Του RedTerso
Μετά τις διαδοχικές ήττες από Βαλένθια, Ρεάλ και Φενέρ, ο Ολυμπιακός βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο και μια ενδεχόμενη ήττα από την ουραγό Χίμκι θα τον τράβαγε προς τις χαμηλότερες θέσεις της βαθμολογίας και στον «βούρκο» της ατέρμονης εσωστρέφειας. Η ομάδα μας έβγαλε αντίδραση και κατάφερε να πάρει ένα ακόμα εκτός έδρας «ροζ φύλλο αγώνα», που μπορεί στο τέλος της διαδρομής να αποδειχθεί κρίσιμο, όχι λόγω της δυναμικής του αντιπάλου, αλλά επειδή τα ενδεχόμενα «ενδο-οικογενειακά» οφέλη, που πιθανόν να προκύψουν από αυτό να βοηθήσουν στην ανασυγκρότηση εντός του ερυθρόλευκου στρατοπέδου.
Το ματς στο πρώτο ημίχρονο ήταν «φωτοτυπία» του παιχνιδιού στην Κων/πολη απέναντι στη Φενέρ: μεγάλη ευστοχία πίσω από τα 6,75, αλλά εμφανής αδυναμία στις επιθέσεις κοντά στο καλάθι· υψηλή επιθετική συγκομιδή απέναντι σε μια ομάδα που δεν παίζει άμυνα, αλλά «βαρεμάρα» στην άμυνα και από τη δική μας πλευρά· ίδιος αριθμός εκτελεσμένων δίποντων και τρίποντων, αλλά τουλάχιστον υψηλότερος βαθμός συγκέντρωσης και λιγότερα λάθη. Αυτή ήταν --πολύ συνοπτικά-- η ιστορία του πρώτου ημιχρόνου που έκλεισε με σκορ 50-51. Ο Ολυμπιακός «τα έβαζε μπροστά», αλλά στην άμυνα οι συνεργασίες ήταν ανύπαρκτες, οι περιστροφές στην άμυνα αργές και οι αλλαγές δημιουργούσαν τις συνθήκες για να βρίσκουν ελεύθερα σουτ οι Ρώσοι και ο Βιάλτσεφ παραλίγο να δει τον εαυτό του να γίνεται «παράγοντας» της αναμέτρησης.
Στις δηλώσεις μετά την ανάπαυλα του ημιχρόνου, ο Μπαρτζώκας αναγνώρισε ότι παρόλο που ήμασταν μπροστά, η άμυνά μας ήταν επιεικώς απαράδεκτη. Αυτή η θέση βρήκε τον «αντικατοπτρισμό» της στο παρκέ με τους ερυθρόλευκους επιτέλους να βγάζουν ένταση στο πίσω μέρος του παρκέ. Η τρίτη περίοδος (συνήθως είναι το καλύτερο μας δεκάλεπτο φέτος για κάποιο λόγο) ήταν καταλυτική για την εξέλιξη της αναμέτρησης: Πολύ καλύτερες αμυντικές συνεργασίες, έλεγχος του ρυθμού και των ριμπάουντ, περισσότερο τρέξιμο και καλύτερες συνεργασίες (ανάμεσα σε Σλούκα και Μάρτιν) στο pick'n'roll. Κάπως έτσι έκλεισε με επί μέρους σκορ 14-27 η περίοδος και ουσιαστικά άνοιξε ο δρόμος για τη νίκη.
Στο τέταρτο δεκάλεπτο, δεν χρειάστηκε παρά μόνο να υπάρχει σωστή διαχείριση των κατοχών από την πλευρά μας για να μην υπάρξει κάποιο πρόβλημα και έτσι ακριβώς έγινε. Οι παίχτες μας συνέχισαν να είναι αρκετά εύστοχοι, την ίδια ώρα που οι αντίπαλοι μας δεν φημίζονται για τις πνευματικές τους δυνάμεις, που θα μπορούσαν να «υπαγορεύσουν» μια σοβαρή αντεπίθεση. Το σφύριγμα της λήξης βρήκε τον Ολυμπιακό να ισοφαρίζει την καλύτερη επιθετική του επίδοση σε εκτός έδρας αγώνα, να ξαναβρίσκει την ηρεμία του μέσα από ένα θετικό αποτέλεσμα και να μπορεί πιο άνετα να ετοιμαστεί για τον πρώτο μήνα του νέου χρόνου, που θα είναι καθοριστικός για την πορεία του στη διοργάνωση.
Λίγα λόγια για τους παίχτες μας: Ο Χάρισον στο πρώτο μέρος ήταν άστοχος· Είναι όμως παίχτης, που χρειάζεται εμπιστοσύνη, χρόνο και προσπάθειες για να είναι αποτελεσματικός. Στο δεύτερο μέρος λοιπόν έβαλε μεγάλα σουτ και ήταν βοηθητικός και στα ριμπάουντ. Στο επόμενο διάστημα που θα λείπει ο Παπανικολάου, ο Αμερικάνος θα πρέπει να ανεβάσει την απόδοσή του, γιατί είναι βασικό «γρανάζι» με βάση τον τρόπο που είναι χτισμένη η ομάδα. Ο Χαραλαμπόπουλος έπαιξε 7 λεπτά και είχε αρκετή όρεξη. Το παιδί αυτό ξέρει μπάσκετ, αλλά έχει και δεδομένες αδυναμίες (σωματικές) που πρέπει να δουλέψει για να σταθεί στο τοπ επίπεδο. Ο Σπανούλης έκανε μια συμπαθητική εμφάνιση --για τα δικά του δεδομένα πάντα-- και παρόλο που ήταν σχετικά άστοχος ήταν αυτός που διάβασε τις αμυντικές ανισορροπίες της Χίμκι δημιουργώντας κάθετα ρήγματα στην άμυνά της, για να ακολουθήσει στο δεύτερο μέρος και ο Σλούκας: Ο Κώστας έκανε επιβλητική εμφάνιση στην αναμέτρηση, κυρίως σε εκτελεστικό και, δευτερευόντως, σε δημιουργικό ρόλο. Το τελευταίο διάστημα βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση (14,2 πόντοι και 6,7 ασίστ στα τελευταία 5 ματς) και για εμένα τουλάχιστον δεν τίθεται κανένα ερώτημα για την πρωτοκαθεδρεία σε ρόλο και χρόνο που πρέπει να έχει. Ο Μάρτιν εκμεταλλεύτηκε όλες τις πάσες που πήρε στην επίθεση αλλά δεν ήταν τόσο βοηθητικός στην άμυνα και πρέπει να βελτιωθεί οπωσδήποτε σε αυτόν τον τομέα. Μετά τις εντυπωσιακές του εμφανίσεις στο ξεκίνημα της σεζόν φαίνεται να περνάει μια ελαφρά αγωνιστική κάμψη. Ο Βεζένκοφ συνεχίζει τις εντυπωσιακές εμφανίσεις του τελευταίου μήνα, όντας κομβικός στην εκτέλεση από μακρινή απόσταση και παράλληλα βελτιωμένος εμφανώς στην άμυνα. Έχει επίσης εξαιρετικές τοποθετήσεις στα ριμπάουντ και αν βελτιώσει τις επιθετικές του κινήσεις κοντά στο καλάθι, θα έχει πραγματικά πλήρες ρεπερτόριο. Είναι χαρακτηριστική η φάση που βρίσκεται στη ρακέτα με miss-match απέναντι στον ΜακΚόλουμ και αντί να τον «βάλει μέσα στο καλάθι» προτίμησε να σπάσει τη μπάλα προς τα έξω -- για να ακολουθήσει, ευτυχώς, εύστοχο τρίποντο. Κατά τα άλλα ο Σάσα είναι πραγματικά καλός τη φετινή χρονιά. Ο Πρίντεζης έπαιξε λίγο περισσότερο από 13 λεπτά, βοηθώντας στο ξεκίνημα με μακρινά σουτ. Ο Τζένκινς ήταν πολύ βοηθητικός στην άμυνα συνολικά στο παιχνίδι και ομαδικός. «Εκτέθηκε» σε κάποιες αμυντικές συνεργασιες σε καταστάσεις 2-2 στην αντιμετώπιση του pick'n'roll, αλλά είχε σημαντική συμβολή στην αμυντική λειτουργία με δεδομένη την απουσία του Παπανικολάου. Ο Έλις έκανε το καλύτερό του φετινό παιχνίδι και ας ελπίσουμε να είναι εφαλτήριο για αντίστοιχα καλές εμφανίσεις στο μέλλον. Ο Ολυμπιακός δεν έχει την πολυτέλεια να μην «παίρνει πράγματα» σε σταθερό ρυθμό από έναν από τους ψηλούς του. Ο ΜακΚίσικ έκανε τη χειρότερη εμφάνισή του με τη φανέλα της ομάδας, αλλά προφανώς ο κάθε παίχτης δικαιούται να έχει μια κακή βραδιά.
Ο Ολυμπιακός έκανε λοιπόν το χρέος του και πήρε έναν αγώνα που όφειλε να κερδισεί, ειδικά από τη στιγμή που είχε τρεις σερί ήττες. Οι 105 πόντοι, όμως που σκόραρε δεν θα πρέπει να αφήσουν κανέναν να επαναπαυθεί. Η Χίμκι είναι η χειρότερη ομάδα της διοργάνωσης και το επίπεδο της αμυντικής προσήλωσης το πιο χαμηλό. Έτσι προέκυπτουν και τα υψηλά ποσοστά από το τρίποντο (16/29 με 55%) αλλά και ο εξαιρετικός συσχετισμός ασίστ/λαθών (19/6). Αυτό που πρέπει να προβληματίσει είναι ότι δεχτήκαμε εντέλει 88 πόντους από μια ομάδα, που ναι μεν έχει επιθετικό ταλέντο, αλλά παράλληλα είχε απουσίες (Μονρό, Τίμμα, Γερέμπκο) και οι παίχτες της παίζουν κυρίως για τα στατιστικά τους. Επίσης θα πρέπει να δουλευτεί αρκετά η επιθετική μας λειτουργία, γιατί αν δεν μπαίνουν τα σουτ, δεν υπάρχει εναλλακτικό πλάνο. Τέλος καλό λοιπόν και πάμε για τα επόμενα!
Η παράξενη χρονιά που διανύουμε φτάνει στο τέλος της. Ο Ολυμπιακός έχει 6 καθοριστικές αναμετρήσεις στο λυκαυγές του 2021, που θα κρίνουν εν πολλοίς την πορεία της ομάδας. Αυτό που χρειάζεται ο Θρύλος μας είναι στήριξη --έστω εξ αποστάσεως--, σταδιακή αγωνιστική βελτίωση, τύχη και φυσικά υγεία.
Καλή ερυθρόλευκη χρονιά σε όλες και όλους! Με υγεία και ελευθερία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου