Την περίοδο 1971/72, ο Ολυμπιακός του Ματθαίου και ο ΠΑΟ του Μουρούζη ήταν, ως συνήθως, οι κύριοι διεκδικητές του τίτλου. Τα πάντα θα κρινόντουσαν στις λεπτομέρειες.
Σε μια κρίσιμη φάση του πρωταθλήματος, όταν θα άρχιζε ο δεύτερος γύρος, ο Ολυμπιακός επρόκειτο να ενισχυθεί τρομερά στους ψηλούς, αφού θα ερχόταν επιτέλους για μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα ο τεράστιος Γιώργος Καστρινάκης, που ήταν αποδεδειγμένα Έλληνας, από ελληνική οικογένεια της ομογένειας και είχε μάλιστα και αδερφή, που έμενε μόνιμα στην Ελλάδα και η οποία θα τον φιλοξενούσε.
Ο Ολυμπιακός είχε ήδη κλείσει τον παίχτη προ εξαμήνου και είχε στην κατοχή του υπογεγραμμένο δελτίο του. Ο Καστρινάκης όμως δεν μπορούσε να έρθει στην Ελλάδα από τότε που είχε υπογράψει, επειδή ήθελε να ολοκληρώσει προηγουμένως τις σπουδές του στις Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. Θα ερχόταν λοιπόν μόνο μόλις έπαιρνε το πτυχίο του.
Όταν αυτό συνέβη, ο Ολυμπιακός κατέθεσε το δελτίο του στην ΕΟΚ και περίμενε την έγκρισή του.
Του Θεολόγου Μιχαηλίδη
Ίσως στο σημείο αυτό να βρίσκεται το λάθος του Ολυμπιακού, που θα μπορούσε να είχε καταθέσει το δελτίο του στην ομοσπονδία άμεσα ή έστω πολύ νωρίτερα, ακόμη και αν δεν είχε τον παίχτη στη διάθεσή του. Από εκεί και πέρα, άρχισαν τα ανεκδιήγητα ευτράπελα της ΕΟΚ (που είχε πρόεδρο τον «δημοκράτη», αλλά εγκεκριμένο με χουντική βούλα Βλαδίμηρο Βάλλα, στενό φίλο και συνεργάτη του «σωλήνα»). Η ΕΟΚ, με κάποιες προφάσεις, δεν ενέκρινε την κατάθεση του δελτίου του παίχτη στη μέση της σεζόν, προβάλλοντας διάφορες γραφειοκρατικές και τυπικές δικαιολογίες. Ο αληθινός λόγος, όμως, ήταν ότι έπρεπε να αποτραπεί η αγωνιστική ενίσχυση του Ολυμπιακού, αφού οι πληροφορίες που υπήρχαν μιλούσαν για ένα παιχταρά, που μπορούσε να αλλάξει τις ισορροπίες. Η ΕΟΚ λοιπόν, παντοκράτωρ «ορατών τε πάντων και αοράτων», με διάφορες καθυστερήσεις και προφάσεις εμπόδιζε τον Καστρινάκη να αγωνιστεί στο πρωτάθλημα. Αναμενόμενο ήταν. Βάλλας και Βασιλακόπουλος ήταν πολύ στενοί φίλοι και συνοδοιπόροι. Είχαν εκλεγεί μαζί στην πρώτη δημοκρατική διοίκηση της ομοσπονδίας πριν από τη χούντα. Στη συνέχεια, επί χούντας, ο Βασιλακόπουλος, όπως πάντα προσεκτικός, αποσύρθηκε από το προσκήνιο, σε αντίθεση με τον Βάλλα ο οποίος παρέμεινε και εκτέθηκε ως διορισμένος επί χούντας. Στο παρασκήνιο, βέβαια, Βάλλας και Βασιλακόπουλος εξακολουθούσαν να συνεργάζονται άριστα γύρω απ’ ό,τι αφορούσε το μπάσκετ και κατά τη διάρκεια του χουντικού καθεστώτος. Μετά την πτώση της δικτατορίας, ο σωλήνας έδωσε τη σκληρή, αλλά επιτυχημένη μάχη εναντίον του ΓΓΑ Παπαναστασίου, με σκοπό να μη διωχθούν και απομακρυνθούν οι φίλοι του (μεταξύ των οποίων και ο Βάλλας, ο Αλεξάνδρου κ.ά.) λόγω της ενεργού συμμετοχής τους στην ομοσπονδία επί χούντας.
Το σκάνδαλο όμως δεν περιορίστηκε μόνο εκεί. Λίγο αργότερα μέσα στην ίδια χρονιά, ο ΠΑΟ, θέλοντας να ενισχυθεί στις θέσεις των ψηλών, επειδή είχε τραυματισμούς, έφερε από την Αμερική ένα δήθεν ομογενή φορ, τον Φριτς Ζέγκλερ, που δεν είχε καμία σχέση με την Ελλάδα. Ήταν Αμερικανοπολωνογερμανός, ο οποίος εδώ βαφτίστηκε, επί το ελληνικότερο, σε Φρειδερίκο Ζέγκλερη. Ωστόσο, στην περίπτωση αυτή, σε αντίθεση με την περίπτωση Καστρινάκη, η ΕΟΚ, χωρίς να τηρήσει ούτε τα προσχήματα, ενέκρινε άμεσα το δελτίο του στη μέση του πρωταθλήματος. Ο Ζέγκλερης έπρεπε να παίξει οπωσδήποτε, γιατί αλλιώς ο ΠΑΟ θα έμενε γυμνός στις θέσεις των ψηλών.
Ωστόσο, ούτε και εκεί σταμάτησαν τα σκάνδαλα της περιόδου εκείνης. Απέμενε η τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος. Οι δύο αιώνιοι ήταν ισόβαθμοι στη πρώτη θέση, με 21 νίκες και 4 ήττες (δύσκολα γαρ τα πρωταθλήματα τότε) ο καθένας. Την 13.7.1972, αγωνίζονταν ο Ολυμπιακός με το Παγκράτι και ο ΠΑΟ με τον Πανελλήνιο. Ο Ολυμπιακός νίκησε σχετικά άνετα. Αντίθετα, το ματς του ΠΑΟ εξελίχθηκε σε μεγάλο ντέρμπι. Στο 25΄του αγώνα και ενώ προηγείτο με 6 πόνους διαφορά ο ΠΓΣ, ξέσπασαν φοβερά επεισόδια και συμπλοκές μεταξύ των παιχτών των δύο ομάδων, με πολύ ξύλο εκατέρωθεν. Σε αυτά τα επεισόδια, μάλιστα, πρωταγωνίστησε και ο Ζέγκλερης, ο οποίος έπρεπε οπωσδήποτε να αποβληθεί, όπως και άλλοι που συμμετείχαν στα επεισόδια. Σε μια στιγμή ο πλεϊμέικερ του Πανελληνίου Λέκκας, διαβόητος για το συχνά αντιαθλητικό παιχνίδι του, έβαλε τρικλοποδιά στον διαιτητή Μπισιώτη, γεγονός που αναγράφηκε στο φύλλο αγώνα. Τελικά τα επεισόδια συνεχίστηκαν και, ως εκ τούτου, ο αγώνας διακόπηκε.
Προσέξτε τώρα τη συνέχεια. Από τη στιγμή που τα επεισόδια μεταξύ των παιχτών ήταν ο λόγος της διακοπής, κανονικά είτε θα έπρεπε να μηδενιστούν και οι δύο ομάδες (οπότε το πρωτάθλημα έπαιρνε ο Ολυμπιακός) είτε, το πολύ πολύ, να επαναληφθεί ο αγώνας. Αυτή άλλωστε ήταν η αλήθεια, που είδαν όλοι οι θεατές του συγκεκριμένου αγώνα. Μια αλήθεια που επιβεβαιωνόταν από το φύλλο αγώνα, το οποίο ανέφερε ως λόγο διακοπής του αγώνα στο 25΄32΄΄ τις συμπλοκές μεταξύ των καλαθοσφαιριστών και περιοριζόταν στη συνέχεια, σε άλλη πρόταση, να μνημονεύσει ως γεγονός την αποβολή του Λέκκα και τον λόγο αυτής. Ωστόσο η ΕΟΚ συνεδρίασε άμεσα και έκτακτα και, με ταχυδακτυλουργικό τρόπο, μηδένισε μόνο τον Πανελλήνιο, αναδεικνύοντας νικητή τον ΠΑΟ, ερμηνεύοντας την τρικλοποδιά του Λέκκα ως ο κύριο λόγο διακοπής του ματς, με την αποκλειστική υπαιτιότητα, κατά την ΕΟΚ να βαρύνει μόνο τον ΠΓΣ. Επιπλέον, με την ίδια κινηματογραφική ταχύτητα, προκειμένου να προκαταλάβει οποιαδήποτε ένσταση, αντίδραση ή αμφισβήτηση, όρισε αμέσως τον αγώνα μπαράζ ΠΑΟ-Ολυμπιακού την 15.7.1972, δηλαδή την επόμενη μέρα (!) μετά τη συνεδρίαση του ΔΣ της ομοσπονδίας. Όλα αυτά βέβαια υπό την πίεση των εφημερίδων και δημοσιογράφων του ΠΑΟ.
Στον αγώνα μπαράζ, που έγινε στο γήπεδο Σπόρτινγκ, ο Ολυμπιακός έχασε το ματς και μαζί και το πρωτάθλημα. Ο ΠΑΟ, που κανονικά θα έπρεπε να τιμωρηθεί και να μηδενιστεί και ως εκ τούτου να μην αγωνιστεί καν, μετά τα όσα είχαν συμβεί στον αγώνα με τον ΠΓΣ, όχι μόνο έπαιξε, αλλά έπαιξε ενισχυμένος και με τον Ζέγκλερη, που έπρεπε να είχε αποβληθεί και τιμωρηθεί. Μάλιστα ο «Ελληναράς» Φριτς ήταν και από τους καλύτερους παίχτες του σε εκείνο το ματς. Αντίθετα, ο Ολυμπιακός έπαιξε χωρίς τον Καστρινάκη. Ο Ολυμπιακός, που, σημειωτέον, πριν από μια εβδομάδα είχε νικήσει τον ΠΑΟ στον αγώνα του β΄ γύρου του πρωταθλήματος, πίστευε ότι θα κερδίσει γιατί ήταν σε φόρμα και έτσι δεν αντέδρασε ιδιαίτερα σε όλα αυτά. Περισσότερο αντέδρασε ο μηδενισθείς ΠΓΣ. Από την επόμενη σεζόν, βέβαια, ο Καστρινάκης έπαιξε κανονικά, διαπρέποντας στον Ολυμπιακό και στην Εθνική. Αντίθετα ο μιας χρήσεως Φρίτς Ζέγκλερ εξαφανίσθηκε, επιστρέφοντας στα πάτρια εδάφη. Ο στόχος όμως του βάζελου είχε επιτευχθεί. Το πρωτάθλημα του 1972 είχε αλλοιωθεί και ο τίτλος για τον Ολυμπιακό είχε χαθεί. Και η αποτυχία αυτή δεν ήταν και μικρό πράγμα. Η απογοήτευση ήταν μεγάλη, γιατί ήταν η πρώτη φορά μετά από 12 χρόνια (από το 1960) που η ομάδα μπάσκετ τερμάτιζε στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος, χωρίς όμως τελικά να πάρει τον τίτλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου