No guts, no glory...

Η χθεσινή νίκη απέναντι στη Βιλερμπάν ήταν ιδιαίτερα σημαντική τόσο από βαθμολογικής πλευράς όσο και εξαιτίας του ψυχολογικού «ντοπαρίσματος», που μπορεί να δώσει στους ερυθρόλευκους. Όμως δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι ναι μεν φθάσαμε σε μια ακόμα μεγάλη εκτός έδρας νίκη, ο τρόπος όμως, με τον οποίο ήρθε αυτό το αποτέλεσμα, αφήνει διάπλατα ανοικτή την πόρτα στον προβληματισμό για την αγωνιστική κατεύθυνση του Θρύλου. Ακόμα όμως και αυτή η ανάγνωση δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη σπουδαιότητα της απόδρασης από το Αστρομπάλ!

Του RedTerso

Υπάρχουν στην πραγματικότητα δύο τρόποι για να «διαβάσει» κάποιος την επικράτηση επί της Βιλερμπάν στο Αστρομπάλ στον εξ αναβολής χθεσινό αγώνα: Ο ένας τρόπος είναι να δει κάποιος το ποτήρι μισογεμάτο και να μιλήσει για ολυμπιακό πείσμα, ανατροπή και διάφορα άλλα επικά, τα οποία ισχύουν εν μέρει. Ο άλλος τρόπος, που βλέπει το ποτήρι μισοάδειο, διακρίνει ότι στο δεύτερο ημίχρονο πραγματικά χαρίζαμε το ματς στους Γάλλους, αλλά τελικά αυτοί αρκέστηκαν στη νίκη μέσα στο ΣΕΦ και μας επέστρεψαν το δώρο. Η δεύτερη ανάγνωση δεν αναιρεί τη σημασία του σπουδαίου εκτός έδρας «ροζ φύλλου αγώνα», αλλά εστιάζει στα αγωνιστικά σημεία, τα οποία επέτρεψαν στη Βιλερμπάν να πιστέψει ότι μπορεί να κερδίσει, αγκάλιασε την επιτυχία, αλλά στο τέλος χάρισε με τη σειρά της το αποτέλεσμα στον Ολυμπιακό.

Στο πρώτο μέρος, οι ερυθρόλευκοι ήταν πολύ πιο συγκεντρωμένοι αγωνιστικά και προσηλωμένοι τακτικά σε σχέση με το προ τεσσάρων ημερών αγώνα στον Πειραιά. Η άμυνα βρισκόταν σε καλή κατάσταση από πλευράς έντασης και η επίθεση λειτουργούσε σε ικανοποιητικό βαθμό με αρκετές pick'n'roll συνεργασίες ανάμεσα στον Σλούκα και στους ψηλούς. Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να είχε κλείσει το πρώτο μέρος με μεγαλύτερη διαφορά από το +7, αλλά δεν εκμεταλλεύτηκε το αντιαθλητικό που σφυρίχτηκε στα 5 δευτερόλεπτα.

Στο δεύτερο μέρος, η εικόνα άλλαξε δραματικά προς το χειρότερο για την ομάδα μας. Ο Θρύλος στα μέσα σχεδόν του τρίτου δεκαλέπτου βρισκόταν μπροστά με 9 πόντους διαφορά (42-51), αλλά από εκείνο το σημείο και μετά, έδωσε τη δυνατότητα στους αθλητές της Βιλερμπάν να πιστέψουν στη νίκη και να αμφισβητήσουν το μομέντουμ που είχαμε χτίσει ως τότε.

Ας δούμε μερικούς λόγους, οι οποίοι πρέπει να απασχολήσουν την τεχνική ηγεσία και να διορθωθούν αν θέλουμε να έχουμε πιθανότητες απέναντι σε πιο ανταγωνιστικές ομάδες στη συνέχεια: Σε ολόκληρο το δεύτερο μέρος, οι Γάλλοι είχαν εντολή να παίζουν μια άμυνα πίεσης στα 4/4 του παρκέ, η οποία δυσκόλεψε σε απίστευτο βαθμό την επιθετική μας λειτουργία, μιας και εμπόδισε τους παίχτες μας να ξεκινήσουν ένα σύστημα με ορθολογικό τρόπο. Σε αυτό το διάστημα, λοιπόν, το μόνο «πράγμα» που λειτουργούσε επιθετικά ήταν οι «επικές» διεισδύσεις του ΜακΚίσικ, ο οποίος είτε με καλάθια είτε με κερδισμένα φάουλ έδινε πόντους στην επίθεση της ομάδας μας. Αν παρατηρήσει κάποιος τα στατιστικά της αναμέτρησης, θα δει ότι οι παίχτες μας εκτέλεσαν μόλις 11 τρίποντα και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν μπορούσαμε να βρούμε ελεύθερα σουτ. Στο ίδιο διάστημα, αμυντικά χάσαμε τη συγκέντρωσή μας και δώσαμε τη δυνατότητα στη Βιλερμπάν να ανανεώσει επιθέσεις και να απειλεί το καλάθι μας. Οι «αλλαγές με το ρολόι» (Σπανούλης μέσα 2 λεπτά πριν τη λήξη της γ΄ περιόδου) και η ταυτόχρονη παρουσία των δύο (Σλούκας, Σπαν) για κάποια λεπτά στο παρκέ μειώνουν σε μεγάλο βαθμό την αμυντική ένταση του συνόλου.

Ο Ολυμπιακός στάθηκε τυχερός στο τέλος της αναμέτρησης γιατί ο αντίπαλος πάγκος έκανε περισσότερα λάθη από τον δικό μας: Η επιλογή του αδερφού του Τόνι Πάρκερ να πιέζει πάνω στην μπάλα τον ΜακΚίσικ και όχι να του δίνει χώρο για σουτ ουσιαστικά βοήθησε τον Σακίλ να βρίσκει διαδρόμους για το κέντρο της ρακέτας των Γάλλων. Επίσης, η επιλογή στην τελευταία επίθεση να μην κάνουν φάουλ, έδωσε την ευκαιρία στον Σλούκα να υπενθυμίσει σε όλους πόσο ψυχρός εκτελεστής είναι στις κρίσιμες στιγμές, έχοντας «θητεύσει» δίπλα στον μεγαλύτερο! Νομίζω ότι χρειάζεται να κρατήσουμε ως δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός δεν παίζει όμορφο μπάσκετ και ο προπονητής μας δείχνει μπερδεμένος σε διάφορα επίπεδα το τελευταίο διάστημα.

Στην έξτρα περίοδο ο Ολυμπιακός είχε ανατρέψει πλήρως το μομέντουμ και είχε αποκτήσει σαφέστατο ψυχολογικό προβάδισμα έναντι των Γάλλων. Οι άμυνες βγήκαν σχετικά πιο εύκολα, ο Ολυμπιακός εκμεταλλεύτηκε όλες σχεδόν τις κατοχές στην επίθεση και έτσι ήρθε το σπουδαίο διπλό με 93-101.

Ο Χάρισον δεν έπαιξε άσχημα, αλλά ακόμα δεν έχει καταφέρει να αναλάβει κομβικό επιθετικά ρόλο στην επίθεση μας. Σκόραρε μεν 12 πόντους, αλλά πρέπει να γίνει πιο επιθετικός για να «απορροφήσει» και αυτός την αμυντική πίεση των αντιπάλων. Ο Σπανούλης αγωνίστηκε μόλις 14 λεπτά και προσπάθησε να βοηθήσει την ομάδα, αλλά πέρα από το μεγάλο τρίποντο που πέτυχε, αποτέλεσε στόχο της επίθεσης των Γάλλων. Ο Σλούκας συνεχίζει να κάνει τρομερά πράγματα το τελευταίο διάστημα (με εξαίρεση το προηγούμενο ματς στο ΣΕΦ) και αποτελεί τον ηγέτη του Ολυμπιακού. Ο Μάρτιν μετά από καιρό πραγματοποίησε μεγάλη εμφάνιση με 15 πόντους και καλές άμυνες. Ας ελπίσουμε να αποτελέσει εκ νέου το σημείο αναφοράς στη front-line. Ο Βεζένκοφ έκανε το πρώτο κακό του παιχνίδι φέτος. Όμως αυτό δεν τον εμπόδισε να παίξει σπουδαίες άμυνες στην παράταση, που βοήθησαν να «κλειδώσει» η νίκη. Ο Πρίντεζης αποτέλεσε σημείο αναφοράς επιθετικά και συνεισέφερε στο διάστημα που βρέθηκε στο παρκέ. Ο Ζαν-Σαρλ αγωνίστηκε ελάχιστα, προσφέροντας όμως το αμυντικό highlight της βραδιάς. Τιμιότατος για ακόμα ένα ματς ο Τζένκινς, που πέρα από τις συνηθισμένες καλές άμυνες και τα ριμπάουντ, έδωσε και κάποιες επιθετικές βοήθειες χτες. Ο Έλις στατιστικά ήταν σχεδόν αψεγάδιαστος, όμως σου δίνει την αίσθηση ότι παίζει χωρίς μεγάλη ένταση και συγκέντρωση. Δεν ήταν όμως σε καμία περίπτωση αρνητικός. Ο Σακίλ από την άλλη ήταν αυτός που τράβηξε την ομάδα μέχρι να «πάρει μπροστά» ο Σλούκας. Ήταν ο μόνος που στο χειρότερο διάστημα της αναμέτρησης διατήρησε την επαφή με το αντίπαλο καλάθι και έβγαλε ταυτόχρονα ένταση και συνέπεια στην άμυνα. Μεγάλο παιχνίδι μετά από αρκετές αγωνιστικές για τον Αμερικάνο!

Μπορεί να απομένει σχεδόν ένας ολόκληρος γύρος στην Ευρωλίγκα, αλλά αν ο Ολυμπιακός δεν είχε κερδίσει στην αναμέτρηση της Λυών, ίσως να μην μπορούσε να καλύψει το χαμένο έδαφος. Γι’ αυτόν τον λόγο η χθεσινή επιτυχία λαμβάνει μια επιπλέον σημασία. Ακολουθεί το κρισιμότατο παιχνίδι απέναντι στη Ζαλγκίρις στο Κάουνας. Η ερυθρόλευκη πλευρά το χαρακτήρισε ως τελικό, προσδίδοντας του μεγάλη βαρύτητα. Την Παρασκευή το βράδυ θα γνωρίζουμε αν ο Ολυμπιακός κατάφερε να ανταποκριθεί στον στόχο του. Αν το καταφέρει θα κάνει ένα ακόμα αποφασιστικό βήμα για το πλασάρισμα στην οκτάδα της διοργάνωσης. Αυτή τη στιγμή διεξάγεται ένας αγωνιστικός και βαθμολογικός πόλεμος με 9 ομάδες στην πραγματικότητα να ανταγωνίζονται για 4 θέσεις. No guts, no glory...