Πήραν φωτιά τα πληκτρολόγια μετά την ήττα από την ομάδα της Σύρου και όπως έγινε μετά τον χαμένο τελικό με τον Παο, όλοι θυμήθηκαν το τμήμα. Ο Ολυμπιακός όμως στη συνέχεια παρουσιάστηκε σοβαρός, έκανε τις 2 νίκες που χρειαζόταν και στους τελικούς του πρωταθλήματος θα αντιμετωπίσει τον αιώνιο αντίπαλο μετά από 10 χρόνια κι εκείνη την αξέχαστη σειρά τελικών που έχει τη στάμπα του Ιβάν Μίλκοβιτς.
Του Mad Prophet
Επιτέλους ήρθε η ώρα να τα πούμε για το βόλεϊ μετά από μήνες. Το θέαμα σαφώς δεν ήταν το καλύτερο, οι παίκτες όλων των ομάδων έκαναν αρκετά λάθη, οι φάσεις δεν είχαν μεγάλη διάρκεια, το γήπεδο ήταν άδειο, αλλά όλα τα παραπάνω δεν με ενόχλησαν καθόλου. Δεν είναι της παρούσης να ασχοληθώ με το παρασκήνιο που παίχτηκε όλο αυτό τον καιρό για το αν πρέπει και πώς να συνεχιστεί το πρωτάθλημα, τι ψήφισαν οι ομάδες, πώς κάποιες από αυτές άλλαξαν γνώμη και τη στάση που κράτησαν Παο και Παοκ.
Στα της ομάδας, παρότι ξεκίνησε τις προπονήσεις από τις 15 Μαΐου, στο γήπεδο έδειχνε αρκετά ασύνδετη και αδούλευτη. Σίγουρα δεν αμφισβητείται η αγωνιστική απραξία και η έλλειψη ρυθμού, όμως προβλημάτισε αρκετά αυτή η εικόνα. Επίσης χτύπησε άσχημα η μουρμούρα και η γκρίνια των παικτών μας στον πρώτο αγώνα για κάθε διαιτητική απόφαση. Ευτυχώς δεν συνεχίστηκε στα άλλα 2 παιχνίδια.
Σε γενικές γραμμές οι ερυθρόλευκοι ήταν κακοί επιθετικά, είχαν σημαντικό ζήτημα στο τελείωμα των φάσεων και ειδικά η τριπλέτα Φίνγκερ, Χουσάι και Κουμεντάκης μάτωνε για να πάρει τον πόντο. Ευτυχώς η υποδοχή κινήθηκε σε ικανοποιητικά επίπεδα, βοηθώντας τον Τερβαπόρτι να παίξει αρκετά με τους κεντρικούς του για να λυθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα.
Το μπλοκ είναι το δυνατό μας όπλο και ένα από τα στοιχεία που μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τους υπόλοιπους. Πρόκειται για ένα τομέα του παιχνιδιού που θα κρίνει τον τίτλο. Αναμένω να δω τι θα παρουσιάσει ο Μουνιόθ και ποια η στρατηγική θα ακολουθήσει κυρίως εναντίον του Ρανγκέλ. Λογικά θα επιστρατευθεί και ο Ανδρεάδης που τα πήγε καλά απέναντί του στα προηγούμενα μεταξύ τους ματς πριν τη διακοπή.
Στην μετριότητα κινήθηκε ο Φίνγκερ: υπάρχουν φάσεις που τις τελειώνει όπως πρέπει κι άλλες που δυσκολεύεται αρκετά για το επίπεδο του. Θεωρώ πως είναι αρκετά άτυχος ο Ασπιώτης, γιατί, σύμφωνα με τον Λεμονίδη του Φωτός, αναρρώνει από μια επέμβαση σκωληκοειδίτη, αλλιώς σίγουρα θα έπαιρνε αρκετό χρόνο συμμετοχής.
Ο Τερβαπόρτι, αν και έχει συμφωνήσει να συνεχίσει αλλού, είναι εξαιρετικός επαγγελματίας, δεν παρουσιάστηκε καθόλου αδιάφορος και παρά τα μειονεκτήματά του, καθοδηγεί την ομάδα προς τον τίτλο.
Ο Βουλκίδης ήταν η ευχάριστη έκπληξη: μέσα σε όλες τις σημαντικές φάσεις, έβγαζε τρομερή ενέργεια πάνω στο τάραφλεξ και το επιθετικό σερβίς του θα είναι από τα όπλα μας κόντρα στον Παο.
Κρατάω τα θετικά από τις εμφανίσεις του Κουμεντάκη. Σίγουρα υπάρχουν στιγμές που κολλάει μέσα στο παιχνίδι και κάνει το εύκολο λάθος, όμως θεωρώ πως ο 27χρονος ακραίος αποτελεί κεφάλαιο για την ομάδα, πρέπει να τον εμπιστευτούμε την επόμενη σεζόν και μαζί με τους Βουλκίδη, Κοκκινάκη και Πετρέα να αποτελέσει τη βάση του Ολυμπιακού.
Πολύ πάθος από τον Κοκκινάκη, παρότρυνε και καθοδήγησε τους παίκτες με τις φωνές του και έβγαλε μερικές εντυπωσιακές άμυνες. Πρόκειται τον αδιαμφισβήτητο ηγέτη της ομάδας μαζί με τον Πετρέα, ο οποίος αποτελεί σταθερά στη βασική εξάδα, πιστεύω πως κράτησε δυνάμεις για τους τελικούς όπου θα είναι στους διακριθέντες.
Ο Χουσάι είτε παίζει είτε δεν παίζει, ένα και το αυτό, αφού έδειξε να βρίσκεται σε κακή κατάσταση. Αλλά αφού δεν υπάρχει ανταγωνισμός στη θέση του, ελπίζω να δείξει καλύτερη εικόνα στους τελικούς. Αρκετά θετικό ότι ο Ριζόπουλος πήρε χρόνο και είναι σίγουρο θα δώσει βοήθεια σε καίρια σημεία των σετ. Από την άλλη, ο Γκέργκι φάνηκε πως δεν υπολογίζεται ιδιαίτερα.
Για τον Μουνιόθ δεν έχω να προσθέσω κάτι καινούργιο, δεν μας έχει αιφνιδιάσει άλλες κι άλλες φορές, σιγά μην το έκανε τώρα κάτω από αυτές τις συνθήκες. Άλλωστε, θα αποτελέσει παρελθόν και αυτό που μας απασχολεί είναι το ποιος θα είναι αντικαταστάτης του. Έχω τοποθετεί ξανά στο παρελθόν, λέγοντας πως Μουστακίδης και Ζαλμάς είναι οι καλύτερες επιλογές: ο πρώτος υπέγραψε στη Νίκη Αλεξανδρούπολης, ο δεύτερος είχε φτάσει το 2012 πολύ κοντά στο να κοουτσάρει την ομάδα μετά την επιτυχία του με τον Παμβοχαϊκό, αλλά τότε δεν τα είχε βρει με τη διοίκηση, ίσως τώρα είναι η ευκαιρία.
Οι Πειραιώτες δεν ενθουσίασαν στα ματς με τον Φοίνικα, ήταν όμως σοβαροί την ώρα που έπρεπε, φτάνοντας στους τελικούς του πρωταθλήματος για μια ακόμη σεζόν.
Τα δυο τελευταία χρόνια έγραφα πριν τους τελικούς πως ο Ολυμπιακός δεν χάνει το πρωτάθλημα ό,τι και να γίνει, δυστυχώς φέτος αυτό δε μπορώ να το κάνω. Ο Παναθηναϊκός έχει μειώσει την απόσταση που τον χώριζε από τους Πειραιώτες, η τριάδα Ράπτης, Ανδρεόπουλος και Τσάσιτς δεν έχουν αφήσει να φανεί η απουσία του Στάροβιτς και το σίγουρο είναι πως πλησιάζει μια αμφίρροπη σειρά. Ελπίζω ο Θρύλος να αποδείξει σε όλους, αλλά κυρίως στον εαυτό του, γιατί έχει το προσωνύμιο του αυτοκράτορα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου