Η φετινή Euroleague ξεκίνησε με πολλά περίεργα και ο Ολυμπιακός, «σεβόμενος» το στραβό κλίμα της εποχής, θέλησε να μπει με ένα απρόσμενο στραβοπάτημα στη διοργάνωση. Εγώ είχα σκεφτεί να απολαύσω την πρεμιέρα της ομάδας φτιάχνοντας μπιφτέκια και τηγανίζοντας πατάτες και καθισμένος στον καναπέ να παρακολουθήσω μία εύκολη ή δύσκολη νίκη. Ο Ολυμπιακός όμως δεν μου έκανε το χατίρι και αναγκάστηκα μετά το παιχνίδι να πιω ένα ποτό πριν τις 12 μαζί με τον RoD μπας και ηρεμήσω. Άδικος κόπος!
Του JosuTernera
Το παιχνίδι ήταν από αυτά που φαίνονται από την αρχή ότι μπορεί να στραβώσουν και χρειάστηκαν 2 ελεύθερες βολές από τον απίστευτο 19χρονο Γιοκουμπάιτις για να ολοκληρωθεί το άσχημο ξεκίνημα μίας φιλόδοξης προσπάθειας. Μάλιστα οι Λιθουανοί κατάφεραν να γυρίσουν από μια διαφορά 11 πόντων, με τον Ολυμπιακό να μένει άπραγος και άστοχος για μεγάλο χρονικό διάστημα, πετυχαίνοντας στην 4η και πιο κρίσιμη περίοδο μόλις 9 πόντους. Στοιχείο εξαιρετικά ανησυχητικό ότι η ομάδα που μας έχει συνηθίσει να παλεύει σκληρά, κατάφερε να χάσει διαφορά και να μην ελέγξει το παιχνίδι.
Θα ήταν άδικο όμως να μπούμε σε μια διαδικασία κρίσης από τόσο νωρίς στη σεζόν, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι ο Ολυμπιακός έχει πολλούς νέους παίκτες και έλλειψη αγώνων.
Με την... μπάλα στα χέρια
Η τελευταία επίθεση του αγώνα δεν έγινε ποτέ και η μπάλα έμεινε στα χέρια του Σλούκα, σε μια αμήχανη στιγμή που θύμισε κάτι από τα προηγούμενα χρόνια του άγονου Ολυμπιακού. Δεν ξέρω ποια ήταν η οδηγία του Μπαρτζώκα, σίγουρα όμως κάποιο πλάνο υπήρχε ή τουλάχιστον θέλω να ελπίζω. Το παιχνίδι τελείωσε με στατιστικά κοντινά ανάμεσα στις δύο ομάδες, με τον Ολυμπιακό να υπερέχει όμως στο επίμαχο δίπολο ασίστ-λαθών. Ωστόσο η Ζαλγκίρις κατάφερε να αξιοποιήσει καλύτερα την επικράτησή της στα ριμπάουντ –κυρίως στα επιθετικά– και να έχει καλύτερη επαφή με το καλάθι, καθώς της μπήκαν τα σουτ.
Εκτός από τον Γιακουμπάιτις –το next best thing του λιθουανικού μπάσκετ–, η Ζαλγκίρις είχε την τύχη να έχει σε πολύ καλή βραδιά τον Γκριγκόνις και από πίσω έναν ρυθμιστικό Γουόκαπ και έναν Λεκαβίτσιους που έδινε ρυθμό και ένταση. Αντιθέτως ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να έχει σε καλή βραδιά πολύ κόσμο, είτε μιλάμε για παλιούς είτε για νέους.
Ο Μπαρτζώκας κατέβασε αρχική πεντάδα Σλούκα, Χαραλαμπόπουλο, Χάρισον, Λιβιό και Έλλις, δείχνοντας ίσως με το καλημέρα την πρόθεσή του να παρουσιάσει έναν καινούργιο Ολυμπιακό. Σε γενικές γραμμές, εμένα αυτός που μου άρεσε και πιστεύω ότι θα κάνει πράγματα είναι ο Μάρτιν, με τον Χάρισον να δείχνει ότι μπορεί να φορτώσει το αντίπαλο καλάθι αν βρει ρυθμό και καταφέρει να ανταποκριθεί στη Euroleague, που αποτελεί για αυτόν μία νέα πραγματικότητα.
Είναι νωρίς για δάκρυα
Σπανούλης, Πρίντεζης και Παπανικολάου κλήθηκαν να ισορροπήσουν το παιχνίδι όταν αυτό έδειχνε να έχει στραβώσει με τον αρχηγό να μένει πολλή ώρα μέσα στο παρκέ και να βοηθάει πολύ στην κυκλοφορία της μπάλας. Δεν ήταν όμως από τις καλύτερες βραδιές του. Αυτό ισχύει και για τους άλλους δύο της παρέας, με τον Παπανικολάου να χάνει αρκετά σουτ. Στα δικά μου μάτια η ομάδα έχει πολύ δρόμο μπροστά της για να αποκτήσει χημεία και να βρουν ρόλους οι παίκτες. Και για να μη γινόμαστε καταστροφολόγοι και να βλέπουμε αδιέξοδα μπασκετικά από τώρα, θα ήθελα να πω ότι η όποια κριτική σε Μπαρτζώκα και παίκτες είναι πρόωρη.
Ωστόσο η εικόνα της ομάδας δεν ήταν καλή και μάλιστα σε ένα παιχνίδι από αυτά που πρέπει να κερδίσει αν θέλει να ονειρεύεται οκτάδα. Δυστυχώς και απέναντι σε μία ομάδα που δεν μαγεύει προς το παρόν και που προσπαθεί να φτιάξει ακόμη χαρακτήρα, μετά τη φυγή του Γιασικεβίτσιους.
Να πούμε κιόλας ότι η ομάδα τελείωσε το παιχνίδι με δύο τραυματίες, τον Λιβιό που έχει πιθανόν θλάση και τον Μάρτιν που χτύπησε στον καρπό. Ο δεύτερος αντικατέστησε μάλιστα και τον Έλλις, όταν αυτός βγήκε με 5 φάουλ. Ο βασικός ψηλός μας αντιμετώπισε προβλήματα με τον Λοβέρν και περιμένω να δω πώς θα τα πάει απέναντι σε δυσκολότερους αντιπάλους. Υπάρχει σαφώς πρόβλημα στις θέσεις των ψηλών, καθώς μετά τη φυγή Μιλουτίνοφ ο Ολυμπιακός δεν προχώρησε στην απόκτηση μακρύ ψηλού που θα μπορεί να δώσει λύσεις όταν βρει μπροστά του 7footers, κάτι που λογικά θα βρούμε μπροστά μας.
Το επόμενο παιχνίδι μας είναι απέναντι στον αιώνιο καραγκιόζη στο ΟΑΚΑ και μετά τη χθεσινή ήττα γίνεται ακόμη πιο δύσκολο, τουλάχιστον ψυχολογικά. Βεβαιότητες και απαιτήσεις δεν υπάρχουν αλλά πάντα μία νίκη απέναντι στον βάζελο έχει ευεργετικές επιδράσεις στην ομάδα και τον κόσμο.
Σε κάθε περίπτωση όμως:
ΘΡΥΛΕ Σ’ ΑΓΑΠΩ ΚΙ ΑΣ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΓΚΕΛΕΣ, ΜΟΝΟ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ Γ@Μ@ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΛΕΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου