσει το ρυθμό των βασικών. Ε λοιπόν, χτες το πέτυχε στην εντέλεια. Η ένταση στην άμυνα διατηρήθηκε σε εξαιρετικά επίπεδα και η επίθεση λειτουργούσε σαν καλοκουρδισμένο γρανάζι. Το αποτέλεσμα ήταν να πάμε στα αποδυτήρια στο +26 (61-35) και να φαίνεται πλέον έκδηλα ότι μάλλον θα περάσουμε ένα ευχάριστο μπασκετικό βράδυ.
Οι παίχτες μας δεν άφησαν το πόδι από το γκάζι ούτε στο δεύτερο μέρος και η διαφορά αντί να μειώνεται, μεγάλωνε, για να φτάσουμε στο τελικό +46 (117-71)! Οι μόνοι που αγωνίστηκαν πάνω από 20 λεπτά ήταν ο Κάνααν και ο Πίτερς, που πρέπει με κάποιο τρόπο να αποκτήσουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και να μπουν πιο ενεργά στην εξίσωση της ομάδας. Η παράσταση συνεχίστηκε σε όλο το δεύτερο ημίχρονο και ήταν απολαυστική με σπουδαίες συνεργασίες, ομαδικότητα, θέαμα και ένταση σε πολύ υψηλό επίπεδο ακόμα και με τη διαφορά στα ύψη!
Κάποιες γενικές παρατηρήσεις: Δεν αναφέρθηκαν τυχαία οι δύο παραπάνω παίχτες. Τους έχει ασκηθεί --ορθώς-- κριτική. Ειδικά για τον Κάνααν. Όμως είναι δεύτερο διαδοχικό ματς, που αφήνει ελπίδες ότι μπορεί να ανέβει. Δεν είναι να πανηγυρίζουμε που ο βασικός μας shooting-guard σκοράρει (σε αυτούς τους δύο αγώνες) 8 και 9 πόντους, όμως φαίνεται ότι αποκτά μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και επιθετικότητα στο παιχνίδι του. Ας ελπίσουμε να συνεχίσει να ανεβαίνει και να με/μας αναγκάσει σε κωλοτούμπα. Ο Πίτερς είναι «άτυχος» γιατί απλά παίζει πίσω από τον καλύτερο πάιχτη της Λίγκας. Χτες όμως βρήκε λίγο παραπάνω χρόνο και υπενθύμισε τους λόγους της απόκτησής του, ενώ έδειξε μεγάλη διάθεση και στην άμυνα (που σίγουρα δεν είναι το δυνατό του σημείο). Ο Μπλακ και ο Μπόλομποι στάθηκαν πολύ καλά πίσω από τον Φαλ (που πήρε την απαραίτητη ώθηση, ασελγώντας στον αγαπημένο του Παπαγιάννη), που επανέρχεται στα τρομερά περσινά του στάνταρ. Σλούκας, Σάσα, Γουόκαπ ξεκουράστηκαν σχετικά μεν, στον χρόνο όμως που έπαιξαν έκαναν σπουδαία πράγματα, με τον Αμερικάνο μάλιστα να δείχνει μια βελτιωμένη (αγωνιστικά) έκδοση του αγαπημένου μας Ντάνιελ (που αποθεώθηκε και χτες). Ο Σακ φαίνεται να επανέρχεται και αυτός, ενώ ο Λαρεντζάκης πρόσθεσε ακόμα μια καλή εμφάνιση, χωρίς να γλυτώσει όμως και τα εθυμοτυπικά καντήλια. Ο Λούντζης στον χρόνο που πήρε έδειξε ξανά ότι αξίζει και άλλες ευκαιρίες. Ο μόνος που παίρνει μέτριο βαθμό είναι ο Παπανικολάου, που εδώ και μερικά ματς, δείχνει πάλι συναισθηματική αστάθεια με κακές επιθετικές επιλογές.
Λίγα λόγια ακόμα για το όμορφο βράδυ στο ΣΕΦ: Μπορεί να μην είχε πάρα πολύ κόσμο στις εξέδρες, όμως αυτοί που προτίμησαν να βρεθούν στο Φάληρο το χάρηκαν με την ψυχή τους και φώναξαν και αρκετά. Δικαίως ο Σάσα ακούει το όνομά του σταθερά πλέον, κάτι που έγινε και στη βράβευσή του ως πολυτιμότερου παίχτη της Ευρωλίγκα για τον Νοέμβρη (και για τη σεζόν μέχρι στιγμής, θα πω εγώ) αλλά και όταν πέρασε οριστικά στον πάγκο στη λήξη του 3ου δεκαλέπτου. Το όνομά του άκουσε και ο Τόμας Γουόκαπ, για πρώτη φορά αν δεν κάνω λάθος. Ο Αμερικάνος από τα Ταμπούρια είναι χάρμα ιδέσθαι με όλα αυτά που κάνει στο παρκέ. Το όνομά τους άκουσαν ο αγαπημένος Ντάνι Χάκετ και ο Μίλος Τεόντοσιτς. Και φυσικά φροντίσαμε γιορτινές μέρες που είναι να πούμε και τα ερυθρόλευκα κάλαντα!
Ο Θρύλος πρόσφερε μια εντυπωσιακή εμφάνιση στον κόσμο του, που πρέπει όμως να αφεθεί γρήγορα πίσω γιατί ακολουθεί αγωνιστικός Γολγοθάς με συνεχόμενα απαιτητικά ματς: Την Κυριακή το μεσημέρι παίζουμε στην Πυλαία με τον μπαοκ και ακολουθεί διπλή αγωνιστική για την Ευρωλίγκα, όπου υποδεχόμαστε τη Φενέρ την Τρίτη και ταξιδεύουμε στην έδρα της Βιλερμπάν την Πέμπτη. Ειδικά το ματς με τη Φενέρ είναι πολύ μεγάλο ντέρμπι απέναντι στην πρωτοπόρο της διοργάνωσης, που βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, ενώ και οι Γάλλοι δεν μπορούν να υποτιμηθούν μιας και μόλις χτες πήραν διπλό μέσα στη Βαρκελώνη. Ας γεμίσει αρχικά το ΣΕΦ την Τρίτη για να πάρουμε τη νίκη και προχωράμε!
* * *
ΥΓ Είχαμε και ντέρμπι με τους λαγούς την εβδομάδα που πέρασε. Ο Ολυμπιακός σε μια ομολογουμένως όχι καλή βραδιά κέρδισε τον φορμαρισμένο βάζελο, φθάνοντας το σερί των συνεχόμενων νικών απέναντί τους στις 9! Ρε κακόμοιροι, ούτε στα πέτρινα χρόνια μας του Κορυδαλλού δεν είχατε κάνει τέτοιο σερί.
ΥΓ2 Γελάει όλος ο κόσμος με την ανακοίνωση της μπύρας-13, που τους υπαγόρευσε ο «γαμώ-τον-παναθηναϊκό-σας-και-τη-θύρα13-σας» εθισμένος πρόεδρός τους. Αυτός «που δεν ασχολείται» ντε. Σε ένα ματς που έχει πάρει σαφώς περισσότερα σφυρίγματα ο βάζελος, αυτοί βρήκαν να διαμαρτυρηθούν για τη διαιτησία, που τους έπαιξε απλά 40-60 υπέρ τους, μπας και συσπειρώσουν το πράσινο ποίμνιο... Καλοχώνευτο. «Μέχρι τέλους» θα το πιείτε το πικρό ποτήρι, βαζέλια.
ΥΓ3 Πραγματικά δεν μπορώ να θυμηθώ τέτοιο μπασκετικό μπούλινγκ σε συνέχειες σαν αυτό που κάνει ο Φαλ στον Παπαγιάννη. Πραγματικά ο τύπος θα ακούει τη λέξη Μουσταφά και θα πετάγεται στον ύπνο του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου