Κανείς δεν θέλει για αντίπαλο αυτόν τον Θρύλο!

Ο Ολυμπιακός, έχοντας στις αποσκεύες του το Κύπελλο, μετά την επιβλητική επικράτηση απέναντι στον Παναθηναϊκό την Κυριακή, πραγματοποίησε ακόμα μια εμφατική νίκη κόντρα σε ένα από τα φαβορί της διοργάνωσης (και περσινή φιναλίστ), κόβοντας ένα ωραιότατο κοστουμάκι απέναντι στον κύριο Αρμάνι...

Του RedTerso

Δεν αναφέρθηκε τυχαία η νίκη απέναντι στους λαομίσητους πράσινους. Η εικόνα της αναμέτρησης με την Αρμάνι είχε πάρα πολλές ομοιότητες με τον προ ημερών τελικού κυπέλλου, τουλάχιστον για τη δική μας ομάδα: Ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε σοβαρά ζητήματα στο επιθετικό κομμάτι, μιας και απουσίαζε η δημιουργία και η κινητικότητα που χαρακτηρίζει τους ερυθρόλευκους στο «μπροστά» κομμάτι του παρκέ. Η άμυνα μας όμως ήταν ο καταλυτικός παράγοντας για να κρατηθούμε μέσα στο πλαίσιο διεκδίκησης της νίκης και να εξαπολύσουμε την τελική επίθεση...

... Και όπως ακριβώς με τον βάζελο, η επίθεση αυτή είχε τον χαρακτήρα του blietzkrieg (αφού δυστυχώς μιλάμε τη γλώσσα του πολέμου αυτές τις μέρες) στο τέταρτο δεκάλεπτο. Της καταιγιστικής, δηλαδή, επίθεσης απέναντι στη γραμμή άμυνας του αντιπάλου, που επιφέρει τόσο καίριο χτύπημα και εξασφαλίζει την τελική επικράτηση.

Οι παίχτες του Θρύλου επέδειξαν τρομερή προσήλωση, έβγαλαν ένταση στην άμυνα, που με τη σειρά της έδωσε τον ρυθμό που αναζητούσαμε στην επίθεση. Η ένταση στην άμυνα και η σκληράδα στο όριο του φάουλ έδωσε τη δυνατότητα να κερδηθούν διεκδικούμενες κατοχές και ανάγκασε τους παίχτες της ιταλικής ομάδας να νιώσουν φόβο απέναντι στους Πειραιώτες. Στην τέταρτη περίοδο, το επιμέρους σκορ ήταν 28-15 για τον Θρύλο και κάπως έτσι ήρθε η επικράτηση απέναντι στην Αρμάνι.

Λίγα λόγια για τους παίχτες μας. Ας ξεκινήσουμε λίγο ανάποδα. Λιβιό και Έισι είχαν το καθιερωμένο --δυστυχώς-- dnp. Πρίντεζης και Λαρεντζάκης έπαιξαν από ένα πεντάλεπτο στη διάρκεια που η ομάδα ζοριζόταν αρκετά και δεν βοήθησαν να αλλάξει η εικόνα. Ο Παπανικολάου και ο Μάρτιν είχαν ένα απόλυτο μηδενικό επιθετικά, αλλά βοήθησαν αρκετά να βγουν άμυνες. Γουόκαπ και Ντόρσεϋ βρέθηκαν σε μάλλον άσχημο βράδυ για τα δεδομένα τους, όμως και αυτοί πρόσφεραν στη συνολική αμυντική λειτουργία. Και αν για τον «ατσάλινο» (κρέντιτ kostas.s) Αμερικάνο αυτό είναι κάτι σύνηθες και αναμενόμενο για τον Τάιλερ είναι μια εικόνα που βλέπουμε στα τελευταία παιχνίδια και δείχνει μια σημαντική προσπάθεια από την πλευρά του. Ανανέωση συμβολαίου τώρα! Αυτοί που πήραν όμως την ομάδα από το χέρι και την οδήγησαν στη νίκη ήταν ο ΜακΚίσικ, ο Βεζένκοφ, ο Φαλ και ο Σλούκας. Ο Αμερικάνος ήταν αυτός που κράτησε την ομάδα μέσα στο παιχνίδι, ειδικά από το 2ο δεκάλεπτο, που τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά και μετά μέχρι να πάρουν «μπρος» και οι υπόλοιποι. Δημιούργησε ρήγματα στην επίθεση ενώ στην άμυνα έβγαλε τρομερή ενέργεια. Ο Βεζένκοφ πραγματικά κάνει τo ένα μεγάλο παιχνίδι μετά το άλλο (και στις δύο πλευρές του παρκέ) και είναι νομίζω ο mvp της ομάδας μέχρι στιγμής. Ο Φαλ ήταν φόβος και τρόμος για τους αντιπάλους του. Η διοίκηση για άλλη μια φορά κάνει το καλύτερο προσπαθώντας να τον ανανεώσει και μακάρι να το πετύχει. Ο Σλούκας έβαλε μεγάλα σουτ στο τέλος και ήταν αυτός που έσπρωξε την ομάδα προς την επικράτηση. Συγχαρητήρια πρέπει να δώσουμε και στον κόουτς Μπαρτζώκα για την πνευματική προετοιμασία της ομάδας, που έδινε την εικόνα ότι δεν πρόκειται να παραδοθεί και κάποια στιγμή θα χτυπήσει. Αυτή η ηρεμία που παρουσιάζει εσχάτως μεταδίδεται και στους παίχτες.

Το ροζ φύλλο αγώνα απέναντι στους Ιταλούς έχει πολύ μεγάλη σημασία, αφού επιτεύχθηκε απέναντι στην τρίτη ομάδα της βαθμολογίας και αποτελεί σοβαρή παρακαταθήκη για το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα στην τελική βαθμολογία. Η τελική ευθεία εμφανίζεται για τον Ολυμπιακό με δέκα ματς να απομένουν. Δέκα ματς που θα κρίνουν από ποια αφετηρία θα μπούμε στη μάχη των play-off, αφού αν δεν γίνει κάτι πολύ άσχημο, ο Θρύλος φαίνεται ότι θα επιστρέψει εκεί που ανήκει μετά από τρία χρόνια και όπως είναι φανερό πλέον κανείς δεν θα τον θέλει για αντίπαλο...

* * *

ΥΓ1 Το αποτέλεσμα της ομάδας μπάσκετ και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο ήρθε, αποτέλεσε το βάλσαμο για την πολύ κακή εικόνα που παρουσίασε δυστυχώς λίγο νωρίτερα η ομάδα ποδοσφαίρου. Η ήττα και ο αποκλεισμός ήρθαν χωρίς στην πραγματικότητα να διεκδικήσουμε πραγματικά την πρόκριση και αυτό είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει...

ΥΓ2 Και σημαντικότερο. Από χτες νομίζω ότι έχουμε περάσει δυστυχώς σε μια νέα πολύ άσχημη φάση. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία μόνο τραγικές συνέπειες μπορεί να έχει. Και φυσικά ένας πόλεμος έχει ολέθριο αποτέλεσμα κυρίως για τους ανθρώπους που τον βιώνουν. Και πληρώνουν το γεγονός, ότι ακόμα δεν πραγματοποιούνται (σε παγκόσμιο επίπεδο) οι «εχθροπραξίες» εκείνες, που θα βάλουν τέλος σε όλους τους πολέμους, καταργώντας έθνη, θρησκείες, σύνορα και τάξεις. Όλα τα στοιχεία δηλαδή, που δημιουργούν τις διακρίσεις ανάμεσα στους ανθρώπους, την καταπίεση και την εκμετάλλευση και μεταφράζονται σε «ειρήνη» ή πόλεμο ανάλογα με τα συμφέροντα των κρατών και των αφεντικών αυτού του κόσμου. Από τη μικρή αυτή αθλητική ολυμπιακή γωνιά, θα ήθελα να εκφράσω την οργή μου απέναντι στο κράτος της Ρωσίας, απέναντι στη φασιστική κυβέρνηση του Κιέβου και απέναντι στο Νατο. Και την αλληλεγγύη στο λαό της Ουκρανίας και τους αντιπολεμικούς διαδηλωτές στη Ρωσία.