Των red1925white & JosuTernera
- Ας αρχίσουμε από τα απλά: ο Ολυμπιακός κέρδισε εκτός έδρας τη Μακάμπι. Η Μακάμπι δεν φαίνεται να είναι η περσινή ομάδα, που δεν είχε αρχή, μέση και τέλος στο παιχνίδι της και πολλούς παίκτες που θέλαν την μπάλα και τη δόξα σε αυτούς. Έχει ένα πιο κοντρολαρισμένο σύνολο, πολύ αθλητικό και... αμερικάνικο. Δηλαδή δυνατό και προσαρμοσμένo σε αυτό που ονομάζουμε σύγχρονο μπάσκετ.
- Η ισραηλίτικη ομάδα είχε ταχύτητα, πολύ γρήγορα πόιντ-γκαρντ και καλή τροφοδότηση των ψηλών. Και όταν κόλλαγε, έπαιρνε διεισδύσεις από τους κοντούς, κάποια καλά πικ-εν-ρολ και μερικά τρίποντα. Στα συν της ότι πίεζε ψηλά και έπνιξε τον Ολυμπιακό σε φάσεις έντονου πρέσινγκ, αφήνοντας την μπάλα κάποιες φορές στα χέρια των παικτών μας. Σε συνδυασμό με τη γνωστή δυστοκία του Ολυμπιακού να βγάλει επιθέσεις και να κυκλοφορήσει την μπάλα, το παιχνίδι έγινε ντέρμπι και έληξε με έναν πόντο διαφορά. Υπέρ ημών!
- Ας πάμε τώρα στον Θρύλο. Η ομάδα μας παρουσιάστηκε με το γνωστό φετινό της πρόσωπο. Πολλούς τραυματισμούς, οπότε και πρόβλημα στο rotation και στο «στρώσιμο» της ομάδας, αλλά και, κατά την άποψή μου, μία εικόνα η οποία αφήνει μερικές απορίες για τον αγωνιστικό προσανατολισμό της. Σίγουρα φαίνεται πως δεν θα έχουμε τα περσινά στοιχεία ενός μονοδιάστατου επιθετικού παιχνιδιού, ειδικά στο δεύτερο μισό της χρονιάς.
- Και αυτό εξηγείται εύκολα, καθώς ο Ολυμπιακός επένδυσε φέτος σε παίκτες που μπορούν να βάλουν την μπάλα στο καλάθι και να φτιάξουν ένα πλουραλιστικό παιχνίδι, δυσκολότερο να ανιχνευθεί από τον αντίπαλο. Στην πραγματικότητα προχθές, ειδικά στο α΄ ημίχρονο το ποσοστό μας στα τρίποντα ήταν ψιλοτραγικά και δεν πήραμε από τα περιφερειακά σουτ αυτά που θέλαμε. Πρέπει όμως να έχουμε στο μυαλό μας ότι το σκορ πήγε πολύ χαμηλά, οπότε το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στο ποσοστό και όχι στο σύνολο των πόντων.
- Ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε ιδιαίτερα διαβασμένος στο παιχνίδι του. Μπήκε πολύ δυνατά και προηγήθηκε γρήγορα 4-12, στη συνέχεια η Μακάμπι ισορρόπησε το παιχνίδι και το δεκάλεπτο έληξε με 18-18. Από εκεί και πέρα, το παιχνίδι έγινε ντέρμπι, καθώς οι ομάδες πήγαιναν για δυο περιόδους πόντο πόντο στο σκορ. Ωστόσο, ο Θρύλος ήταν αυτός που, έστω με μικρές διαφορές, έκλεισε προηγούμενος τόσο το ημίχρονο όσο και το τρίτο δεκάλεπτο (33-35, 45-51).
- Στο τέταρτο δεκάλεπτο η ομάδα μας έπαθε, στα τελευταία δυο λεπτά, ένα μικρό μπλακ-άουτ και σε αυτό θα ήθελα να σταθούμε λίγο. Σίγουρα είναι σημαντικότατη η απουσία του αρχηγού Βασίλη Σπανούλη· είναι ο άνθρωπος που στα δύσκολα βγαίνει πάντα μπροστά και παίρνει πρωτοβουλίες ή ηρεμεί την ομάδα. Όμως αρχηγού απόντος και με τον Πριντέζαρο να κάνει ματσάρα για ακόμη μια φορά, θα ήθελα να δω και άλλους παίχτες που είναι χρόνια στην ομάδα να παίρνουν αυτό τον ρόλο. Το θρίλερ έληξε αίσια αυτή την φορά για τον Θρύλο που έφυγε με το ροζ φύλλο αγώνα (68-69).
- Τα γενικότερα ποσοστά της ομάδας δείχνουν ότι βασική αιτία της χθεσινής νίκης ήταν ο έλεγχος των ριμπάουντ (39 έναντι 36 της Μακάμπι), οι περισσότερες ασίστ (14 έναντι 9). Και ένα όνομα: Γιώργος Πρίντεζης! Ο φυσικός αρχηγός του Ολυμπιακού σκόραρε 21 πόντους και έδωσε ακόμη ένα ρεσιτάλ στη θέση 4, την οποία έχει περάσει σε ένα άλλο επίπεδο!
- Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ στη συνεισφορά του Μιλουτίνοφ, ο οποίος έκανε ατομικό ρεκόρ στην Ευρωλίγκα με 9 ριμπάουντ και στο γνωστό πάθος του Κώστα Παπανικολάου, που παίζει για την ομάδα, αλλά έχει και προβλήματα συγκέντρωσης και «καθαρής» απόφασης επιθετικά. Καλός και ο Παπαπέτρου στο πρώτο μέρος. Θετικός ο Μάντζαρης και ο Στρέλνιεκς, ο οποίος εμπνέει εμπιστοσύνη. Περιμένω να δω ποια θα είναι η συνολική, παγιωμένη εικόνα των Αμερικάνων που χθες δεν έβγαλαν μάτια, αλλά δεν έλειπαν κιόλας από το ματς, ειδικά ο Ρόμπερτς και ο Μακλίν.
- Επανερχόμενος στη συνολική εικόνα της ομάδας, θέλω να τονίσω την ανάγκη να αποκτήσουμε ένα ακόμη τεσσάρι για να πλαισιώσουμε τον Πρίντεζη, κάτι που φαίνεται ήδη και θα φανεί ακόμη παραπάνω στο μέλλον. Δυστυχώς δεν ξέρω τι μπορεί να δώσει ο Αγραβάνης αφού αυτός ο τύπος με μπερδεύει. Ειδικά προχθές, με τα τρίποντα ήταν ανεκδιήγητος. Η εμμονή του να σουτάρει έξω από τη γραμμή ήταν εκνευριστική και κυρίως αναποτελεσματική. Είναι ένας παίκτης ο οποίος βγάζει ένα πολύ καλό παιχνίδι και μερικά μέτρια. Χθες, αν εξαιρέσουμε το κόλλημα με τα τρίποντα, δεν ήταν κακός, καθώς ήταν μαχητικός. Έχω όμως την αίσθηση ότι μένει πίσω στην ταχύτητα αμυντικά και χάνει σε φάσεις τον παίκτη του, δημιουργώντας ευνοϊκές προϋποθέσεις για πικ-εν-ρολ του αντιπάλου.
- Νομίζω ότι ο Ολυμπιακός θέλει πολλή δουλειά στην άμυνα και έχει μεγάλη απόσταση με την περσινή εικόνα της απόλυτης μαχητικής ομάδας. Αν αυτό είναι επιλογή του προπονητικού τιμ και φέτος θα δοθεί βαρύτητα στο επιθετικό κομμάτι και στο transition με παιχνίδι πιο ελεύθερο, γρήγορο, μένει να αποδειχτεί. Ακόμη όμως ο τρόπος που παίζει ο Ολυμπιακός δεν είναι ξεκάθαρος και κυρίως η ομάδα δεν είναι συμπαγής και δομημένη, με αυτοματισμούς και γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας. Συν το γεγονός ότι παρολίγον χθες το παιχνίδι να χαθεί στο τέταρτο δεκάλεπτο, μετά από ένα παρατεταμένο μπλακ-άουτ.
- Από την άλλη μεριά ακόμη είναι πολύ νωρίς και ήδη έχουμε κερδίσει όλα τα ματς της Euroleague που έχουμε δώσει. Και το σημαντικό κομμάτι της χρονιάς απέχει πολύ χρονικά. Ας μην ξεχνάμε και το περσινό υπόδειγμα! Οπότε αφού κερδίζει η ομάδα, τα πράγματα πάνε καλά!
- Τώρα έρχεται το παιχνίδι με τη Χίμκι του Μπαρτζώκα και με ένα 4x4 έχει γίνει μια εκπληκτική αρχή για το μεγάλο μας στόχο...
* * *
ΥΓ1 Ο Πρίντεζης πλέον έχει φτάσει σε άλλο επίπεδο τη θέση 4, είναι με διαφορά το γρηγορότερο τεσσάρι της ευρωλίγκα, σκοράρει από το τρίποντο, χορεύει τους αντιπάλους στη ρακέτα, βγάζει πάντα πάθος ότι και να πούμε γι' αυτόν θα είναι λίγο.
ΥΓ2 Ο Μιλουτίνοφ αποτελεί ίσως τον πιο βελτιωμένο παίχτη της διοργάνωσης, κοντρολάρει εξαίσια το σώμα του, δουλεύει στα τελειώματα, βλέπει χώρους και πασάρει.
ΥΓ3 Ο Τόμπσον αν και στην αρχή δεν μου γέμιζε το μάτι, όσο περνάει ο καιρός βλέπω έναν παίχτη να βγάζει ενέργεια, να τρέχει στο γήπεδο, να σουτάρει, να δίνει πολύ έξυπνα την έξτρα πάσα και να βγάζει πάθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου