Ρομαίν Αργυρούδης: κάποια άγνωστα πράγματα

Την 27.5.1973 ο Ρομαίν Αργυρούδης έπαιξε για τελευταία φορά αγώνα πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό. Ακολούθησε μετά από λίγες μέρες (τον Ιούνιο του 1973) ο νικηφόρος τελικός Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ, που θα αποτελέσει το κύκνειο άσμα του μεγάλου αυτού παίκτη στην ομάδα μας και στην Ελλάδα. 

Αυτός ο τελευταίος αγώνας πρωταθλήματος για τον Ρομαίν ήταν εναντίον του Άρη (2-1) στο Καραϊσκάκη. Ένας αγώνας, που έγινε ακόμη πιο σημαδιακός, επειδή σε αυτόν ο Ελληνογάλλος σκόραρε, σημειώνοντας έτσι και το τελευταίο του γκολ με τη φανέλα του Ολυμπιακού.

Με αφορμή τον αγώνα αυτό και την επετειακή του σημασία, ας πούμε λίγα πράγματα για τον Ρομαίν, ένα παίκτη που αγαπήθηκε τόσο πολύ για τη μεγάλη του αξία ώστε να καταφέρει κάτι σπάνιο.

Να μείνει αξέχαστος παρά το γεγονός ότι κάθισε στον Ολυμπιακό μόνο δύο αγωνιστικές περιόδους (1971/72 και 1972/73), αφού η χούντα φρόντισε για τη μικρή διάρκεια της παραμονής του στην ομάδα και στη χώρα μας. 

Του Θεολόγου Μιχαηλίδη

Δεν θα ασχοληθούμε με τα χιλιοειπωμένα, όπως π.χ. το πόσο κυνηγήθηκε από τη χούντα ή τις γνωστές, κατασκευασμένες ή όχι, διαφορές του με τον έτερο Ελληνογάλλο υπεράσο της ομάδας Υβ Τριαντάφυλλο. 

Θα πούμε κάποια άλλα πράγματα, από αυτά που είναι λιγότερο γνωστά, σαν κι αυτά που συνήθως γράφονται εδώ: 

ΠΩΣ Ο ΡΟΜΑΙΝ ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΣΤΟΝ ΠΑΟ

Το 1969 ο Λάκης Πετρόπουλος, που ήταν τότε προπονητής στον ΠΑΟ, προτού έρθει σε μας επί Γουλανδρή, είχε ζητήσει φορτικά να αποκτηθεί από τους πράσινους ο Αργυρούδης, ο οποίος τότε αγωνιζόταν στη γαλλική Λανς, ομάδα που εκείνη την εποχή έπαιζε στην Β΄ Κατηγορία Γαλλίας. Για τον παίκτη ενδιαφερόντουσαν επίσης και κάποιες γαλλικές ομάδες όπως η Μπορντώ και η Στρασμπούργκ.

Η Λανς αξίωνε 1.000.000 δραχμές και ο παίκτης 200.000 για να πραγματοποιηθεί η μεταγραφή. Το ποσό αυτό είχε κριθεί μεγάλο και γινόντουσαν διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών για να γεφυρωθεί η απόσταση αναφορικά με τις οικονομικές απαιτήσεις. Υπήρχε επίσης και διαφωνία σχετικά με την ανάγκη ή μη προηγούμενης δοκιμής του παίκτη από τον ΠΑΟ, πριν από την απόκτησή του. Πάντως οι περισσότερες πιθανότητες ήταν να ολοκληρωθεί τελικά η μεταγραφή λόγω της επιθυμίας ή μάλλον της πίεσης του Πετρόπουλου. 

Ο απεσταλμένος και μεσολαβητής του ΠΑΟ για την ολοκλήρωση της μεταγραφής του Ρομαίν ήταν ο αρχιβάζελος παράγοντας εφοπλιστής Διαμαντής Πατέρας, μπαμπάς του πασίγνωστου και διαβόητου αντιολυμπιακού Νίκου Πατέρα, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, ήταν κάτι περισσότερο από εγκάρδιος προσωπικός και οικογενειακός φίλος του νυν Προέδρου μας. 

Μάλιστα, για όσους δεν γνωρίζουν, ο Μαρινάκης ήταν που διέθεσε το προσωπικό του αεροπλάνο στον Νίκο Πατέρα, προκειμένου να πάει να κλείσει τη μεταγραφή του Τζιμπρίλ Σισέ. Βέβαια εκείνη την εποχή δεν είχε αναμιχθεί επίσημα με τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό και έτσι, αν και βέρος Ολυμπιακός, με μεγάλη ερυθρόλευκη οικογενειακή παράδοση, φαίνεται ότι προτίμησε να διευκολύνει τον τότε κολλητό του φίλο.

Σημειωτέον ότι, όπως λένε, και έπειτα από μια περίοδο έντονης ψυχρότητας που μεσολάβησε, οι σχέσεις Πατέρα και Μαρινάκη σήμερα έχουν βελτιωθεί εκ νέου.  

Τελικά μια απροσδόκητη άσχημη εξέλιξη εμπόδισε τη μεταγραφή του Αργυρούδη στον ΠΑΟ. 

Κατά τη φάση των συζητήσεων για τη μεταγραφή του, ο Ρομαίν τραυματίστηκε σοβαρά σε αυτοκινητιστικό ατύχημα, με αποτέλεσμα ο χρόνος επανόδου του στα γήπεδα να είναι αβέβαιος. Το γεγονός αυτό καθώς και οι επιμέρους διαφωνίες συντέλεσαν στο να ναυαγήσει η μεταγραφή. Ευτυχώς. 

Ο παίκτης στη συνέχεια πήγε στην Νις όπου έμεινε μέχρι το 1971, και από εκεί κατέληξε στον Ολυμπιακό, χάρις στις ενέργειες του Γουλανδρή. 

ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟ ΣΟΥΠΕΡ-ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΡΟΜΑΙΝ

Ο Ρομαίν ήταν γνωστός για τα υπέροχα, άκρως αριστοτεχνικά και σπάνιας ομορφιάς γκολ που σημείωνε, που αποτελούσαν σπεσιαλιτέ του. 

Στη μνήμη όλων ασφαλώς έχει μείνει το περίφημο γκολ κατά του ΠΑΟ την 6/12/1972 στη Λεωφόρο με το πέταγμα-τακούνι, μετά από τη σέντρα του Λοσάντα. 

Εκείνο όμως το γκολ αποτέλεσε τον κύριο λόγο που επισκιάστηκε και υποβαθμίστηκε ένα άλλο, επίσης υπέροχο γκολ, που ο Ρομαίν σημείωσε λίγες μέρες αργότερα την 24/12/1972 στο Καραϊσκάκη εναντίον της Καλαμάτας (3-1). 

Ήταν ένα ακόμη δυσκολότερο σε εκτέλεση γκολ, από απίθανη γωνία, με στριφτό φαλτσαριστό σουτ σχεδόν από τη γραμμή του άουτ. Ένα γκολ που άφησε άναυδους θεατές, συμπαίκτες και αντιπάλους. Δυστυχώς το συγκεκριμένο γκολ ξεχάστηκε και δεν έμεινε στην αιωνιότητα σε αντίθεση με ό,τι συνέβη με το γκολ που είχε σημειώσει ο Ρομαίν στον Κωνσταντίνου.

Τούτο οφείλεται σε δύο λόγους: (α) σημειώθηκε σε μικρό παιχνίδι, με κατώτερης δυναμικότητας αντίπαλο και όχι σε αγώνα ντέρμπι και δη κατά του ΠΑΟ και (β) σημειώθηκε λίγες μόνο μέρες μετά από γκολ που έκρινε το ντέρμπυ, με αποτέλεσμα να «απορροφηθεί» χρονικά και σημασιολογικά από το προηγούμενο.

Φοβερό επίσης ήταν και το δεύτερο γκολ που πέτυχε ο Ρομαίν από πολύ δύσκολη και πλάγια θέση στο 86΄του αγώνα με την Παναχαϊκή 2-0 στο Καραϊσκάκη την 15.4.1973. Κι αυτό όμως είχε την ίδια τύχη: πέρασε στη συλλογική αμνησία. 

ΤΟ ΡΕΚΟΡ ΤΟΥ ΑΡΓΥΡΟΥΔΗ, ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΚΑΝΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Ο Ρομαίν σημείωσε συνολικά 27 γκολ σε 64 συνολικά επίσημους αγώνες του Ολυμπιακού στους οποίους συμμετείχε. Επίδοση καθόλου άσχημη. Δεν ήταν όμως ίδια όλα τα γκολ που πέτυχε. 

Η λατρεία όμως των οπαδών του Ολυμπιακού προς το πρόσωπο του Ρομαίν οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στα γκολ που σημείωσε την περίοδο 1972/73 στα ντέρμπι, εναντίον των παραδοσιακών αντιπάλων του Θρύλου του ΠΑΟ και της ΑΕΚ. 

Πράγματι σε μια και την ίδια περίοδο (1972/73) ο Ρομαίν κατάφερε κάτι σπάνιο, όσο και πολύ δύσκολο:

Σκόραρε σε όλα τα ντέρμπι του Ολυμπιακού εναντίον των προαναφερομένων αντιπάλων του και σε όλα αυτά τα ντέρμπυ ο Ολυμπιακός νίκησε, κατακτώντας στο τέλος ένα πολύ δύσκολο και αγχώδες πρωτάθλημα. 

Ο Ρομαίν ξεκίνησε την 26.11.1972, σημειώνοντας στο 48΄ το δεύτερο γκολ του Ολυμπιακού στον ανεπανάληπτο θρίαμβο του Θρύλου επί της ΑΕΚ 1-5 μέσα στη Φιλαδέλφεια, Ένα αλησμόνητο παιχνίδι, στο οποίο είχα την ευτυχία να είμαι μέσα στο γήπεδο και να το ευχαριστηθώ αφάνταστα ως θεατής, αφού μάλιστα τα τέσσερα από τα πέντε γκολ μπήκαν στο τέρμα το οποίο ήταν πιο κοντά στο σημείο που καθόμουν (στην πλευρά της «σκεπαστής», που τότε βέβαια δεν υπήρχε).

Ο Ρομαίν συνέχισε με το γνωστό γκολ-ποίημα κατά του ΠΑΟ 0-1 στο 17΄ μέσα στη Λεωφόρο την 6.12.1972.

Το επόμενο ντέρμπι ήταν το επεισοδιακό ματς με τον ΠΑΟ την 11.3.1973 στο Καραϊσκάκη όπου πέτυχε στο 51΄το τρίτο γκολ, σε βάρος του ΠΑΟ 3-2, γεγονός που δεν άντεξε ο ΠΑΟ και προκάλεσε την διακοπή του ματς λίγο αργότερα και ύστερα τον μηδενισμό του.

Ο Αργυρούδης ολοκλήρωσε πετυχαίνοντας το πρώτο γκολ (στο 55΄) στη νίκη 2-0 επί της ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη την 8.4.1973.

Εκτός του ότι σκόραρε σε όλα ντέρμπι, τα οποία μάλιστα, όπως προείπαμε, ήταν όλα νικηφόρα ο Ρομαίν σκόραρε και εναντίον της Τόττεναμ (1-0) την 8/11/1972 στη σημαντική νίκη του Ολυμπιακού, που έσπασε το επί πενταετία και πλέον αήττητο της αγγλικής ομάδας σε όλες τις διοργανώσεις στην Ευρώπη, που περιελάμβανε δεκάδες αγώνες. 

Πώς λοιπόν να ξεχαστεί ο αρτίστας Ρομαίν, έστω και αν έπαιξε μόνο δύο χρονιές;