Τώρα που τελείωσε η ποδοσφαιρική σεζόν...

Η ποδοσφαιρική σεζόν 2021/22 ολοκληρώθηκε σε συλλογικό επίπεδο και επίσημα με τον τελικό του Champions League το περασμένο Σάββατο και την κατάκτηση του τροπαίου από τη μισητή Ρεάλ. Στα καθ' ημάς, οι αγωνιστικές υποχρεώσεις έχουν ολοκληρωθεί εδώ και δύο εβδομάδες, με τον Ολυμπιακό να κατακτά για 47η φορά στην ιστορία του το Πρωτάθλημα. Θα επιχειρήσουμε να κάνουμε μια αποτίμηση για το ποδοσφαιρικό τμήμα, έχοντας μπει σχεδόν στην αγαπημένη περίοδο των απανταχού γαύρων, αυτή της γενικευμένης μεταγραφολογίας.

Κοκκινίζοντας τη Λευκή Πόλη!

Υπάρχουν φράσεις και συνθήματα που χρησιμοποιούνται ως απόλυτα «κλισέ» στην γλώσσα των ερυθρόλευκων οπαδών, βγαλμένα μέσα από την ιστορία μας: «Όσο με πληγώνεις τόσο με πωρώνεις», «Η στεναχώρια κρατάει ένα βράδυ, αλλά η περηφάνια για πάντα» κ.λπ.. Αυτά όμως που έγιναν για ένα τριήμερο στο Βελιγράδι θα μείνουν ανεξίτηλα χαραγμένα στη μνήμη μας και επιβεβαιώνουν σε απόλυτο βαθμό τα παραπάνω. Η Λευκή Πόλη (η σημασία του ονόματος της πόλης στα σέρβικα) βάφτηκε κόκκινη και ανεξάρτητα από το αγωνιστικό αποτέλεσμα που μας στεναχώρησε (πολύ), η εμπειρία του F4 στο Βελιγράδι θα πάρει τη θέση που της αξίζει στο ερυθρόλευκο βιβλίο της ιστορίας!

Βόλεϊ: Ποιοι ήμασταν. Μια υπενθύμιση αγώνων Ολυμπιακού-ΠΑΟ από το ένδοξο παρελθόν

Προσπαθώ να μετρήσω πόσες φορές έχουμε ηττηθεί τη φετινή περίοδο στο βόλεϊ και έχω χάσει τον λογαριασμό. Γράφουν για 14 ήττες. Αμφιβάλλω αν έχουμε κάνει τις μισές ήττες σε 14 περιόδους. Μολονότι εξακολουθούμε να συγκαταλεγόμαστε ανάμεσα στους πρωταγωνιστές στη χώρα μας (αυτό δα έλλειπε), κατά την «τελευταία δεκαετία των εκατοντάδων τίτλων» του ερασιτέχνη, σύμφωνα με την ακριβή ανακοίνωση του Προέδρου Μαρινάκη, έχουμε χάσει 6 πρωταθλήματα, μαζί με το φετινό (ας αφήσουμε στην άκρη κύπελλα). 

6/5/1998: Ο Ολυμπιακός σκορπά τα όνειρα μιας ομάδας, μιας πόλης & ενός παιχταρά

Υπάρχουν κάποιες ελάχιστες φορές που ο Ολυμπιακός, με τις νίκες, τις επιτυχίες και τους τίτλους του, έτυχε να χαλάσει τα όνειρα κάποιων αντιπάλων επαρχιακών ομάδων, από αυτές, που όχι μόνον ήταν άξιες και ισχυρές, αλλά και συμπαθητικές. Ταυτόχρονα κατέστρεψε τα όνειρα και άλλαξε καταλυτικά τις καριέρες και κάποιων αντιπάλων παικτών, από αυτούς που ήταν πραγματικά μεγάλοι. Βλέποντας τα πράγματα εκ των υστέρων, μετά από χρόνια, αισθάνεσαι κάτι ακαθόριστο, ιδίως όταν τα όνειρα αυτά που διαλύθηκαν ήταν προϊόν μιας συστηματικής δουλειάς, ενός διαρκούς αγώνα και μιας μεγάλης προσπάθειας. Δεν ήταν από τα όνειρα που βασίζονταν σε τύχη, σε συμπτώσεις και σε συγκυρίες και χαρακτηρίζονταν από θράσος. Δεν μπορώ να πω βέβαια ότι λυπάμαι ή στενοχωριέμαι για αυτό που έγινε, αλλά ωστόσο το σκέπτομαι. Και οπωσδήποτε δεν το σκέπτομαι με χαιρεκακία.