Ο ορισμός της αυτοκτονίας

Έχουμε γραψει πολλές φορές για τα λάθη και τις ευθύνες της φετινής χρονιάς. Ακόμα και υπό αυτές τις τραγικές συνθήκες, ο Ολυμπιακός έφτασε να διεκδικεί το πρωτάθλημα. Χτες μάλιστα είχε τη χρυσή ευκαιρία απέναντι στον σκώληκα να πάρει μια νίκη που θα τον έφερνε σε απόσταση αναπνοής από την κορυφή (με βάση και τα υπόλοιπα αποτελέσματα) και θα τρόμαζε ακόμα περισσότερο τους αντιπάλους του. Όμως, δυστυχώς, έγιναν κάποιες οικτρές επίλογες στα μισά του δεύτερου ημιχρόνου, με αποτέλεσμα να έρθει μια ισοπαλία που στεναχώρησε τον κόσμο της ομάδας και ξαναέκανε την υπόθεση-τίτλος πολύ δύσκολη.

Του RedTerso

Ο Μίτσελ παρέταξε τον Ολυμπιακό με 4-2-3-1: Κάτω από τα γκολπόστ ήταν ο Πασχαλάκης, στην άμυνα έπαιξαν ο Ρέαμπτσιουκ, ο Μπα (55΄ Ρέτσος), ο Παπασταθόπουλος και ο Ροντινέι. Στις θέσεις «6» και «8» εναλλάσσονταν ο Χουάνγκ (73΄ Σαμασέκου) με τον Κασάμι. Στην κορυφή έπαιζε ο Μπακαμπού (73΄ Εμβιλά) και πίσω του ο Κανός (42΄ Μασούρας), ο Φορτούνης (73΄ Ροντρίγκες) και ο Μπιέλ. Ορθολιγικό σχήμα στο ξεκίνημα, αλλά έμπνευση από τις λίγες στη συνέχεια!

Απλά και ξεκάθαρα. Ο Ολυμπιακός αδίκησε τον εαυτό του, φθάνοντας στο σημείο να παραχωρήσει την ισοπαλία στον Άρη. Οι ερυθρόλευκοι είχαν τη σαφέστατη πρωτοβουλία των κινήσεων στον αγώνα μέχρι να γίνουν οι αλλαγές μετά το 70΄, έχασαν ευκαιρίες για περισσότερα γκολ (30 τελικές!) και στο τέλος πλήρωσαν αστεία λάθη από τον πάγκο και πάνω στο χορτάρι. Σταθήκαμε επίσης άτυχοι με τους τραυματισμούς και τις αναγκαστικές αλλαγές. Ποιος να το έλεγε άραγε ότι έχουμε φθάσει στο σήμειο να είναι πλήγμα η αναγκαστική αλλαγή του Μπα; Ο Σενεγαλέζος ήταν ο βασικός λόγος που το τελευταίο διάστημα είχε ανέβει αρκετά η άμυνα, όντας πιθανότατα ο καλύτερος φετινός οπισθοφύλακας. Αντίστοιχα και ο Κανός ήταν πολύ κινητικός αποτελώντας μόνιμη απειλή στο αριστερό άκρο. Με την αποχώρηση των δύο, χρειάστηκε επανασχεδιασμός από τον Μίτσελ, ο οποίος αποδείχθηκε άστοχος...

Ο τελευταίος ήταν ο βασικός υπεύθυνος του χθεσινού αποτελέσματος. Όπως του πιστώνεται το γεγονός ότι, με τον ερχομό του, σουλούπωσε αυτό το χωρίς-αρχή-μέση-και-τέλος σκορποχώρι που βλέπαμε στην αρχή της χρονιάς, δεν μπορεί παρά να χρεωθεί στο ακέραιο ότι, με την «έμπνευση» που είχε με την τριπλή αλλαγή, αποσυντόνισε την ομάδα πλήρως, έδειξε διάθεση οπισθοχώρησης απέναντι σε μια ομάδα που, εκτός του παιδικού γκολ που της χαρίσαμε, ήταν παντελώς ακίνδυνη, και στα τελευταία 20 λεπτά που χρειάστηκε να κυνηγήσουμε το 3ο γκολ δεν υπήρχε κανείς δημιουργικός παίχτης. Ο εισηγητής του ποδοσφαίρου χωρίς εξτρέμ της προηγούμενης θητείας του εισηγήθηκε χτες στο Καραϊσκάκη το σύστημα χωρίς παίχτη που μπορεί να τσουλήσει την μπάλα μπροστά, εκτός αν περίμενε ότι μπορεί να το κάνει ο Κασάμι αυτό. Έτσι για να γίνει ακόμα πιο κατανοητό το μέγεθος της αστοχίας, απλά να σημειώσουμε ότι οι αλλαγές δεν έγιναν με το σκορ στο 2-0 για να υποστηριχθεί κάπως ότι πάμε να θωρακίσουμε το κέντρο (ανέκδοτο απέναντι σε αυτόν τον Άρη), αλλά όταν είχαμε δεχτεί το πρώτο γκολ και ήταν υπαρκτός ο κίνδυνος της ισοφάρισης. Να σημειώσω μόνο την απορία στο πρόσωπο του Δόκτορ Τζέκυλ όταν έγιναν οι αλλαγές. Από εκεί και πέρα, νομίζω ότι με τον «κακό τρόπο» φαντάζομαι ότι τελείωσε η οποιαδήποτε σκέψη για το αν πρέπει να σχεδιάσει ο Μίτσελ την ομάδα της επόμενης χρονιάς. Ακόμα και αν γίνει η ανατροπή και πάρουμε το πρωτάθλημα, θα πρέπει να τον ευχαριστήσουμε, να τον τιμήσουμε και να του δώσουμε θέση ψυχολόγου στην ομάδα. Όχι όμως προπονητή.

Λίγα λόγια και για τον Ρέτσο. Αρχικά να πω ότι διαφωνώ με τις αποδοκιμασίες, ειδικά για ένα παίδι που έχει βγει από τις ακαδημίες. Με τις αποδοκιμασίες δεν πρόκειται να γίνει καλύτερος αμυντικός ο Ρέτσος, ο οποίος, κατά τη γνώμη μου, είναι ένας πολύ μέτριος παίχτης για το επίπεδο του Ολυμπιακού. Ευχτυχώς που πιάσαμε κότσο τη Λεβερκούζεν πριν χρόνια και τον μοσχοπουλήσαμε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι ο Ρέτσος δεν ήρθε μόνος του με το ζόρι στον Ολυμπιακό. Κάποιος τον έφερε στην ομάδα. Στην ομάδα που φέτος έχουν αγωνιστεί 47 παίχτες. Οπότε, η γκρίνια, για να είναι δίκαιη, πρέπει να στρέφεται και απέναντι στους κύριους υπεύθυνους και να μην εξαντλείται στον τελευταίο τροχό της αμάξης, όπως έχει γίνει φέτος ή προηγούμενες χρονιές με τον Σισέ ή τον αλησμόνητο Ντα Κόστα, που επίσης δεν ήρθαν μόνοι τους στον Ολυμπιακό.

Λίγα σύντομα λόγια για τους υπόλοιπους παίχτες μας. Ο Πασχαλάκης δεν ευθύνεται στα γκολ και παρόλο που θα πέσει φωτιά να με κάψει, πρέπει να του πιστωθεί η σαφής βελτίωση της αμυντικής λειτουργίας. Ο Ρέαμπτσιουκ είχε μέτρια παρουσία αμυντικά και τη γνωστή του αδυναμία μπροστά. Ο Παπασταθόπουλος έβαλε το δεύτερο γκολ, αλλά δεν έδινε την αίσθηση της σιγουριάς, που η εμπειρία του υπαγόρευε σε αυτό το ματς. Ο Ροντινέι ήταν ο καλύτερος της άμυνας και ένας από τους καλύτερους συνολικά. Ο Χουάνγκ είναι ο μόνος παίχτης από αυτόν τον Ολυμπιακό (μαζί με Φορτούνη και Αραμπί) που θα μπορούσε να σταθεί σε κάποια από τις καλές ομάδες του παρελθόντος. Ο Κασάμι ήταν δυναμικός στο πρώτο μέρος, αλλά έξω από τα νερά του όταν του ζητήθηκε να κάνει το δεκάρι. Ο Κανός φαίνεται καλή περίπτωση παίχτη, αλλά δυστυχώς στάθηκε άτυχος. Ο Φορτούνης ήταν πιθανόν ο καλύτερος της ομάδας, βγάζοντας και το συστημένο κόρνερ για το 2-0. Ο Μπιέλ δυστυχώς δεν μπορεί να δείξει όλες τις δυνατότητές του στα πλάγια της επίθεσης γιατί δεν είναι εξτρέμ ο άνθρωπος. Η «έμπνευση» δεν τον άφησε καν να περάσει στην κορυφή μετά τις αλλαγές, αλλά παρέμεινε στο άκρο της επίθεσης με τον Μασούρα φουνταριστό! Ο οποίος Μασούρας είναι σαφές ότι περνάει παρατεταμένο ντεφορμάρισμα. Ο Μπακαμπού δεν έκανε καλό ματς, παρόλο που ήταν κινητικός. Απ' τις υπόλοιπες αλλαγές, ο Σαμασέκου παίρνει κάτω από τη βάση, ο Εμβιλά δεν φάνηκε και ο Ροντρίγκες ήταν επίσης μέτριος.

Οι πιθανότητες για το πρωτάθλημα, ακόμα και πριν το ματς με τον σκώληκα, δεν ήταν με το μέρος μας. Η διαφορά των 3 βαθμών δεν μπορεί να θεωρηθεί βέβαια απαγορευτική, αλλά όταν «κλωτσάς» τέτοιες ευκαιρίες και μάλιστα εντός έδρας στο θεωρητικά εύκολο ξεκίνημα του προγράμματος των play-off, τα πράγματα δυσκολεύουν επικίνδυνα. Αν πάντως (λέμε αν...) ο Ολυμπιακός ανατρέψει αυτή τη συνθήκη και πάρει την κούπα, τότε οι υπόλοιποι ανταγωνιστές μας καλό θα ήταν να κλείσουν διά παντός τα ποδοσφαιρικά τους τμήματα. Τα υπόλοιπα μετά τον μπαοκ.