Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2017

Μιλάνο: η μετάλλαξη του Ολυμπιακού

Στάση Μιλάνο και ένα ακόμη ροζ φύλλο για τον Ολυμπιακό στην Ευρωλίγκα. Το μεταλλαγμένο Ολυμπιακό, καθώς αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε! Χωρίς άμυνα και με φουλ επίθεση η ομάδα κατάφερε να επικρατήσει της αλλοπρόσαλλης Αρμάνι με διακυμάνσεις στην απόδοσή της.










Του JosuTernera

Συγκεκριμένα ο Ολυμπιακός έκανε καλό ξεκίνημα, αλλά γρήγορα έπαθε ένα μπλακ άουτ (5 λεπτά χωρίς καλάθι) και επέτρεψε στην ιταλική ομάδα να περάσει μπροστά. Με Στρέλνιεκς και Παπανικολάου μέσα κατάφερε στη συνέχεια να ελέγξει το παιχνίδι και να περάσει μπροστά. Μάλιστα πήρε διαφορά δέκα πόντων την οποία και δεν κατάφερε να κρατήσει, αφού παρουσίασε μεγάλα αμυντικά προβλήματα κυρίως απέναντι στη... σφαίρα Θέοντορ και τον επιβλητικό σέντερ Γκουντάιτις, που φέραν το παιχνίδι στα ίσα. Στο τέλος η νίκη παίχτηκε στον πόντο, με τον Παπανικολάου για δεύτερο παιχνίδι μετά από αυτό με τη Φενερμπαχτσέ, να γίνει ο παρ’ ολίγον μοιραίος παίκτης για τον Ολυμπιακό.

Μία γρήγορη κριτική για τους παίκτες μας:

- Ρόμπερτς: Σταθερή η ανοδική του πορεία. Παίζει με άλλο αέρα πια και οργανωτικά αλλά και στο επιθετικό του κομμάτι. (18π με 5/7 σουτ)

- Τόμπσον: Όχι κάτι ιδιαίτερο χθες.

- Παπαπέτρου: Σε ρηχά νερά με φτωχή επιθετικά συγκομιδή.

- Στρέλνιεκς: Απίστευτος παίκτης. Μία, κατά τα φαινόμενα, εξαιρετική προσθήκη, καθώς παίζει για την ομάδα και ταυτόχρονα μπορεί να την κουβαλήσει στα δύσκολα. Όταν ξεκινάει να πυροβολεί, το κάνει ασταμάτητα. Χαρακτηριστικό το σερί των πόντων του όταν και ξεκόλλησε την ομάδα και την πήρε από το χέρι επιθετικά. (5/7 σουτ και 5 ασσίστ)

- Μακλίν: Υπέροχος επιθετικά, με ποικιλία κινήσεων και 22 πόντους με 10/14 δ και 7 ρ. Στην άμυνα χάθηκε και ο Γκουντάιτις τον έβαλε στα καλάθια.

- Μιλουτίνοφ: Μάλλον επηρεασμένος από τον τραυματισμό, έπαιξε περίπου 5-6 λεπτά και βγήκε με 5 φάουλ. Τίποτα αξιοσημείωτο.

- Πρίντεζης: Γενικώς μέτριος αλλά πάντα υπαρκτός.

- Παπανικολάου: Καλός με 11 πόντους και τη γνωστή καλή του άμυνα.

- Μάντζαρης: Και αυτός από τραυματισμό, δεν ξεχώρισε αλλά έδωσε βοήθειες.

Μπόγρης και Γουίλτζερ για το λίγο που έπαιξαν δεν μπορούν στην ουσία να κριθούν.

Τα προβλήματα της ομάδας φαίνονται να είναι ακόμη πολλά. Οι νίκες βέβαια δεν δίνουν πάτημα για γκρίνια, αλλά στην πραγματικότητα θα μπορούσαν και να μην έχουν έρθει γιατί κάποιες, όπως με την Αρμάνι, ήταν οριακές. Το επίπεδο είναι υψηλό και τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η ομάδα πηγαίνει καλά, αλλά υπάρχουν στοιχεία που δημιουργούν έντονο προβληματισμό.

Ακόμη είναι όμως νωρίς και ο Ολυμπιακός ούτως ή άλλως οδηγεί την κούρσα, δεν ξέρω όμως τί αξιώσεις μπορεί να έχει χωρίς να βελτιώσει σοβαρά την αμυντική του λειτουργία. Το κυριότερο: λείπει ένας Μπιρτς για να κατεβάσει τα «σκουπίδια», δηλαδή τα ριμπάουντ τα αμυντικά και βλέπουμε για την επίθεση. Τεράστιο πρόβλημα που διαφαινόταν από το καλοκαίρι και τείνει να γίνει κανόνας στο παίξιμο της ομάδας.

Καλή η περιφερειακή άμυνα αλλά πονάμε στη ρακέτα, ειδικά όταν ο Μιλουτίνοφ δεν παίζει καλά. Ο Μπόγρης ελπίζω κάποια στιγμή να δικαιολογήσει τη μεταγραφή του και να μη μείνει στο ότι ενισχύει τον ελληνικό κορμό της ομάδας. Όσο για τον Γουίλτζερ είναι πολύ νωρίς να κρίνουμε τι θα προσφέρει. Εγώ όμως διατηρώ τις ενστάσεις μου. Ένα ελαφρύ stretch 4άρι με έφεση στο τρίποντο και απ’ ό,τι λένε καλό στα ριμπάουντ δεν ξέρω αν είναι αυτό που έλειπε από τον Ολυμπιακό.

* * *

ΥΓ Το επιχείρημα περί «καλών παιδιών» με βρίσκει σύμφωνο για τις μεταγραφές των παικτών, αλλά ας μην το κάνουμε και σημαία. Οι ομάδες παίζουν για τους τίτλους. Δεν θα με χάλαγε να είχαμε πάρει πέρσι το πρωτάθλημα με διαγωγή όχι κοσμιοτάτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου