Του RedTerso
Αν κάτι πρέπει να σημειώσουμε ως το σημαντικότερο σημείο, από τη φετινή διαδρομή σε Ευρώπη και Ελλάδα, είναι το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός παρουσίασε ένα μπάσκετ που βασίστηκε στη συλλογική λειτουργία των παιχτών, στον αλτρουισμό και την αλληλεγγύη, αλλά και στην πιστή εφαρμογή του αγωνιστικού πλάνου, που είχε εκπονηθεί από τον προπονητή και τους συνεργάτες του. Μέσα από την παρουσίαση αυτής της αγωνιστικής λειτουργίας, προφανώς και υπήρξαν παίχτες που «κούμπωσαν» πιο αρμονικά και άλλοι που δυσκολεύτηκαν να πείσουν μέσα σε αυτό το στιλ παιχνιδιού. Πάμε να δούμε τον έλεγχο προόδου των παιχτών μας για τη χρονιά που μόλις ολοκληρώθηκε.
Τόμας Γουόκαπ: Το ρομπότ της ομάδας. Ο άνθρωπος που έπαιξε σε ΟΛΑ τα φετινά ματς (77 τον αριθμό, παρακαλώ) ξεκινώντας μάλιστα στη βασική πεντάδα! Έχασε στο νήμα (από τον Ταβάρες) το βραβείο του αμυντικού της χρονιάς. Ήταν ο βασικός εκφραστής του τρόπου παιχνιδιού της ομάδας. Αν κάτι πρέπει να βελτιώσει, είναι μόνο το μακρινό σουτ (είχε 33% στο τρίποντο), όπου οι αντίπαλοι πολλές φορές του αφήνουν την ελεύθερη εκτέλεση. Θα συνεχίσει να είναι ο βασικός point-guard και την επόμενη σεζόν. Βαθμός: 9
Αϊζέια Κάνααν: Αν η χρονιά ήταν αποκλειστικά η post-season (play-off δηλαδή και Final-4), συμπαθής Αμερικάνος θα ήταν πυλώνας της ομάδας. Πολύ καλή σειρά με τη Φενέρ και αψεγάδιαστο F-4. ΟΜΩΣ. Η χρονιά δεν ήταν μόνο το τελείωμα. Ο Κάνααν σε μεγάλο κομμάτι της διαδρομής ήταν ανεπαρκής σε αυτά που έπρεπε να δώσει βασικός shooting-guard. Μάλιστα, μέχρι να παρέλθει το όριο των μεταγραφών στην Ευρωλίγκα ήταν υπό διερώτηση το αν θα παρέμενε. Και εδώ όμως υπάρχει δεύτερη ανάγνωση. Ο Κάνααν κούμπωσε σταδιακά άψογα στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας, μιας και δεν χρειαζόταν να έχει τη μπάλα στα χέρια, ήταν συνεπέστατος αμυντικά και ταίριαξε με το κλίμα των αποδυτηρίων. Αν το ρόστερ μείνει ως έχει, νομίζω ότι ο Κάνααν έχει θέση. Αν αλλάξει αρκετά η ομάδα (πρώτον με αποχώρηση Σάσα, δευτερευόντως Σλούκα) νομίζω ότι πρέπει να πάμε σε μια πιο δυνατή επιθετικά λύση στην περιφέρεια. Βαθμός: 6,5
Μιχάλης Λούντζης: Ο Λούντζης πήρε αρκετό χρόνο, κυρίως στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά και στην Ευρωλίγκα. Στα δικά μου μάτια, απέδειξε ότι μπορεί να αποτελεί παίχτη του rotation του Ολυμπιακού, δουλεύοντας παράλληλα τις αδυναμίες του (χειρισμός της μπάλας, δημιουργία). Ακόμα και στο πιο δύσκολο επίπεδο έκανε κάποια καλά ματς. Αν κάτι πρέπει να κάνει ο Έλληνας περιφερειακός, είναι να δουλέψει πολύ φέτος το καλοκαίρι. Βαθμός: 7
Γιαννούλης Λαρεντζάκης: Μέχρι και την άνοιξη κάνει τρομερή χρονιά. Αποτελεί πολύ αξιόπιστη λύση στη δεύτερη πεντάδα. σκοράροντας 6,5 πόντους στην Ευρώπη και παίζοντας πάντα στα «κόκκινα». Στο τελείωμα όμως της χρονιάς, όπου ο βαθμός δυσκολίας ανέβηκε ακόμα περισσότερο, ο Λαρεντζάκης φάνηκε να έχει έλλειμμα συγκέντρωσης, δίνοντας πάντα όμως το γνωστό του πάθος. Βαθμός: 7
Τζορτζ Πάπας: Ο συμπαθέστατος Ελληνοαμερικάνος, παίζοντας πρώτη φορά στην Ευρώπη, δεν αγωνίστηκε πολύ. Έχει όμως σπάνιο επιθετικό ταλέντο και διαβάζει καλά το παιχνίδι. Είναι σίγουρο ότι θα πάρει αρκετό χρόνο την επόμενη σεζόν και αν κάτι πρέπει να δουλέψει, αυτό είναι η δύναμη του κορμού του και η ταχύτητά του. Βαθμός: 6
Μουστάφα Φαλ: Ο γνωστός «κροκόδειλος». Σε μεγάλο μέρος της σεζόν δεν ήταν τόσο κυριαρχικός όσο πέρυσι, όμως στο τελείωμά της ήταν συγκλονιστικός. Απροσπέλαστος στην άμυνα, προκαλώντας τρόμο στους αντιπάλους και πυλώνας της επιθετικής λειτουργίας του Ολυμπιακού (αποτελώντας βασικό δημιουργό είτε μέσα από τη ρακέτα είτε με high-low πάσες). Βαθμός: 8,5
Κώστας Σλούκας: Το πρόσωπο των ημερών. Εδώ όμως θα μιλήσουμε μόνο για τα αγωνιστικά πεπραγμένα. Μέχρι και τον τραυματισμό του στη μέση τον Γενάρη, κάνει ίσως την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, «αναγκάζοντας» τους ιθύνοντες της Ευρωλίγκας να τον επιλέξουν ως έναν από τους έξι υποψήφιους MVP. Οι δύο τραυματισμοί του τον έφεραν αρκετά πίσω όμως. Βέβαια, έβαλε ανεξίτηλα τη σφραγίδα του στο καθοριστικό τρίτο παιχνίδι με τη Φενέρ. Βαθμός: 8,5
Σάσα Βεζένκοφ: Ότι και να γράψουμε θα είναι λίγο. Δίκαια ο MVP της σεζόν. Αυτά που κάνει όλη τη χρονιά δύσκολα θυμάμαι να τα κάνει ένας αθλητής (όντας παράλληλα λειτουργικός για το σύνολο, χωρίς να παίζει αποκλειστικά για την πάρτη του) τα τελευταία χρόνια. Χωρίς περαιτέρω σχόλια. Βαθμός: +∞
Κώστας Παπανικολάου: Αρχηγός! Ο Παπανικολάου έκανε την καλυτερη χρονιά της καριέρας του, όντας καταλυτικός και στις δύο πλευρές του παρκέ. Επιθετικά σκόραρε αρκετά με 9 πόντους μ.ό. (με 43% από το τρίποντο μάλιστα!), ενώ αμυντικά ήταν εξαιρετικός. Δεύτερος σε χρόνο συμμετοχής πίσω από τον Σάσα. Βαθμός: 9
Τζόελ Μπόλομπόι: Αποκτήθηκε ως αρκετά μεγάλο όνομα και με το αντίστοιχο συμβόλαιο. Στο μεγαλύτερο κομμάτι της σεζόν, ήταν μέτριος με αποτέλεσμα να χάσει τον ρόλο του δεύτερου σέντερ. Στο τελείωμα όμως έπαιξε αρκετά καλά, βοηθώντας στις άμυνες με αλλαγές και τελειώνοντας τις φάσεις που του αναλογούσαν. Βαθμός: 6
Άλεκ Πίτερς: Ήταν άτυχος γιατί κλήθηκε να αποτελέσει το μπακ-απ του καλύτερου παίχτη της Ευρώπης, με αποτέλεσμα να μην πάρει αρκετό χρόνο. Όταν όμως χρειάστηκε ήταν εκεί, προσπαθώντας να ανταποκριθεί σε όσα του ζητάει ο προπονητής του. Θα μπορούσε να παίξει περισσότερο και ως μπακ-απ τριάρι. Αν μείνει ο Σάσα, εγώ δεν θα τον άλλαζα εύκολα. Βαθμός: 7
Τάρικ Μπλακ: Ξεκίνησε με πολύ χαμηλές προσδοκίες. Σταδιακά όμως αποτέλεσε την ευχάριστη έκπληξη στο ρόστερ, κερδίζοντας τη θέση του δεύτερου σέντερ. Τελείωνε άνετα φάσεις στην επίθεση και φόρτωνε με φάουλ τους αντίπαλους ψηλούς. Στο τέλος όμως της σεζόν δεν πρόσφερε καθόλου (λόγω τραυματισμού αν και υπάρχουν και διάφορες φήμες περί έλλειψης κινήτρου). Αυτό το τελείωμα πιθανόν να του στερήσει τις πιθανότητες να παραμείνει στην ομάδά. Βαθμός: 7
Σακίλ ΜακΚίσικ: Ξεκίνησε ως γνωστόν αρκετά νωθρά, αλλά από τον Δεκέμβρη και μετά, το γνωστό τούρμπο του Ολυμπιακού εμφανίστηκε. Καθοριστικός ως game-changer, παρέχει στην ομάδα την ατομική φάση που τόσο χρειάζεται σε διάφορες στιγμές. Ο Σακ θα μείνει στην ομάδα μέχρι το τέλος της καριέρας του. Το αξίζει! Βαθμός: 8
Παναγιώτης Τσάμης-Βενιαμιν Αμπόσι: Οι νεαροί μπασκετμπολίστες θα πρέπει να πάρουν παράδειγμα από τους μεγαλύτερους σε ηλικία Έλληνες παίχτες της ομάδας και να δουλέψουν πάρα πολύ έτσι ώστε να αποτελέσουν μελλοντικές επιλογές για τον κορμό της ομάδας.
Γιώργος Μπαρτζώκας: Προπονητής της χρονιάς για δεύτερη σερί χρονιά και τρίτη στην καριέρα του (ο μόνος που το έχει πετύχει, μαζί με τον μελιτζάνα). Αυτό από μόνο του λέει τα πάντα. Ο κόουτς παρουσίασε μια ομάδα που χειροκροτήθηκε και πήρε επαίνους παντού. Το μπάσεκτ που έπαιξε ο Ολυμπιακός (και με βάση το μπάτζετ που είχε, μιλάμε) ήταν ένα μπάσκετ που θαύμασε όλη η Ευρώπη, αλλά ήταν και αποτελεσματικό παράλληλα. Βαθμός: 10
Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ
Θα συμφωνήσω απόλυτα με την ανάγνωση που έχει κάνει ο κόουτς. Αν ήταν εφικτό, εγώ θα κράταγα σχεδόν ανέγγιχτη τη φετινή ομάδα, αν δεν είχαμε/έχουμε αποχωρήσεις. Οι μόνες αλλαγές θα ήταν στη θέση 5 και ελπίζω να καλυφθεί από τον Μιλουτίνοφ με μια φθηνή ακόμα μπακ-απ λύση ενός ανερχόμενου παίχτη. Από εκεί και πέρα, δεΝ νομίζω ότι θα χρειαζόταν κάτι δραστικά διαφορετικό.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν και αυτοί έχουν να κάνουν με τις πιθανές πλέον αποχωρήσεις του Σάσα και του Σλούκα. Ο Σάσα είναι το πιο μεγάλο ερωτηματικό, μιας και η παραμονή του δεν εξαρτάται από την ομάδα, αλλά από τον ρόλο και τα χρήματα, που θα του προσφέρουν οι Σακραμέντο Κινγκς. Εγώ δεν νομίζω ότι δεν υπάρχουν πιθανότητες να μείνει ο Βεζένκοφ. Αν όμως επιλέξει τελικά να διασχίσει τον Ατλαντικό, χρειάζεται πιθανότατα να αλλάξουμε αγωνιστικό προσανατολισμό. Και εκεί θα χρειαστεί και βάσικός power-forward, αλλά και άλλος guard από τον Κάνααν, που θα μπορεί να κουβαλήσει περισσότερο την ομάδα επιθετικά. Και μια τέτοια αποχώρηση επηρεάζει και τον Πίτερς, κατά τη γνώμη μου. Είναι το πιο κομβικό σημείο της εξίσωσης για τη νέα χρονιά. Παραμονή του Σάσα, θα σημαίνει εκκίνηση από τις θέσεις των φαβορί και για τη νέα χρονιά.
Αντίστοιχα σημαντική θα είναι και η εξέλιξη της υπόθεσης του Σλούκα, που αυτή τη στιγμή φαντάζει αρκετά δύσκολη. Οι επιθυμίες του παίχτη για ακόμα μεγαλύτερο ρόλο, για εμένα κρίνονται υπερβολικές, μιας και είχε φέτος τον 4ο μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής, ενώ όταν βρισκόταν στο παρκέ ήταν αυτός που είχε την ευθύνη των αποφάσεων και της κατεύθυνσης του παιχνιδιού του Ολυμπιακού, παίρνοντας μάλιστα και τα ανάλογα εύσημα. Αν ο Σλούκας επιλέξει να αποχωρήσει (μιας και φαίνεται να υπάρχει ασυμφωνία για τον ρόλο του με τον προπονητή), τότε θα υπάρξει πρόβλημα σε σχέση με τις θέσεις των γηγενών παιχτών. Πρόβλημα που θα γίνει τεράστιο αν έχουμε ταυτόχρονη αποχώρηση και του Σάσα. Σε αυτή την περίπτωση, πέρα από το γεγονός ότι θα χρειαστεί η απόκτηση πρωτοκλασάτου ξένου combo-guard με δημιουργικές ικανότητες, θα πρέπει να αποκτηθεί και τουλάχιστον ένας Έλληνας παίχτης για το rotation, με τις επιλογές να είναι αρκετά περιορισμένες. Τουλάχιστον δίνει μια έξτρα βοήθεια η απόκτηση διαβατηρίου από τον Γουόκαπ. Κλείνοντας τις ανοιχτές υποθέσεις, νομιζω ότι είναι θέμα χρόνου η ανακοίνωση της ανανέωσης του Αρχηγού Κώστα Παπανικολάου.
Οι εξελίξεις δεν νομίζω ότι θα μετατραπούν σε σίριαλ. Το μέλλον του Σάσα θα κριθεί από την κατάληξη του ντραφτ στο NBA και τις επιλογές που θα κάνουν οι Κινγκς για το ρόστερ τους σε συνάρτηση με αυτό. Από εκεί θα κριθεί ο ρόλος και το συμβόλαιο που θα του προσφέρουν. Και εκεί θα κληθεί ο Βεζένκοφ να πάρει την απόφαση για το μέλλον του. Για τον Σλούκα, τα πράγματα είναι πιο δύσκολα γιατί φαίνεται να υπάρχει διαφωνία προσέγγισης στην αγωνιστική φιλοσοφία ανάμεσα στον παίχτη και τον προπονητή. Η αίσθησή μου είναι ότι δύσκολα θα υπάρξει λύση, άσχετα αν αυτή είναι η δική μου επιθυμία και φαντάζομαι όχι μόνο. Αν οι δύο περιπτώσεις έχουν αίσιο τέλος και γίνει πράξη η φημολογούμενη συμφωνία με τον Μιλουτίνοφ (και δεν επηρεαστεί από τα εξωπραγματικά ποσά που φαίνεται να του προτείνονται), τότε μιλάμε για την ιδανική αφετηρία. Σε διαφορετική περίπτωση πάμε για ένα μάλλον θερμό μεταγραφικά καλοκαίρι.
Όπως και να έχει, όμως, ο Ολυμπιακός θα συνεχίσει να πρωταγωνιστεί, μιας και οι βάσεις που έχει πλέον η ομάδα φαίνεται να είναι άρτια θεμελιωμένες. Στην Ελλάδα, η υπόθεση του «μέχρι τέλους» απέδειξε το δίκιο του Θρύλου με το δεύτερο διαδοχικό νταμπλ, παρόλο που έχουμε τις απελπισμένες προσπάθειες του πράσινου συστήματος να επανέλθει (βλέπε το δεύτερο ματς των τελικών, καθώς και τη σκανδαλώδη απόφαση της μη αφαίρεσης βαθμών για τον βάζελο από το επόμενο πρωτάθλημα όχι λόγω επεισοδίων, αλλά με έλλειψη υλικοτεχνικών υποδομών και γελάει το σύμπαν όλο). Στην Ευρωλίγκα, ο Θρύλος θα ξεκινήσει με κάποια πλεονεκτήματα, μιας ο βασικός πυρήνας παιχτών θα παραμείνει. Υπάρχει όμως ταυτόχρονα και το μεγαλύτερο και σημαντικότερο νέο, που έχει να κάνει με την απόκτηση του ΣΕΦ, παράγοντας που υπερβαίνει κάθε άλλον. Συνεχίζουμε λοιπόν να παλεύουμε ακόμα πιο ένθερμα δίπλα στην ομάδα!
Ο-ΛΥ-ΜΠΙ-ΑΚΟΣ, Ο-ΛΥ-ΜΠΙ-ΑΚΟΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου