Ο Ολυμπιακός επανεμφανίστηκε στην κορυφαία διοργάνωση της Ευρώπης, το Champions League. Και η επανεμφάνιση αυτή ήταν εμφατική. Όχι, δεν πανηγυρίζουμε για την ισοπαλία, ακόμα και απέναντι στην περσινή φιναλίστ του θεσμού, με το δυσθεώρητο budget. Χαιρόμαστε πραγματικά, όμως και μας κάνει υπερήφανους, η προσπάθεια των ερυθρόλευκων, που αρνήθηκαν να υποταχθούν στους Άγγλους ακόμα και μετά το 0-2 και έφθασαν μια ανάσα από την ολική ανατροπή. Advanced Warfare: Ο Θρύλος κοίταξε στα μάτια την Τότεναμ, έπαιξε πραγματικό ποδόσφαιρο και όχι ταμπούρι, έμεινε σοβαρός και προσηλωμένος στο πλάνο του και πήρε ένα αποτέλεσμα, που του δίνει τη δυνατότητα να παραμένει --αρκετά-- αισιόδοξος για τη συνέχεια στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Πλάνο, σωστή τακτική, πίστη στα προτερήματα και τις δυνατότητες της ομάδας και απόλυτη σοβαρότητα. Αυτά ήταν τα χαρακτηριστικά, που είχε ο Ολυμπιακός χτες το βράδυ στον Πειραιά. Και αυτά τα χαρακτηριστικά οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στον τρόπο που προσέγγισε τον αγώνα ο προπονητής μας Πέδρο Μαρτίνς. Εμπιστεύτηκε σε απόλυτο βαθμό τους 11, που του έδωσαν συνεχόμενες προκρίσεις στα προκριματικά (απέναντι στην Πλζεν, την Μπασάκσεχιρ και την Κράσνονταρ) και δικαιώθηκε: Κάτω από τα δοκάρια κάθισε ο Σα, στην άμυνα παρατάχθηκαν οι Τσιμίκας, Μεριά, Σεμέδο, Ομάρ, στο κέντρο βρέθηκαν οι Μπουχαλάκης, Γκιγιέρμε, μπροστά τους ήταν οι Μασούρας, Βαλμπουενά, Ποντένσε με τον Γκερέρο να βρίσκεται στην κορυφή της επίθεσης.
Αναφέραμε από την αρχή του κειμένου ότι ο Ολυμπιακός κινήθηκε με βάση το πλάνο του και την τακτική του. Και αυτή η επιλογή δικαιώθηκε, μιας και στα πρώτα 30 λεπτά ο Θρύλος είχε γονατίσει την Τότεναμ, είχε ευκαιρίες και έφθασε πολύ κοντά στο να προηγηθεί. Και το σημαντικό είναι ότι αυτό το κατάφερε απέναντι σε μια αγγλική ομάδα, που μπορεί να παίζει για 90 λεπτά στον μέγιστο ρυθμό. Δεν κατάφερε όμως να σκοράρει και βρέθηκε πίσω στο σκορ από 2 λάθη: Μια επιπολαιότητα του Μεριά, που άπλωσε το πόδι ενώ τον είχε περάσει ο Κέιν, και από ένα πούλημα στη μεσαία γραμμή από τον Ποντένσε, που οδήγησε στο άπιαστο σουτ του Μόουρα. Όμως ο Ολυμπιακός δεν πτοήθηκε και έβγαλε αντίδραση, πιστεύοντας στην ανατροπή. Και αυτό είναι το θετικότερο σημείο της χτεσινής βραδιάς. Δεν πάνε πολλοί μήνες, από το περσινό ματς της Τούμπας, που η ομάδα μας μετά το πολύ κακό ξεκίνημα δεν κατάφερε να ξαναμπεί ποτέ στο παιχνίδι. Και απέναντι σε μια πανίσχυρη ομάδα όπως οι πετεινοί, ο Ολυμπιακός έμεινε προσηλωμένος και σοβαρός στο αγωνιστικό του πλάνο και συνέχισε σα να μη βρίσκεται πίσω στο σκορ. Και με αυτό τον τρόπο κατάφερε να μειώσει σε 1-2 πριν λήξει το ημίχρονο, κάτι που έδωσε ψυχολογία στην ομάδα ενόψει τους δευτέρου μέρους. Παρά λοιπόν το γεγονός ότι, κόντρα στην εξέλιξη του παιχνιδιού, ο Ολυμπιακός δεν το έβαλε κάτω και προσπάθησε να βγάλει αντίδραση.
Για ένα ακόμα παιχνίδι ο Θρύλος μπήκε στο ματς με διάθεση να επιβάλει τον ρυθμό του και να παίξει ποδόσφαιρο. Σε αυτό βοήθησε και η εξαιρετική ατμόσφαιρα, που δημιούργησε ο κόσμος της ομάδας και ανάγκασε τον προπονητή της Τότεναμ, να παραδεχτεί ότι ήταν μια από τις καλύτερες ατμόσφαιρες, που έχει βρεθεί. Ακόμα και όταν η ομάδα βρέθηκε με 2 γκολ πίσω στο σκορ, ο κόσμος βοήθησε με συνθήματα μεταφέροντας το συναίσθημα της πίστης στην ανατροπή στους παίχτες μας.
Στο δεύτερο μέρος, οι Άγγλοι μπήκαν πιο δυνατά στο γήπεδο, αλλά η ομάδα μας άντεξε στην πίεση των πρώτων λεπτών και ισορρόπησε γρήγορα το ματς. Και όχι μόνο αυτό, αλλά προσπάθησε πολύ σθεναρά για να φέρει την ισοφάριση. Και το κατάφερε μέσω της μεγάλης πίεσης, που έβαλαν οι παίχτες μας στην αμυντική γραμμή της Τότεναμ. Έτσι ήρθε και το κερδισμένο πέναλτι από τον Βαλμπουενά, που οδήγησε στο 2-2. Ακόμα και σε αυτό το σημείο η ομάδα μας δεν θωρακίστηκε πίσω από το αποτέλεσμα, αλλά κυνήγησε και το τρίτο γκολ. Δυστυχώς όμως σε 1-2 φάσεις δεν υπήρξε καθαρό μυαλό για να ευοδωθεί η προσπάθεια για την ολική επαναφορά. Το πρώτο μέρος άνηκε στον Ολυμπιακό. Στο δεύτερο οι Άγγλοι ήταν καλύτεροι, αλλά η ομάδα μας άντεξε στην πίεση, πήρε την ισοπαλία και ίσως θα μπορούσε να φύγει με τη νίκη. Ο Ολυμπιακός έπαιξε σε ίσια μια ομάδα από τις καλύτερες τους αγγλικού πρωταθλήματος. Και πρέπει να αποδώσουμε ξανά τα εύσημα στον Μαρτίνς και για το πλάνο αλλά και για τη φυσική κατάσταση της ομάδας, που έπαιξε στα ίσα, στον ρυθμό των Άγγλων.
Από την πλευρά του Θρύλου, δεν υστέρησε κανένας παίχτης. Μόνο έτσι μπορείς να πάρεις αποτέλεσμα απέναντι σε μια πάρα πολύ δυνατή ομάδα. Αυτοί όμως που ξεχώρισαν ήταν οι Μπουχαλάκης και Γκιγιέρμε στον χώρο του κέντρου, που κατάφεραν να κρατήσουν τους αντιπάλους τους κάνοντας πολλά χιλιόμετρα. Από εκεί και πέρα στην άμυνα ο Σεμέδο ήταν εξαιρετικός και ευτυχώς επανήλθε στην πιο κρίσιμη στιγμή. Τσιμίκας και Ομάρ κάλυψαν άριστα τις πτέρυγες. Μπροστά ο Γκερέρο ήταν συγκινητικός, πιέζοντας ασταμάτητα και αν ήταν πιο τυχερός ίσως να είχε σκοράρει όταν έστειλε την μπάλα στο δοκάρι. Ο Ποντένσε, ενώ ήταν εκνευριστικός σε κάποιες φάσεις, εκβιάζοντας προσπάθειες, κατάφερε να αλλάξει πλήρως την εικόνα του και να βοηθήσει με το κουβάλημα της μπάλας, αλλά και με το σπουδαίο γκολ που σημείωσε στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου. Ο Βαλμπουενά κατάφερε με 1-2 κινήσεις να βοηθήσει καίρια την ομάδα και παράλληλα κράτησε την μπάλα, προσφέροντας ηρεμία στη μεσαία γραμμή.
Μοναδική παραφωνία κατά τη γνώμη μου στη χθεσινή βραδιά ήταν οι δηλώσεις του προέδρου του. Για δύο βασικούς λόγους. Γιατί αυτές οι δηλώσεις μετά από μια σπουδαία βραδιά στο ανώτερο ποδοσφαιρικό επίπεδο, επαναφέρουν την ομάδα στη μιζέρια του πρωταθλήματος της εξυγίανσης, της τραγικής χρήσης του var και των ρουσφετιών στις κρατικοδίαιτες δικέφαλες κότες. Και ακόμα και αν υπάρχει βάση σε αυτή την ανάλυση --που υπάρχει προφανώς--, η στιγμή που γίνονται αυτές οι δηλώσεις είναι παντελώς άκυρη. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το γεγονός οτι ο πρόεδρος συνεχίζει να καταθέτει τις πολιτικές του απόψεις, πάνω σε ένα αποτέλεσμα της ομάδας.
Ο Θρύλος πήρε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, απέναντι σε έναν πολύ δυνατό αντίπαλο. Και το κατάφερε παίζοντας στα ίσια την Τότεναμ των σπουδαίων ποδοσφαιριστών και του πολύ σοβαρού προπονητή. Δεν φοβήθηκε ποτέ και κατάφερε να ανατρέψει την αρνητική πορεία που είχε πάρει το παιχνίδι, ακολουθώντας πιστά το πλάνο του προπονητή του. Αυτό το αποτέλεσμα βάζει τις βάσεις για να διεκδικήσει ο Θρύλος τη συνέχεια της παρουσίας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και την άνοιξη είτε κυνηγώντας τη δεύτερη θέση (κάτι πάρα πολύ δύσκολο) είτε εξασφαλίζοντας την τρίτη θέση στον όμιλο (πιο «λογικός» και εφικτός στόχος). Ο Θρύλος απέδειξε ότι ανήκει στην ανώτερη κατηγορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, κάτι που το είχαμε σχεδόν ξεχάσει.
Πάντα άρρωστοι με τον Ολυμπιακό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου