Άξελ Τουπάν – Κιμ Τίλι, 2 Γάλλοι που ήρθαν στον Πειραιά με ελπίδα να βοηθήσουν και να καθιερωθούν στην ομάδα. Ο καθένας για διαφορετικούς λόγους δεν τα κατάφερε και η παρουσία τους στην ομάδα κρίνεται αποτυχημένη. Αυτό είναι μια καλή αφορμή να θυμηθούμε τον καλύτερο μπασκετμπολίστα από τη συγκεκριμένη χώρα που έπαιξε στον Ολυμπιακό, τον Στεφάν Ρισασέ.
Του Mad Prophet
Στις 28 Ιουνίου του 2000, ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του Ρισασέ, με τον Γάλλο μπασκετμπολίστα να υπογράφει συμβόλαιο τριετούς διάρκειας. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής, ο παίκτης είχε αποδοχές 400.000 δολάρια και εκτός των ερυθρόλευκων, τον διεκδίκησαν ο Παοκ, η Μάλαγα και η Ρεάλ Μαδρίτης. Είναι χαρακτηριστικό πως οι ερυθρόλευκοι εκείνα τα χρόνια συνήθιζαν να αποκτούν παίκτες από το γαλλικό πρωτάθλημα, αφού πριν τον Ρισασέ είχαν προηγηθεί οι Ρίβερς, Αντέ-Μενσά και Γκραντ.
Σε εκείνη την περίφημη παρουσίαση των νέων αποκτημάτων για τη σεζόν 2000, που πρωτοείδαμε τον Πρίντεζη σε ηλικία 15 χρονών, ο Ρισασέ είχε δηλώσει: «Νιώθω περήφανος που αγωνίζομαι στον Ολυμπιακό. Έχω πολύ καλούς συμπαίκτες και θεωρώ πως η φετινή σεζόν θα είναι συναρπαστική».
Ήρθε στην Ελλάδα αργοπορημένα εξαιτίας της συμμετοχής του στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο με την εθνική ομάδα της χώρας του. Ήταν η πρώτη φορά που αγωνίστηκε εκτός Γαλλίας και είχε τονίσει τότε πως του έλειπε η πατρίδα του. Όμως παρά τα προβλήματα προσαρμογής και τον ελάχιστο χρόνο που είχε για να ενσωματωθεί στην ομάδα, ο Ρισασέ μπήκε φορτσάτος. Είναι ενδεικτικό πως στο ντεμπούτο του μέσα στην Μαδρίτη ήταν ο πρώτος σκόρερ του αγώνα με 18 πόντους, σε εκείνο το ιστορικό 1ο παιχνίδι στην ιστορία της Euroleague, Ρεάλ – Ολυμπιακός 75-73.
Όμως όσο προχωρούσε η χρονιά και φτάναμε στα κρίσιμα παιχνίδια, δεν κατάφερε να ξεχωρίσει και να βοηθήσει την ομάδα, ιδιαίτερα στους τελικούς του πρωταθλήματος. Βέβαια δεν μπορούμε να πούμε πως ηγήθηκε κάποιος άλλος σε εκείνο το κακό σύνολο που έφτιαξε ο Ζούρος και το μόνο που κατάφερε ήταν να πάει τη σειρά των τελικών σε 5 αγώνες, με τον τελευταίο να χάνεται όταν ο Έλληνας κόουτς έβαλε τον Τόμιτς να μαρκάρει τον Αλβέρτη. Στην 2η και τελευταία του χρονιά έκανε πράγματα κι θαύματα, βρήκε ρόλο και κούμπωσε ιδανικά με τους Παπαλουκά και Φορντ. Εξελίχθηκε σε βασικό τριάρι, με τον Σούμποτιτς έπαιξε κι ακόμη καλύτερη άμυνα και ήταν από τους βασικούς λόγους που αγαπάμε τόσο πολύ εκείνη την ομάδα. Κατέκτησε μονάχα ένα κύπελλο, αυτό κόντρα στο Μαρούσι το 2002, όπου στον τελικό σημείωσε 6 πόντους. Ενώ στους τελικούς με την Αεκ πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις, όπως στον τελευταίο τελικό που τα έδωσε όλα ως πρώτος σκόρερ της ομάδας, ελέω της απουσίας του Φορντ, αλλά δεν κατάφερε αυτός και οι συμπαίκτες του να πάρουν τη νίκη.
Αποχώρησε όταν ο Σούμποτιτς του πρότεινε μείωση αποδοχών κατά 50%, δηλαδή από τα 600.000 δολάρια που θα έπαιρνε βάσει συμβολαίου θα έπεφτε στις 300.000. Ο παίκτης πίστευε πως μπορεί να βρει καλύτερη προσφορά και ο Ολυμπιακός τον άφησε ελεύθερο πληρώνοντας 100.00 δολάρια.
Ο Ρισασέ γεννήθηκε το 1972, έχει ύψος 2,03μ. και αγωνίστηκε ως επί το πλείστον ως 3αρι στην καριέρα του. Αθλητικός forward με καλή τεχνική, ξεχώριζε για το σουτ του, ήταν αριστερόχειρας κι αρκετά εύστοχος από το τρίποντο, catch n’ shoot παίκτης με απολαυστική μηχανική. Αξίζει να σημειωθεί πως σε 6 σεζόν και 96 αγώνες της Euroleague, είχε 56,2% από το δίποντο και 40,3% από το τρίποντο. Δεν ήταν όμως ένας μονοδιάστατος σουτέρ αφού είχε κι άλλες κινήσεις στο ρεπερτόριό του, καθώς του άρεσε αρκετά να ποστάρει τον αντίπαλο και να τελειώνει τις φάσεις με fadeaway. Παρότι αρκετά καλός επιθετικός, δεν υστερούσε στο αμυντικό κομμάτι: αρκετά αξιόπιστος και σ’ αυτόν τον τομέα, τον θυμόμαστε πολλές φορές να αναλαμβάνει να μαρκάρει τον καλύτερο επιθετικό παίκτη των αντιπάλων. Ήταν από τις πιο αθόρυβες έως αδιάφορες μεταγραφές το καλοκαίρι του 2000 και τελικά ήταν αυτός που πρόσφερε τα περισσότερα από τους υπόλοιπους (Ρίβερς, Ράτζα και Οικονόμου). Συμπαθέστατος και κύριος, κέρδισε τους πάντες στην ομάδα με τη συμπεριφορά του. Είναι δεδομένο πως παίκτες με τα προσόντα του πάντα είναι χρήσιμοι και έχουν χώρο στο ρόστερ. Όπως μας έχει διδάξει η ιστορία, μεταγραφές που αντιμετωπίζονται μ’ αυτό τον τρόπο ή ακόμη και με δυσπιστία τείνουν να είναι οι καλύτερες. Μακάρι κάποια στιγμή να τον ξαναδούμε στα μέρη μας και να τιμηθεί όπως του αρμόζει.
Εκτός του Ολυμπιακού αγωνίστηκε στις Τουρ (1989/90), Λυών (1990-1994), με την οποία πανηγύρισε την άνοδο στην πρώτη κατηγορία το 1991. Στη συνέχεια έπαιξε για 5 χρόνια στην Ρασίνγκ Παρί, όπου αποτέλεσε έναν από τους βασικούς συντελεστές στην κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1997. Επίσης την ίδια χρονιά ο Ρισασέ αναδείχθηκε MVP του γαλλικού All Star Game. Πριν τον Ολυμπιακό, ακολούθησε μια χρονιά στον Ορτέζ (1999/2000)• μετά την αποχώρησή του από το λιμάνι συνέχισε στη Μάλαγα (2002-2006), εξακολουθώντας να έχει ρόλο σε υψηλό επίπεδο. Με την ισπανική ομάδα κατέκτησε 1 πρωτάθλημα (2006) και 1 κύπελλο (2005). Τα τελευταία του ένσημα τα κόλλησε στις Μούρθια (2006-2008) και Σαλόν (2008-2010), με τον Ρισασέ να αποσύρεται από τα παρκέ σε ηλικία 38 ετών. Σε επίπεδο εθνικής, φόρεσε για μια 10ετία (1991-2001) τη φανέλα της εθνικής Γαλλίας, καταγράφοντας 123 συμμετοχές. Κορυφαία στιγμή σίγουρα το αργυρό μετάλλιο στο Σίδνεϊ, όπου στον τελικό αντιμετώπισε τις ΗΠΑ (85-75) και σημείωσε 15 πόντους.
Statistics
Στην 1η του χρονιά σε 34 αγώνες πρωταθλήματος είχε 6,5 πόντους μ.ό. (62/119 δίποντα με 52,1%, 19/58 τρίποντα με 32,8%, 41/48 βολές με 85,4%), 2,6 ριμπάουντ και 0,9 ασίστ σε 17:49 λεπτά. Όσο για την Euroleague σε 14 συμμετοχές σημείωσε 12,8 πόντους μ.ό. (42/57 δίποντα με 73,7%, 18/36 τρίποντα με 50%, 41/53 βολές με 77,4%), 2,8 ριμπάουντ, 0,9 ασίστ, 14,2 PIR σε 22:44 λεπτά συμμετοχής
Στην 2η του χρονιά σε 32 αγώνες πρωταθλήματος είχε 12,75 πόντους (116/191 δίποντα με 60,7%, 39/119 τρίποντα με 32,8%, 59/92 βολές με 64,1%), 4,1 ριμπάουντ, 1,6 ασίστ σε 29:12 λεπτά συμμετοχής. Ενώ στην Euroleague σε 20 συμμετοχές σημείωσε 10,2 πόντους μ.ό. (51/90 δίποντα με 56,7%, 22/53 τρίποντα με 41,5%, 35/47 βολές με 74,5%), 3,7 ριμπάουντ, 1 ασίστ, 10,5 PIR σε 26:31 λεπτά συμμετοχής.
Fun Fact
Στις 6/12/2000, ο Ολυμπιακός υποδέχτηκε τη Ρεάλ Μαδρίτης για την 6η αγωνιστική για την Regular Season της Euroleague και το γαλλικό συνδρομητικό κανάλι επέλεξε να προβάλει τον συγκεκριμένο αγώνα εξαιτίας του Ρισασέ, δείγμα του πόσο δημοφιλής ήταν στην πατρίδα του. Ο παίκτης δεν απογοήτευσε τους συμπατριώτες του που επέλεξαν να παρακολουθήσουν το ματς αφού ήταν ο καλύτερος παίκτης του αγώνα με 21 πόντους (4/4 δίποντα, 3/5 τρίποντα 4/4 βολές), 3 ριμπάουντ, 1 ασίστ, 2 κλεψίματα, 1 λάθος, 4 κερδισμένα φάουλ και 29 PIR μέσα σε 25:47.
Highlight
Ο Ρισασέ ήταν ένας εκ των πρωταγωνιστών σε έναν από τους πιο γνωστούς καυγάδες των ελληνικών παρκέ. Ο Παπαδόπουλος μετά από ένα ριμπάουντ άπλωσε τους αγκώνες του σε υπερβολικό βαθμό, εξοργίζοντας τον Γάλλο που διεκδικούσε κι αυτός το ριμπάουντ με αποτέλεσμα να επιτεθεί στον σέντερ του Παο, στη μέση μπήκαν και οι Τόμιτς – Μποντιρόγκα, με τα υπόλοιπα να είναι γνωστά. Αυτοί οι 4 μαζί με τους Φορντ, Φέμερλινγκ και Καλαϊτζή αποβλήθηκαν από τον αγώνα, παρ’ όλα αυτά ο αποδεκατισμένος Ολυμπιακός με πρωταγωνιστή τον Νικαγκμπάτσε πήρε μια μάγκικη νίκη, βάζοντας τέλος στο σερί του Παναθηναϊκού και οδηγήθηκε χωρίς να το ξέρει στην πιο τραυματική σειρά τελικών.
MVP
Ο Παναθηναϊκός μόλις είχε κατακτήσει την Euroleague και υποδεχόταν τον Ολυμπιακό στο Οακα για τον 1ο ημιτελικό του πρωταθλήματος. Λίγοι πίστευαν πως οι Πειραιώτες μπορούν να κάνουν break σε μια έδρα που είχαν να νικήσουν από το 1993 σε πλέι οφ. Οι Ρισασέ και Φορντ ηγήθηκαν σε ένα αξέχαστο ματς, με την ομάδα με κάνει ένα σερί 18-4 στο 1ο ημίχρονο, όπου πέρασε μπροστά κι έφτασε σε μια εύκολη νίκη. Ο Γάλλος ήταν ο πρώτος σκόρερ της αναμέτρησης με 25 πόντους και 5 τρίποντα, ίσως το καλύτερο επιθετικό κρεσέντο που συνοδεύτηκε με νίκη μέσα στην έδρα του Παο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου