1. Καλύτερη αγωνιστική στιγμή [ανασκόπηση εξαμήνου]

Dr. Jekyll: Ο Ολυμπιακός, μετά από ένα τρικυμιώδες καλοκαίρι, ανοίγει την αυλαία του πρωταθλήματος (με μια μικρή καθυστέρηση, λόγω υπουργού) κόντρα στη Βέροια. Η αγωνία για το αν η ομάδα θα έχει κατορθώσει να εμφανιστεί έστω και λίγο περισσότερο συγκροτημένη δίνει τη θέση της στην αισιοδοξία και τον ενθουσιασμό, αφού πέρα από το σκορ, οι συνδυασμοί στα περισσότερα τέρματα, επιτρέπουν να δεις φως στην άκρη του τούνελ. Καλύτερη, όμως, αγωνιστική στιγμή είναι για τους ερχόμαστε. Η βύθιση στο Λιμάνι, που ήλπιζε το γατάκι και οι Απάτσι του, παίρνει μία ακόμα αναβολή. Παρά την απλόχερη βοήθεια του καλύτερου εξυγιαντή της διαιτησίας προς το σωματείο της κλάψας και της μιζέριας, ο Ολυμπιακός κάνει πάρτυ, ο αγώνας λήγει 3-0 (και λίγα ήταν), και ο Κετσπάγια ακολουθεί τα χνάρια του Δέλλα.

RedTerso: Αν για κάτι μπορούμε να περηφανευόμαστε τα τελευταία 20 χρόνια (τουλάχιστον) οι οπαδοί του Θρύλου, πέρα από τα πρωταθλήματα, τα κύπελλα και τις μεγάλες ευρωπαϊκές νίκες, είναι οτι σίγουρα σε αρκετά μεγάλες περιόδους μέσα σε αυτή την εικοσαετία έχουμε δει --αν μη τι άλλο-- και ωραία μπάλα. Φέτος δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε οτι έχουμε δει κανένα μαγικό ποδόσφαιρο. Ούτε καν στρωτό ποδόσφαιρο με συγκεκριμένη ποδοσφαιρική λογική. Τις περισσότερες φορές η ομάδα δεν έχει παίξει μπάλα, τουλάχιστον στο επίπεδο που θέλουμε οι οπαδοί του Θρύλου. Οπότε στη συγκεκριμένη ερώτηση θα αναγκαστώ να απαντήσω κατα βάση με τα αποτελέσματα. Καλύτερη στιγμή λοιπόν της σεζόν κατά τη γνώμη μου είναι οι νίκες στα τρια εγχώρια ντέρμπι με τους βούλγαρους, τον βάζελο και το αεκάκι. Το γνωρίζω οτι κάνω κατάχρηση και τη μια στιγμή την έκανα τρεις, αλλά δεν θα μπορούσα να τις ξεχωρίσω. Οι εμφανίσεις του Ολυμπιακού στα ντέρμπι απέδειξαν και στον πλέον δύσπιστο οτι ακόμα και σε μια χρονιά, που εμείς οι ίδιοι λέμε πρώτα απ' όλους οτι δεν είμαστε ευχαριστημένοι από την ομάδα μας, βρισκόμαστε τουλάχιστον ένα σκαλοπάτι πάνω σε όλα τα επίπεδα από τους υποτιθέμενους μεγάλους αντιπάλους μας. Και αν στο παιχνίδι με τον μπαουγκ δυσκολευτήκαμε αρκετά, αλλά κατορθώσαμε να πάρουμε το ντέρμπι με ανατροπή, στα άλλα δύο κάναμε σχεδόν πλάκα. Ειδικά στο ματς με τον βάζελο ήταν τέτοιοι οι όροι της συντριβής στο ημίχρονο με 3-0, που εντέλει φύγαμε απογοητευμένοι από το γήπεδο, επειδή η ομάδα στο δεύτερο μέρος τράβηξε χειρόφρενο και δεν έριξε στους ακατονόμαστους άλλα τρια τεμάχια. Οπότε αυτές οι παρουσίες στα ντέρμπι συνθέτουν στο μυαλό μου την καλύτερη αγωνιστική στιγμή.

RoD: Σε ό,τι κατάσταση και αν είναι η ομάδα, ό,τι διαφορά και αν έχει στο πρωτάθλημα, όποιος τίτλος και αν κρίνεται, πάντα πρώτη θα είναι κάθε φάπα επί του βάζελου. Ιδίως όταν έρχεται σε εποχές δύσκολες για την ομάδα, σε εποχές αμφισβήτησης και δυσκολιών, σε εποχή μάλιστα που οι άλλοι την έχουν δει φαβορί. Ακόμα περισσότερο όταν η φάπα αυτή έρχεται με χαρακτηριστική ευκολία (3-0 απ' το ημίχρονο και συντήρηση δυνάμεων, αντί για διασυρμό στο β΄ μέρος) και οδηγεί στην απόλυση του προπονητή των ανύπαρκτων (καθώς και τον παροπλισμό μερικών παιχτών). Αφού τους φταίει το σύστημα και το κατεστημένο, γιατί διώχνουν τόσους δικούς τους, ρε παιδιά;

JosuTernera: Η καλύτερη στιγμή του πρώτου μισού της περιόδου δεν θα μπορούσε να ήταν άλλη από την κάθοδο της αρμάδας του Τουίτυ στο Φαληρικό Δέλτα και την ξεγυρισμένη τριάρα που ο Θρύλος τη φιλοδώρησε! Επιπλέον καλύτερη στιγμή του αγώνα η χαμένη ευκαιρία του Μασκοφόρου Εκδικητή (κατά κόσμον Σεμπάστιαν Λέτο) και η ατέλειωτη γκρίνια του προς τους διαιτητές, αφού δεν μπορεί, αυτοί θα φταίγαν για την αποτυχία του τριφυλλοφόρου θιάσου να πάρει εκδίκηση για τα τόσα χρόνια σκλαβιάς! Για ακόμη μία φορά ο εξυγιαντής λαγουδίτσος γύρισε σπίτι με το καρότο στο... χέρι! Εγώ όμως δεν θα στενοχωριόμουν! Έχει και πιο κάτω βαζελάκια!