Κάτσε Σάρας στην @@@ της Θρυλάρας!

Ο Θρύλος πραγματοποίησε στην Βαρκελώνη την πιο ολοκληρωμένη φετινή του εμφάνιση στη θεότρελη φετινή Ευρωλίγκα με τα διαδοχικά «κουφά» αποτελέσματα και σημείωσε την πιο εμφατική του νίκη απέναντι στην πρωτοπόρο Μπαρτσελόνα! Οι ερυθρόλευκοι δεν πτοήθηκαν ούτε από τις αποφάσεις των διαιτητών, ούτε από την «παράσταση» του Γιασικεβίτσιους και μπορούν να αντλήσουν κάποια πολύ σημαντικά συμπεράσματα από το χθεσινό ματς, για την άκρως απαιτητική συνέχεια της διοργάνωσης.

Του RedTerso

Ο Ολυμπιακός παρατάχθηκε στο παρκέ του Παλάου Μπλαουγκράνα με την καλύτερη αμυντικά πεντάδα του, με Σλούκα, Τζένκινς, Παπανικολάου, Ζαν-Σαρλ και Μάρτιν σε μια προσπάθεια του Μπαρτζώκα να ελέγξει εξαρχής τον ρυθμό του αγώνα πρωτίστως μέσα από την άμυνα. Η επιλογή αυτή δικαιώθηκε σε απόλυτο βαθμό, μιας και οι παίχτες μας εξώθησαν τους αντιπάλους τους σε σωρεία άστοχων επιλογών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πάρουμε ψυχολογικό προβάδισμα που αποτυπώθηκε εμφατικά με το 0-12 που έγραψε στην αρχή το «ταμπλώ»!

Αντίστοιχο ξεκίνημα όμως είχε πραγματοποιήσει η ομάδα μας μόλις μια βδομάδα πριν στη Μόσχα  και μετά από λίγο «το γήπεδο κατηφόρισε». Φαίνεται όμως ότι το πάθημα έγινε μάθημα και ο Ολυμπιακός κατάφερε να αποκρούσει την αντεπίθεση της Μπαρτσελόνα. Από πολύ νωρίς στο παιχνίδι ο Γιασικεβίτσιους επιστράτευσε μια άμυνα ζον-πρες στα 4/4 του παρκέ, αλλά οι παίχτες μας είχαν την ψυχραιμία και το καθαρό μυαλό να τη σπάσουν εύκολα. Σημαντικό να αναφερθεί είναι ότι ο Μπαρτζώκας δεν ανέθεσε αποκλειστικά στον Σλούκα το «κατέβασμα» της μπάλας, αλλά η νηφάλια παρουσία είτε του Τζένκινς είτε του ΜακΚίσικ είτε του Παπανικολάου βοήθησαν να αντιμετωπίσουμε τις παγίδες της Μπαρτσελόνα, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, διαθέτει την καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης και ταυτόχρονα έχει στο ρόστερ της παίχτες με εξαιρετικές δυνατότητες στην «πίσω μεριά» του παρκέ.

Δεύτερο σημαντικό συμπέρασμα είναι ότι η ομάδα είχε σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης πολύ σωστή επιθετική λειτουργία και δεν παρατηρήθηκε το φαινόμενο, που έχουμε διαπιστώσει σε προηγούμενα ματς, η μπάλα να «κολλάει» ανεξήγητα μετά την πρώτη περιστροφή του συστήματος. Χθες υπήρξε πολύ σωστό διάβασμα της αντίπαλης άμυνας, πολυφωνία στο μοίρασμα της μπάλας και υπομονή μέχρι να βρεθεί η καλύτερη επιλογή. Πέρα από την προφανή ηγετική εμφάνιση του Σλούκα, οι ερυθρόλευκοι έκαναν σπουδαία ομαδική δουλειά με 20 ασίστ για μόλις 11 λάθη. 

Τρίτο και σημαντικότερο --θεωρώ--  συμπέρασμα, που μπορούμε να εξαγάγουμε από το ματς της Βαρκελώνης, είναι ότι ο Μπαρτζώκας βλέποντας κάποιους παίχτες του να έχουν ρυθμό και να βρίσκονται σε καλή μέρα δεν προχώρησε σε αλλαγές «by the book» ή «by the clock» και εμπιστεύτηκε εκείνες τις πεντάδες που του έδιναν «πράγματα»: Έτσι εξηγείται και ο μεγάλος χρόνος συμμετοχής των Σλούκα (34 λεπτά), Μάρτιν (29 λεπτά) και ΜακΚίσικ (26 λεπτά). Ο προπονητής προτίμησε να εμπιστευτεί τους αθλητές, που εξυπηρετούσαν το μπάσκετ που είχε στο μυαλό του και δικαιώθηκε απόλυτα. 

Συμπέρασμα τέταρτο. Απέναντι στην ομάδα με το πληρέστερο ρόστερ ο Ολυμπιακός αντιπαρέταξε αυτά τα σχήματα, που του έδιναν πλεονέκτημα (ή έστω δεν παρουσίαζαν μειονέκτημα) σε επίπεδο αθλητικότητας και ενέργειας. Κάπως έτσι έμειναν στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα στον πάγκο οι Αρχηγοί και πήραν αρκετό χρόνο συμμετοχής οι Τζένκινς, Λιβιό και ο --άρτι επανακάμψας από τραυματισμό-- Χάρισον.

Μια σύντομη κουβέντα για τους παίχτες μας: Ο Σλούκας πραγματοποίησε την καλύτερη εμφάνιση από τότε που επέστρεψε. Το πιο βασικό ήταν οτι παρά την αστοχία του από το τρίποντο (1/7, την στιγμή που όλη η υπόλοιπη ομάδα είχε 9/16 με 56% από τη γραμμή!!!) δεν σταμάτησε να είναι επιθετικός παίρνοντας επιθέσεις και σουτ (14 συνολικά) ενώ προφανέστατα ήταν τέλειος στα οργανωτικά του καθήκοντα σμπαραλιάζοντας την άμυνα των Μπλαουγκράνα. Ο Μάρτιν επικράτησε εμφατικά απέναντι στους αντίπαλους ψηλούς και συνεχίζει τις υψηλές πτήσεις. Ο ΜακΚίσικ αποτελεί σταθερά τον δεύτερο-τρίτο σημαντικότερο πυλώνα της ομάδας και στις δύο πλευρές του παρκέ. Όπως ακριβώς αλάνθαστος ήταν και ο Παπανικολάου. Ζαν-Σαρλ και Τζένκινς ήταν κομβικοί στους ρόλους, που τους ανατέθηκαν όντας παράλληλα και πολύ οικονομικοί στα στατιστικά τους. Ο Βεζένκοφ συνεχίζει να πραγματοποιεί μεστές εμφανίσεις και να προσδίδει τις απαραίτητες αποστάσεις στο παιχνίδι, όντας η πιο σταθερή μακρινή απειλή της ομάδας μας, χωρίς να υστερεί καθόλου και αμυντικά. Ο Χάρισον ήταν η ευχάριστη έκπληξη στην επιστροφή του, όχι γιατί πραγματοποίησε κάποια σπουδαία επιθετικά εμφάνιση, αλλά γιατί στο τέταρτο δεκάλεπτο ήταν κομβικός σε 3-4 φάσεις δίνοντας πόντους και κατοχές στην ομάδα μας. Οι δύο Αρχηγοί έπαιξαν ελάχιστα και καλώς, μιας και η ομάδα είχε ρυθμό. Πολύ σημαντικό αυτό ως παρακαταθήκη , μιας και η ομάδα για δέκα χρόνια είχε μάθει να βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά πάνω τους.

Ο Ολυμπιακός συνολικά παρουσίασε το καλύτερο φετινό του πρόσωπο απέναντι στην αναμφίβολα δυνατότερη ομάδα της διοργάνωσης. Και το έκανε εμφατικά παίζοντας ολοκληρωτικό --σε σημεία-- μπάσκετ. Δεν παρουσίασε την πιο σφιχτή άμυνα του κόσμου, αλλά ήταν πολύ στιβαρός σε πνευματικό επίπεδο, λειτουργώντας στην εντέλεια επιθετικά. Και μάλιστα κατάφερε να υπερνικήσει και τα αδιανόητα σφυρίγματα των «γκρι» που με το «έτσι θέλω» προσάθησαν να βάλουν την Μπαρτσελόνα στη διεκδίκηση του παιχνιδιού. Ο Θρύλος όμως δεν πτοήθηκε και ανάγκασε και τον Σάρας να φύγει με κατεβασμένο το κεφάλι!

Το πρόγραμμα του Δεκέμβρη μοιάζει με Γολγοθά για την ομάδα  μας, που είναι αναγκασμένη να παίζει διαρκώς διαβολοβδομάδες. Ακολουθεί αύριο το παιχνίδι με τον Αστέρα στο Βελιγράδι και μετά 2 εντός έδρας αγώνες με Βαλένθια και Ρεάλ και καπάκια 2 εκτός έδρας αναμετρήσεις με Φενέρ και Χίμκι. Η ομάδα μας αυτή τη στιγμή έχει θετικό «ισολογισμό» νικών-ηττών και πιθανή διατήρηση του +50% στις νίκες στην προσεχή πεντάδα αγώνων που αναφέραμε θα του δώσει πλεονέκτημα στο κυνήγι της οχτάδας! Προέχει όμως η συνέχεια της βελτίωσης της