Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2020

Το μαρτύριο της σταγόνας...

Η πορεία του Ολυμπιακού στη φετινή Ευρωλίγκα μοιάζει με αυτό το βγαλμένο από το μεσαίωνα βασανιστήριο. Κάθε ματς (σχεδόν) μοιάζει με τις σταγόνες που πέφτουν με συνεχή αλλά αργή ροή στο κούτελο του φυλακισμένου, που σταδιακά οδηγείται στην παράνοια. Κάθε ήττα λοιπόν μοιάζει με μια σταγόνα στο «κούτελο» του οργανισμού του Ολυμπιακού, όπου η ομάδα και ο κόσμος περιμένουν ατέρμονα να λήξει το βασανιστήριο.





Του RedTerso 

Ο Ολυμπιακός έχασε άλλο ένα «ματσμπόλ» στην προσπάθεια διατήρησης των --όποιων-- ελπίδων μπορεί να υπήρχαν για πρόκριση στην οκτάδα της Ευρωλίγκας και παρόλο που η 8η θέση απέχει μόλις 2 νίκες, ήττες σαν τη χθεσινή μάς φέρνουν πιο κοντά στο «μοιραίο», στον μαθηματικό αποκλεισμό δηλαδή. Η ομάδα παρουσιάστηκε ανέτοιμη --σε πνευματικό κυρίως επίπεδο-- απέναντι σε μια  Ζενίτ, η οποία, ρίχνοντας το βάρος στο πρωτάθλημα της Ρωσίας, άφησε εκτός αγώνα τον καλύτερό της παίχτη (Πονίτκα). 

Η «κακή μέρα» φάνηκε από το ξεκίνημα της αναμέτρησης, αφού παρά το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός είχε πολύ καλό επιθετικό ρυθμό, σκοράροντας 27 πόντους στο δεκάλεπτο, ταυτόχρονα δεν μπορούσε να περιορίσει καθόλου αμυντικά τους Ρώσους και σε ένα εκτός έδρας παιχνίδι, πάντα σχεδόν, όλα ξεκινούν από την άμυνα. Εμφανίστηκε λοιπόν το γνωστό πρόβλημα της ομάδας, όπου αδυνατούμε να περιορίσουμε την οποιαδήποτε άλλη ομάδα αμυντικά. Χτες μάλιστα ο Βορόνοφ (άκουσον-άκουσον) με τους 21 πόντους του, πρόσθεσε το όνομά του στην --πολύ-- μακρά λίστα των περιφερειακών που μας έχουν πληγώσει ανεπανόρθωτα.

Αν κάποιος ανοίξει απλά το φύλλο της στατιστικής θα παρατηρήσει έκπληκτος ότι από τον Ολυμπιακό σκόραραν μόλις 5 παίχτες (!!!) και μάλιστα ο Βεζένκοφ σκόραρε τους 7 πόντους του στο 1ο ημίχρονο! Από τους ξένους παίχτες της ομάδας (πλην Μιλουτίνοφ), η ομάδα μας πήρε 0 πόντους (!) με 0/16 σουτ (!). Ροτσέστι, Μπόλντγουιν, Πολ και Κόνιαρης είχαν μάλιστα αρνητικό συντελεστή (-6 οι τρεις πρώτοι και -5 ο τελευταίος) στο δείκτη αξιολόγησης. Με τέτοια εμφάνιση από τη μισή ομάδα, το λες και θαύμα που ο Ολυμπιακός κατάφερε μέχρι το τέλος να διεκδικεί τη νίκη.

Και αυτό το οφείλει εν πολλοίς στην προσπάθεια που κατέβαλαν οι «παλιοσειρές» της ομάδας (Σπανούλης, Πρίντεζης, Παπανικολάου και Μιλουτίνοφ) και κράτησαν την ομάδα στη διεκδίκηση της νίκης. Αυτό όμως δεν είναι ικανό να δώσει το ροζ φύλλο αγώνα σε εκτός έδρας παιχνίδι σε μια τόσο δύσκολη διοργάνωση, ακόμα και σε έναν φαινομενικά «αδιάφορο» αντίπαλο. Δυστυχώς θα πρέπει να υπομείνουμε για κάμποσα ακόμα παιχνίδια να βλέπουμε τον Μπολντγουιν να μην μπορεί να κάνει ούτε τα βασικά για αυτό το επίπεδο και τον Ροτσέστι να μην μπορεί να παίξει άμυνα σε κανέναν περιφερειακό της Ευρωλίγκα. 

Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, κάθε φορά που η ομάδα προσπαθούσε να ροκανίσει τη διαφορά, έχανε τα αμυντικά ριμπάουντ (13 επιθετικά η Ζενίτ), με αποτέλεσμα οι Ρώσοι να ανανεώνουν κατοχές και στο τέλος να βρίσκουν σκορ. Η ομάδα μας αποδείχθηκε για άλλο ένα ματς πολύ «σοφτ» αμυντικά, με ελάχιστους παίχτες να βγάζουν την απαιτούμενη «σκληράδα».

Έτσι πήγε στράφι και η τεράστια εμφάνιση του Αρχηγού, αλλά και η πολύ σοβαρή προσπάθεια των Πρίντεζη και Παπανικολάου, που σε πείσμα όλων όσοι γκρινιάζουν για την ηλικία, απέδειξαν (αλήθεια χρειάζεται απόδειξη;) για άλλη μια φορά ότι μπορούν να σταθούν ακόμα στο ανώτερο επίπεδο, αν όχι ως πρωταγωνιστές, αλλά τουλάχιστον ως πολύ δυνατές μπακ-απ μονάδες και για την ομάδα της επόμενης χρονιάς. Ο δε Πρίντεζης που έχει ακούσει τα εξ αμάξης από εχθρούς και «φίλους» είναι σταθερά φέτος στα 3-4 καλύτερα «τεσσάρια» της διοργάνωσης. 


Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να αποδεχθεί σιγά-σιγά το γεγονός ότι για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν θα μείνει εκτός των play-off της Ευρωλίγκας. Αυτό θα δώσει την ευκαιρία στον Μπαρτζώκα να δώσει περισσότερο χρόνο σε παίχτες που πιθανόν να είναι στην ομάδα και τη νέα  σεζόν όπως ο Κόνιαρης και ο Βεζένκοφ. Επίσης θα πρέπει να δοθεί χρόνος στον Χαραλαμπόπουλο για να δούμε αν μπορεί να «σταθεί» σε αυτό το επίπεδο και παράλληλα να μπει σταδιακά στην πρώτη ομάδα και ο Ποκουσέφσκι. Αυτό θα είναι το μόνο κέρδος που μπορεί να αποκομίσει η ομάδα από αυτή τη μαρτυρική σεζόν: Να πάρουν χρόνο και παραστάσεις νεότεροι παίχτες, που θα κληθούν «αύριο» να αποτελέσουν τον κορμό της ομάδας και να πάρουν τη σκυτάλη από τους «θρύλους» της ομάδας. Επίσης, κατά τη γνώμη μου, είναι μάλλον περιττό πλέον να γίνει κάποια αλλαγή στους ξένους και καλύτερα θα ήταν να εξοικονομηθούν χρήματα για το μπάτζετ της επόμενη χρονιάς και την ίδια στιγμή ο κόουτς να κάνει scouting σε παίχτες από τώρα για το καλοκαίρι. Στο μυαλό του θα πρέπει να βρίσκεται το χτίσιμο της επόμενης μέρας. Μέχρι τότε ακολουθεί το ματς με την Μπασκόνια την προσεχή Πέμτπη στο ΣΕΦ. Αυτοί που έχουν στηρίξει την ομάδα ακόμα και τα δύο τελευταία πολύ δύσκολα χρόνια, έχουν ήδη δώσει το ραντεβού τους εκεί...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου