Ντ. Μπάγκαριτς: Ένας γίγαντας από τους Μπουλς στον Ολυμπιακό

Εν μέσω θερινής ραστώνης και τις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας να φαντάζουν, τη δεδομένη στιγμή, απείρως μακρινές, εμείς ασχολούμαστε και θυμόμαστε αγαπημένους παίκτες που φόρεσαν την ερυθρόλευκη.

Του Mad Prophet

Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2003, ο 23χρονος Ντάλιμπορ Μπάγκαριτς ανακοινώνεται από τον Ολυμπιακό ώστε να αποτελέσει το βασικό σέντερ της ομάδας. Ο πανύψηλος Κροάτης (2,17μ.) έβαλε την υπογραφή του σε συμβόλαιο 1+1+1 χρόνια και ακολούθως έκανε τις πιο καλτ δηλώσεις νεοαποκτηθέντα ξένου παίκτη στο τμήμα: 

Όταν ήμουν 14 ετών κι έπαιζα στα εφηβικά της Τσιμπόνα, είχε έρθει στην Κροατία ο Ολυμπιακός. Τότε έλεγα πως το να αγωνιστείς γι’ αυτήν την ομάδα θα είναι κάτι το απίστευτο. Να που το παιδικό μου όνειρο έγινε πραγματικότητα. Όταν μου τηλεφώνησε ο κόουτς και μου είπε ότι με θέλει στην ομάδα του, δεν το σκέφτηκα και πολύ για να πω το ναι. Είναι όμορφα να επιστρέφω στην Ευρώπη και μάλιστα σε μία από τις σπουδαιότερες ομάδες όπως είναι ο Ολυμπιακός, ύστερα από τρία χρόνια στο NBA. Είχα κάποιες προτάσεις από τους Χοκς και τους Ράπτορς, όμως δεν επιθυμούσα να μείνω άλλο εκεί. Είχα επίσης κάποιες προτάσεις από την Ευρώπη (Σκίπερ), αλλά όταν ήρθε η πρόταση από τον Ολυμπιακό δεν σκέφτηκα τίποτε άλλο. Μίλησα και με τον πολύ καλό μου φίλο τον Ντράγκαν Τάρλατς, που μου είπε να πάω και με κλειστά μάτια. Μου μίλησε επίσης και για τον υπέροχο κόσμο της ομάδας, αλλά δεν χρειάστηκε να ακούσω πολλά για να αποφασίσω. Σε ό,τι αφορά τη νέα μου ομάδα δεν γνωρίζω και πολλά. Σε δυο εβδομάδες που θα δω τα παιδιά θα μπορώ να πω περισσότερα.

Ο ερχομός του τότε είχε προκαλέσει ενθουσιασμό αφού υπήρχαν αρκετοί λόγοι για να δημιουργηθούν ελπίδες στον κόσμο. Τα εντυπωσιακά του σωματικά προσόντα, η επιλογή στο ντραφτ από τους Μπουλς κι η 3της θητεία του στο NBA έστω και σε ρόλο αναπληρωματικού σε μια από τις χειρότερες ομάδες εκείνης της εποχής, σε συνδυασμό με τη νεαρή του ηλικία, μας είχαν πείσει πως είχαμε πετύχει το κόλπο γκρόσο με την περίπτωσή του και θα ήμασταν ήσυχοι για αρκετά χρόνια στη θέση 5. Οι εμφανίσεις του στα φιλικά παιχνίδια ήρθαν να επιβεβαιώσουν αυτόν τον ενθουσιασμό, με τον Μπάγκαριτς να αναδεικνύεται σε MVP σε φιλικό τουρνουά στη Πιβοβάρνα και στη 2η επίσημη συμμετοχή του είχε πολύ καλή επιθετική βραδιά, σημειώνοντας 14 πόντους στην εκτός έδρας νίκη με 69-71 κόντρα στην Αεκ στον μονό προημιτελικό του Κυπέλλου.

Η εικόνα για τον Κροάτη άλλαξε άρδην στην 2η αγωνιστική του πρωταθλήματος, τη στιγμή που έκανε άσεμνη χειρονομία στους οπαδούς του Άρη μετά την αποβολή του με 5 φάουλ και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χάσει 2 παιχνίδια εξαιτίας της τιμωρίας που του επιβλήθηκε από τον αθλητικό δικαστή. Ακολούθησε ένα δίμηνο με μέτριες έως κακές εμφανίσεις και τότε άρχισαν να ακούγονται φήμες περί αντικατάστασής του. Σ’ αυτό το διάστημα, είχαμε την αποχώρηση του Σούμποτιτς και ο ερχομός του Σάκοτα, όπως φάνηκε, ευνόησε αρκετά τον Μπάγκαριτς, ο οποίος πήρε μπρος και βοήθησε σημαντικά σε δυο δύσκολες νίκες με Άλμπα και Περιστέρι, όπου πέτυχε 14 και 9 πόντους αντίστοιχα. 

Ο Κροάτης ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές στην τρομερή πορεία του Ολυμπιακού στο 2ο μισό της Regular Season στην Ευρωλίγκα, οπού σημείωσε ένα 7-2, με τον Μπάγκαριτς να αυξάνει ραγδαία τον χρόνο συμμετοχής και να είναι αυτός πoυ την τελευταία αγωνιστική έστειλε την ομάδα στο Top 16. Πιο αναλυτικά, ο Ολυμπιακός αγωνιζόταν την τελευταία αγωνιστική στο Βερολίνο κόντρα στην Άλμπα και την ίδια ώρα η Σλασκ υποδεχόταν την Μπένετον. Οι Πειραιώτες, πέραν της δικής τους νίκης, ήθελαν και επικράτηση της ιταλικής ομάδας για να προκριθούν στην επόμενη φάση. Η Μπένετον μας έκανε το δώρο, όμως τα πράγματα στη Γερμανία ήταν αρκετά δύσκολα, με την Άλμπα να προηγείται λίγο πριν το τέλος με 62-58. Σε εκείνο το σημείο, ο Μπάγκαριτς βγήκε μπροστά και ο Λιαδέλης, 20 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη, έβαλε την ομάδα μπροστά με 2 βολές, 68-69. Η Άλμπα ξαναπήρε το προβάδισμα και ο Μπάγκαριτς στα 8 δευτερόλεπτα κέρδισε φάουλ και ουσιαστικά σε νεκρό χρόνο ευστόχησε στις 2 πιο κρίσιμες βολές της σεζόν ως τότε και έδωσε τη νίκη με 70-71 και συνάμα την πρόκριση στον Ολυμπιακό.

Δυστυχώς εκείνο το ματς ήταν η κορύφωση όλων των θετικών του εμφανίσεων και δεν κατάφερε να χτίσει πάνω σ’ αυτά τα παιχνίδια, με αποτέλεσμα να μην έχει την ανάλογη συνέχεια. Σίγουρα τον επηρέασαν μερικοί μικροτραυματισμοί ώστε να μην μπορεί να βρει ρυθμό και να ακολουθήσουν μονάχα μεμονωμένες καλές στιγμές, αλλά σε όλα τα κρίσιμα παιχνίδια στο κλείσιμο της χρονιάς, όπως ο τελικός κυπέλλου με τον Άρη, και τα 2 ματς για τα πλέι-οφ με τον Παο δεν κατόρθωσε να βοηθήσει όσο έπρεπε την ομάδα. Μια χρονιά που είχε ξεκινήσει με πολλά όνειρα κι ελπίδες έληξε άδοξα και αποτυχημένα σε όλα τα επίπεδα. Το να μείνει 2η σερί σεζόν παίκτης, και πόσο μάλλον ξένος, εκείνα τα χρόνια ήταν άθλος, έτσι κι ο Μπάγκαριτς συνέχισε αλλού την καριέρα του.

Είναι σίγουρο πως ο Κροάτης δεν αποτέλεσε επιτυχημένη μεταγραφή ούτε μπαίνει σε λίστες με τους ξένους που λατρεύτηκαν. Η περίπτωση του όμως έχει αρκετά ελαφρυντικά. Επωμίστηκε ένα τόσο σημαντικό ρόλο σε μια ιδιαίτερη ομάδα σε αρκετά νεαρή ηλικία. Ήταν ακόμα αρκετά άπειρος και, όπως αποδείχτηκε, έλειπε η ωριμότητα από το παιχνίδι του. Ο ενθουσιασμός του τον οδήγησε σε μερικές εξαιρετικές βραδιές αλλά σε ομάδες όπως τον Ολυμπιακό αυτό δεν αρκεί. Σίγουρα αν υπήρχε ένας έμπειρος παίκτης να μοιραστούν τη θέση, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα τόσο για εκείνον όσο και τον Ολυμπιακό. Όπως επίσης ο σύλλογος έπρεπε να συνεχίσει την επένδυση στο πρόσωπό του και να μην τον αφήσει τόσο εύκολα, αλλά εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε υπομονή και πλάνο για πιο απλά ζητήματα. Σίγουρα ο Μπάγκαριτς θα είχε ρόλο σε επόμενες ομάδες ως δευτερότριτη επιλογή για ειδικές αποστολές. Επίσης τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί αλλιώς και να είχε μείνει στη συνείδηση του κόσμου ως μέλος που κατέκτησε το κύπελλο ή έκανε μπρέικ στον Παο, αλλά τότε δεν άφηναν το παραμικρό περιθώριο σε εκείνη την ομάδα. Παραδόξως, έπαιξε καλύτερα με τον Σάκοτα παρά με τον Σούμποτιτς που τον εμπιστεύτηκε και ακόμα το πιο περίεργο είναι πως απέδιδε πολύ καλύτερα στους ευρωπαϊκούς αγώνες παρά στους εγχώριους.

Κέρδισε την κερκίδα με το πάθος και την επιμονή του, ήταν αρκετά μαχητικός, είχε καλά τελειώματα κοντά στο καλάθι και συνήθιζε να σκοράρει είτε από το low post είτε με hook. Έβρισκε με τις πάσες του τον ελεύθερο παίκτη και με τέτοιο μέγεθος ήταν σίγουρο πως μπορούσε να αντεπεξέλθει με μεγάλα και βαριά κορμία, μοιράζοντας τα ανάλογα κοψίματα. Το πρόβλημα ήταν σίγουρα η ταχύτητά του. Ήταν αρκετά αργός και δυσκολευόταν στην άμυνα με περιστροφές. Άλλο μεγάλο μείον του ήταν τα πολλά φάουλ που έκανε και η έλλειψη μπασκετικού iq. Πάντα αναφερόταν με τα καλύτερα λόγια στο πέρασμά του από τον Ολυμπιακό και πόσο εκτιμά που οι οπαδοί ακόμα τον θυμούνται.

Ο Μπάγκαριτς γεννήθηκε στο Μόναχο το 1980 και ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία σε ηλικία 16 ετών το 1996 για χάρη της κροατικής Κάρλοβατς. Εκείνη τη χρονιά, κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ των κάτω των 18 με την εθνική ομάδα της Κροατίας. Την επόμενη σεζόν, αγωνίστηκε με τη φανέλα της Μπένστον Ζάγκρεμπ, για να ακολουθήσει η μεταγραφή τη σεζόν 1998/99 στη μεγαλύτερη ομάδα της χώρας, την Τσιμπόνα, οπού πανηγύρισε μαζί της την κατάκτηση του πρωταθλήματος, έχοντας, σε ηλικία 19 ετών, 6,8 πόντους μ.ό. και 4,9 ριμπάουντ. Στη συνέχεια, επέστρεψε στην Μπένστον Ζάγκρεμπ, πραγματοποιώντας μια σεζόν που του άνοιξε τον δρόμο για το NBA, αφού με τη φανέλα της είχε 18,3 πόντους μ.ό., 10,4 ριμπάουντ και 1,6 μπλοκ. Επιλέχθηκε στο νούμερο 24 του ντραφτ από τους Μπουλς και σε μια τριετία αγωνίστηκε μαζί τους σε 95 παιχνίδια έχοντας 2,6 πόντους μ.ό. και 2,5 ριμπάουντ.

Μετά τον Ολυμπιακό, ακολούθησε μια επιτυχημένη διετία στη Φορτιτούντο Μπολόνια, κατακτώντας με τη φανέλα της το πρωτάθλημα και το σούπερ καπ του 2005. Τη σεζόν 2006/07, φόρεσε τη φανέλα της Χιρόνα και είχε για συμπαίκτες τους Κέσελι, Φούτσκα, Σάδα, ΜακΝτόναλντ, Σαν Εμετέριο, Μαρκ Γκασόλ και Μίντλετον. Πανηγυρίσε την κατάκτηση του Fiba EuroCup ή EuroChallenge όπως μετονομάστηκε αργότερα. Στον τελικό κόντρα στην Αζόβμας αγωνίστηκε για 16 λεπτά σημειώνοντας 2 πόντους. Επέστρεψε για άλλα 2 χρόνια στη Φορτιτούντο, για να ακολουθήσει το 2010 η επιστροφή του στην Τσιμπόνα. Με τη φανέλα της, αγωνίστηκε για τελευταία φορά στην Ευρωλίγκα και κατέκτησε για 2η φορά το πρωτάθλημα Κροατίας. Ακολούθησε ένα σύντομο πέρασμα από την κροατική Ντουμπράβα και το Νοέμβριο του 2010 αγωνίστηκε ξανά στην Ελλάδα αυτή τη φορά για το Μαρούσι. Αποτέλεσε έναν εκ των ηγετών της ομάδας στην πορεία για τη 5η θέση του πρωταθλήματος (12 πόντοι μ.ό., 8,4 ριμπάουντ και 18,95 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης), αλλά αποκλείστηκαν στον 1ο γύρο των πλέι-οφ.

Από εκεί και πέρα, ακολούθησε ένα ταξίδι σε όλο τον κόσμο, αφού αγωνίστηκε σε 8 διαφορετικές ομάδες, περνώντας από χώρες όπως ο Λίβανος και η Τυνησία. Αξίζει να σημειωθεί πως το 2012 συνεργάστηκε ξανά με τον Λευτέρη Σούμποτιτς στη λιβανέζικη Αλ Ριγιάντι. Τελευταία χρονιά της καριέρας του ήταν η σεζόν 2014/15, όπου είχε συμπληρωματικό ρόλο στην Μπάμπεργκ και με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα Γερμανίας.

Statistics: Σε 24 συμμετοχές πρωταθλήματος είχε 5 πόντους μ.ό. (47/88 δίποντα με 53,41%, 0/1 τρίποντα, 26/40 βολές με 65%), 4,83 ριμπάουντ (3,13 αμυντικά, 1,71 επιθετικά), 0,54 ασίστ, 0,42 κλεψίματα, 0.92 μπλοκ σε 16:39 λεπτά συμμετοχής.

Στην Euroleague σε 20 συμμετοχές είχε 7 πόντους μ.ό. (59/100 δίποντα με 59%, 0/3 τρίποντα, 21/40 βολές με 52,5%), 5 ριμπάουντ (3,8 αμυντικά, 1,2 επιθετικά), 0,6 ασίστ, 0,4 κλεψίματα, 0,8 μπλοκ, 8,6 PIR σε 21:46 λεπτά συμμετοχής.

Fun Fact: Η σεζόν 2000/01 θεωρείται, κι όχι άδικα, η χειρότερη στην ιστορία των Σικάγο Μπουλς. Οι ταύροι προσπαθούν να βρουν τα πατήματά τους μετά την οριστική αποχώρηση του Τζόρνταν. Στο ντραφτ εκείνης της σεζόν, έχουν έξι επιλογές και μια εξ αυτών είναι ο Μπάγκαριτς. Παράλληλα, μετά από πολλά χρόνια, θα φορέσει τη φανέλα τους κι ο Ντράγκαν Τάρλατς. Η ομάδα είχε το μικρότερο μ.ό. ηλικίας στο πρωτάθλημα (22,9) και 7 rookies, εκ των οποίων και ο Άρθουρ Γκάιτον που τον επέλεξε, χρόνια αργότερα, ο Μπαρτζώκας στην Ολύμπια Λάρισας και έπαιξε μονάχα 5 ματς. Οι Μπουλς, εκείνη τη σεζόν, έσπασαν αρκετά αρνητικά ρεκόρ και γνώρισαν μεγάλα σερί ηττών, τελειώνοντας τη χρονιά με ρεκόρ 15-67, το χειρότερο σε όλη τους την ιστορία. Ο Τάρλατς συμμετείχε σε 43 αγώνες, εκ των οποίων τις 12 ως βασικός, και ο Μπάγκαριτς έπαιξε 35 ματς προερχόμενος σε όλα από τον πάγκο.

Εκτός από τους Μπάγκαριτς και Τάρλατς τη φανέλα του Ολυμπιακού και των Μπουλς την έχουν φορέσει οι Ροντ Χίγκινς και Ρότζερ Μέισον.

Highlight: Θα μπορούσε σ’ αυτό το σημείο του κειμένου να μπουν οι 2 βολές που πέτυχε σε νεκρό χρόνο και έδωσαν την πρόκριση στους 16 της Ευρωλίγκα, αλλά τελικά προτιμήθηκε το σκηνικό και τα επεισόδια που προκάλεσε η άσεμνη χειρονομία του στο Ιβανώφειο κόντρα στους οπαδούς του Άρη. Στις 8 Οκτωβρίου του 2003, ο Ολυμπιακός ανηφορίζει στη Θεσσαλονίκη για να αντιμετωπίσει τους κιτρινόμαυρους για τη 2η αγωνιστική του πρωταθλήματος. Το παιχνίδι είναι πραγματικό ντέρμπι, με τον Κροάτη να πραγματοποιεί πιθανότατα και την καλύτερή του εμφάνιση στο πρωτάθλημα, αφού σε 24 λεπτά έχει σημειώσει 13 πόντους και έχει πάρει 11 ριμπάουντ. Όμως στο 36΄ της αναμέτρησης, και με το σκορ στο 67-63, θα πραγματοποιήσει το 5ο του φάουλ. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να στραφεί στην κερκίδα και να κάνει μια άσεμνη χειρονομία για να ακολουθήσει γενικευμένη σύρραξη. Οι διαιτητές κράτησαν το δελτίο του, ο παίκτης τιμωρήθηκε αρχικά με αποκλεισμό 3 αγωνιστικών, που στην πορεία έγιναν 2 και πρόστιμο 3.000 ευρώ. Ο ίδιος για το συγκεκριμένο συμβάν δήλωσε: «Αισθάνθηκα αβοήθητος. Είμαι μόλις 23 ετών. Δεν αντέδρασα σωστά. Ζητώ συγγνώμη». Παράλληλα, σοβαρό επεισόδιο εκτυλίχθηκε μεταξύ των δυο προπονητών Σούμποτιτς-Αλεξανδρή, με τον πρώτο να υποστηρίζει πως δεχόταν ύβρεις σε όλη την διάρκεια του αγώνα από τον αντίπαλο πάγκο και τον δεύτερο να δηλώνει πως ο Πίξι τον τράβηξε από τη γραβάτα. Τελικά ο κόουτς του Ολυμπιακού αθωώθηκε από τον αθλητικό δικαστή αφού δεν μπορούσε να στοιχειοθετηθεί η συγκεκριμένη .

MVP: Χωρίς δεύτερη σκέψη, την καλύτερη εμφάνισή του με τα ερυθρόλευκα την πραγματοποίησε στη νίκη εναντίον της Ταού Κεράμικα με 82-71 στον Κορυδαλλό για την 10η αγωνιστική της Regular Season για την Ευρωλίγκα. Ο Κροάτης σέντερ επικράτησε κατά κράτος κυρίως κόντρα στον Άντι Μπετς και δευτερευόντως στον Λουίς Σκόλα. Ο Μπάγκαριτς αγωνίστηκε για 29:45 λεπτά σημειώνοντας 12 πόντους (6/7 δίποντα, 0/1 τρίποντα, 0/2 βολες), μάζεψε 10 ριμπάουντ (7 αμυντικά, 3 επιθετικά), μοίρασε 2 ασίστ, έκανε 3 τάπες και κέρδισε 5 φάουλ για να μαζέψει 19 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης, χαρίζοντας, μαζί με τον Λιαδέλη που πέτυχε 25 πόντους, την 5 σερί νίκη της ομάδας. Από πολύ κοντά ακολουθούν και οι επόμενες εμφανίσεις του κόντρα στη Μπένετον και την Άλμπα.