Έχει γίνει συνήθεια σε κάθε μεταγραφική περίοδο να συζητάμε πόσο ανάγκη έχει ένα στόπερ ο Ολυμπιακός, ποιοι αποχωρούν ως αποτυχημένοι και ποιοι έρχονται για να δώσουν λύση στο πρόβλημα. Η αλήθεια είναι πως η ομάδα έχει ταλαιπωρηθεί αρκετά στη συγκεκριμένη θέση, αρκετές επιλογές δεν της βγήκαν και μέχρι σήμερα αναπολούμε αμυντικά δίδυμα όπως το Μέλμπεργκ-Αβραάμ ή το Μανωλάς-Σιόβας. Εμείς ξαναθυμίζουμε όλους τους παίκτες των τελευταίων ετών και συγκεκριμένα από τη σεζόν 2014/15 και έπειτα που πάτησαν το πόδι τους στον Πειραιά για τον συγκεκριμένο ρόλο.
Σεζόν 2014/15
Αλμπέρτο Μποτία (106 συμμετοχές – 10 γκολ)
Ξεκίνησε πολύ καλά τη θητεία στο Πειραιά, αλλά χρόνο με τον χρόνο παρουσιαζόταν όλο και χειρότερος. Συχνά πυκνά έβγαζε και προβλήματα τραυματισμών, με αποτέλεσμα να χάνει ένα σημαντικό αριθμό παιχνιδιών ανά σεζόν. Κάποια στιγμή φτάσαμε στο σημείο να τον δούμε να φορά και το περιβραχιόνιο του αρχηγού, αλλά όλοι μας ανακουφιστήκαμε μόλις τον είδαμε να αποχωρεί από τον Θρύλο.
Έρικ Αμπιντάλ (15 συμμετοχές)
Σπουδαίος αθλητής και άνθρωπος, μεγάλη στιγμή που ήρθε στον Θρύλο έστω και σ’ αυτή την ηλικία. Η αλήθεια είναι πως πάντα ως αριστερό μπακ έκανε σπουδαία καριέρα και γι’ αυτό τον ρόλο ήρθε κι εδώ. Απλώς λόγω διάφορων συγκυριών χρησιμοποιήθηκε μόνο ως κεντρικός αμυντικός. Αρκετά τίμιος όσο έπαιξε, αποσύρθηκε μετά από 6 μήνες.
Τάσος Αυλωνίτης (25 συμμετοχές – 2 γκολ)
Η μοναδική ανάμνηση που μας έχει αφήσει είναι εκείνο το νικηφόρο γκολ κόντρα στον βάζελο -- όχι κι άσχημα για ένα νεαρό αθλητή που προσπάθησε να καθιερωθεί αλλά εντέλει δεν τα κατάφερε. Έμεινε από σπόντα στον Πειραιά, αφού είχε δρομολογηθεί ο δανεισμός του, αλλά την τελευταία μέρα των μεταγραφών αποχώρησε ο Αβραάμ και έτσι παρέμεινε στο ρόστερ. Μετά από εκείνο το γκολ, πήρε μαζεμένες συμμετοχές, αλλά δεν έπεισε πως μπορεί ο Ολυμπιακός να στηριχτεί πάνω του και έτσι την επόμενη σεζόν αγωνίστηκε μονάχα σε κάτι ματς κυπέλλου για να αποχωρήσει στο εξωτερικό όπου συνεχίζει μέχρι σήμερα, μετά από ένα αδιάφορο πέρασμα από τον Παο.
Φελίπε Σαντάνα (8 συμμετοχές)
Ήρθε τον Γενάρη εκείνης της σεζόν ως δανεικός από τη Σάλκε. Εξαιτίας του βιογραφικού, εκείνη η μεταγραφή παρουσιάστηκε ως μεγάλη μεταγραφή. Είναι χαρακτηριστικό πως στοίχισε στην ομάδα 2,25 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τα στοιχεία του transfermarkt, αλλά σήμερα τον θυμόμαστε ως έναν από τους μεγαλύτερος γκελαδόρους που πέρασαν από το κέντρο της άμυνας των ερυθρόλευκων. Σε κάθε παιχνίδι που έπαιξε, ήταν η πηγή κινδύνων, με αποκορύφωμα τα ματς με την Ντνίπρο που ουσιαστικά τον τελείωσαν από την ομάδα.
Σεζόν 2015/16
Μανουέλ Ντα Κόστα (66 συμμετοχές – 5 γκολ)
Μαζί με τον Μποτία, αποτέλεσαν ένα από τα πιο επικίνδυνα δίδυμα στην ιστορία για την άμυνά μας. Αψυχολόγητος, κυκλοθυμικός, μπορούσε επί 90 λεπτά να είναι αλάνθαστος και σε μια στιγμή να τα γκρεμίσει όλα. Έφτασε κάποια στιγμή --αν δεν κάνω λάθος-- στο σημείο να τσακωθεί με την κερκίδα και να ακούσει μερικές αποδοκιμασίες. Ένα από τα λίγα θετικά που είχε ως παίκτης ήταν η έφεση του να προωθείται στα στημένα της ομάδας και να σημειώνει έναν ικανοποιητικό αριθμό τερμάτων για τη θέση. Με το που δόθηκε η ευκαιρία να φύγει, το κάναμε πράξη και ουδείς πλέον τον θυμάται.
Σεζόν 2016/17
Μπρούνο Βιάνα (23 συμμετοχές – 1 γκολ)
Αυτός κι αν άκουσε πολλά χωρίς απαραίτητα να φταίει ο ίδιος. Ανακοινώθηκε την τελευταία μέρα των μεταγραφών, σε μια δύσκολη εποχή όπου ο κόσμος περίμενε έναν μεσσία για την άμυνα και είδε να έρχεται ένα αμούστακο παιδάκι με μόλις καμία 20αρια επίσημα παιχνίδια στα πόδια του. Δεν ήταν τόσο κακός, όπως ίσως τον θυμούνται μερικοί, απλλως δεν υπήρχε υπομονή μαζί του -- ρίχτηκε κατευθείαν στα βαθιά. Χειρότερη στιγμή του στο λιμάνι πρέπει να ήταν ένα παιχνίδι με τον Παοκ που ο Μπέντο είχε την έμπνευση να τον χρησιμοποιήσει αριστερό μπακ και οι αντίπαλοι να κάνουν πάρτι μαζί του. Αποχώρησε για την Μπράγκα, στην οποία έχει καθιερωθεί και σήμερα θεωρείται ένας από τους καλύτερους παίκτες στο ρόστερ της.
Σεζόν 2017/18
Μπιόρν Ένγκελς (24 συμμετοχές – 3 γκολ)
Ακόμη ένας παίκτης που διαβάσαμε διθυράμβους όταν πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα, αλλά δεν δικαιολόγησε το ντόρο γύρω από το όνομά του. Έδωσε αρκετά λεφτά η ομάδα για τον φέρει στο λιμάνι, κουβαλούσε όντως ένα καλό βιογραφικό και έδειχνε μια καλή περίπτωση ως να χτίσουμε πάνω του. Δεν κόλλησε όμως ποτέ, ήρθε και σε περίεργη χρονιά, αναμφίβολα μια αποτυχημένη μεταγραφή -- τουλάχιστον με την αποχώρηση του αποκόμισαν οφέλη και οι 2 πλευρές.
Γιάγκος Βούκοβιτς (33 συμμετοχές – 3 γκολ)
Ο Υπουργός Άμυνας, όπως τον βάφτισαν τα media όταν τον έφερε ο Χάσι στον Πειραιά. Ήρθε για να ηγηθεί στο κέντρο της άμυνας, αλλά έπαιξε μονάχα 4 ματς και έφυγε δανεικός για τη Βερόνα όπου ανέβασε τις μετοχές του με τις εμφανίσεις του στο ιταλικό πρωτάθλημα και έτσι αποφασίστηκε να πάρει μια ακόμη ευκαιρία από τους ερυθρόλευκους. Πράγματι ξεκίνησε πολύ καλά και φαινόταν πως ο Ολυμπιακός βρήκε επιτέλους ένα στόπερ για να βασιστεί πάνω του, όμως από ένα σημείο και μετά ήταν ένας από τους υπεύθυνους για το χαμένο πρωτάθλημα. Μαζεμένες κακές εμφανίσεις κι αυτογκόλ, καταδίκασαν το μέλλον του στην ομάδα.
Παπέ Αμπού Σισέ (54 συμμετοχές – 6 γκολ)
Μια του ύψος μια του βάθους, αυτό τον τίτλο θα έβαζα στην πορεία του μέχρι τώρα με τον Θρύλο. Ήρθε ως ταλέντο μετά από εισήγηση του Μοντέστο, από την αρχή εντυπωσίασε με τα φυσικά του προσόντα, όμως φάνηκε πόσο άγουρος ήταν. Τα χρόνια πέρασαν, αλλά δεν νομίζω πως έχει παρουσιάσει μεγάλη βελτίωση στο παιχνίδι του, το ίδιο ανώριμος και άτεχνος παραμένει από την πρώτη φορά που φόρεσε την ερυθρόλευκη ως σήμερα. Ένας παίκτης που φάνηκε εξαρχής πως ο μοναδικός στόχος είναι πώς θα τον πωλήσουμε με όσα περισσότερα λεφτά γίνεται, ήρθαν καλές προτάσεις, αλλά η ομάδα τις αρνήθηκε με σκοπό να έρθει ακόμη υψηλότερη πρόταση.
Σεζόν 2018/19
Ρόντερικ Μιράντα (20 συμμετοχές)
Δεν είναι μυστικό πως ήρθε στο πλαίσιο της μεταγραφής Ποντένσε, ούτε το ότι ο μάνατζερ Ζόρζε Μέντες πάντα του έβρισκε πολύ καλές ομάδες χωρίς να αξίζει βάσει του ταλέντου του. Όσοι είχαμε δει το βιογραφικό του ήμασταν υποψιασμένοι για το τι θα δούμε στο γήπεδο και πράγματι ο Πορτογάλος δεν μας διέψευσε. Ένας μέτριος αμυντικός, δεν έβγαζε κάποια σιγουριά στα μετόπισθεν και δεν μας άφησε ούτε μια θετική ανάμνηση στο πέρασμά του.
Γιασίν Μεριά (42 συμμετοχές – 1 γκολ)
Ο βασικός λόγος που γράφτηκε το παρόν κείμενο. Δεν έδειξε άσχημα στοιχεία στην πρώτη του σεζόν στην ομάδα, αλλά και γενικότερα στην Ευρώπη. Γρήγορος, με καλή αντίληψη και τεχνική. Ξεκίνησε φέτος ως βασικός, δίνοντας την εντύπωση πως έχοντας προσαρμοστεί στην ομάδα, θα είναι ακόμη καλύτερος, όμως δυστυχώς έκανε μαζεμένα κρίσιμα λάθη σε σημαντικά παιχνίδια, δικαίως ο κόσμος γκρινιάζει μαζί του και αναμένεται λογικά να αποτελέσει σύντομα παρελθόν.
Αβραάμ Παπαδόπουλος (187 συμμετοχές – 6 γκολ)
Επέστρεψε για να κλείσει την καριέρα του στην αγαπημένη του ομάδα. Πολλοί --μαζί με εμένα-- δεν πείστηκαν πως έχει να προσφέρει κάτι αγωνιστικά κι η παρουσία του θα είναι τυπική στην ομάδα. Όμως ο Αβραάμ φέτος μας διέψευσε όλους και όποτε έχει χρειαστεί είναι πάρων, δίνοντας ό,τι έχει. Κρίμα που αυτός ο τραυματισμός τότε με την εθνική τον πήγε τόσο πίσω και δεν είχε τη συνέχεια που μπορούσε να έχει στο Θρύλο.
Σεζόν 2019/20
Ρούμπεν Σεμέδο (26 συμμετοχές – 5 γκολ)
Ο καλύτερος παίκτης αυτής της λίστας με διαφορά. Ο Μαρτίνς σωστά επέμεινε το καλοκαίρι για την απόκτησή του, οι ερυθρόλευκοι εκμεταλλεύτηκαν τις συγκυρίες και κατάφεραν να τον φέρουν. Από την πρώτη στιγμή ξεχώρισε, δείχνοντας πως αν όλα πάνε καλά, βρήκαμε επιτέλους τον ηγέτη αυτή της πολύπαθης θέσης που μας ταλαιπωρεί καιρό.
Ουσεϊνού Μπα (6 συμμετοχές)
Πολύ μικρό το δείγμα που έχουμε από τον 24χρόνο Σενεγαλέζο αμυντικό για να τον κρίνουμε, ο οποίος μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια αντίστοιχη περίπτωση όπως εκείνη του Σισέ.
Σβέτοζαρ Μάρκοβιτς
Ότι είπαμε για τον Μπα ισχύει και για τον Σέρβο που ακόμη δεν έχει κάνει το ντεμπούτο του με τους Πειραιώτες.
*Δεν μπορούν να μπουν στην λίστα οι Παναγιώτης Ρέτσος, Δημήτρης Νικολάου, Πραξιτέλης Βούρος, οι οποίοι προέρχονται από τις ακαδημίες του συλλόγου.
* Το ίδιο ισχύει και για τους εξής παίκτες: Δημήτρης Γούτας, Κωνσταντίνος Λαΐφης, Μαρκ Ασίγκμπα, Νώντας Παντελάκης, Αντώνης Καραγεώργης, Γιάγια Μπανανά, Στέφανος Ευαγγέλου, οι οποίοι αποκτήθηκαν από τον Ολυμπιακό αλλά δεν κατάφεραν να αγωνιστούν ούτε σε ένα επίσημο παιχνίδι και δόθηκαν δανεικοί σε διάφορες ομάδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου