Σάββατο 5 Μαρτίου 2022

First we take Munich, then we take Berlin...

Ο Θρύλος πέρασε από το Μόναχο, παίρνοντας ένα διπλό κορυφαίας σημασίας. Δεν είναι μόνο ότι το πέτυχε απέναντι σε μια ομάδα που αγωνίζεται για την είσοδό της στην οκτάδα. Δεν είναι μόνο ότι επιβεβαίωσε την τρομερή κατάσταση, στην οποία βρίσκονται οι ερυθρόλευκοι. Δεν είναι το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός δείχνει να αγγίζει σχεδόν το πλεονέκτημα έδρας ενόψει των play-off. Είναι όλα αυτά μαζί, αλλά κυρίως η αδιάψευστη πραγματικότητα για μια ομάδα, που δεν χορταίνεις να βλέπεις και ανυπομονείς για τον επόμενο αγώνα της!




Του RedTerso

Το παιχνίδι απέναντι στη Μπάγερν είχε δύο όψεις, ανάλογα με το ημίχρονο. Στο πρώτο μέρος, η προσέγγιση που είχε η ομάδα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «χαλαρή», μακριά από τον σκληρό και μαχητικό χαρακτήρα, που μας έχει συνηθίσει. Στο δεύτερο μέρος, όμως, γύρισε ο διακόπτης και, με πολιορκητικό κριό την άμυνα, οι παίχτες του Γιώργου Μπαρτζώκα πέρασαν πάνω από τους Γερμανούς, οι οποίοι δεν είναι σε καμία περίπτωση αμελητέα ποσότητα, αν κάποιος συνεχίζει να το πιστεύει αυτό.

Ο Ολυμπιακός στο πρώτο μέρος παρουσίασε μια εικόνα ασυνήθιστη: Χωρίς προσήλωση στην άμυνα, χωρίς ένταση στις διεκδικούμενες κατοχές και χωρίς ομαδικότητα και ταχύτητα στην επίθεση. Ευτυχώς που στο διάστημα αυτό, υπήρχε ο Ντόρσεϋ, που με προσωπικές ενέργειες και σουτ έδωσε πόντους στην επίθεση της ομάδας. Α, και ένα πρώτο καμπανάκι αντεπίθεσης, που χτύπησε ο Σλούκας στο τέλος του πρώτου μέρους και μάζεψε τη διαφορά από το -11 στο -3. Ο Ολυμπιακός είχε δεχτεί 53 πόντους στο ημίχρονο, αφήνοντας την ομάδα της πατρίδας του Oktoberfest να έχει συνεχώς επαφή με το καλάθι.

Στο δεύτερο ημίχρονο όμως η εικόνα του παιχνιδιού άλλαξε άρδην και το νούμερο 53 παθητικό αναποδογύρισε στο... 35. Η άμυνα επανήλθε στα γνώριμα επίπεδα, όπου ο αντίπαλος σχεδόν στραγγαλίζεται. Και είναι γνωστό, για τον τρόπο που αγωνίζονται οι Πειραιώτες, ότι όταν βγάζουν αυτή τη σκληράδα στην άμυνα, αυτόματα βρίσκουν και επιθετικό ρυθμό. Στο δεύτερο μέρος, το επιμέρους σκορ ήταν 35-48 και αποτυπώνει πεντακάθαρα γιατί ο Θρύλος έφτασε στη 16η νίκη του.

Λίγα λόγια για τους παίχτες μας, αρχίζοντας ανάποδα με τη σειρά μας. Ο Αρχηγός Γιώργος Πρίντεζης μαζί με τον Κουίνσι Έισι (για άλλο ένα ματς) είχαν την ένδειξη dnp δίπλα στο όνομά τους. Ο Λιβιό στα 7,5 λεπτά που έπαιξε ήταν μάλλον αρνητικός. Ο Λαρεντζάκης μετά από καιρό έκανε αισθητή την παρουσία του και στις δύο πλευρές του παρκέ. Ο ΜακΚίσικ δεν πήρε επιθετικές πρωτοβουλίες, αλλά έδωσε μεγάλη ενέργεια στην αμυντική λειτουργία. Ο Γουόκαπ έδωσε πόντους και προσπάθησε αμυντικά (ίσως ο μόνος) στο πρώτο μέρος, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο έμεινε στη σκιά του Κώστα Σλούκα, που έκανε μια ελίτ εμφάνιση δείχνοντας πώς παίζεται η θέση του point-guard. Ο Παπανικολάου είχε ένα μάλλον κακό βράδυ επιθετικά αλλά ήταν κομβικός στην άμυνα του δεύτερου μέρους. Για τον Ντόρσεϋ τα είπαμε. Ο τύπος έχει τέτοιο επιθετικό ταλέντο, που αν «συνδεθεί» με το καλάθι, τότε πραγματικά δεν σταματιέται. Οι ψηλοί μας αλληλοσυμπληρώθηκαν τέλεια και αν ο Φαλ δυσκολεύτηκε σε κάποιες στιγμές με την ευκίνητη αντίπαλη front-line, σε πολλές περιπτώσεις σκέπασε το καλάθι μας. Ο Μάρτιν αξιοποίησε κάθε μπάλα που έφτασε στα χέρια του επιθετικά. Αυτό ίσως και να είναι ένα από τα πιο ευχάριστα μηνύματα του χθεσινού παιχνιδιού: Ο Χασάν Μάρτιν δείχνει το τελευταίο διάστημα να μπορεί να σταθεί, δίνοντας ποιοτικό χρόνο πίσω από τον Φαλ. Επιθετικά το έχει δείξει και είναι καιρός να βάλει και λίγο περισσότερη ένταση στα μετόποισθεν. Ο Βεζένκοφ τέλος αναδείχθηκε mvp της ευρωλίγκας για τον Φλεβάρη. Στο πρώτο παιχνίδι της άνοιξης, έδειξε να συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο με 17 πόντους, 5 ριμπάουντ και μεγάλες άμυνες. Είναι ο mvp του Ολυμπιακού μέχρι στιγμής. Ο κόουτς Μπαρτζώκας για άλλο ένα παιχνίδι μετέδωσε ηρεμία στους παίχτες του και έφερε την αναμέτρηση στο πεδίο που ο ίδιος έχει επιλέξει. Η εικόνα της ομάδας τού πιστώνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό!

Στα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων και στα ηλεκτρονικά άρθρα των δημοσιογράφων άρχισαν από χτες το βράδυ να υπονοούνται ως να φωνάζονται απόψεις για παρουσία του Ολυμπιακού στο F-4. Κατά τη γνώμη μου, μόνο κακό κάνουν αυτές οι δηλώσεις στην ομάδα. Όχι γιατί ο Ολυμπιακός φοβάται ή υστερεί κάποιου αντιπάλου δραματικά. Εμείς στο προηγούμενο κείμενο γράφαμε ότι «κανείς δεν θέλει για αντίπαλο αυτόν τον Ολυμπιακό». Είναι όμως άλλο να παρουσιάζεις μια εικόνα που είναι κοντά στην πραγματικότητα και άλλο πράγμα να καλλιεργείς στοχευμένα προσδοκίες μεταφέροντας το άγχος στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο. Επαναλαμβάνω: Ο Ολυμπιακός μας γεμίζει ξανά περηφάνια και προσμονή. Αυτή τη στιγμή έχει επανέλθει σε τρομερό αγωνιστικό επίπεδο. Όμως η διοργάνωση της ευρωλίγκας είναι τόσο ρευστή, που καλό θα ήταν να μην κάνουμε προβολές στο μακρινό μέλλον. Ο πόλεμος στην Ουκρανία είχε συνέπειες και για το μπασκετάκι με την αναβολή --και επικείμενη «αποβολή»-- των παιχνιδιών των ομάδων της Ρωσίας. Και αν τελείωνε αυτή τη στιγμή η κανονική περίοδος οι Πειραιώτες θα έπεφταν πάνω στην πρωταθλήτρια Εφές στα χιαστί... Για αυτόν τον Ολυμπιακό δεν φοβόμαστε. Απλά δεν χρειάζεται να μεταφερθεί καμία πίεση στην ομάδα.

Ακολουθούν δύο εκτός έδρας αναμετρήσεις απέναντι σε ομάδες από τα πιο «χαμηλά σκαλοπάτια» της διοργάνωσης απέναντι στην Άλμπα και τη Ζαλγκίρις., πριν φτάσουμε στο εντός έδρας ντέρμπι με τους τριφυλλοφόρους. Νίκες σε αυτά τα ματς ουσιαστικά θα εξασφαλίσουν και μαθηματικά την πρόκριση στην οκτάδα και μετά θα μπορούμε πιο εύκολα να ξεκινήσουμε τη συζήτηση για το πλεονέκτημα έδρας και τα play-off. Ένα μεγάλο μπράβο πάντως σε όλους στην ομάδα για τη μέχρι στιγμής πορεία!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου