Από το λιμάνι... με πολλή-πολλή αγάπη!

Εμείς εδώ στο λιμάνι ξέρουμε να αγαπάμε (μέρα που είναι) και μάλιστα πολύ. Αγαπάμε τους οπαδούς της αλογοτροφής και τον εθισμένο επώνυμο φίλαθλο του ζελέ. Αγαπάμε τον βαζελακόπουλο και φυσικά αγαπάμε την παρανόμως διορισμένη ΚΕΔ του Συμεωνίδη. Αγαπάμε το κράτος και τους τελευταίους υπουργούς αθλητισμού (Κοντονή-εσύ-μας-άφησες-νωρίς, Βασιλειάδη), που βλέπουν «φάρους» στο μπάσκετ, αλλά μόνο κακώς κείμενα στο ποδόσφαιρο, που... επιτέλους «εξυγιάνθηκε». Αγαπάμε τους αντικειμενικούς αλήτες-ρουφιάνους-δημοσιογράφους, που δεν τολμάνε να αναφερθούν στον εσμό, που βιάζει εδώ και δεκαετίες το ελληνικό μπάσκετ. Όλους τους παραπάνω, εμείς οι Ολυμπιακοί, θα τους αγαπάμε (ΓΑΜΑΜΕ) μια ζωή...
 
Του RedTerso

«Όταν η αδικία γίνεται νόμος, τότε η αντίσταση/εξέγερση γίνεται καθήκον», λέει ένα παλιό σύνθημα, που κοσμεί τους τοίχους της μητρόπολης. Και χτες το βράδυ είχαμε μια πράξη αντίστασης από την πλευρά του Ολυμπιακού, απέναντι στη χειρότερη παράγκα, που έχει γνωρίσει ο ευρωπαϊκός αθλητισμός. Πολλοί θα πουν ότι άργησε, πολλοί θα ξινίσουν με το γεγονός ότι η αποχώρηση έλαβε χώρα στο ημίχρονο και όχι στο πρώτο λεπτό. Ας είναι... Φτάνει μόνο που έγινε. Και σίγουρα θα πρέπει να έχει και συνέχεια. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά.

Ήταν τόσο σημαδεμένη η τράπουλα πολύ πριν φτάσουμε στο χτεσινό βράδυ, που μπορούσαμε όλοι να σκεφτούμε τι θα ακολουθήσει. Όμως μερικές φορές η πραγματικότητα υπερβαίνει ακόμα και την πιο ζωηρή φαντασία. Sometimes truth is stranger than fiction, που λένε και οι Bad Religion. Όλο το «έργο» ήταν με απαράμιλλο τρόπο σκηνοθετημένο. Ορισμός και ούτε καν μια από τις συνήθεις στημένες κληρώσεις της ΚΕΔ, της τριάδας-φωτιάς της ελληνικής διαιτησίας: Αναστόπουλου, Παναγιώτου και Μάνου. Ο εθισμένος πρόεδρος του ζελέ, αφού είχε ρουφήξει το τρομπόνι του Θρύλου στην Ευρωλίγκα, είχε «κυκλώσει» την ημερομηνία 13/2 και την είχε αναγορεύσει ως το μεγαλύτερο παιχνίδι της πρόσφατης ιστορίας της ομάδας της αλογοτροφής. Όποιος άνθρωπος έχει στοιχειώδη νοημοσύνη μπορεί να καταλάβει ότι ακόμα και αν το ρόστερ του Ολυμπιακού περιλάμβανε τον Λεμπρόν Τζέιμς, τον Στεφ Κάρι και τον Κέβιν Ντουράντ, δεν υπήρχε η οποιαδήποτε περίπτωση να επικρατήσουν οι ερυθρόλευκοι. 

Δεν υπάρχει καμία περίπτωση σε αυτό το κείμενο να αναφερθώ σε οτιδήποτε έχει να κάνει με το αγωνιστικό κομμάτι, γιατί αυτά που έγιναν από το πρώτο τζάμπολ μόνο με τις καλύτερες στιγμές της ελλ. διαιτησίας στον τρίτο τελικό του 2010 μπορούν να συγκριθούν. Οι περισσότεροι έχουν σταθεί στις πρώτες φάσεις του πρώτου λεπτού του αγώνα. Όμως αυτά που ακολούθησαν είναι ακόμα καλύτερα.

Το σύνθημα ήταν τα 2 φάουλ που σφυρίχτηκαν πάνω στον Τίμμα στα πρώτα 18 δευτερόλεπτα του ματς. Το πρώτο παρασύνθημα ήταν το ανύπαρκτο φάουλ του Γουέμπερ σε αλλαγή στο σκριν. Το δεύτερο παρασύνθημα που επιβεβαιώνει όλες μας τις προβλέψεις είναι το κατς που παίζει ο Βουγιούκας στην άμυνα στον Μιλουτίνοφ και φυσικά δεν σφυρίζεται τίποτα... Και όμως, ακόμα και αυτά είναι πταίσματα μπροστά σε αυτά που ακολούθησαν. Πέρα από τον καταφανέστατα διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης από τους γκρίζους λύκους στις άμυνες των δύο ομάδων, σφυρίχτηκαν αδιανόητα πράγματα: φάουλ σε box-out του Γκος απέναντι στον Μήτογλου! Διπλή ντρίμπλα του Παπαγιάννη που δεν σφυρίζεται! Τάπα του Γκιστ σε σουτ του Πρίντεζη, όπου η μπάλα έχει πάρει ξεκάθαρη καθοδική πορεία και δεν κατακυρώνεται το καλάθι! Τεχνική ποινή στον Παπανικολάου στην πρώτη διαμαρτυρία! Τριπλό φάουλ πάνω στον Γουέμπερ σε διείσδυση δεν σφυρίζεται! Και το πιο προκλητικό: Η γραμματεία δεν δίνει τάιμ-άουτ, που έχει ζητήσει ο Μπλατ! Όποιος έχει κουράγια και αντοχές μπορεί να δει το παρακάτω βίντεο που έχει δημοσιεύσει το Φως και περιλαμβάνει όλο το χειρουργείο που πέρασε χτες η ομάδα. Διαφωνώ με όσους ασκούν αγωνιστική κριτική στην ομάδα για το χτεσινό ματς, όταν υπάρχει αυτό το αίσχος.

Στο ημίχρονο λοιπόν της αναμέτρησης υπήρξε ρητή απόφαση της διοίκησης του Ολυμπιακού να αποχωρήσει η ομάδα από το γήπεδο, ως ένδειξη διαμαρτυρίας μιας και το ποτήρι έχει ξεχειλίσει χρόνια τώρα, αλλά το χτεσινό δεν ήταν απλώς μια σταγόνα, αλλά ολόκληρος ποταμός. Και σαν θέση δική μας, από αυτό εδώ το βήμα, τονίζουμε ότι ήταν μια πολύ σωστή απόφαση. Ήταν όμως και μόνο το πρώτο βήμα.

Ας κάνουμε όμως μια γρήγορη ανασκόπηση στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν. Πέρυσι τον Ιούνιο, λίγο πριν ξεκινήσουν οι τελικοί του πρωταθλήματος, η διοίκηση του Ολυμπιακού, έχοντας ως «παρακαταθήκη» την απόφαση δικαίωσης των 4 διαιτητών της Ευρωλίγκας από το ΑΣΕΑΔ, έφτασε μέχρι και τον πρωθυπουργό για να καταγγείλουν τη δυσωδία, που επικρατεί στον χώρο του μπάσκετ. Κανενός φυσικά το ευαίσθητο --σε άλλα ζητήματα-- αυτάκι δεν ίδρωσε... Όποιος θέλει να θυμηθεί τα «καλοκαιρινά» ας ρίξει μια ματιά εδώ.

Επιστροφή στο σήμερα. Επιτέλους λοιπόν η διοίκηση έκανε αυτό που θα έπρεπε να έχει γίνει πολύ νωρίτερα. Όμως αυτή η πολύ σημαντική πράξη αντίστασης δεν θα σημαίνει και πολλά πράγματα αν σταματήσει εδώ. Το λέμε και το ξαναλέμε. Απέναντί μας έχουμε τη χειρότερη παράγκα, που έχει γνωρίσει ο ευρωπαϊκός αθλητισμός διαχρονικά, με τις επίσημες ευλογίες των κρατικών φορέων. Για να μπορέσει να καθαρίσει το απόστημα θα χρειαστούν να γίνουν πολλά και αποφασιστικά βήματα. Το πρώτο βήμα ήταν να δημοσιοποιηθεί η κατάσταση σε ζωντανή μετάδοση, την ώρα που όλη η χώρα έβλεπε το ματς. Οι Αγγελόπουλοι είχαν φροντίσει να ενημερώσουν τον γενικό γραμματέα της ΦΙΜΠΑ από πριν με επιστολή για το παιχνίδι. Από εδώ και πέρα, θα πρέπει η διοίκηση να επανέλθει και να απευθυνθεί εκ νέου προς τους αρμόδιους υπουργούς, μπας και αποφασίσουν να ασχοληθούν με το αίσχος...

Παράλληλα, θα πρέπει να απαιτήσουμε να αλλάξει το καθεστώς στην ΕΟΚ και όχι μόνο στην ΚΕΔ. Να δημοσιοποιήσουμε τις οικονομικές αμαρτίες του κωλόγερου, που αφορούν εκείνη την «ξεχασμένη» wild-card της εθνικής για το τελευταίο Μουντομπάσκετ καθώς και τις «εκκρεμότητες» προς τις τοπικές ενώσεις, τη στιγμή που υπάρχει κρατική επιχορήγηση προς την ομοσπονδία. Αυτός πρέπει να είναι ο μεγάλος στόχος: να απονομιμοποιηθεί η χούντα του βαζελακόπουλου. Και παράλληλα να απαιτήσουμε να αλλάξει συλλήβδην η σύσταση της ΚΕΔ, ώστε να σταματήσει το ανέκδοτο του ορισμού των διαιτητών, που είναι αγαπητικοί της ομάδας της αλογοτροφής και να επανέλθουν όλοι οι κορυφαίοι διαιτητές στα εγχώρια ντέρμπι. Να θυμίσουμε ότι αγνοούνται από τα ματς του πρωταθλήματος ανάμεσα στις δύο ομάδες οι διαιτητές της Ευρωλίγκας (Φούφης, Γκόντας, Κορομηλάς, Παπαπέτρου), καθώς και ο δηλωμένα πράσινος Σχινάς, ο οποίος τόλμησε να «στεναχωρήσει» στους τελικούς του '16 τον Τράκη. Προφανώς, πρώτα απ’ όλα απαιτούμε ξένους διαιτητές (της Ευρωλίγκας) στους τελικούς τους πρωταθλήματος, αλλιώς ας παίξουν μόνοι τους! 

Αν το κράτος συνεχίζει να «κωφεύει» μπροστά σε αυτό το έκτρωμα, που έχει επιμελώς στηθεί μέσα σε δεκαετίες, τότε είναι μονόδρομος να μην κατέβει η ομάδα στους τελικούς του πρωταθλήματος. Το γεγονός ότι η διοίκηση αδιαφόρησε για την τιμωρία, που θα μας επιβληθεί από την αποχώρηση από τον ημιτελικό κυπέλλου, πρέπει να επιβεβαιωθεί με την αποφασιστικότητα να ακολουθήσουμε αυτό το μονοπάτι. Ο κόσμος του Ολυμπιακού είναι αποφασισμένος να βαδίσει μαζί με την ΚΑΕ το μονοπάτι του πολέμου, απέναντι σε όλο το σάπιο και κρατικά «επιχορηγούμενο» οικοδόμημα του ελλ. μπάσκετ και το απέδειξε με την καθολική αποδοχή της αποχώρησης από τον ημιτελικό. 

Και κάτι που αφορά τους παίχτες μας: Καλό θα ήταν να πάρουν και αυτοί θέση απέναντι στη χούντα του βαζελακόπουλου και να μην ξανακατέβουν στην «επίσημη αγαπημένη» μέχρι να αλλάξει η κατάσταση. Είναι φαντάζομαι προκλητικό προς τους κόπους τους να τους στερούν τόσα χρόνια τους τίτλους που δικαιούνται. Και κάποια στιγμή θα πρέπει να διαμαρτυρηθούν και αυτοί από την πλευρά τους με τον τρόπο τους.

Το πρώτο βήμα έγινε. Το πρώτο αίμα χύθηκε. Από εδώ και πέρα δεν πρέπει να κάνουμε ούτε βήμα πίσω. Όλος ο οργανισμός του Ολυμπιακού (διοίκηση, παίχτες, κόσμος) σε απόλυτη συστράτευση να συνεχίσουν την εξέγερση απέναντι στο σάπιο κατεστημένο. Από εδώ και πέρα το ΣΕΦ πρέπει να κοχλάζει και να δίνει το μήνυμα: Κανείς δεν μπορεί να σταθεί απέναντι στον Ολυμπιακό!

Και μην ξεχνάτε (βαζέλες, ΑΡΔ, βαζελακόπουλοι και κράτος): Σας αγαπάμε!

* * *

ΥΓ1 Ρε τιποτένιε γιαννάκη παπαπέτρου, το έχουμε πει από το καλοκαίρι τι κουμάσι είσαι. Μας επιβεβαιώνεις διαρκώς. Ξεχνάς τις σκισμένες φανέλες και τα χεράκια σου στο στόμα σου. Δεν πειράζει. Ο εφιάλτης της 4ης Γενάρη θα ζωντανεύει ξανά και ξανά κάθε φορά που θα πλησιάζεις τον Πειραιά...

ΥΓ2 Όλοι εσείς οι «ευαίσθητοι» δημοσιογράφοι, που σκούζατε για την ΕΠΟ και τον Ολυμπιακό στο ποδόσφαιρο, έχετε καταπιεί τη γλωσσίτσα σας για τα σκάνδαλα του μπάσκετ. Εκεί είναι όλα καλώς καμωμένα ε; Δεν συμβαίνει τίποτα περίεργο ε; Άξιος ο μισθός σας υπαλληλάκια.

ΥΓ3 Βγάλανε γλωσσίτσα και οι βαζέλες για την αποχώρηση. Ρε λαγοί, στην Ευρώπη σας έχουμε στη φάπα. Και δεν μιλάμε γενικώς για «πορείες» στην Ευρώπη, όπως λέγατε εσείς ως δικαιολογία για τις ήττες στο ποδόσφαιρο. Στην Ευρώπη λοιπόν, που δεν έχει βαζελακόπουλους, ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΕΙΣ το σκορ είναι 10-5. Μια ζωή θα είστε πελάτες, ρε λαγοί.