Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2020

Ο αγριεμένος Σέρβος, ο Μαροκινός killer και ο ανύποπτος Λοΐζου

Ο Ολυμπιακός είναι ένα βήμα πριν από την είσοδο στους ομίλους του Champions League, κάνοντας το ελάχιστο καθήκον του στο παιχνίδι κόντρα στην Ομόνοια. Αυτή την περίοδο αυτό είναι και το μόνο ζητούμενο, να δημιουργηθούν δηλαδή οι προϋποθέσεις για μία ομαλή χρονιά χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις.








Του JosuTernera

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι στο «Καραϊσκάκης» αποδόθηκε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη, αφού ο κυπριακός σύλλογος δεν μπορεί σε κανονικές συνθήκες να δημιουργήσει πραγματικό πρόβλημα στους ερυθρόλευκους. Τα πράγματα όμως δεν κύλησαν καλά για τον Ολυμπιακό, τουλάχιστον στο πρώτο κομμάτι του αγώνα.

Ο Μαρτίνς αποφάσισε χθες να δώσει φανέλα βασικού στον Φορτούνη, μετά από μήνες, τοποθετώντας τον Βαλμπουενά αρχικά στα άκρα μαζί με τον Μασούρα. Στην κορυφή της επίθεσης εμπιστεύτηκε τον Χασάν, αντί του ντεφορμέ Ελ Αραμπί, κάτι που προφανώς προξενεί τουλάχιστον απορία. Για να μην είμαστε όμως άδικοι, πιθανόν η απόφασή του να αποτελεί έναν τρόπο να δώσει επιπλέον κίνητρο στον Μαροκινό, ο οποίος περνούσε περίοδο ξηρασίας πριν από το παιχνίδι με την Ομόνοια.

Η έμπνευση του Μαρτίνς με τον Φορτούνη –που αποτελούσε παράλληλα και αίτημα του κόσμου του Ολυμπιακού, ο οποίος δεν κατανοεί τον παροπλισμό του Κώστα– δεν έφερε αποτελέσματα στο γήπεδο και μάλλον μπέρδεψε την ομάδα. Ο Βαλμπουενά ήταν ιδιαιτέρως κινητικός στο πρώτο μέρος, χωρίς όμως να καταφέρει να κάνει το κάτι παραπάνω και να περάσει μια επικίνδυνη πάσα που θα μπορούσε να «σπάσει» την καθολική άμυνα της ομάδας του Μπεργκ.

Το ημίχρονο κυλούσε αργά και βασανιστικά, με τον Ολυμπιακό να μην έχει εμπνεύσεις, ρυθμό και ταχύτητα, γεγονός όχι παράξενο για την εποχή. Αν βάλουμε στην εξίσωση τις απουσίες από την περσινή ομάδα, την 14 μηνών αγωνιστική σεζόν που ολοκληρώθηκε ουσιαστικά τον Αύγουστο και τη μετ' εμποδίων προετοιμασία, θα λέγαμε ότι καλώς η ομάδα δεν έχει βρει τα πατήματά της τόσο νωρίς.

Στον αντίποδα όμως, το παιχνίδι ήταν must win και ο Ολυμπιακός πρέπει μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να παρουσιαστεί έτοιμος για τους ομίλους και τη συνέχεια του πρωταθλήματος.

Ακρωτηριασμένος στα άκρα και «γερασμένος»

Αν μπορούσαμε να βγάλουμε συμπεράσματα από το χθεσινό παιχνίδι, θα λέγαμε ότι η πιο χτυπητή αδυναμία του φετινού Ολυμπιακού είναι τα ακραία μπακ. Η ομάδα στερείται των υπηρεσιών του Ομάρ (ανεξήγητη η μη ανανέωση) και του Τσιμίκα που είναι πια μέλος της μεγάλης Λίβερπουλ, δύο παικτών που ήταν βασικό γρανάζι στην αμυντική αλλά και επιθετική λειτουργία. Με δύο τέτοιες απώλειες θα ήταν έκπληξη αν δεν άλλαζε το παιχνίδι της ομάδας, ειδικά στον τομέα των αλλαγών στην επίθεση και του τρόπου που οι δύο μπακ τρυπούσαν τις αντίπαλες άμυνες.

Στη θέση τους φέτος έχουμε τον ποιοτικό --ακόμη και στα 35 του-- Ραφίνια και τον θρασύ αγωνιστικά Χολέμπας, ο οποίος σε καμία περίπτωση χθες δεν θύμισε τον παλιό παίκτη που απειλούσε επιθετικά με τις καταδρομικές του επιθέσεις. Ο Ραφίνια μπόρεσε να δείξει τις ποιοτικές κοφτές του μεταβιβάσεις και να είναι στην κορυφή της λίστας των πασέρ, χωρίς ωστόσο να μετουσιωθεί η προσφορά του σε κάτι ουσιαστικό. Στο δεύτερο μέρος δε είχε την τάση να συγκλίνει προς το κέντρο –άγνωστο γιατί– και να βρίσκεται περισσότερο προωθημένος. Φαντάζομαι πως αυτό ήταν εντολή προπονητή, αλλιώς…

Η συνολική εικόνα του Ολυμπιακού χθες είχε ένα στοιχείο που δημιουργεί προβληματισμό για το μέλλον: τη φυσική κατάσταση και τις αντοχές, δεδομένης της ηλικίας, του Βαλμπουενά και των δύο ακραίων μπακ. Από το 60΄ και μετά, ο Γάλλος αλλά και ο Χολέμπας –κυρίως– με τον Ραφίνια έδειχναν επιεικώς κουρασμένοι και αδύναμοι να ακολουθήσουν υψηλούς ρυθμούς αγωνιστικούς. Αν σκεφτούμε ότι η Ομόνοια δεν αποτελεί αντίπαλο υψηλής δυναμικότητας –όπως οι ομάδες που λογικά θα αντιμετωπίσουμε στους ομίλους–, δημιουργείται ανησυχία για τη συνέχεια. Σε κάθε περίπτωση η ομάδα πρέπει άμεσα να ενισχυθεί με ακραία μπακ και στην περίπτωση τουλάχιστον της αριστερής πλευράς, βασικού. Ας μην ξεχνάμε και την ανάγκη ενίσχυσης στα χαφ.

Η δυστοκία της ομάδας ανάγκασε τον Μαρτίνς να σκεφτεί γρήγορα τι πρέπει να αλλάξει και στο δεύτερο ημίχρονο πέρασε τους Ραντζέλοβιτς, Ελ Αραμπί στη θέση Μασούρα και Φορτούνη! Η δεύτερη επιλογή προκάλεσε απορίες, με τον αντίλογο να λέει ότι έπρεπε να βγει ο Χασάν, ο οποίος δεν μπορούσε να απειλήσει ουσιαστικά και να δημιουργήσει κινδύνους σε μια τόσο σφιχτή αμυντικά ομάδα όπως η Ομόνοια. Επιπλέον το να βγάζεις παίκτη –όπως ο Φορτούνης– που με μια μπαλιά ή κάποιο στημένο μπορεί να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις, σηκώνει συζήτηση.

Game changer ο Ραντζέλοβιτς, ακλόνητος ο Ελ Αραμπί

Η ομάδα μετά τις αλλαγές πήρε μέτρα στο γήπεδο και άρχισε να πιέζει ασφυκτικά τους Κύπριους, χρειάστηκε όμως το αυθεντικό ποδοσφαιρικό θράσος του Σέρβου για να ξεκλειδώσει το παιχνίδι. Ο Ραντζέλοβιτς σε μία προσωπική φάση πραγματοποίησε επέλαση και κέρδισε τον αντίπαλό του σε κατάσταση ένας εναντίον ενός, με τον διαιτητή να δείχνει τη βούλα του πέναλτι.

Εδώ θα ήθελα ξεχωριστά να τονίσω τον θαυμασμό μου για τον Σέρβο, ο οποίος από πέρσι έχει βαλθεί να αποδείξει ότι αποτελεί πολύτιμη μονάδα και αξιόπιστη λύση για τον Ολυμπιακό, προερχόμενος από τον πάγκο. Με τον τσαμπουκά και την άγνοια κινδύνου, και χωρίς να μαγεύει με την τεχνική του, καταφέρνει να δίνει λύσεις και να βγάζει την ομάδα από αδιέξοδα.

Φυσικά τη βραδιά συμπλήρωσε ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της ερυθρόλευκης επίθεσης Ελ Αραμπί, ο οποίος με ένα μαγικό προσωπικό γκολ έβαλε τέλος στα όποια όνειρα της Ομόνοιας. Ο Μαροκινός, αφού πρώτα έχασε δύο ευκαιρίες που ίσως πέρσι να είχε μετατρέψει σε γκολ –ψάχνοντας ακόμη πατήματα– κατάφερε να αποδείξει ότι έχει το ένστικτο του δολοφόνου και ότι η επαφή του με τα αντίπαλα δίχτυα είναι μοναδική. Ας ρωτήσει και κάποιος αυτόν τον έρμο τον Λοΐζου για το τι ένιωσε όταν ο Ελ Αραμπί τον άδειασε και τον άφησε να κόβει βρούβες!

Στοίχημα αποτελεί αν ο Ελ Αραμπί μπορέσει να επαναλάβει τους αριθμούς της περσινής χρονιάς, ελπίζουμε όμως το γκολ – ποίημα να τον ξεμπλόκαρε. Σίγουρα έδειξε ότι μπήκε λυσσασμένος στον αγώνα και πεισμωμένος από την παραμονή στον πάγκο. Να προσθέσουμε ότι η ομάδα χθες στηρίχθηκε σε έναν πολύ καλό Μπουχαλάκη που έκοβε αλλά και μοίραζε παιχνίδι, σε έναν αεικίνητο Καμαρά, σε έναν συνεπή Μπα και βέβαια στον ξεχωριστό Σεμέδο.

Καλή αρχή λοιπόν για τον Ολυμπιακό και περιμένουμε μία συνέχεια χωρίς άλλες απώλειες παικτών και με σημαντική και ουσιαστική ενίσχυση για τους στόχους σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου