Λίγο πριν από τα μέσα Μαΐου του 1954 έκανε την πρώτη του εμφάνιση σε αγώνα τελικής φάσης πρωταθλήματος Ελλάδας με τη φανέλα του Ολυμπιακού ένας επιθετικός, που λεγόταν Καρπαθάκης. Ήταν ένα ματς με τη Νίκη Βόλου, στον Βόλο, στο οποίο μάλιστα καταφέρνει να σκοράρει. Δέκα μέρες αργότερα ο ίδιος παίκτης θα βρίσκεται στην ενδεκάδα, που κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας 1954, νικώντας στον τελικό την Δόξα Δράμας με 2-0.
Η περίπτωση Καρπαθάκη, ενός παίκτη εντελώς άγνωστου σήμερα στο ευρύ ερυθρόλευκο κοινό, αποτελεί ένα αληθινό αίνιγμα όσον αφορά τη θητεία του στον Ολυμπιακό. Και ο γρίφος αυτός αφορά τόσο γενικότερα την ποδοσφαιρική του αξία όσο και ειδικότερα την ικανότητά του στο σκοράρισμα.
Διευκρινίζω ότι δεν τον έχω δει να παίζει, αφού αγωνίστηκε στην ομάδα προτού γεννηθώ. Έκανα όμως έρευνα γι’ αυτόν. Παρόλο όμως που θεωρώ τον εαυτό μου καλό ερευνητή, στην περίπτωση του συγκεκριμένου παίκτη ομολογώ ότι «σηκώνω τα χέρια ψηλά» και δεν μπορώ να καταλήξω σε ασφαλές συμπέρασμα.
Υπάρχουν στοιχεία αλληλοσυγκρουόμενα και αντιφατικά. Θα σας τα παραθέσω και αν μπορέσετε, βγάζετε μόνοι σας συμπεράσματα ή βρίσκετε κάποια άκρη σε μια υπόθεση που είναι αμφιλεγόμενη, αλλά ταυτόχρονα και ενδιαφέρουσα.
Ο Κώστας Καρπαθάκης γεννήθηκε το 1929 στο Χατζηκυριάκειο του Πειραιά και μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό το 1952 από τον Αργοναύτη, μετά από εισήγηση των αδελφών Χέλμη, που θεωρούνταν μεγάλοι «ποδοσφαιράνθρωποι».
Η θετική εισήγηση των αδελφών Χέλμη θεωρείται από κάποιους επιχείρημα υπέρ του παίκτη, δεδομένης της ποδοσφαιρικής γνώσης που είχαν τα δύο αδέλφια, των οποίων η γνώμη μέτραγε πολύ στις μεταγραφές. Από την άλλη όμως, παρά την αναμφισβήτητη γνώση τους, τα αδέλφια είχαν κατηγορηθεί για τις διαμεσολαβήσεις τους στις μεταγραφές ότι είχαν συμφέροντα στις μετακινήσεις παικτών και προωθούσαν όποιον ήθελαν για μεταγραφή. Ο πειραιώτης διεθνής Δερμάτης των δεκαετιών 1950 και 1960, αν και φόλα Ολυμπιακός, σταδιοδρόμησε στον Απόλλωνα Αθηνών, από τον οποίο έφτασε και στην εθνική ανδρών και δεν πήγε ποτέ στον Ολυμπιακό, παρά την επιθυμία του, επειδή όπως ευθέως είπε, τα αδέλφια Χέλμη τον κορόιδευαν συνεχώς σχετικά με τους οικονομικούς όρους της μεταγραφής, αλλάζοντας διαρκώς τα όσα υπόσχονταν.
Ο Καρπαθάκης έπαιξε ουσιαστικά στον Ολυμπιακό μόνο δύο αγωνιστικές περιόδους: 1952/53 και 1953/54. Μετά μεταγράφηκε στην Προοδευτική.
Ήταν επιθετικός, σέντερ-φορ. Αγωνίστηκε σε 20 επίσημα ματς με τον Ολυμπιακό και πέτυχε 20 γκολ (!). Κατέκτησε 3 τίτλους: ένα Πρωτάθλημα Ελλάδας (1954) και δύο Κύπελλα (1953, 1954) και φυσικά το νταμπλ το 1954.
Πιο αναλυτικά:
Την περίοδο 1952/53 αγωνίστηκε με τη φανέλα του Ολυμπιακού μόνο σε 5 συνολικά επίσημα ματς, κατορθώνοντας όμως να πετύχει συνολικά 12 γκολ (!). Συγκεκριμένα έπαιξε σε 4 αγώνες για το Πρωτάθλημα Πειραιά, σημειώνοντας 10 γκολ (!), και σε ένα αγώνα Κυπέλλου Ελλάδας σημειώνοντας 2 γκολ. Δεν αγωνίστηκε όμως καθόλου, ούτε σε ένα αγώνα για το Πρωτάθλημα Ελλάδας.
Την περίοδο 1953/54 αγωνίστηκε με τον Ολυμπιακό σε 15 συνολικά επίσημα ματς, σημειώνοντας συνολικά 8 γκολ. Πιο συγκεκριμένα: έπαιξε σε 9 αγώνες για το Πρωτάθλημα Πειραιά, σημειώνοντας 6 γκολ, σε 2 αγώνες για το Πρωτάθλημα Ελλάδας, σημειώνοντας 2 γκολ (εκ των οποίων ένα εναντίον της ΑΕΚ, σε ματς που έληξε 5-0), και σε 4 αγώνες Κυπέλλου Ελλάδας, χωρίς να καταφέρει να σκοράρει.
Ας δούμε τα πράγματα ακόμη από πιο κοντά:
Επιχειρήματα υπέρ του Καρπαθάκη:
(1) Το ότι πέτυχε 20 γκολ σε 20 επίσημους αγώνες είναι καταρχήν πολύ σημαντικό. Το γεγονός ότι 16 από τα συνολικά 20 γκολ της καριέρας του στον Ολυμπιακό σημειώθηκαν σε αγώνες για το Πρωτάθλημα Πειραιά δεν σημαίνει κάτι το ιδιαίτερο, αφού το πρωτάθλημα Πειραιά αποτελούσε ένα απόλυτα κανονικό και επίσημο προκριματικό στάδιο του πρωταθλήματος Ελλάδας. Επιπλέον το γεγονός αυτό είναι και απόλυτα φυσιολογικό. Όταν σε βάζουν να αγωνιστείς σχεδόν μόνο στο Πρωτάθλημα Πειραιά, τότε και η μερίδα του λέοντος των γκολ που θα βάλεις λογικά θα σημειωθούν στο πειραϊκό πρωτάθλημα.
(2) Το γεγονός ότι ο Καρπαθάκης, όποτε έπαιξε αγώνες Κυπέλλου ή Πρωταθλήματος, διακρίθηκε και εκεί ως σκόρερ, σημειώνοντας συνολικά 4 γκολ σε μόλις 7 συνολικά ματς πρωταθλήματος και κυπέλλου δείχνει ότι ήταν ικανός γκολτζής και θα μπορούσε να σημειώσει πολύ περισσότερα γκολ εφόσον είχε αγωνιστεί σε περισσότερους αγώνες πρωταθλήματος ή κυπέλλου Ελλάδας.
(3) Το πόσο ικανός σκόρερ ήταν ο Καρπαθάκης φάνηκε στους φιλικούς διεθνείς αγώνες του Ολυμπιακού, στους οποίους σκόραρε συνολικά 9 φορές σε 11 συνολικά αγώνες, στους οποίους αγωνίστηκε (τις περισσότερες φορές, μάλιστα, όχι όλο τον αγώνα, αλλά για περιορισμένο χρονικό διάστημα). Από τα 9 γκολ που πέτυχε στους διεθνείς αυτούς αγώνες, τα 8 σημειώθηκαν μέσα σε ένα πεντάμηνο (από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο του 1953), ενώ το τελευταίο, που ήταν και γενικά το τελευταίο του στον Ολυμπιακό, το πέτυχε τον Σεπτέμβριο του 1954 κατά της Ιταλικής Λιβόρνο στο Λιβόρνο. Μεταξύ των αλλοδαπών θυμάτων του η βελγική Ρασίγκ Μαλίν (εναντίον της οποίας πέτυχε μάλιστα χατ-τρικ), η αγγλική Λούτον Τάουν κ.λπ.
Επιχειρήματα κατά του Καρπαθάκη:
(1) Το Πρωτάθλημα Πειραιά είχε μικρότερο βαθμό δυσκολίας από τους αγώνες Πρωταθλήματος και Κυπέλλου Ελλάδας. Αν αφαιρεθούν τα γκολ που σημείωσε για το Πρωτάθλημα Πειραιά τότε ο αριθμός των τερμάτων του Καρπαθάκη παύει να είναι εντυπωσιακός. Με δυο λόγια, ο Καρπαθάκης ήταν παίκτης που έκανε μόνο για το μέτριας δυναμικότητας πρωτάθλημα Πειραιά. Μάλιστα την περίοδο που έφυγε από τον Ολυμπιακό (1954/55) δεν είχε κριθεί άξιος να αγωνιστεί ούτε σε ένα παιχνίδι, ακόμη και για το πρωτάθλημα Πειραιά, που θεωρείτο η ειδικότητά του.
(2) Αν ο Καρπαθάκης ήταν τόσο καλός όσο λένε, τότε γιατί δεν κρίθηκε ικανός να αγωνιστεί σε αγώνες Πρωταθλήματος Ελλάδας, στο οποίο δεν έπαιξε σχεδόν καθόλου, με εξαίρεση μόνο δύο, όλους κι όλους, αγώνες;
(3) Μπορεί να κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας το 1954, αλλά δεν κατάφερε να σκοράρει σε κανένα από τα αρκετά παιχνίδια Κυπέλλου, στα οποία αγωνίστηκε.
Είναι αλήθεια ότι τη συγκεκριμένη εποχή στον Ολυμπιακό υπήρχε ένας συνωστισμός παικτών που διεκδικούσαν θέσεις βασικών στην επιθετική γραμμή. Χριστοφίδης, Κοκκινάκης, Κανσός, Κοπανίδης είναι μερικά ονόματα των τότε συμπαικτών, αλλά και ανταγωνιστών του Καρπαθάκη.
Το γεγονός ότι οι προαναφερόμενοι είναι, λίγο-πολύ γνωστότεροι από τον Καρπαθάκη και θεωρούνται εν γένει πιο επιτυχημένοι από αυτόν στον Ολυμπιακό δεν είναι ασφαλώς --καταρχήν τουλάχιστον-- θετικό για τον Καρπαθάκη.
Σχεδόν όλοι τους, ιδίως οι Κανσός και Κοκκινάκης έχουν περισσότερες συμμετοχές και περισσότερα γκολ από τον Καρπαθάκη σε αγώνες πρωταθλήματος και κυπέλλου Ελλάδας, που, όπως είπαμε, θεωρούνταν οι σημαντικότεροι.
Από την άλλη, δεν μπορεί να αποκλειστεί εντελώς και η περίπτωση ποδοσφαιρικής αδικίας σε βάρος του Καρπαθάκη, κάτι που συμβαίνει συχνά στο ποδόσφαιρο, λόγω διαφόρων παραγόντων.
Επιπλέον, οι προαναφερόμενοι επιθετικοί μπορεί να διακρίθηκαν και να αναφέρονται περισσότερο στην ιστορία του Ολυμπιακού από τον Καρπαθάκη, αλλά ούτε κι αυτοί σταδιοδρόμησαν για πολύ καιρό στον Ολυμπιακό.
Το σίγουρο είναι ότι ο Ολυμπιακός αναζητούσε τους καλύτερους επιθετικούς ανάμεσα σε πολλούς παίκτες, που διέθετε εκείνη την εποχή. Ο Μουστακλής που φάνηκε ο πιο αξιόπιστος από όλους ήταν άτυχος, αφού αρρώστησε και πέθανε νέος. Τελικά η εμφάνιση του μεγάλου Υφαντή, ο οποίος υπερείχε καταφανέστατα όλων, έλυσε μια και καλή το πρόβλημα.
Γιατί όμως δεν έπαιξε πολύ στον Ολυμπιακό ο Καρπαθάκης, ιδίως στο Πρωτάθλημα Ελλάδας;
O ίδιος ο Καρπαθάκης έχει αποδώσει το γεγονός αυτό στο ότι δεν τον «πήγαινε» καθόλου ο Μπέμπης, που είχε «φροντίσει» την περίοδο 1952/53 να μην παίξει ο Καρπαθάκης ούτε ένα αγώνα στο Πρωτάθλημα και μόνο ένα αγώνα στο Κύπελλο. Μάλιστα κάποιοι που υποστηρίζουν τον Καρπαθάκη φτάνουν στο σημείο να συσχετίζουν την απώλεια του πρωταθλήματος του 1953 (που το πήρε ο ΠΑΟ) με τον πλήρη παραγκωνισμό του Καρπαθάκη.
Οι ίδιοι επικαλούνται ακόμη την απουσία του Μπέμπη από τον Ολυμπιακό (λόγω διενέξεών του με την ομάδα) την επόμενη περίοδο 1953/54 ως ένα από τους λόγους που μπόρεσε να παίξει πολύ περισσότερο στην ομάδα ο Καρπαθάκης, τόσο στο Πρωτάθλημα όσο και στο Κύπελλο, συσχετίζοντας μάλιστα τη συμμετοχή του παίκτη με το νταμπλ του Ολυμπιακού τη συγκεκριμένη περίοδο.
Πόσο αξιόπιστος μπορεί να θεωρηθεί ο Καρπαθάκης και οι υποστηρικτές του; Σημειωτέον ότι Καρπαθάκης ήταν ένα λαϊκό φτωχόπαιδο, που κάποτε φύλαγε πρόβατα στην Αρκαδία όπου είχε πάει, αργότερα δούλεψε εργάτης-μπετατζής σε οικοδομή και στη συνέχεια εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο, για να μπαρκάρει στα καράβια.
Παραπονιόταν ότι είχε αδικηθεί στον Ολυμπιακό, ότι δεν τον έβαζαν να παίξει μολονότι το άξιζε, ότι στη θέση του έπαιζαν μέλη της κλίκας του Μπέμπη, που έκανε κουμάντο στην ομάδα κ.λπ. Η πικρία του ήταν εμφανής και εκφράστηκε με ακραίες ατάκες όπως «πιο πολλά μου έδωσαν στην Προοδευτική παρά στον Ολυμπιακό» όπως είχε πει σε συνέντευξη που έδωσε το 2015. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν πολλοί που επιμένουν ότι ήταν αχάριστος, αφού χάρις σε χρήματα που πήρε όταν πήγε στον Ολυμπιακό κατάφερε και απόκτησε σπίτι.
Εκεί όμως που τρελαίνεται κάποιος είναι όταν διαβάζει τον Τύπο της εποχής, προκειμένου να σχηματίσει μια άποψη για τον Καρπαθάκη.
Τη μια φορά διαβάζει ότι ο Καρπαθάκης είναι: «πολύ δυναμικός, αποτελεί τον νέο ηγέτη της επίθεσης και ένα κυνηγό με προσόντα, που τον κατατάσσουν μεταξύ των καλυτέρων και συνεπώς πρέπει να αγωνίζεται πολύ συχνότερα».
Την άλλη φορά διαβάζει τα ακριβώς αντίθετα: ότι «είναι αδέξιος και πενιχρών δυνατοτήτων, που διαψεύδει παταγωδώς όσους ελπίζουν σε αυτόν και όχι μόνο δεν δημιουργεί κάτι καλό, αλλά αντίθετα καταστρέφει και τις προσπάθειες των άλλων».
Τέλος σύμφωνα με μια ενδιάμεση άποψη του αθλητικού Τύπου ο Καρπαθάκης: «μπορεί να κάνει μεν τη δουλειά του, αλλά, παρόλα αυτά, έχει μέσα του το σπέρμα του κακού (!) επειδή δρα ατομικά και διασπά την ομαδική συνοχή και ενότητα».
Πάντως ο δημοσιογράφος Νίκος Δελαγραμμάτικας στο βιβλίο του Οι Θρυλικές Εποχές τον χαρακτηρίζει «απρόβλεπτο επιθετικό, που σημείωνε θεαματικά γκολ από δύσκολες θέσεις».
Έπειτα από όλα αυτά λοιπόν ερώτημα-γρίφος παραμένει: Άξιζε ή όχι ο Καρπαθάκης; Αδικήθηκε ή όχι; Έκανε ή δεν έκανε για τον Ολυμπιακό; Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου