Conquistadores!

Ο Ολυμπιακός πήρε ένα πολύ σημαντικό αποτέλεσμα μέσα στην έδρα της Βαλένθια, την αγαπημένη του «Λα Φοντέτα», στην οποία μετρά μόνο νίκες (7 στους 7 αγώνες)! Μόνο νίκες μάλιστα μετρούν φέτος και επί ισπανικής επικράτειας οι ερυθρόλευκοι, αφού ως άλλοι κονκισταδόρες (κατακτητές, επί το ελληνικότερον, ονομάζονταν οι Ισπανοί αποικιοκράτες στο τέλος του Μεσαίωνα, λεηλατώντας την αμερικάνικη ήπειρο), έχουν αλώσει τις έδρες της Μαδρίτης, της Βαρκελώνης, της Βιτόρια και πλέον και της Βαλένθια! Πέρα όμως από τους αριθμούς, η νίκη είχε πολύ μεγάλη σημασία λόγω του τρόπου που ήρθε.

Του RedTerso

Όπως έγινε ήδη κατανοητό από την εισαγωγή (λόγω του σερί που «τρέχουμε» στη Βαλένθια), δεν είναι ακριβώς είδηση ότι κερδίσαμε στη Φοντέτα. Όπως επίσης δεν φαντάζει πλέον τόσο μεγάλη είδηση η 9η εκτός έδρας επικράτηση, για τον φετινό Ολυμπιακό. Αν όμως συνυπολογίσουμε τα συνεχόμενα παιχνίδια της ομάδας (λόγω του φάιναλ-8), όπως και τη --λογική-- χαλάρωση, που ακολουθεί πάντα την κατάκτηση ενός τίτλου (ακόμα και αν αυτός του κυπέλλου δεν αποτελούσε τον βασικότερο στόχο της χρονιάς), τότε το παιχνίδι στην Βαλένθια εγκυμονούσε σοβαρούς κινδύνους. Ειδικά απέναντι σε μια ομάδα πολύ καλά δουλεμένη, η οποία διεκδικεί επάξια την είσοδό της στην τελική οκτάδα. Και αυτή η ανησυχία επιβεβαιώθηκε στο ξεκίνημα του αγώνα.

Οι παίχτες της Βαλένθια πέτυχαν από την αρχή να δυσκολέψουν τους ερυθρόλευκους τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά. Ο Μουμπρού είχε δώσει σαφή εντολή στους ψηλούς του να τραβιούνται στην περιφέρεια και να εκτελούν και αυτή η επιτυχημένη τακτική δυσκόλεψε αρκετά την άμυνά μας. Στην άλλη πλευρά του παρκέ, έχοντας αρκετά αθλητικούς παίχτες, μας ταλαιπώρησαν εξίσου, αναγκάζοντάς μας σε αρκετά λάθη. Ο Ολυμπιακός, παρόλο που μάζεψε τη διαφορά μετά το αρχικό μούδιασμα (25-10), είδε τους Ισπανούς να χτίζουν εκ νέου διαφορά 15 πόντων λίγο πριν το τέλος του ημιχρόνου, την οποία «μαζέψαμε» στους 10 πριν την κόρνα που έστειλε τις ομάδες στα αποδυτηρια.

Το παιχνίδι είχε όλα τα φόντα να εξελιχθεί άσχημα, μιας και οι παίχτες της Βαλένθια είχαν ανακτήσει ξανά το μομέντουμ μετά το προσωρινό πλησίασμα της ομάδας μας. Ταυτόχρονα φαινόταν πετυχημένη η αρχική τους τακτική. Όμως μετά την ανάπαυλα εμφανίστηκε ο φετινός αγριεμένος Ολυμπιακός! Πραγματικά το μπάσκετ που παίξαμε στο 3ο δεκάλεπτο ήταν σεμιναριακού επιπέδου. Σε αυτό το διάστημα, μετά το αρχικό 5-2 που έκανε ο αφιονισμένος Πρέπελιτς, τρέξαμε ένα σερί 0-15 παίρνοντας το προβάδισμα με 50-52, χωρίς να το απεμπολήσουμε ποτέ ξανά. Τι είχε το μενού σε αυτό το διάστημα; Εκπληκτικές άμυνες που έδωσαν την ευκαιρία να τρέξουμε στον αιφνιδιασμό, μεγάλα σουτ από μακριά, εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας, πολύ σοβαρή τακτική στόχευση πάνω στον Πρέπελιτς με τον Σακ να παίρνει αρκετές επιθέσεις «πάνω» στον Σλοβένο, αναγκάζοντας τον να βγει με 4 φάουλ και τέλος «κλείσιμο» του rotation από τον κόουτς Μπαρτζώκα για να εφαρμοστεί στην εντέλεια το πλάνο. Αξίζει πραγματικά να δείτε το παρακάτω βίντεο (όλο το ματς) από το 38.40 και μετά.

Στην τέταρτη περίοδο, τη σκυτάλη από τους σπουδαίους Παπανικολάου και Γουόκαπ, πήραν ο Σλούκας με τον Βεζένκοφ και οδήγησαν εκ του ασφαλούς την ομάδα σε αυτό το σημαντικό ροζ φύλλο αγώνα, που μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικό στη συνέχεια. Ακόμα και όταν η Βαλένθια έκανε την ύστατη προσπάθεια να μας πλησιάσει (-7, ένα λεπτό πριν το τέλος), ο Αρχηγός δεν λάθεψε έξω από τα 6,75 και σφράγισε στην πραγματικότητα τη νίκη. Ο Θρύλος κατέκτησε αυτή τη νίκη παρόλο που είχε 20 λάθη, χάρη στην εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας και στον αλτρουισμό που διακρίνει το παιχνίδι του (25 ασίστ), αλλά και στην κυριαρχία κάτω από τα καλάθια (23-33 ριμπάουντ), που έδωσαν τις έξτρα κατοχές, που χρειαζόμασταν.

Μια κριτική για τους παίχτες μας, σημειώνοντας και την πολύ σημαντική παρέμβαση εντός του παιχνιδιού από τον κόουτς Μπαρτζώκα, που καθοδήγησε εξαιρετικά τους ερυθρόλευκους.

Γουόκαπ: Μπερδεμένος στην αρχή του ματς, εστίασε περισσότερο στην αδρανοποίηση του μεγάλου όπλου της Βαλένθια τον Κρις Τζόουνς (και το πέτυχε). Στο τρίτο δεκάλεπτο πραγματοποιεί αδιανότητη εμφάνιση και στις δύο πλευρές του παρκέ. Ένας από τους πυλώνες της νίκης.

Κάνααν: Έπαιξε λίγο (μόλις 10 λεπτά) αλλά δυστυχώς παρασύρθηκε από τα νεύρα του σε μια κοκορομαχία με τον Πρέπελιτς και δεν έπαιξε παραπάνω, παρόλο που φαινόταν ζεστός επιθετικά.

Φαλ: Παρόλο που δυσκολεύτηκε στην αρχή από την τακτική των αντίπαλων ψηλών να τον «τραβάνε» στην περιφέρεια, στη συνέχεια ανέβηκε σταδιακά και αποτέλεσε πραγματικό σκιάχτρο για τους αντιπάλους του. Αξίζει να σημειωθεί η συμβολή του (για άλλη μια φορά) στην επιθετική λειτουργία της ομάδας μας (4 ασίστ).

Σλούκας: Συνεχίζει ακόμα να προσπαθεί να επιστρέψει στα υψηλότερα στάνταρ μετά τον τραυματισμό του. Και χτες άρχισε να δείχνει εμφατικά ότι το κάνει πράξη. Σε λιγότερο από ένα ημίχρονο συμμετοχής είχε 10 πόντους και 9 ασίστ, καθοδηγώντας τους συμπάιχτες του, ειδικά στο τελευταίο δεκάλεπτο.

Βεζένκοφ: Εντάξει, ο τύπος κάνει πλάκα στους πάντες. Άλλος ένας κρίκος στην αλυσίδα των εμφανίσεων, που υπαγορεύουν ότι πρέπει να του αποδοθεί χωρίς πολλά-πολλά ο τίτλος του mvp.

Παπανικολάου: Αρχηγός. Κάνει τρομερά πράγματα το τελευταίο διάστημα. Έπαιεξε σχεδόν όλο το ματς (πάνω από 37 λεπτά), όντας ο πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού. Πέρα από το γεγονός ότι παίζει εκπληκτικά στην άμυνα (αυτό είναι γνωστό τοις πάσι), φέτος παίζει και με αξιοσημείωτη προσήλωση και συγκέντρωση. Επαναλαμβάνω: Αρχηγός!

Μπλακ: Κλήθηκε να πάρει νωρίς τη θέση του Φαλ, ο οποίος δυσκολεύτηκε απέναντι στον τρόπο παιχνιδιού των αντίπαλων ψηλών στο ξεκίνημα και εβγάλε με επιτυχία σε πέρας την αποστολή του. Πολύ καλός στην άμυνα των αλλαγών, έβαλε και την απαιτούμενη σκληράδα που χρειαζόμασταν σε εκείνο το σημείο. Σπουδαία η προσθήκη του Μπλακ.

ΜακΚίσικ: Η άμυνα των Ισπανών του έδωσε το σουτ, παίζοντάς τον under στα σκριν και εκείνος την τιμώρησε. 11 πόντοι από τον Σακ και ταυτόχρονα κατάθεση άπειρης ενέργειας και πολύ αποτελεσματικής άμυνας.

Λούντζης, Λαρεντζάκης, Πίτερς, Μπολομπόι: Έπαιξαν από καθόλου έως λίγο και θα είναι κρίμα να κριθούν. Αν κάτι αξίζει να σημειωθεί είναι η εικόνα του Πίτερς να πανηγυρίζει έξαλλα σε σουτ του Βεζένκοφ, κάτι που αποδεικνύει την υγεία που αποπνέει η ομάδα μας! Δεν είναι λίγο να ξέρεις ότι θα παίξεις λιγότερο λόγω της παρουσίας του καλύτερου παίχτη της λίγκας και παρόλαυτα να το απολαμβάνεις. Μεγάλη υπόθεση.

Ο Θρύλος βρίσκεται πλέον στο 18-7 ρεκόρ και έχει σχεδόν εξασφαλίσει την πρόκριση στην οκτάδα 9 αγωνιστικές πριν τη λήξη της κανονικής περιόδου! Ήδη αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό «παράσημο». Ακολουθεί το παιχνίδι με την Αρμάνι στην Ιταλία την ερχόμενη Παρασκευή, όπου στόχος είναι να της κόψουμε άλλο ένα κουστουμάκι. Και από εκεί διπλή αγωνιστική στο ΣΕΦ (επιτέλους...)! Vamos Olympiakos! (για να κλείσουμε όπως ξεκινήσαμε...)