28.10.2017: Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 1-0

Λίγα λόγια για τη χθεσινή απογοήτευση: Αποδόθηκε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη: καμία ομάδα με 0 (μηδέν) τελικές σε ένα ημίχρονο, δεν δικαιούται βαθμούς από αγώνα.








Του Dr. Jekyll


- Ακόμα και στα δυσκολότερα παιχνίδια που έχουμε δώσει στο Ch.L., μία τελική (έστω και εκτός εστίας) κάναμε. Πρώτη φορά που δεν καταφέραμε, έστω για το γαμώτο, να στείλουμε τη μπάλα προς την αντίπαλη εστία σε ένα ολόκληρο ημίχρονο.

- Ο Ανδρούτσος λογικό είναι να αγωνιστεί κόντρα στον μΠαοκ, λόγω των επικίνδυνων προωθήσεων του Μάτος. Στη Λεωφόρο φοβηθήκαμε τον Κουλιμπαλί;

- Εξαιρετικός Σισέ, καλοί Ένχελς και Φορτούνης. Ο καλύτερος επιθετικός στο ρόστερ, μέχρι νεωτέρας, είναι ο Καρίμ.

- Ο Οτζίτζα και ο Πάρντο, αφού φάνηκαν τόσο κουρασμένοι στον αγώνα του Σαββάτου, προφανώς και ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΗ στο παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα. Ούτε για πλάκα βασικοί. Ο Ολυμπιακός είναι εκτός Ch.L., συνεπώς ας καταλάβουν όλοι ότι σημαντικοί είναι οι αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος.

- Θυμάμαι εκείνον τον αγώνα στο Καραϊσκάκης, με το γκολ του Αυλωνίτη. Το δούλεμα που είχα ρίξει στους βάζελους, επειδή η ομάδα τους μέχρι και το τελευταίο δεκάλεπτο δεν είχε περάσει τη σέντρα. Θυμάμαι και πόσο είχαν ανέβει στην εκτίμησή μου ως οπαδοί αυτοί (ή, καλύτερα, ο ένας και μοναδικός) που δεν δέχτηκε να σχολιάσει αν υπήρχε πέναλτι στη φάση, αν θυμάμαι καλά, του Αμπέιντ: «είμαστε Παναθηναϊκός, σε έναν αγώνα που δεν περνούσαμε τη σέντρα, δεν με ενδιαφέρει αν έγινε ή δεν έγινε πέναλτι».

- Άλλο Μπάρτσα, άλλο Γιούβε, άλλο μΠαοκ και άλλο ο φετινός Παναθηναϊκός. Ναι, η ομάδα δεν έχει δυνάμεις, ναι, η ομάδα έχει προβλήματα στην ανάπτυξη, ναι, η ομάδα είχε τεράστιο αμυντικό πρόβλημα. Δεν γίνεται, όμως, να αντιμετωπίζεις τόσο φοβικά ακόμα και αυτόν τον Παναθηναϊκό. Λογικό το ότι αναζητά έναν αποτελεσματικό-σταθερό κορμό ο προπονητής, παράλογο ότι ο κορμός αυτός έχει ως δυνατό σημείο μόνο την εξουδετέρωση του αντιπάλου.

- Προφανώς και η ήττα χρεώνεται --κυρίως-- στον Λεμονή. Όλοι έχουν δικαίωμα στο λάθος, αρκεί να φαίνεται ότι μαθαίνουν από αυτό.

- Άθλια εμφάνιση από Οτζίτζα και Πάρντο (σε σημείο που περνούν και άλλες σκέψεις από το μυαλό ), κακή εμφάνιση από Κούτρη και Ομάρ (και αυτός να μείνει πάγκο στον αγώνα με τη Μπάρτσα), κακή εμφάνιση --με δικαιολογίες-- για Ανδρούτσο και Εμενίκε, μέτρια εμφάνιση από Ρομαό. Ζιλέ, Καρσελά και Καρίμ άλλαξαν την εικόνα του αγώνα, αλλά δεν αρκεί --και δεν πρέπει να αρκεί-- ένα τέταρτο αξιοπρεπούς εμφάνισης για να πάρεις αποτέλεσμα (και αυτό με τον αντίπαλό σου να προηγείται, να στερείται ποιότητας, να τον απασχολούν πολύ σοβαρά ζητήματα, και να τα έχει δώσει όλα για να κρατήσει την αξιοπρέπειά του).