Όποιος είχε διαβάσει το κλείσιμο του προηγούμενου κειμένου θα είχε καταλάβει πόσο επιφυλακτικός ήμουν για το παιχνίδι που ερχόταν. Ένας φοβισμένος και άψυχος Ολυμπιακός, απέναντι σε μια ομάδα που του έχει πάρει τον αέρα, δεν έχει καμία απολύτως τύχη και βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια προς την απώλεια του τίτλου μετά από 2 χρόνια.
Του Mad Prophet
Για το 1ο σετ δεν χρειάζεται να γραφτούν πολλά από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός είχε 6/20 επιθέσεις και από την άλλη πλευρά ο Παο είχε 15/20. Το ματς πήγαινε πόντο πόντο μέχρι το 11-11 και από εκεί και πέρα οι πράσινοι ξέφυγαν στο σκορ, 12-16, αλλά με δικά τους λάθη μάς κρατούσαν ζωντανούς, 17-18. Ο Τερβαπόρτι χωρίς λόγο επέμενε να παίζει με τον Χουσάι, ο οποίος δεν τελείωσε καμία φάση στο κλείσιμο του σετ και αναπόφευκτα ήρθε το 19-25.
Ίδια εικόνα φάνηκε να έχουμε και στο ξεκίνημα του 2ου σετ, με τα δεδομένα να αλλάζουν στο 1-3 και τον τραυματισμό του Φίνγκερ. Η είσοδος του Ασπιώτη έδωσε κάποια ώθηση στην ομάδα, με αποτέλεσμα το 12-15 να γίνει 19-19 μετά από συνεχόμενους πόντους του Έλληνα διαγώνιου. Σε εκείνο το σημείο η ομάδα κόλλησε, ο Παο έκανε ένα σερί 6-0 και πήρε το σετ με 22-25.
Τα πράγματα είχαν γίνει πολύ δύσκολα για τους Πειραιώτες, ο Παο είχε ψυχολογία και παίζοντας χωρίς άγχος, πήρε προβάδισμα από νωρίς και στο 3ο σετ, 3-5 και 9-13. Ο Ολυμπιακός δεν κατόρθωσε να ρίξει τη διαφορά κάτω από τους 2 πόντους και οι φιλοξενούμενοι χωρίς κόπο έφτασαν στο 19-25, διαμορφώνοντας το τελικό 0-3.
Άσχημα ποσοστά στην υποδοχή, προβλέψιμο παιχνίδι με αποτέλεσμα να μας περιμένει το αντίπαλο μπλοκ, αδυναμία να τελειώσουμε ακόμη και τις εύκολες φάσεις στην επίθεση, πάνω απ’ όλα απουσία ενός ηγέτη. Δεν μπορεί κανείς να γράψει για εμφάνιση κατώτερη των περιστάσεων γιατί πολύ απλά μέχρι εκεί μπορούν οι ερυθρόλευκοι. Είναι αδιανόητο να αποσύρεται ο βασικός διαγώνιος και η ομάδα να αποδίδει καλύτερα και αν πριν 2 χρόνια υπήρχε ένας εξίσου μέτριος διαγώνιος, όπως ο Οϊβάνεν, τότε έπαιζαν μαζί του οι Αλεξίεφ και Ράουβερντινκ για να καλύψουν τα νώτα του. Τώρα δεν υπήρχε κανένας, τους άλλαζε ξανά και ξανά τους ακραίους ο Μουνιόθ μπας και γίνει τίποτα, αλλά δεν ανταποκρινόταν κάποιος. Με τον Χουσάι μέσα ήταν λες και παίζαμε με παίκτη λιγότερο, μαύρη τρύπα στην υποδοχή και μπροστά αδυνατούσε να τελειώσει φάση. Ο Κουμεντάκης απογοήτευσε, στο πιο κρίσιμο ματς δεν μπόρεσε να βγει μπροστά, από τον Γκέργκι δεν μπορεί κανείς να ζητήσει πολλά, αφού από πολύ νωρίς είχε φανεί πως δεν κάνει για αυτό το επίπεδο, αλλά όταν έπρεπε τον χειμώνα να αντικατασταθεί, δεν έγινε τίποτα. Πελαγωμένος ο Τερβαπόρτι, με πολλές λανθασμένες επιλογές και εμμονή σε παίκτες όπως ο Χουσάι που δεν τραβούσαν. Οι Πετρέας και Βουλκίδης όσο και να προσπάθησαν, δεν είχαν καμία απάντηση στον Ρανγκέλ και τους συμπαίκτες του. Ο μόνος που διασώθηκε από τους ερυθρόλευκους ήταν ο Ασπιώτης, που παρά την αγωνιστική του απραξία, πάλεψε όσο μπορούσε.
Δεν μου βγαίνει με τίποτα να γράψω για ανατροπές και θαύματα την Κυριακή και πως δεν τελείωσε τίποτα. Δεν πιστεύω πως προλαβαίνουμε να αλλάξουμε κάτι σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Μακάρι να κάνω ένα τεράστιο λάθος και οι παίκτες να με διαψεύσουν, αλλά μέχρι τώρα δίνουν την αίσθηση πως όσο και να παίζουν, δεν μπορούν να κερδίσουν με τίποτα τον Παναθηναϊκό. Τα υπόλοιπα τα αφήνω να τα συζητήσουμε μόλις τελειώσει η σειρά των τελικών.
Τα σετ: 0-3 (19-25, 22-25, 19-25)
Ολυμπιακός: Φίνγκερ 4 (4/9 επ.), Πετρέας 4 (4/6 επ.), Χουσάι 4 (3/14 επ., 1 μπλοκ, 19% υπ. - 5% άριστες), Βουλκίδης 7 (5/8 επ., 1 άσσος, 1 μπλοκ), Τερβαπόρτι 1 (1 άσσος), Κουμεντάκης 4 (4/17 επ., 17% υπ. - 17% άριστες) / Κοκκινάκης (λ, 57% υπ. - 39% άριστες), Στιβαχτής, Ασπιώτης 10 (9/19 επ., 1 μπλοκ), Ριζόπουλος, Γκέργκι 5 (3/5 επ., 1 άσσος, 1 μπλοκ, 60% υπ. - 30% άριστες)
Παναθηναϊκός: Τσάτσιτς 13 (11/20 επ., 1 άσσος, 1 μπλοκ, 32% υπ. - 9% άριστες), Γιάκομπσεν 3 (1/2 επ., 2 μπλοκ), Ρανγκέλ 16 (9/14 επ., 1 άσσος, 6 μπλοκ), Ανδρεόπουλος 7 (6/13 επ., 1 άσσος, 39% υπ. - 17% άριστες), Ράπτης 15 (12/21 επ., 2 άσσοι, 1 μπλοκ), Πελεκούδας 4 (1/4 επ., 3 μπλοκ) / Ζήσης (λ, 30% υπ. - 20% άριστες), Πανταλέων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου