Γκέλα και μάλιστα κακή... Και αυτό όχι γιατί έχασε ο Ολυμπιακός ένα ματς σε ένα γήπεδο, που οι ανταγωνιστές του θα περάσουν άνετα, αλλά λόγω της ιδιομορφίας, που είχε η 5η (3η για την ακρίβεια) αγωνιστική. Είχαν προηγηθεί οι αποτυχίες του βάζελου στο Αγρίνιο και της Μπαοκάρας στην Τούμπα απέναντι στην Ξάνθη. Ο Θρύλος λοιπόν θα είχε τη δυνατότητα, περνώντας από τον κάμπο να πετάξει τη μπάλα της πίεσης προς την πλευρά των αντιπάλων του, αναγκάζοντάς τους πάλι από πολύ νωρίς να ψάχνουν για άλλοθι σε μια ακόμα αποτυχημένη χρονιά. Αντί αυτού έχασε με γκολ στο 92΄ από μια ομάδα, που στο συγκεκριμένο ματς στάθηκε καλύτερα συνολικά στον αγωνιστικό χώρο. Η Λάρισα έπαιξε έξυπνα και στρωτά και ήταν από τις λίγες ομάδες, που απέναντι στον Ολυμπιακό δεν παρέταξε τριαξονικό μπροστά από την εστία της. Θα δούμε βέβαια αν ο αρχιδεσπότης Αναστασιάδης και η ομάδα του εμφανιστούν με ανάλογο πάθος απέναντι στους άλλους διεκδικητές του τίτλου ή αν σε εκείνα τα ματς θα είναι θέλημα θεού να χάσει η ΑΕΛ...
Ο Πάουλο Μπέντο παρέταξε τον Ολυμπιακό με σύστημα 4-4-2, με τον Καπίνο κάτω από τα γκολποστ, τον Φιγκέϊρας δεξιά και τον Τσιμίκα αριστερά στην άμυνα και τους Βιάνα και Ντα Κόστα να αποτελούν τους Σέντερ Μπακ. Στη μεσαία γραμμή αγωνίστηκε ο αρχηγός Μιλιβόγεβιτς μαζί με τον Καμπιάσο. Αριστερά τους αγωνίστηκε ο Σεμπά και δεξιά ο Ελιονούσι. Στην κορυφή της επίθεσης βρέθηκε ο Καρντόσο με τον Ιντέγε.
Για άλλο ένα παιχνίδι η ομάδα μπήκε πολύ μουδιασμένη στον αγωνιστικό χώρο, με αποτέλεσμα ο επίσκοπος και η ομάδα του να νιώσουν οτι μπορούν να σταθούν και στη συνέχεια να πιέσουν τον Ολυμπιακό. Ο Θρύλος προσπάθησε να πιέσει και να δημιουργήσει κάποιες φάσεις -ύστερα από εμπνεύσεις του Καμπιάσο-, αλλά ακόμα και σε αυτές τις ελάχιστες ευκαιρίες, που δημιουργήθηκαν υπολόγισε χωρίς τον Ξενοδόχοβ... Στο πρώτο μέρος ο Ολυμπιακός είχε μια φλύαρη υπεροχή, που δεν μετουσιώθηκε ποτέ σε πραγματική κυριαρχία με ευκαιρίες ή σωστή ανάπτυξη.
Και αν στο πρώτο ημίχρονο η εικόνα του Ολυμπιακού ήταν πολύ μέτρια, στο δεύτερο μέρος η εμφάνιση των ερυθρόλευκων ήταν τραγική. Απολύτως καμία ορθολογική ανάπτυξη του παιχνιδιού, με τα εξτρέμ να εξαφανίζονται και παιχνίδι να κάνει ο Ντα Κόστα μέχρι το ύψος της σέντρας και μετά γιόμα προς την εστία της ΑΕΛ. Πραγματικό χάλι από την πλευρά της ομάδας μας, που δεν ανατράπηκε από τις αλλαγές, που έκανε ο Μπέντο. Και όσο περνούσε η ώρα και πλησίαζε η λήξη τόσο σου δινόταν η εντύπωση ότι η Λάρισα πατάει καλύτερα και θα μπορούσε να διεκδικήσει τη νίκη, κάτι που έκανε με γκολ στο 92' ξεραίνοντας το Θρύλο. Ακολουθεί τώρα το ντέρμπι με την ΑΕΚ στο Φάληρο την άλλη Κυριακή, ενώ μεσολαβεί το ματς με τον ΑΠΟΕΛ για το Γιουρόπα την Πέμπτη.
Κριτική των παιχτών
Καπίνο: Καλές επεμβάσεις και στο γκολ δεν φέρει ευθύνη. Είχε καλή απόδοση σε έναν κακό Ολυμπιακό.
Τσιμίκας: Προσπάθησε, έτρεξε, πάλεψε. Ναι, είναι μικρός και, με δεδομένο τον τραυματισμό του Ντε Λα Μπέγια, έπρεπε να πάρει θέση στην ενδεκάδα, αλλιώς δεν δικαιολογείται η ύπαρξή του στο ρόστερ. Παρ' όλα αυτά, χαμηλή πτήση, και ειδικά από τη μέση και μπροστά, σήμερα από τον μικρό. Τα έχουμε ξαναπεί: ο καλός, και όχι ο σταρχιδιστής, Μαζουακού θα μας λείψει.
Βιάνα: Όχι, δεν είναι ο παίκτης που έπρεπε να είχε αποκτήσει ο Ολυμπιακός. Μέτρια παρουσία, όπως όλης της αμυντικής γραμμής, από τον Βραζιλιάνο. Μπορεί στη πορεία να βελτιωθεί ή μπορεί με άλλον παρτενέρ να αποδώσει καλύτερα. Έτσι κι αλλιώς, ένας παίκτης που περνάει για πρώτη φορά τον Ατλαντικό, δικαιούται διάστημα προσαρμογής. Όμως η αμυντική γραμμή έχει πρόβλημα χρόνια, και η απόφαση να δοκιμάσεις να την βελτιώσεις με έναν νεαρό παίκτη που αγωνίζεται για πρώτη φορά στην Ευρώπη, είναι αντίθετη με τη λογική του ποδοσφαίρου. Και αυτό, συνήθως, πληρώνεται.
Ντα Κόστα: Με τέτοιες εμφανίσεις δεν πρόκειται να γυρίσει το εναντίον του κλίμα. Τα έχουμε ξαναπεί: υπό κανονικές συνθήκες, μετά από όσα έγιναν το καλοκαίρι, αυτός ο παίκτης δεν θα έπρεπε να φορά τη φανέλα του Ολυμπιακού. Δεν είναι, μόνο, ζήτημα ποιότητας ή ικανοτήτων, είναι που το ραγισμένο γυαλί δύσκολα ξανακολλάει, ειδικά όταν δεν υπάρχει ούτε χρόνος, ούτε υπομονή.
Φιγκέιρας: Κακή εμφάνιση από τον Πορτογάλο. Οι επιλογές του στις προωθήσεις ήταν κακές, ενώ και πίσω έμπαζε. Με τον Ομάρ στα πιτ, μπορεί να είναι πιο λογική επιλογή από τον Βούρο, αλλά με τέτοιες εμφανίσεις, δεν θα πρέπει να φορά φανέλα βασικού.
Καμπιάσο: Ο κλασικός Καμπιάσο. Όσο άντεχαν τα πόδια του και μπαλιές έβγαλε, και το κέντρο θωράκισε και ρυθμό έδωσε και πίσω μάζευε τα ασυμμάζευτα. Ήταν ο μοναδικός, ίσως, παίκτης, μαζί με τον Καπίνο, που είχε καλή απόδοση σήμερα.
Μιλιβόγεβιτς: Στο πρώτο ημίχρονο καλός, χωρίς να κάνει κάτι το εξαιρετικό, στο δεύτερο χάθηκε κι αυτός στη γενική μετριότητα. Δεν θα αναφερθώ στο αυτογκόλ, γιατί αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες. Δεν βοήθησε στην, άκρως προβληματική, ανάπτυξη του παιχνιδιού, όπως θα πρέπει να κάνει ένα αμυντικό χαφ.
Σεμπά: Είναι φιλότιμος. Όσες φορές και να το γράψεις, και όσες φορές και να αναφερθείς στη σημασία που έχει να υπάρχουν παίκτες που ακολουθούν κατά γράμμα τις εντολές του προπονητή, παίκτες που μαρκάρουν και για τους άλλους, άλλες τόσες αισθάνεσαι θλίψη να βλέπεις εξτρέμ του Ολυμπιακού με τόσα λίγα χαρίσματα. Επίσης, από τη σημερινή του απόδοση, όχι, δεν κάνει για αριστερό μπακ.
Ελιουνούσι: Καλύτερος από το Σεμπά, δημιουργικά και επιθετικά, αλλά και αυτός σήμερα κινήθηκε σε ρηχά νερά. Ο Νορβηγός έχει δείξει καλά πρώτα δείγματα γραφής. Όταν, όμως, σήμερα στο δημιουργικό κομμάτι, καλύτερός σου παίκτης, με διαφορά, είναι ο Καμπιάσο (με μακρινές μπαλιές), κάπου έχεις πρόβλημα.
Ιντέγε: Έτρεχε από εδώ, έτρεχε από εκεί, αλλά μπαλιές δεν πήρε. Δεν μπορείς να του προσάψεις ότι ήταν ιδιαίτερα κακός, αλλά από τη στιγμή που ούτε ο ίδιος έγινε επικίνδυνος, ούτε του δόθηκε η ευκαιρία να βοηθήσει τους συμπαίκτες του, δεν μπορείς να πεις ότι σώζεται από το ναυάγιο.
Καρντόσο: Από τον Καρντόσο δεν περιμένεις να δεις αν ξέρει μπάλα. Η ποιότητά του φαίνεται με εκλάμψεις ακόμα και από την έως τώρα μέτρια απόδοσή του με τα ερυθρόλευκα. Ναι, είναι ανέτοιμος (αν και σήμερα φάνηκε να έχει πέσει κάπως η κοιλιά), αλλά ο λογαριασμός πρέπει να αρχίσει να γράφει. Και γι' αυτόν, αλλά, κυρίως, για τον Ολυμπιακό.
Φορτούνης: Πέρασε στον αγώνα στο 63ο λεπτό στη θέση του Τσιμίκα. Θα ήθελε να γίνει το πρόσωπο του αγώνα. Προσπάθησε να τρέξει με τη μπάλα και να οργανώσει το σημερινό χάλι του Ολυμπιακού. Με την εμφάνισή του, όμως, και παρά τις δικαιολογίες που υπάρχουν (όπως ο περιορισμένος χρόνος συμμετοχής), δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως έδωσε απαντήσεις στον προπονητή και τον κόσμο.
Πιασένσια: Μπήκε στο 63ο λεπτό στη θέση του Καρντόσο. Έκανε μια συμπαθητική σέντρα από τα αριστερά, μια πιο μέτρια σέντρα από την ίδια θέση, αλλά κάτι άλλο που να δικαιολογεί συμμετοχή 30 λεπτών δεν έκανε. Προφανώς και στη πρώτη του εμφάνιση δεν περιμένεις να κάνει ένας παίκτης θαύματα, πόσο μάλλον όταν όλη η ομάδα είναι προβληματική.
Μάρτινς: Πήρε τη θέση του Καμπιάσο στο 76ο λεπτό. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα παιχνίδια δεν κατάφερε να βγάλει πάσες, ενώ και η συμμετοχή του στο ανασταλτικό κομμάτι δεν τον τοποθετεί στους διασωθέντες. Το είπαμε και πιο πριν, όμως: στη σημερινή εμφάνιση είναι δύσκολο να βρεις κάποιον που να αγωνίστηκε αξιοπρεπώς.
Μπέντο: Και εκεί που για χρόνια είχαμε να δούμε τον Ολυμπιακό να αγωνίζεται με δύο επιθετικούς, σε ένα, κάπως μπασταρδεμένο, 4-4-2, το είδαμε σήμερα στη Λάρισα και μας λύθηκε η απορία. Φυσικά και δεν φταίει το σύστημα και αμφιβάλω αν μπορείς να αναζητήσεις ευθύνες από τον Πορτογάλο. Το βέβαιο είναι πως μετά την ήττα θα ξεκινήσει, εύλογα, και η κριτική: γιατί αυτός και όχι ο άλλος, γιατί όχι βασικός ο Φορτούνης, γιατί όχι ο Βούρος ή ο Ρέτσος, τι γίνεται με τον Ομάρ, τι γίνεται με τον Σιόβα, ακόμα και γιατί ο Φιγκέιρας να παίρνει τη θέση του Μανιάτη. Κριτική θα του γίνει, ίσως δικαιολογημένα, και για τις αλλαγές: το παιχνίδι πηγαίνει για ισοπαλία, και ρίχνεις τον Πιασένσια αντί του Τσόρυ ή του Μάριν; Επειδή, όμως, όλη αυτή η κριτική είναι εκ του αποτελέσματος (ας μην ξεχνάμε, πάντως, πως στο ποδόσφαιρο το αποτέλεσμα μετράει), δεν θα είμαι πολύ αυστηρός, ακόμα, με τον Μπέντο. Το ζήτημα είναι ότι ο Ολυμπιακός στον έναν και κάτι μήνα με τον Πορτογάλο στο πάγκο έχει κάπως συμμαζευτεί, σε σύγκριση, πάντα, με το σκορποχώρι των φιλικών και την Μπερ Σεβά. Απέχει πολύ, όμως, από το να γίνει ομάδα που πατά γερά στα πόδια της.
* * *
Υ.Γ.1 Ένα ματς μπορεί να στραβώσει και μάλιστα πολύ. Δεν ρίχνω το ανάθεμα στον Μπέντο, παρόλο, που δεν έκανε και τις πιο λογικές επιλογές. Δεν είναι δυνατόν να κρίνεται τόσο αυστηρά ένας προπονητής, που μάλιστα έχει συμμαζέψει και λίγο το χημείο, που βλέπαμε το καλοκαίρι.
Υ.Γ.2 Αμέσως μετά τη λήξη του ματς έχει γίνει απίστευτος ντόρος με το ρημάδι το rotation. Προφανώς όταν έχεις διαρκώς παιχνίδια Πέμπτη-Κυριακή, πρέπει να κάνεις κάτι για να διατηρήσεις φρέσκια την ομάδα. Το rotation λοιπόν είναι η λέξη, που έχουν βρει οι φωστήρες της δημοσιογραφίας για να εξηγήσουν το αποτέλεσμα του παιχνιδιού. Πως συνίσταται όμως το rotation όταν τα 9/11 της εντεκάδας είναι ίδια ή σχεδόν ίδια με προηγούμενα ματς και οι αλλαγές να είναι ο Τσιμίκας -αναγκαστικά μιας και δεν υπάρχει άλλος αριστερός μπακ πλην του τραυματία Ντε Λα Μπέγια- και ο Καρντόσο δίπλα στον Ιντέγε. Αν οι ξεφτιλισμένοι δημοσιογράφοι θέλουν να είναι καυστικοί απέναντι στον Ολυμπιακό, ας βρουν τουλάχιστον κάτι, που να μπορεί να έχει βάση για να ισχύει.
Υ.Γ.3 Στο πρώτο ημίχρονο, που είδαμε κάτι που έμοιαζε λίγο περισσότερο με ποδόσφαιρο από την πλευρά του Θρύλου, ο Μπέντο είχε δώσει την εντολή οι 2 πλάγιοι μπακ να ανεβαίνουν και να παίζουν στη γραμμή, προσπαθώντας να περάσουν σέντρες. Οι δύο εξτρέμ είναι πασιφανές ότι έχουν εντολή να συγκλίνουν προς την περιοχή για να δημιουργήσουν αριθμητικό πλεονέκτημα. Ο Τσιμίκας όμως δεν είναι --ακόμα-- Ρομπέρτο Κάρλος και ο Φιγκέιρας είναι ο Φιγκέιρας, με αποτέλεσμα στην πράξη, παιχνίδι από τα άκρα να μην υφίσταται. Αν σκεφτούμε ότι ο Μίλι είχε εντολή να παίζει πιο πίσω και να γίνεται 3ος αμυντικός επειδή τα 2 πλάγια μπακ έπαιζαν ψηλά θα διαπιστώσει ότι δεν είχαμε παιχνίδι ούτε από το κέντρο -- εξαιρώντας μόνο τις εμπνεύσεις του Καμπιάσο. Άρα που ακριβώς βασιζόταν η ανάπτυξη του παιχνιδιού της ομάδας; Αυτή θα ήταν μια καλή ερώτηση για να μας απαντήσει ο κόουτς και να μη μένει απλά στις διαπιστώσεις για έλλειψη επιθετικού παιχνιδιού.
Υ.Γ.4 Για άλλο ένα παιχνίδι είδαμε τους παίχτες του αντίπαλου να πέφτουν κάτω από την έναρξη του 2ου ημιχρόνου. Θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε τον πραγματικό χρόνο παιχνιδιού στο β' μέρος. Αν συνεχιστεί το ίδιο μοτίβο μέχρι και η παναγία του Αναστασιάδη θα διαμαρτυρηθεί.
Υ.Γ.5 Rotation part 2. Αν με ενοχλεί κάτι γύρω από αυτή την κουβέντα δεν έχει να κάνει με το υποτιθέμενο φρεσκάρισμα της ομάδας, αλλά με την αντίστροφη απορία. Γιατί πρέπει η εντεκάδα να ξεκινάει από το μάγο Σεμπά; Ο άνθρωπος έχει παίξει σε όλα τα παιχνίδια φέτος. Μήπως θα έπρεπε να ξεκουραστεί και να δούμε έξω αριστερά το Μάριν ή έστω τον Μανθάτη ρε αδερφέ; Η ίδια απορία θα μπορούσε να εκφραστεί και για τον Μιλιβόγεβιτς ή τον Ντα Κόστα.
Υ.Γ.6 Την ερχόμενη Κυριακή παίζουμε στο Καραϊσκάκης με την ΑΕΚ. Ελπίζουμε οι παίχτες μας --τουλάχιστον αυτοί, που ήταν πέρσι εδώ-- να έχουν καταλάβει τι έγινε πέρσι στο Κύπελλο και την προπαγάνδα που στήθηκε γύρω από αυτό. Αν δεν έχουν καταλάβει, ας βρεθεί κάποιος άνθρωπος από την διοίκηση να τους εξηγήσει για ποιο λόγο πρέπει να βάλουν τουλάχιστον 3 τεμάχια στην κούλα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου