Ένα ταξίδι που ποτέ (δεν) τελειώνει

Μήνες μετά το τελευταίο μου κείμενο εδώ και ποιος ξέρεις πόσους μέχρι το επόμενο. Μπήκα να αποχαιρετίσω ένα κομμάτι της καθημερινότητάς μου και συνεπώς ένα κομμάτι του εαυτού μου που άνοιξε την άνοιξη του 2012.

Mission Belgrade: FAILED

Έχουμε συνειδητοποιήσει την ιστορικότητα της ευκαιρίας να παίξουμε ένα final-four στο Βελιγράδι; Καταλαβαίνουμε τι σημαίνει να έχεις τη δυνατότητα να παίξεις σε ένα γήπεδο που θα αισθάνεσαι σχεδόν εντός έδρας, τη στιγμή που έχουμε νιώσει στο πετσί μας πως είναι να αγωνιζόμαστε στην έδρα του αντιπάλου (Μαδρίτη, Κων/πολη); Από πέρυσι και μετά τον χαμένο τελικό στο F-4 από τη Φενέρ όλος ο οργανισμός (διοίκηση, κόουτς, παίχτες και κόσμος) είχε «κυκλώσει» τον προορισμό του Βελιγραδίου ως τη δυνατότητα που θα παρουσιαζόταν στην ομάδα να διεκδικήσει με καλύτερους όρους τις πιθανότητές της για άλλη μια ευρωπαϊκή κούπα. Και σε αυτόν το στόχο σύσσωμος ο οργανισμός απέτυχε παταγωδώς.

Λίγες σκέψεις για τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό

Με την τραγική φετινή χρονιά να πλησιάζει στο τέλος, ο Ολυμπιακός πρόσθεσε μια ακόμα κακή εμφάνιση και ένα τραγικό αποτέλεσμα στο ιστορικό του. Τα μάτια όλων, πλέον, στρέφονται στη χρονιά που έρχεται και στις μεγάλες αλλαγές που αναμένονται το καλοκαίρι. Η πραγματικότητα, άλλωστε, δείχνει ότι απαιτείται πολλή δουλειά, τόσο για την ομάδα μέσα στον αγωνιστικό χώρο, όσο και για την προστασία της ομάδας εκτός αγωνιστικού χώρου.

Μη μου τους... τύλους τάρρατε

Ο Ολυμπιακός παρουσίασε στο τρίτο ματς της σειράς ένα τραγικό πρόσωπο και βρέθηκε από την αρχή του ματς να κυνηγάει στο σκορ τη Ζαλγκίρις, που έβγαζε στο παρκέ, στην εντέλεια, όσα είχε σχεδιάσει ο προπονητής της. Το πιο βασικό πρόβλημα είναι η εικόνα της ανημπόριας της ομάδας να ακολουθήσει τον ρυθμό των Λιθουανών. Για να μπορέσει να υπάρξει κάποια ελπίδα, θα πρέπει να γίνουν πράγματα ακόμα πιο ηρωικά από αυτά που έγιναν στο δεύτερο παιχνίδι της σειράς. Σε μπασκετικό επίπεδο ο Ολυμπιακός υπολείπεται και μάλιστα πολύ. Μπορεί η ομάδα να θυμηθεί τον εαυτό της; Μόνο αν φέρει στο μυαλό του ο Θρύλος τα δικά του κατορθώματα θα μπορέσει να επιβιώσει και να δημιουργήσει άλλο ένα.

Αυταπάρνηση.Πείσμα.Πάθος.ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Είναι κάποια παιχνίδια όπως το χτεσινό που μάλλον είναι από αυτά που δημιουργούν τις νέες γενιές Ολυμπιακών. Φαντάζομαι ότι όλα τα πιτσιρίκια που βρέθηκαν στο ΣΕΦ και αυτά που είδαν το παιχνίδι από την τηλεόραση θα έχουν να το θυμούνται για πάντα. Όχι για το τρομερό θέαμα που έπαιξε η ομάδα, ούτε επειδή πήρε κάποιο τίτλο, απέναντι σε κάποιο μεγαθήριο. Αλλά για το γεγονός ότι ομάδα και κόσμος είχαν χτες μια απαράμιλλη χημεία, οι παίχτες αψήφησαν τους τραυματισμούς και στο τέλος κατάφεραν να κρατήσουν ζωντανό το όνειρο της πρόκρισης σε ένα ακόμα final-four.

Πάλι τα ίδια [;]

Στο ίδιο έργο θεατές για 4η χρονιά, αφού ο αήττητος μέχρι χθες Ολυμπιακός ηττήθηκε στον πρώτο αγώνα που έκρινε τίτλο κόντρα στον Παοκ, θυμίζοντας μας κάτι από τις προηγούμενες χρονιές. Είναι γεγονός πως η ομάδα από το παιχνίδι στην Ιταλία κόντρα στην Ραβένα και μετά δεν θυμίζει το σύνολο που θαυμάσαμε την υπόλοιπη σεζόν. Ας πάρουμε βήμα βήμα τι συνέβη στον ημιτελικό κυπέλλου κόντρα στον Παοκ και στο τέλος του κειμένου θα γίνει μια αποτίμηση για το πώς χάθηκε το κύπελλο.

Και τώρα μπλέξαμε (και μάλιστα πολύ)...

Ο Ολυμπιακός μόχθησε (και σε στιγμές μάτωσε) όλη τη σεζόν για να διεκδικήσει και εντέλει να εξασφαλίσει το πλεονέκτημα έδρας για τα play-off και δυστυχώς από το πρώτο παιχνίδι το έχασε. Και το έχασε με τρόπο εκκωφαντικό. Για να το κάνω ακόμα πιο ακριβές, το έχασε με τον ίδιο copy-paste τρόπο που έχασε το τελευταίο παιχνίδι της regular season πάλι από την ίδια ομάδα. Και αυτό κάνει την ήττα ακόμα πιο επώδυνη. Πέρασαν δύο εβδομάδες από τότε και η ομάδα δεν κατάφερε να βρει λύση σε κανένα από τα προβλήματα που της έβαλε ο αντίπαλος. Και το χειρότερο είναι οτι με βάση τη μπασκετική λογική είναι πολύ δύσκολο να ανατραπεί η κατάσταση.

Το τελευταίο εμπόδιο πριν το Βελιγράδι

(ή αλλιώς μια παρουσίαση της διασταύρωσης με τη Ζαλγκίρις)

Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε τον μαραθώνιο της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκα με ρεκόρ 19-11 (όσο ακριβώς και πέρυσι) και εξασφάλισε σχετικά εύκολα το πλεονέκτημα έδρας τερματίζοντας τρίτος στην κατάταξη. Η πορεία της ομάδας ήταν εξαιρετική στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν, ειδικά αν λάβουμε υπ' όψιν τους --για ακόμα μια χρονιά-- πολλούς τραυματισμούς, κάποιες εκκωφαντικές  και επίπονες ήττες (βλ. και τα ματς με Μπαρτσελόνα, Χίκμι και Μπασκόνια) αλλά και το --επικίνδυνο-- χαλάρωμα στις τελευταίες αγωνιστικές μετά την εξασφάλιση του πλεονεκτήματος.

Τα βασικά (και βλέπουμε)...

Δυόμιση μήνες μετά από τον τελευταίο αγώνα με κόσμο στο Καραϊσκάκης, ο Ολυμπιακός, επέστρεψε μπροστά στο κοινό του, εκτός στόχων πλέον, για να αντιμετωπίσει την προτελευταία Κέρκυρα. Είδαμε 6 γκολ (πέντε για την ομάδα μας και ένα για την Κέρκυρα), θαυμάσαμε δύο από αυτά (το 2-1 και 3-1) και παρακολουθήσαμε κάμποσες σοβαρές ευκαιρίες (με κάποιες από αυτές για τους νησιώτες). Αυτό, πάντως, που σίγουρα δεν είδαμε, είναι την Κ-20 (για την ακρίβεια, είδαμε, για περίπου ένα τέταρτο τον Βρουσάι).

Playoffs: Η ιστορική αναδρομή των ερυθρόλευκων

Στις 18 Απριλίου ο Ολυμπιακός ρίχνεται στην μάχη με την Ζαλγκίρις με φόντο την πολυπόθητη πρόκριση στο Βελιγράδι. πρόκειται για την 19η φορά όπου οι ερυθρόλευκοι θα αγωνιστούν στα playoffs της Ευρωλίγκα και είναι μια καλή ευκαιρία να θυμηθούμε τι είχε συμβεί τις προηγούμενες φορές.

Η στεναχώρια είναι πολύ «λίγο» συναίσθημα...

... μπροστά στην περηφάνια που νιώθουμε για τα τμήματα του Ερασιτέχνη

Ο Θρύλος στο βόλεϊ έπαιξε στον πέμπτο ευρωπαϊκό τελικό της ιστορίας του, αλλά δεν κατάφερε στις λεπτομέρειες και των δύο παιχνιδιών να πάρει το τρόπαιο απέναντι στην ιταλική Ραβέννα. Ο Ολυμπιακός μέσα στο φλεγόμενο ΣΕΦ προσπάθησε να ανατρέψει το σκορ του πρώτου αγώνα (3-1), αλλά λύγισε από κάποια λάθη και από το γεγονός ότι βασικά του στελέχη δεν βρέθηκαν στην καλύτερή τους μέρα. Η στεναχώρια κράτησε για λίγα λεπτά μετά την απώλεια του 3ου σετ που έδωσε το τρόπαιο στη Ραβέννα. Από εκεί και πέρα θα μας μείνει μόνο το συναίσθημα της περηφάνιας για την προσπάθεια της ομάδας μας, που επανήλθε μετά από χρόνια σε έναν ευρωπαϊκό τελικό, αλλά και συνολικά για την προσπάθεια όλων των τμημάτων του Ερασιτέχνη.

Έπος, όπως λέμε ΘΡΥΛΟΣ

Οι γυναίκες του Ολυμπιακού, οι ερυθρόλευκες θεές έγραψαν χτες το βράδυ μια ολόχρυση σελίδα στην ιστορία του Συνδέσμου, κατακτώντας για πρώτη φορά έναν ευρωπαϊκό τίτλο για το τμήμα του γυναικείου βόλεϊ. Με μια ε-π-ι-κ-ή εμφάνιση μέσα στην Τουρκία οι κορίτσαροι του Θρύλου ανέτρεψαν το σκορ του πρώτου παιχνιδιού (2-3) και με 1-3 σετ πήραν το παιχνίδι και το τρόπαιο του challenge cup. Με αυτό τον τρόπο ο Ολυμπιακός πήρε και μια άτυπη ρεβάνς για την περσινή ήττα από την Μπούρσα στον αντίστοιχο τελικό. Η ιστορία ξεκίνησε να γράφεται: Τελικός πέρυσι, κατάκτηση του κυπέλλου φέτος και συνεχίζουμε... Για τ' όνομά σου, την ιστορία...

Μια (τελευταία) κριτική στην πρόσληψη Μαρτίνς

Ο Ολυμπιακός διανύει την χειρότερη χρονιά του επί ηγεσίας Β. Μαρινάκη. Η ομάδα μας έχει χάσει ουσιαστικά το πρωτάθλημα, έχει αποκλειστεί από το κύπελλο και στην Ευρώπη αποκλείστηκε από τον --πολύ δύσκολο ομολογουμένως-- όμιλο του C.L. συγκεντρώνοντας μόλις ένα βαθμό. Το χειρότερο όμως είναι ότι η ομάδα μας παρουσιάζει πάνω στο χορτάρι αποκρουστικό θέαμα και δεν δείχνει καμία απολύτως φιλοσοφία στο παιχνίδι της. Αυτό οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στις διαδοχικές αλλαγές προπονητών (8 τα τελευταία δύο χρόνια): Σίλβα, Βίκτορ, Μπέντο, Βούζας, Λεμονής, Χάσι, Λεμονής, Κόντης, Γκαρθία, Κόντης... Μετά και την τελευταία αποτυχημένη επιλογή του Όσκαρ Γκαρθία η διοίκηση αναζήτησε τον επόμενο τεχνικό, που θα αναλάβει την ανοικοδόμηση της ομάδας μετά από μια καταστροφική χρονιά.

Ξεκινάμε από την αρχή

Στην αρχή ήθελα να γράψω ένα κομμάτι για το πώς φτάσαμε ως εδώ! Μετά ήθελα να γράψω ένα κομμάτι για το πού θα πάμε από εδώ και πέρα. Τελικά αποφάσισα να γράψω για τα πάντα όλα. Ό,τι έχει σχέση με την ποδοσφαιρική μας ομάδα. Όμως ας ξεκινήσουμε από την αρχή. 

Και τώρα Play-Off

Τα συμπεράσματα που βγήκαν από τον αγώνα και την ήττα από τη Ζαλγκίρις δεν αποτελούν καινούργια στοιχεία στην ανάλυση του φετινού Ολυμπιακού, αλλά επιβεβαίωση των μέχρι τώρα σκέψεων που έχουν γίνει για την αγωνιστική εικόνα της ομάδας. Αυτό που άλλαξε είναι ότι τώρα έχουμε το δεδομένο της 3ης θέσης και του αντιπάλου στα πλέι-οφ που δεν θα είναι άλλος από τη λιθουανική ομάδα. Γεγονός που εμένα προσωπικά με ευχαριστεί!

 

Τα πάντα κρίνονται στον Πειραιά

Μεγάλη μέρα η προχθεσινή, Ολυμπιακός μαραθώνιος βόλεϊ που γέμισε τους λάτρεις του αθλήματος παρότι τα αποτελέσματα δεν κύλησαν όπως θέλαμε. Πάμε να δούμε πιο αναλυτικά τι έγινε στον χθεσινό αγώνα των αντρών κόντρα στην ιταλική Ραβένα.

Και αν δεν γίνει αυτό... Πάντα άρρωστοι με τον Ολυμπιακό

Η Τετάρτη 4 Απρίλη θα μείνει στην ιστορία και στη συλλογική μνήμη όλων των Ολυμπιακών ως η ημέρα εκείνη στην οποία 2 τμήματα του Θρύλου αγωνίστηκαν σε ευρωπαϊκούς τελικούς. Αυτό από μόνο του είναι ένα απίστευτο κατόρθωμα, που δεν μπορεί να βρεθεί εύκολα άλλο παρόμοιό του στην ιστορία του ευρωπαϊκού αθλητισμού. Το αποτέλεσμα και στις δύο αναμετρήσεις δεν ήταν αυτό που ελπίζαμε όταν ξημέρωνε η Τετάρτη, αλλά είναι τέτοια η περηφάνια από την προσπάθεια των ομάδων μας που δεν μας επιτρέπει να λυπηθούμε. Ακόμα περισσότερο όταν υπάρχουν και τα δεύτερα παιχνίδια, στα οποία πραγματικά πιστεύουμε στην ανατροπή των δεδομένων από τις ομάδες μας. Το έχουν αποδείξει εξάλλου ότι μπορούν να το καταφέρουν!

Κάποιες σκέψεις για την απόφαση Μαρινάκη να «ξηλώσει» την ομάδα

Άστραψε και βρόντηξε ο πρόεδρος του Ολυμπιακού προς τους παίχτες της ομάδας στην προπόνηση της Δευτέρας, αμέσως μετά από άλλη μια «εκθαμβωτική» εμφάνιση, που είχε ως αποτέλεσμα την ισοπαλία με τον Λεβαδειακό. Φέτος ο Ολυμπιακός έχει κάνει 2-3 καλές εμφανίσεις και άλλες τόσες που αγγίζουν το όριο του «υποφερτού». Στη μεγαλύτερη διάρκεια της χρονιάς πραγματικά έχουν πονέσει τα μάτια μας και κυρίως η ψυχή μας για την εικόνα που έχει το τμήμα του ποδοσφαίρου. Ήταν λοιπόν αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή θα υπήρχε και αντίδραση από τη διοίκηση. Σε ποια κατεύθυνση όμως είναι αυτή η αντίδραση;

Έχει και πιο χαμηλά

Το φάντασμα του Ολυμπιακού συνεχίζει τις απαράδεκτες εμφανίσεις, καταφέρνοντας να αποσπάσει ισοπαλία από το μεγαθήριο του Λεβαδειακού. Παίκτες και προπονητής, σε μια ευγενή άμιλλα, για να αποδείξουν ποιος αξίζει λιγότερο να φορά τον δαφνοστεφανωμένο. Η, εκ των πραγμάτων, προβληματική λύση να ξηλωθούν πολλά τα καλοκαίρι, φαντάζει η καλύτερη ή, μάλλον, η μοναδική λύση, μήπως ξαναβρεί η ομάδα το δρόμο της.

Κομμένα τα αστεία, μπήκαμε ήδη στην τελική ευθεία

Ο Ολυμπιακός έχασε από την Μάλαγα με 87-85 στην παράταση. Έχασε ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να έχει «καθαρίσει» σχετικά εύκολα, κυρίως στην κανονική διάρκεια, αλλά και στην παράταση. Και αυτό θα είναι το σημείο στο οποίο θα πρέπει να μείνει και να εστιάσει το τεχνικό τιμ ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Αν μέχρι τώρα στον μαραθώνιο της κανονικής περιόδου επιτρέπονταν τα λάθη και η χαλάρωση ορισμένες φορές, τώρα μπαίνουμε στην τελική ευθεία της σεζόν, όπου κρίνονται τα πάντα και το τα λάθη απαγορεύονται.