[Εκτός Ροής] Αδίκησε τον εαυτό του

Έχασαν μεγάλη ευκαιρία οι Πειραιώτες να προκριθούν στους ομίλους τους Τσάμπιονς Λιγκ, γνωρίζοντας τον αποκλεισμό από μια ομάδα που μπορεί να ήταν στα μέτρα τους, αλλά μέσα στο τάραφλεξ παρουσιάστηκαν κατώτεροι και στα δύο παιχνίδια. Ο Ολυμπιακός, για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι, παρουσίασε κακή εικόνα, προβληματίζοντας με τις συνεχόμενες άσχημες εμφανίσεις. Πλέον καλείται να επικεντρωθεί στους επόμενους στόχους, αρχής γενομένης με τη ρεβάνς του Λιγκ Καπ με τον Παοκ.

Του Mad Prophet

Από τη μια, δεν υπάρχει αρκετή όρεξη για κανονικό κείμενο για τα ματς. Από την άλλη, ο περιορισμένος χρόνος για να προλάβουμε τις εξελίξεις, αφού τα ματς διαδέχονται το ένα μετά το άλλο. Οπότε είπα να αρκεστώ σε ένα σύντομο σχόλιο για τη σειρά με τη Χέμπαρ Πάζαρτζικ.

Έγραψα στο προηγούμενο κείμενο για το ματς με το Φοίνικα πως ο Ολυμπιακός έβγαζε μια σιγουριά πως ακόμα κι όταν πίσω στο σκορ θα έπαιρνε τη νίκη. Στα δύο ματς με τους Βούλγαρους, η ομάδα σου έδινε την αίσθηση πως όσο και να έπαιζε, δεν θα έπαιρνε περισσότερα σετ από τον αντίπαλο.

Στο 1ο ματς, οι ερυθρόλευκοι --όπως και στο προηγούμενο εκτός έδρας ματς της διοργάνωσης-- μπήκαν μουδιασμένα στο ματς και βρέθηκαν να κυνηγούν από νωρίς στο σκορ. Ακόμα κι έτσι, το σκορ ήταν 22-22, αλλά ο Μιγιαΐλοβιτς έχασε έναν εύκολο πόντο, ακολούθησε ένα λάθος του Ανδρεάδη και το σετ χάθηκε μέσα από τα χέρια μας. Στο 2ο σετ, υπήρξε η απόλυτη καθίζηση από τα μισά και έπειτα. Ο Καζάζης έκανε ορισμένες αλλαγές, με την ελπίδα να αλλάξει κάτι. Αυτές οι αλλαγές ωφέλησαν τον Ολυμπιακό στο 3ο σετ, που έδειξε να έχει παλμό και μας έδωσε ελπίδες πως μπορεί να επιστρέψει στη διεκδίκηση τους ματς. Αυτές οι ελπίδες αποδείχθηκαν φρούδες και η ήττα δεν αποφεύχθηκε.

Στη ρεβάνς που διεξήχθη στο Ρέντη, ο Θρύλος μπήκε καλά στο ματς και με τη δύναμη της έδρας πήρε άνετα το 1ο σετ. Από εκεί και πέρα, ο διακόπτης έσβησε και η ομάδα δεν παρουσιάστηκε στο γήπεδο. Οι φιλοξενούμενοι διάβασαν πολύ εύκολα τον Στιβαχτή και το μπλοκ τους, όσες φορές χρειάστηκε, ορθώθηκε μπροστά μας, με αποτέλεσμα να μην έχουμε κάποια λύση. Τα δύο σετ χάθηκαν και η Χέμπαρ πήρε δικαιότατα την πρόκριση.

Η πικρή αλήθεια είναι ότι ο Στιβαχτής αδυνατεί να ακολουθήσει τον ρυθμό των ευρωπαϊκών αγώνων. Στην Ελλάδα, που το επίπεδο είναι χαμηλό, δεν φαίνεται το πρόβλημα, αλλά στην Ευρώπη δείχνει μια ταχύτητα κάτω και δεν υπάρχει φαντασία στο παιχνίδι του. Επίσης δεν έβαλε ποτέ στα ματς τον φορμαρισμένο Έγκλεσκαλνς και έχω την αίσθηση πως δεν εκμεταλλευτήκαμε στο έπακρο τις δυνατότητες του Παγένκ. Βέβαια έχει ένα ελαφρυντικό και αυτό είναι η αρκετά κακή υποδοχή της ομάδας που δυσκόλεψε τις προσπάθειές του: έγιναν παιδαριώδη λάθη στην άμυνα που μας κόστισαν και στους 2 αγώνες. Με τον Ζήση να αποχωρεί τραυματίας στο εκτός έδρας ματς και στη ρεβάνς να μην εμφανίζεται ως ο παίκτης που έχουμε συνηθίσει. Ένας άλλος τομέας που η ομάδα παρουσίασε πρόβλημα για ένα ακόμα παιχνίδι ήταν στο μπλοκ. Είναι ενδεικτικό ότι ο Καζάζης, στο πρώτο ματς, αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει και τους 4 κεντρικούς που είχε αφού οι Πειραιώτες αδυνατούσαν να σταματήσουν τον αντίπαλο. Ο Παγένκ είναι παίκτης υψηλής κλάσης και πρέπει να στηρίξουμε περισσότερο το παιχνίδι μας πάνω του. Ο Ζουπάνης δεν βοήθησε καθόλου και ο Χαραλαμπίδης, που σουλούπωσε το κέντρο μας στον πρώτο αγώνα και ήταν μια από τις αιτίες που πήραμε το μοναδικό σετ σε εκείνο ματς, δεν πήρε σημαντικό χρόνο στο Ρέντη. Ο Έγκλεσκαλνς έπρεπε να πάρει περισσότερες μπάλες και να τον νιώσει η αντίπαλη άμυνα. Ο Μιγιαΐλοβιτς συνολικά ήταν κακός και ίσως έπρεπε να δοκιμαστεί στη θέση του ο Δαλακούρας, σε αντίθεση με τον Πέριτς που ναι μεν βοήθησε περισσότερο, αλλά του έλειψε η σταθερότητα.

Σίγουρα μένει πικρή γεύση για το πώς ήρθε ο αποκλεισμός .Έλλειψε από την ομάδα η ενέργεια και η φρεσκάδα και ίσως εδώ είναι που ο Καζάζης έπρεπε διαχειριστεί καλύτερα το σύνολο και να προβεί πιο γρήγορα σε αλλαγές μέσα στα παιχνίδια. Ο Κασαμπαλής έπαιξε ελάχιστα και σε άχαρα σημεία των παιχνιδιών --ίσως έπρεπε να δοκιμαστεί περισσότερο--, όπως και στα άκρα έπρεπε να δούμε κάτι διαφορετικό. Είναι γεγονός πως η ομάδα μέσα σε 2 εβδομάδες φλερτάρει να αποκλειστεί τόσο από το Τσάμπιονς Λιγκ όσο και από το Λιγκ Καπ, μετά την ήττα στο 1ο ματς από τον Παοκ. Ο κόουτς οφείλει να παρουσιάσει κάτι νέο πέρα από το προβλέψιμο παιχνίδι μας, να ανοίξει το rotation και να δείξει μια αντίδραση όταν στραβώσει το αρχικό του πλάνο, αφού δεν γίνεται να βασιζόμαστε μονάχα στο ένστικτο και το ταλέντο των παικτών. Αν με στεναχώρησε κάτι, είναι ότι στη ρεβάνς στο Μελίνα Μερκούρη έδειχνε να μην έχει ψυχολογία και να μην πιστεύει στην ανατροπή, σε αντίθεση με τους ψυχωμένους παίκτες της Χέμπαρ που μπήκαν στο ματς με το μαχαίρι στα δόντια.