Πανωλεθρία...

Ο Ολυμπιακός συνεχίζει τις απαράδεκτες και τραγικές συνάμα εμφανίσεις του τελευταίου ένα μήνα, με αποτέλεσμα το σερί ηττών να έχει φθάσει τις πέντε. Ο Φλεβάρης δεν έχει φύγει ακόμα και η ομάδα βρίσκεται εκτός στόχων, με την εικόνα στο παρκέ να προκαλεί δυστυχώς θλίψη. Αν δεν αλλάξει κάτι, τα επόμενα 9 ματς, μέχρι να ολοκληρωθεί και τυπικά η σεζόν (στις 9 Απρίλη), θα είναι μαρτύριο...

Του RedTerso

... Όπως ακριβώς ήταν και το χθεσινό βράδυ για τον γράφοντα. Η κεντρική επιτροπή των Biancorossi1925, μου ανέθεσε με ύφος, που δεν χωρούσε καμία απολύτως αμφισβήτηση, τη συγγραφή του κειμένου για το παιχνίδι με την Εφές. Επιστράτευσα όσο κουράγιο μπορούσα να βρω και είδα το ματς σε μεταμεσονύκτια επανάληψη. Βλέπετε, όταν τελείωνε το πρώτο δεκάλεπτο, ξεκινούσε το παιχνίδι ποδοσφαίρου με την Αϊντχόφεν και είχαμε αποφασίσει με τον JosuTernera, που βλέπαμε μαζί τα ματς, να δώσουμε χρονική έμφαση στην μπάλα...

Βλέπαμε λοιπόν το πρώτο δεκάλεπτο και ο Θρύλος είχε μια εντυπωσιακή εικόνα στο παρκέ πάνω στο οποίο έχει γραφτεί ένα από τα μεγαλύτερα έπη του ευρωπαϊκού αθλητισμού: τεράστια προσπάθεια στην άμυνα, υπομονή και καλή κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση, εξαιρετικό διάβασμα των αδυναμιών του αντιπάλου, διάθεση και δίψα. Συστατικά, που υπήρχαν εκείνο το μακρινό πλέον βράδυ του 2012 στην Πόλη... Εφές-Ολυμπιακός 11-26 στο τέλος της πρώτης περιόδου και... αλλαγή καναλιού για το ποδόσφαιρο.

Κάποια στιγμή, γύρω στο 25΄, βρίσκουμε την ευκαιρία να «επιστρέψουμε» στο μπάσκετ, ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν τελειώσει το ημίχρονο. Σκορ 43-34. Πώς στο διάολο έγινε αυτό αναρωτηθήκαμε; Και μετά το απαραίτητο βρίσιμο, επιστρέψαμε πίσω στην μπάλα.... Δεν θα πλατειάσω περισσότερο. Τα αποτελέσματα τα γνωρίζουμε: 4-2 (με ένα γαμώτο που δεν βάλαμε και πέμπτο γκολ) στο Ναό και 76-53 (και εικόνα βαριάς κατάθλιψης) στην Κων/πολη...

Χρονική επαναφορά, λίγο μετά τα μεσάνυκτα, στη μαγνητοσκοπημένη μετάδοση της συνδρομητικής για να μπορέσω να καταλάβω πώς πραγματοποιήθηκε αυτή η μεταμόρφωση προς το ελεεινά χειρότερο, έτσι ώστε να εκπληρώσω την απόφασης της Κ.Ε. Δεν χρειάζεται και καμία βαθυστόχαστη ανάλυση πέρα από την παράθεση των αριθμών: 26 πόντοι συγκομιδή στο πρώτο δεκάλεπτο, 27 σε όλη την υπόλοιπη αναμέτρηση. 32-8 το σκορ στη δεύτερη περίοδο. Επί μέρους σερί 26-4 από την πλευρά της Εφές και τάιμ-άουτ 2 λεπτά πριν τη λήξη του ημιχρόνου και ενώ ο προπονητής μας έβλεπε μέχρι τότε στωικά τα τρένα να περνούν...

Ο Μπαρτζώκας, στις δηλώσεις του μετά το τέλος της αναμέτρησης, εστίασε στην κατάρρευση που όντως υπήρξε στο δεύτερο δεκάλεπτο, «δείχνοντας» ουσιαστικά, ως υπεύθυνους, τους παίχτες που αποτέλεσαν τη «δεύτερη πεντάδα». Η εξήγησή του όμως αυτή δεν εξηγεί καθόλου το γεγονός ότι και στο δεύτερο ημίχρονο η εικόνα είχε το ίδιο ακριβώς χάλι (33-19 το σκορ σε αυτό το διάστημα), αλλά και γιατί ο ίδιος δεν έκανε τίποτα για να σταματήσει τον ρυθμό των σπουδαίων όντως παιχτών της Εφές. Και αν κάποιος για να τον υπερασπιστεί επικαλεστεί τη δικαιολογία «ότι η κατηφόρα άρχισε στο δεύτερο δεκάλεπτο, οπότε μετά δεν μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα», τότε θα πρέπει να δεχτούμε την μη-λογική σκέψη ότι οι προπονητές δεν μπορούν να κάνουν καμία βελτιωτική παρέμβαση σε 20 αγωνιστικά λεπτά...

Η εικόνα παραίτησης και αδυναμίας αντίδρασης, που έδειξε πάλι ο Ολυμπιακός κινδυνεύει δυστυχώς να στιγματίσει ανεπανόρθωτα, όχι μόνο τη φετινή σεζόν, αλλά και να υποθηκεύσει και την επόμενη... Η μπάλα βρίσκεται στα χέρια της διοίκησης πρωτίστως και στου προπονητή δευτερευόντως...

Χρονική επιστροφή γύρω στις 10 το βράδυ. Έχουν τελειώσει και τα δύο παιχνίδια. Περηφάνια από τη μια και απαράμιλλη απογοήτευση από την άλλη. Και το χειρότερο είναι ότι ενώ βλέπαμε το ποδόσφαιρο, φωνάζαμε από μέσα μας «Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ...», στο μπάσκετ δυστυχώς αδυνατούσαμε παντελώς να φωνάξουμε το «όσο μας πληγώνεις, τόσο μας πορώνεις»...