VAR…ΙΑ ΗΤΤΑ

Είναι δύσκολο να γράψεις κείμενο με νηφαλιότητα όταν έχει προηγηθεί αυτό που όλοι είδαμε στη Μασσαλία, με τον Ολυμπιακό να χάνει από τα χέρια του μια ευρωπαϊκή νίκη ή έστω ισοπαλία με τέτοιο τρόπο. Θα προσπαθήσω λοιπόν να μετριάσω την οπαδική μου οργή για να αποτυπώσω καθαρά την άποψή μου.

Του JosuTernera

Ας ξεκινήσουμε ανάποδα, από το χειρουργείο που πέρασε ο Ισπανός διαιτητής την ομάδα μας, καταλογίζοντας δύο πέναλτι μέσα σε λίγη ώρα εναντίον της. Και αν το πρώτο είναι σωστό, αφού ο Σισέ έκανε μία από τις γνωστές απερισκεψίες του, ανατρέποντας τον επιθετικό των Γάλλων μέσα από τη γραμμή, ενώ ήταν περικυκλωμένος από παίκτες του Ολυμπιακού και δεν συνιστούσε σοβαρή απειλή, το δεύτερο πέναλτι είναι απερίγραπτο.

Και στις δύο περιπτώσεις ο διαιτητής δέχθηκε τη βοήθεια του VAR για να φτάσει στις αποφάσεις του. Μόνο που τη δεύτερη φορά δεν πήγε ο ίδιος να ξαναδεί τη φάση, αν και ήταν πιο αμφιλεγόμενη και έδειξε το σημείο της εσχάτης των ποινών εμπιστευόμενος απολύτως αυτό που άκουγε στα αυτιά του. Μόνο που το χέρι του Ραφίνια έγινε έξω από τη γραμμή, όταν ο Βραζιλιάνος έβγαινε από τη μεγάλη περιοχή. Απορίας άξιο πώς ο Ισπανός ήταν τόσο σίγουρος για την απόφασή του!

Δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που ο Ολυμπιακός αδικείται κατάφωρα από τη διαιτησία στα ευρωπαϊκά του παιχνίδια επί Μαρτίνς. Η κόκκινη του Μπενζιά στο Βελιγράδι, αποφάσεις με Μπάγερν και Τότεναμ και φυσικά η ακύρωση του γκολ του Καμαρά με τη Γουλβς μετά το... θρυλικό χέρι-οφσάιντ του Ελ Αραμπί μερικές από αυτές. Εδώ που τα λέμε δηλαδή διαιτητικές αποφάσεις που έχουν καθορίσει σε κάποιο βαθμό την ευρωπαϊκή πορεία της ομάδας.

ΟΜΑΔΑ ΓΡΙΦΟΣ

Ίσως ο μεσότιτλος να είναι λίγο υπερβολικός αλλά το φετινό σύνολο του Ολυμπιακού φαίνεται ακόμη να ψάχνει τα πατήματά του, σε μια καθ’ όλα ιδιαίτερη χρονιά. Σε όλη τη διάρκεια της παρουσίας του Πορτογάλου στον πάγκο του Ολυμπιακού –και ειδικά την περσινή χρονιά– η ομάδα στέκεται πολύ καλά στην Ευρώπη, έχοντας όμως σοβαρό πρόβλημα να κρατήσει το σκορ στα παιχνίδια που προηγείται. Στο χθεσινό παιχνίδι βέβαια μπορούμε να πούμε ότι ο τρόπος με τον οποίο επήλθε η ήττα και το αγωνιστικό και ψυχολογικό σοκ από τα δύο πέναλτι παρέχουν πολλές δικαιολογίες στην ομάδα.

Σε κάθε περίπτωση, φέτος η ομάδα έχει ζητήματα και δεν έχει καταφέρει να φτάσει μέχρι στιγμής στα περσινά επίπεδα απόδοσης. Μιλώντας με έναν φίλο, μού είπε ότι φέτος ο Ολυμπιακός δεν έχει άκρα και συνεπώς έχει προβληματική ανάπτυξη. Αυτό φυσικά και ισχύει αφού μετά από Ποντένσε, Τσιμίκα και Ελαμπντελαουί δεν έχουμε δει αναπληρώσεις στις θέσεις, παίζοντας μάλιστα –εκτός του Ραφίνια– με παίκτες που δεν προορίζονταν για βασικοί. Για το πού είναι ο Βινάγκρε και ο Μπρούμα, αυτό θα αφήσω να το αναλύσουμε κάποια άλλη στιγμή.

ΚΟΝΤΡΑ ΕΙΚΟΝΑ

Αν δούμε την εξέλιξη του ματς, το 2-1 είναι ένα μάλλον απροσδόκητο αποτέλεσμα. Ο Ολυμπιακός μετά την αρχική πίεση της Μαρσέιγ κατάφερε να ισορροπήσει και να βρει γκολ μετά από ασίστ του Βρουσάι στον Καμαρά και εξαιρετικού σουτ του Αφρικανού. Και ενώ όλα έδειχναν να κυλούν καλά, έρχεται ο Σισέ και ανατρέπει τον Γάλλο επιθετικό και εγένετο VAR. Δεν περνάει πολλή ώρα και απλώνει το χέρι του ο Ραφίνια –όχι για προφανή λόγο– και ξαναεγένετο VAR. Στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα, ο Ολυμπιακός έτρεξε να προλάβει την ανατροπή αλλά φευ…

Η ομάδα δεν μάγεψε ούτε απογοήτευσε και, σε γενικές γραμμές, αν δεν ήταν ο διαιτητής, δεν θα το έχανε το παιχνίδι. Θετική έκπληξη των προσφάτων παιχνιδιών ο Βρουσάι, ο οποίος έδωσε και την πρώτη ευρωπαϊκή του ασίστ, και περιμένουμε να δούμε την εξέλιξή του και το πώς θα ανταποκριθεί στην πίεση της διάρκειας. Ο Σισέ ήταν ο γνωστός Σισέ με το ταλέντο του και τις μαλακίες του, ο Σεμέδο καλός, στα μπακ ο Ραφίνια όχι κάτι ιδιαίτερο για μία ακόμη φορά και ο Χολέμπας ΟΚ.

Στο κέντρο ο Εμβιλά αρκετά καλός, ο Μπουχαλάκης με κάποια λάθη αλλά καλός και επεμβατικός σε φάσεις κρίσιμες και ο Καμαρά μακριά γενικώς από τον καλό του εαυτό, πέτυχε όμως την γκολάρα. Ο Φορτούνης κατάφερε να δείξει πώς είναι απολύτως επιδραστικός στο παιχνίδι της ομάδας, κουβάλησε την μπάλα και τροφοδότησε ξεκινώντας από το πίσω μέρος του γηπέδου. 

Για τον Βρουσάι είπαμε ότι έχει αποφασίσει να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που του δίνονται. Όχι καλός χθες ο Ελ Αραμπί, ο οποίος παρουσιάστηκε βαρύς –όχι αδικαιολόγητα–, δεν τροφοδοτήθηκε επαρκώς για να απειλήσει και δεν μπόρεσε να δημιουργήσει για τον εαυτό του και για τους συμπαίκτες του. Οι αλλαγές Μασούρα και Σουντανί κρίνονταν επιβεβλημένες, καθώς ο Μαρτίνς δεν είχε την πολυτέλεια του Χασάν και του Βαλμπουενά. Ο δεύτερος παρουσιάστηκε ιδιαίτερα κινητικός και ευδιάθετος όσο έπαιξε, αλλά μετά την ψυχρολουσία του δεύτερου πέναλτι η ομάδα δεν κατάφερε να ελέγξει τα νεύρα της και να επανέλθει.

* * *

ΥΓ1 Ο Μαρτίνς διαχειρίστηκε το παιχνίδι φυσιολογικά και τρελάθηκε με τη διαιτησία αν κρίνουμε και από τις αντιδράσεις του προς τον τέταρτο. Ζητούμενο φέτος η αγωνιστική ταυτότητα και η σταθερότητα αλλά μην ξεχνάμε ότι έχει να αναπληρώσει κενά. Ερώτημα αποτελούν οι Μπρούμα και Βινάγκρε και η συμμετοχή του κόουτς στους δανεισμούς ή η συγκατάθεσή του.

ΥΓ2 Και φέτος ο Ολυμπιακός καλείται να παίξει το ευρωπαϊκό του μέλλον την τελευταία αγωνιστική των ομίλων στην έδρα του, αυτή τη φορά κόντρα στην Πόρτο που έχει ήδη προκριθεί στον επόμενο γύρο του Champions League. Η νίκη θα τον βγάλει από τη δύσκολη θέση, στην οποία βρέθηκε με αρκετά δικά του λάθη.