Ο Ολυμπιακός δεν βρέθηκε χτες στην Κων/πολη σε καλό βράδυ και δεν κατάφερε στην πραγματικότητα να κοιτάξει στα μάτια τη Φενέρ. Ο Θρύλος εγκλωβίστηκε στην πολύ σκληρή άμυνα της Φενέρ και δεν κατάφερε να παίξει καλό μπάσκετ, την ίδια στιγμή που δεν κατάφερε ποτέ αμυντικά να περιορίσει τα κύρια όπλα των Τούρκων, με αποτέλεσμα να έρθει η ήττα με μάλλον φυσιολογικό τρόπο. Η χθεσινή ήττα όμως δεν αλλάζει στην πραγματικότητα κάτι σε σχέση με τους στόχους της ομάδας για το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα στο τέλος της διαδρομής και ενόψει των play-off της Ευρωλίγκας.
Του RedTerso
Η ιστορία της αναμέτρησης δεν έχει και τεράστιο βάθος. Η Φενέρ μπήκε πολύ δυνατά στο παρκέ και κατάφερε πολύ νωρίς να χτίσει μια διαφορά 9 πόντων (15-6). Ο Ολυμπιακός μετά από τάιμ άουτ του Μπλατ μπόρεσε να μειώσει την απόσταση από τους Τούρκους για να κλείσει το δεκάλεπτο με τους Τούρκους να προηγούνται 21-15. Σε αυτή την πρώτη περίοδο η ομάδα μας είχε ήδη 7 λάθη, δείχνοντας ότι υπήρχε πρόβλημα στη δημιουργία εξαιτίας της πιεστικής άμυνας της Φενέρ (που οι διαιτητές «σεβάστηκαν» υπερβολικά). Στο δεύτερο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός έφτασε σε σημείο ισορροπίας στο σκορ (23-23) 6,5 λεπτά πριν τη λήξη του ημιχρόνου. Εκεί όμως υπήρξε ένα νεκρό διάστημα στο οποίο δεχτήκαμε ένα επί μέρους σερί 17-5 με συνέπεια να μείνουμε αρκετά πίσω στο ημίχρονο (40-28). Σε αυτό το διάστημα φάνηκε ότι η ομάδα μας είχε σοβαρό πρόβλημα να αντιμετωπίσει τα ατού της τούρκικης ομάδας.
Η ιστορία της αναμέτρησης δεν έχει και τεράστιο βάθος. Η Φενέρ μπήκε πολύ δυνατά στο παρκέ και κατάφερε πολύ νωρίς να χτίσει μια διαφορά 9 πόντων (15-6). Ο Ολυμπιακός μετά από τάιμ άουτ του Μπλατ μπόρεσε να μειώσει την απόσταση από τους Τούρκους για να κλείσει το δεκάλεπτο με τους Τούρκους να προηγούνται 21-15. Σε αυτή την πρώτη περίοδο η ομάδα μας είχε ήδη 7 λάθη, δείχνοντας ότι υπήρχε πρόβλημα στη δημιουργία εξαιτίας της πιεστικής άμυνας της Φενέρ (που οι διαιτητές «σεβάστηκαν» υπερβολικά). Στο δεύτερο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός έφτασε σε σημείο ισορροπίας στο σκορ (23-23) 6,5 λεπτά πριν τη λήξη του ημιχρόνου. Εκεί όμως υπήρξε ένα νεκρό διάστημα στο οποίο δεχτήκαμε ένα επί μέρους σερί 17-5 με συνέπεια να μείνουμε αρκετά πίσω στο ημίχρονο (40-28). Σε αυτό το διάστημα φάνηκε ότι η ομάδα μας είχε σοβαρό πρόβλημα να αντιμετωπίσει τα ατού της τούρκικης ομάδας.
Και εκεί που περιμέναμε να υπάρξει κάποια αντίδραση από τους ερυθρόλευκους στην τρίτη περίοδο, έγινε το ακριβώς αντίθετο μιας και η Φενέρ 2,5 λεπτά πριν τη λήξη του δεκαλέπτου έφτασε τη διαφορά στους 22 πόντους (64-42). Από εκείνο το σημείο και μετά ο Ολυμπιακός προσπαθούσε να μειώσει τη διαφορά αλλά στην πραγματικότητα δεν υπήρχε τρόπος επιστροφής για την ομάδα μας. Η διαφορά αυξομειωνόταν για να γραφτεί ως τελικό σκορ το 90-75.
Ας δούμε όμως κάποια πιο συγκεκριμένα πράγματα, που διαμόρφωσαν την εικόνα της αναμέτρησης και το τελικό αποτέλεσμα του παιχνιδιού:
-Η Φενέρ μπήκε πιο συγκεντρωμένη στο παρκέ και κατάφερε να επιβάλλει το ρυθμό της κάτι που αποτυπώθηκε και στο σκορ που γράφτηκε στον φωτεινό πίνακα στο πεντάλεπτο (15-6). Ο Ολυμπιακός αιφνιδιάστηκε από το σχήμα που χρησιμοποίησε ο μελιτζάνας με τον Ντίξον και τον Γκριν στην περιφέρεια. Σε αυτό το διάστημα έγιναν πολλά λάθη που δεν επέτρεψαν στην ομάδα να βρει καθόλου ρυθμό στην επίθεση.
-Βασικό όπλο στην επίθεση του Ολυμπιακού αποτελεί το ποστ παιχνίδι με την μπάλα να ακουμπάει στον Πρίντεζη και τον Μιλουτίνοφ, οι οποίοι είτε δοκιμάζουν να τελειώσουν τη φάση είτε να την περάσουν στην περιφέρεια και την αδύναμη πλευρά. Οι Τούρκοι είχαν διαβάσει πολύ καλά αυτό τον τρόπο παιχνιδιού και όταν η μπάλα έφτανε στο ποστ, αμέσως στηνόταν παγίδα με νταμπλ-τιμ στον ψηλό, που δεν καταφέραμε ποτέ στην πραγματικότητα να αντιμετωπίσουμε. Αυτό αποτυπώνεται και στατιστικά: Δεν θυμάμαι άλλο φετινό παιχνίδι, στο οποίο ο Μιλουτίνοφ να έχει 4 λάθη, προσπαθώντας να «σπάσει» τη μπάλα στην περιφέρεια.
-Στην άμυνα ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε ποτέ να αντιμετωπίσει τον τρόπο ανάπτυξης της Φενέρ και την αποτελεσματική και υπομονετική κυκλοφορία της μπάλας. Οι Τούρκοι έπαιξαν άριστα το pick'n'roll πότε με τον Ντίξον και πότε με τον Σλούκα και κατάφεραν να «πληγώσουν» την άμυνά μας τόσο από τον κεντρικό διάδρομο όσο και δημιουργώντας ρήγματα, που έδιναν τη δυνατότητα για close-out επιθέσεις, που έβρισκαν τις περιστροφές των παιχτών μας σε ανισορροπία. Αυτό δεν καταφέραμε να το αντιμετωπίσουμε ποτέ και αποτυπώνεται στα «τρομακτικά» ποσοστά των Τούρκων: Η Φενέρ τελείωσε το παιχνίδι με 68,5% στα δίποντα (24/35), 56,5% στα τρίποντα (9/16) και 100% στις βολές (15/15).
-Συνέχεια στο παραπάνω. Όσο και αν ανακάτεψε την τράπουλα στην άμυνα ο Μπλατ, βάζοντας κάποιον φόργουορντ (Παπανικολάου, Τουπάν) πάνω στους δημιουργούς της αντιπάλου, δεν μπόρεσε να αναχαιτίσει την επιθετική τους λειτουργία. Γιατί ενώ μπορεί να κέρδιζε σε «μάκρος» στην άμυνα, έχανε ταυτόχρονα στη δημιουργία στην επίθεση (Η Φενέρ είχε 9 κλεψίματα). Αυτό το σημείο αναδεικνύει για άλλη μια φορά την ανάγκη για προσθήκη παίχτη στην περιφέρεια. Αυτό το έχουμε γράψει πολλάκις ακόμα και μετά από νίκες. Μετά από αποτελέσματα σαν το χτεσινό απλά φαίνεται ξεκάθαρα η έλλειψη που σημειώνουμε. Και δυστυχώς ο χρόνος αρχίζει πλέον να πιέζει...
-Οι περισσότεροι παίχτες μας δεν βρέθηκαν σε καλή μέρα. Σπανούλης, Πρίντεζης (πρώτο ματς μετά από πολύ καιρό άποντος), Γκος, Παπανικολάου, Τουπάν και Μπόγρης βρέθηκαν σε --πολύ-- μέτρια μέρα. Ο Μιλουτίνοφ δεν ήταν κακός, απλά δεν έκανε μια από τις «αρχοντικές» εμφανίσεις που μας έχει συνηθίσει. Ο Λεντέι προσπάθησε απέναντι στα θηρία. Οι καλύτεροι χτες στο παρκέ ήταν οι δύο Λετονοί Γιάννηδες (Στρέλνιεκς και Τίμμα), που βοήθησαν πολύ για να κρατηθεί ο Ολυμπιακός μέσα στο παιχνίδι.
-Ο Μπλατ βλέποντας πως η ομάδα του δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της αναμέτρησης άλλαξε σε διάφορες στιγμές τα πλάνα του, δοκίμασε πολλά σχήματα και κάπου μπέρδεψε την ομάδα και μπερδεύτηκε ο ίδιος. Όμως δεν μπορούμε παρά να του αναγνωρίσουμε οτι προσπάθησε να βοηθήσει να αλλάξει το μομέντουμ του αγώνα. Το ψηλό σχήμα στο τέταρτο δεκάλεπτο με Στρέλνιεκς, Τουπάν, Παπανικολάου, Τίμμα και Λεντέι ήταν αυτό που κατάφερε να μειώσει το σκορ μέχρι και το -9. Είναι ένα σχήμα, που το έχουμε ξαναδεί σε άλλα παιχνίδια με 3 φόργουορντ, το οποίο δίνει ενέργεια και καλές άμυνες στην ομάδα.
-Ο Ολυμπιακός κατάφερε να ισορροπήσει το παιχνίδι στις δύο ρακέτες απέναντι σε μια πολύ δυνατή φροντ-λάιν, χάνοντας οριακά τη μάχη των ριμπάουντ (23-20). Προδόθηκε όμως από την έλλειψη συγκέντρωσης (16 λάθη για 20 ασίστ), που κοστίζει σε τόσο απαιτητικά παιχνίδια.
-Μια σημείωση για τους αντιπάλους μας. Για άλλη μια φορά ο μελιτζάνας εφάρμοσε τις γνωστές του τακτικές, τουλάχιστον στο ξεκίνημα του παιχνιδιού διαμαρτυρόμενος διαρκώς στους διαιτητές. Επίσης ο Σλούκας φαίνεται ότι δεν κατάλαβε τίποτα από το «κράξιμο» που έφαγε στο ΣΕΦ στον πρώτο γύρο, παρόλο που δήλωνε το αντίθετο. Ήταν τουλάχιστον προκλητικός ο τρόπος που ζητούσε τη μπάλα για να σουτάρει στα 5 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη ενώ δεν υπάρχει κανένα απολύτως διακύβευμα για την ομάδα του σε σχέση με τη διαφορά, μιας και φαίνεται ότι έχουν εξασφαλίσει την πρώτη θέση. Αποδεικνύεται πολύ μικρός ως χαρακτήρας.
Το παιχνίδι με τη Φενέρ ανήκει στο παρελθόν. Ο Ολυμπιακός αν βγάλει τα σωστά συμπεράσματα από αυτή την ήττα (απόκτηση περιφερειακού σίγουρα), τότε στην πραγματικότητα δεν θα βγει ζημιωμένος από αυτό το αποτέλεσμα. Εκεί όμως που θα πρέπει να εστιάσουμε (ομάδα και κόσμος) είναι στο αμέσως επόμενο παιχνίδι (31/1, 21.00) απέναντι στη Μπαρτσελόνα στο ΣΕΦ. Αυτό το παιχνίδι είναι ένας πρώτος «τελικός» για την ομάδα μας φέτος, μιας και με νίκη --και αν κυλήσουν όλα ομαλά στη συνέχεια-- θα μπορούμε να πούμε ότι εξασφαλίζουμε σε μεγάλο βαθμό την πέμπτη θέση, στοχεύοντας και στην τέταρτη. Σε αυτό λοιπόν το ματς όλοι πρέπει να είμαστε όπως πρέπει. Και να θυμηθούμε την εικόνα που είχε το ΣΕΦ στα ματς με τη Μπαρτσελόνα στο δρόμο για το φάιναλ-φορ της Μαδρίτης:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου