Ο παππούς μου έβλεπε τον Ολυμπιακό από τότε που το Καραϊσκάκη ήταν ποδηλατοδρόμιο. Και ήταν ο ορισμός του γαύρου: όλοι οι παίχτες μας ήταν παιχταράδες, η ομάδα ήταν πάντα ομαδάρα και, χωρίς ενδοιασμό, έπρεπε πάντα να διαλύει κάθε αντίπαλο (νίκη με κάτω από τρία γκολ δεν ήταν άξια λόγου). Κι από όλες τις ομάδες και όλους τους παίχτες που είχε δει, ένας μόνο επανερχόταν συνεχώς στις κουβέντες του, ένας από αυτούς που εμείς (τα εγγόνια) δεν προλάβαμε, ο πιο μεγάλος όλων: ο Φόντακας του Θρύλου, κατά κόσμον Γιώργος Σιδέρης. Ο Θεολόγος Μιχαηλίδης θυμίζει στους παλιούς και μαθαίνει στους νεότερους μερικές άγνωστες στιγμές του μεγάλου αυτού ποδοσφαιριστή. (RoD)
Του Θεολόγου Μιχαηλίδη
Στιγμιότυπο πρώτο
Στις 21.5.1966, έπειτα από έξι χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών για την κατάκτηση του πρωταθλήματος ο Ολυμπιακός, η ομάδα Θρύλος της δεκαετίας του 1950, που είχε σαρώσει τα νταμπλ και στη συνέχεια γνώρισε απροσδόκητη πτώση, αντιμετωπίζει σε αγώνα ζωής ή θανάτου, πέντε αγωνιστικές πριν από τη λήξη του πρωταθλήματος, τον ΠΑΟ, ο οποίος προηγείται κατά ένα βαθμό στην βαθμολογία. Την παραμονή του αγώνα, πεθαίνει η μητέρα του Γιώργου Σιδέρη, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται έντονες αμφιβολίες για το αν θα αγωνιστεί. Η είδηση του θανάτου της μητέρας του Σιδέρη επισκιάζει ακόμη και την είδηση του σπανιότατου φυσικού φαινομένου της μερικής έκλειψης ηλίου, ορατής στην Ελλάδα, που κυριαρχούσε στην επικαιρότητα εκείνης της εβδομάδας.
Η κηδεία έγινε το πρωί της ημέρας του αγώνα και μετά από ελάχιστες ώρες ο Σιδέρης κατεβαίνει κανονικά να αγωνιστεί στην Λεωφόρο, αφού η κρισιμότητα του αγώνα είναι τεράστια. Ο Σιδέρης διακρίνεται, αλλά ο αγώνας λήγει ισόπαλος 1-1, αποτέλεσμα που φαίνεται να ευνοεί τον ΠΑΟ, που διατηρεί την πρωτοπορία. Όμως την επόμενη αγωνιστική ο ΠΑΟ χάνει από τον Πανιώνιο, ο Ολυμπιακός παίρνει κεφάλι και λίγο αργότερα κατακτά το πολυπόθητο πρωτάθλημα.
Στιγμιότυπο δεύτερο
Στις 21.6.1967, ο τότε Βασιλιάς Κωνσταντίνος, δυσαρεστημένος από την πορεία των σχέσεων του με την δικτατορική χούντα των συνταγματαρχών, αποφάσισε να εκφράσει έμπρακτα τη δυσαρέσκεια του, επιλέγοντας να μην παραστεί σε συνάντηση που είχαν ζητήσει την προαναφερόμενη ημερομηνία οι χουντικοί, επικαλούμενος κάποιες δήθεν ανειλημμένες υποχρεώσεις. Επειδή δεν υπήρχαν στην πραγματικότητα τέτοιες ανειλημμένες υποχρεώσεις έπρεπε να εφευρεθούν, χωρίς κατ’ ανάγκη να φαίνονται όντως πειστικές, έτσι ώστε να περάσει καλύτερα το «μήνυμα» δυσαρέσκειας του βασιλιά προς τους συνταγματάρχες.
Επιλέχτηκε λοιπόν ο αγώνας Κυπέλλου Ελλάδας Ολυμπιακού-Προοδευτικής, που γινόταν το ίδιο βράδυ, για τη φάση των 16 του Κυπέλλου Ελλάδας. Την ιδέα για να παρακολουθήσει τον αγώνα την έδωσε στους σύμβουλους του βασιλιά η εικόνα του φωταγωγημένου Καραϊσκάκη, όπως την είδαν από ψηλά, από το υπεριπτάμενο βασιλικό ελικόπτερο. Πράγματι ενημερώθηκαν επειγόντως οι υπεύθυνοι του Σταδίου και ξεκίνησαν προετοιμασίες της τελευταίας στιγμής για την εντελώς απροσδόκητη βασιλική επίσκεψη, που αφορούσε μάλιστα μια σχετικά ασήμαντη περίπτωση ποδοσφαιρικού αγώνα, αφού δεν επρόκειτο ούτε καν για προημιτελικό αγώνα Κυπέλλου.
Πριν από την έναρξη του αγώνα ο Σιδέρης, ως αρχηγός του Ολυμπιακού συνόδευσε τον βασιλιά, οδηγώντας και ξεναγώντας τον στον αγωνιστικό χώρο, σε μία μίμηση των διεθνών εθιμοτυπικών προτύπων, που τα είχαν δει πρόσφατα στους τελικούς αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966, όπου είχε παρευρεθεί η βασίλισσα. Υπό την ιδιότητα του αυτή του αρχηγού ο Σιδέρης, που κάθε άλλο παρά βασιλικός ήταν, προέβη στην παρουσίαση και σύσταση όλων των παρατεταγμένων παικτών του Ολυμπιακού, που, σημειωτέον, φορούσε εκείνο το βράδυ κατακόκκινες φανέλες.
Επιλέχτηκε λοιπόν ο αγώνας Κυπέλλου Ελλάδας Ολυμπιακού-Προοδευτικής, που γινόταν το ίδιο βράδυ, για τη φάση των 16 του Κυπέλλου Ελλάδας. Την ιδέα για να παρακολουθήσει τον αγώνα την έδωσε στους σύμβουλους του βασιλιά η εικόνα του φωταγωγημένου Καραϊσκάκη, όπως την είδαν από ψηλά, από το υπεριπτάμενο βασιλικό ελικόπτερο. Πράγματι ενημερώθηκαν επειγόντως οι υπεύθυνοι του Σταδίου και ξεκίνησαν προετοιμασίες της τελευταίας στιγμής για την εντελώς απροσδόκητη βασιλική επίσκεψη, που αφορούσε μάλιστα μια σχετικά ασήμαντη περίπτωση ποδοσφαιρικού αγώνα, αφού δεν επρόκειτο ούτε καν για προημιτελικό αγώνα Κυπέλλου.
Πριν από την έναρξη του αγώνα ο Σιδέρης, ως αρχηγός του Ολυμπιακού συνόδευσε τον βασιλιά, οδηγώντας και ξεναγώντας τον στον αγωνιστικό χώρο, σε μία μίμηση των διεθνών εθιμοτυπικών προτύπων, που τα είχαν δει πρόσφατα στους τελικούς αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966, όπου είχε παρευρεθεί η βασίλισσα. Υπό την ιδιότητα του αυτή του αρχηγού ο Σιδέρης, που κάθε άλλο παρά βασιλικός ήταν, προέβη στην παρουσίαση και σύσταση όλων των παρατεταγμένων παικτών του Ολυμπιακού, που, σημειωτέον, φορούσε εκείνο το βράδυ κατακόκκινες φανέλες.
Στιγμιότυπο τρίτο
Στις 2.7.1968 μια μικτή ομάδα από παίκτες Ολυμπιακού και ΠΑΟ, ντυμένη στα λευκά, αντιμετωπίζει στο Καραισκάκη σε διεθνή φιλικό αγώνα τη φημισμένη Ίντερ, την πιο επιτυχημένη ιταλική ομάδα της δεκαετίας του 1960. Η μικτή απαρτίζεται από 6 παίκτες του Ολυμπιακού και 5 του ΠΑΟ. Αρχηγός της μικτής και σκόρερ ενός τέρματος ο Γιώργος Σιδέρης, που έτσι έγινε, εκτός από αρχηγός παικτών του Ολυμπιακού, και αρχηγός παικτών του ΠΑΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου