Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018

Ολυμπιακός-Φενέρ: A long short story...

Ο Θρύλος δεν κατάφερε να επικρατήσει στο τέλος του αγώνα απέναντι στη Φενέρμπαχτσε, η οποία κατόρθωσε να τον κερδίσει για πρώτη φορά μέσα στο ΣΕΦ από τον Μάρτη του 2015, σε εκείνο το καταστροφικό για την ομάδα top-16. Η ιστορία του παιχνιδιού δεν είναι και πολύ μεγάλη, μιας και ο Ολυμπιακός παρουσίασε τις ίδιες παθογένειες που έχουν αναδειχθεί μέχρι τώρα στο παιχνίδι του. Αυτό σε συνδυασμό με τη μικρή βοήθεια που πήρε από τους ξένους του, αναδεικνύουν κάποιες σοβαρές αδυναμίες στην καλοκαιρινή στελέχωση.




Του RedTerso

Η Φενέρ μπήκε πολύ καλύτερα στο παρκέ του ΣΕΦ και κατάφερε να δώσει στο παιχνίδι το δικό της τέμπο, παίζοντας ένα αρκετά κοντρολαρισμένο μπάσκετ. Προηγήθηκε μάλιστα μέχρι και 10-18, λίγο πριν λήξει το πρώτο δεκάλεπτο, αλλά ο Ολυμπιακός από εκείνο το σημείο και μετά «έσφιξε» πολύ την άμυνά του και δημιούργησε προβλήματα στους αντιπάλους του, καταφέρνοντας μάλιστα να προσπεράσει στο σκορ στις αρχές της δεύτερης περιόδου. Η ομάδα παρουσίασε το καλύτερο πρόσωπό της σε αυτό το διάστημα τρέχοντας ένα μικρό σερί, που της έδωσε ένα προβάδισμα 8 πόντων για το 35-27. Εκεί όμως έγιναν διαδοχικά λάθη στις περιστροφές στην άμυνα και κάποιες «κακές» επιθέσεις με αποτέλεσμα να φάμε με συνοπτικές διαδικασίες ένα σερί 12-0 (με πρωτεργάτες τον Σλούκα και τον Μαχμούτογλου). Το ημίχρονο έληξε ισόπαλο με 39-39.

Η εικόνα του παιχνιδιού δεν άλλαξε πολύ στο δεύτερο ημίχρονο. Απλά στην εξίσωση του Ολυμπιακού προστέθηκε ένας τρομερός Παπανικολάου, ο οποίος έβγαλε τρομερή ενέργεια και στις δύο πλευρές δίνοντας ώθηση στην ομάδα, που έπαιρνε κάποιες ισχνές διαφορές, που δεν μπορούσε όμως να κρατήσει. Σε αυτό έπαιξε ρόλο βέβαια και η προκλητική συμπεριφορά του μελιτζάνα, ο οποίος σε τουλάχιστον 3 φάσεις ζήτησε από τους διαιτητές replay και επηρέασε τις αποφάσεις τους. Το τέταρτο δεκάλεπτο βρήκε τον Ολυμπιακό να μην έχει υψηλά επίπεδα αυτοσυγκέντρωσης, με συνέπεια να βρίσκεται τις περισσότερες φορές πίσω στο σκορ και να κυνηγάει τη Φενέρ. Ακόμα όμως και έτσι βρήκε λύσεις με τον Γκος και προσπέρασε με 69-67 στο 38'. Εκεί ήρθαν όμως 6 συνεχόμενοι πόντοι του Σλούκα (3 βολές για φάουλ που δεν υπήρξε ποτέ και ένα τρίποντο), τους οποίους δεν κατάφερε να καλύψει ο Ολυμπιακός. Ακόμα και έτσι όμως με ένα πόντο πίσω, είχε την τελευταία κατοχή, αλλά η επίθεση της ομάδας «κόλλησε», η μπάλα γλίστρησε από τα χέρια του Γκος, που εξαναγκάστηκε σε μια κακή τελευταία επιλογή και η ομάδα μας δεν σκόραρε και κάπως έτσι η Φενέρ πήρε τη νίκη. 

ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ
Ο Ολυμπιακός έχασε όπως και στο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ απέναντι στο βάζελο γιατί δεν βρήκε ποτέ τις έξτρα λύσεις που χρειαζόταν από παίχτες για να μπορέσει να πάρει κάποιες μικρές λεπτομέρειες, που θα του έδιναν τη νίκη. Από τους ξένους παίχτες της ομάδας, και αν εξαιρέσουμε τον Γκος και τον Μιλουτίνοφ, πήρε συνολικά 11 πόντους (6 ο Τουπάν, που έβαλε δύο τρίποντα στο ξεκίνημα και εξαφανίστηκε, 2 από τον Στρέλνιεκς --ο οποίος όμως ερχόταν από τραυματισμό-- 0 από τον Τίμμα και 3 από τον Λεντέι). Παρόλο που η ομάδα έπαιξε για άλλη μια φορά ομαδικό μπάσκετ και το μαρτυρά ο συσχετισμός ασίστ/λαθών (18/9), δεν είχε καλά ποσοστά από το τρίποντο (μόνο 33% με 7/21 σουτ) και δεν υπήρξε ένας παράγοντας Χ που θα έδινε το κάτι παραπάνω.

Ο Ολυμπιακός διεκδίκησε το παιχνίδι μέχρι τέλους λόγω της πολύ καλής του άμυνας. Αυτή του έδωσε το δικαίωμα να ελέγξει την μάχη του ριμπάουντ (31-32), παρόλο που στο πρώτο μέρος είχε μαζέψει μόλις 7 σκουπίδια. Παράλληλα με αυτή την άμυνα, κατάφερε να περιορίσει αρκετά τους αντιπάλους του, που όμως βρήκαν κάποια μεγάλα σουτ (από Σλούκα, Κάλινιτς και Μαχμούτογλου).

Ο Ολυμπιακός νομίζω ότι είναι αρκετά μπερδεμένος με το rotation τόσο στη front-line όσο και στην περιφέρεια. Και αυτό αναδεικνύει ότι χρειάζονται διορθωτικές κινήσεις και μάλλον πρέπει να αποκτηθεί ένας περιφερειακός και ένας ακόμα ψηλός. Ο Πρίντεζης έπαιξε 37 (!) λεπτά και ο Μιλουτίνοφ 29, την ίδια ώρα που ο Λεντέι έπαιξε 4, ο Μπόγρης 10 και ο Βεζένκοφ είχε DNP. Με αντίστοιχους αριθμούς δεν βγαίνει η χρονιά. Αντίστοιχα προβλήματα υπάρχουν και στους χρόνους και κυρίως στους ρόλους των περιφερειακών.

Σε κάποια σημεία του παιχνιδιού η διαιτησία αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα, με τα σπόρια να πηγαίνουν όλα στη Φενέρ. Η λάσπη του εθισμένου την προηγούμενη εβδομάδα φαίνεται οτι επηρέασε τα σφυρίγματα σε συνδυασμό με τη γκρίνια σε όλο το παιχνίδι από τον μελιτζάνα. Τρεις νομίζω είναι οι καθοριστικές φάσεις: δύο διαδοχικές φάσεις παρόμοιες, σφυρίχταν ως αντιαθλητικό στον Ολυμπιακό και απλό φάουλ στους Τούρκους, στο κάρφωμα του Μιλουτίνοφ δεν δίνεται και φάουλ και τέλος δεν υπάρχει καμία παράβαση στην άμυνα πάνω στο σουτ του Σλούκα, που του έδωσε το δικαίωμα για τρεις βολές.

Ο Ολυμπιακός έχει πλέον ρεκόρ 3-4 και έχει μπροστά του μια διαβολοβδομάδα απέναντι στη Μπάγερν στο Μόναχο την Τρίτη και μετά με τη Ρεάλ στο ΣΕΦ την Πέμπτη. Η ομάδα όπως έχουμε πει πολλάκις είναι καινούργια και χρειάζεται τη στήριξη και την υπομονή του κόσμου. Αυτό όμως πρέπει να συνοδευτεί και με τις αντίστοιχες κινήσεις τόσο από τον κόουτς Μπλατ όσο και από τη διοίκηση για να διεκδικήσουμε το καλύτερο από αυτή τη σεζόν.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΛΟΥΚΑ
Έχουμε μιλήσει κάποιες φορές από τότε που ο «κωστάκης» αποχώρησε από την ομάδα το καλοκαίρι του '15 και έχουμε αναφερθεί στους κακούς χειρισμούς από την πλευρά του απέναντι στη διοίκηση και στον κόσμο. Ο ίδιος δεν ήταν ειλικρινής όταν επέλεγε να πάει στην ομάδα του μελιτζάνα, ακόμα και αν θεωρούσε ότι έκανε το καλύτερο για την καριέρα του. Θα έφτανε να πει την αλήθεια και να μην βρίσκει αστείες δικαιολογίες. Ο κόσμος, παρ’ όλα αυτά, στο πρώτο του παιχνίδι με την ομάδα δεν τον αποδοκίμασε, απλά στη σύγκριση με τον Άντιτς βγήκε πολύ λίγος στο χειροκρότημα. Από τότε ο κόσμος τον χειροκρότησε σε κάθε επίσκεψη που έκανε στο ΣΕΦ, όπως ακριβώς έγινε και χτες. Όταν ακούστηκε το όνομα του Σλούκα όλο το γήπεδο χειροκρότησε, όπως αρμόζει σε έναν αντίπαλο που σέβεσαι. Ο ίδιος όμως με τη συμπεριφορά του φρόντισε να προκαλέσει τον κόσμο, μια με τις διαμαρτυρίες του και μια με τους πανηγυρισμούς του, ακόμα και όταν αποχωρούσε από το παρκέ. Με αυτή του τη στάση φρόντισε να δικαιολογήσει όλη τη γιούχα που υπήρξε --δίκαια-- προς το πρόσωπό του. Ο ίδιος όταν κατάλαβε το λάθος του, φρόντισε να ζητήσει συγγνώμη μετά το τέλος του παιχνιδιού. Αν υπάρχει όμως έστω και μια πιθανότητα να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με την οικογένεια του Ολυμπιακού, τότε όλο το βάρος πλέον πέφτει αποκλειστικά στους ώμους του «κωστάκη». Μέχρι τότε ας παραμείνει στην ομάδα του μελιτζάνα και ας φροντίσουμε εμείς να του βγάλουμε ξινή αγωνιστικά αυτή την επιλογή του.

ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΜΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΜΠΟ
Απίστευτη δημοσιότητα έχει πάρει σκόπιμα η αποστροφή του Τσουκαλά απέναντι στον Θανάση Αντετοκούμπο μετά το ματς με τον βάζελο την περασμένη Παρασκευή. Από την πλευρά μας, απλά θα πούμε οτι οι χαρακτηρισμοί από τον συγκεκριμένο οπαδό είναι καταδικαστέοι χωρίς κανένα απολύτως αστερίσκο. Ο Ολυμπιακός και η ιστορία του δεν μπορούν να έχουν καμία απολύτως σχέση με οτιδήποτε ρατσιστικό. Τέτοιες συμπεριφορές δεν μπορούν να γίνονται ανεκτές στην κερκίδα μας. Και αυτό για εμάς εδώ είναι θέση. Από εκεί και πέρα, όλη αυτή η δημοσιότητα δεν έχει κανένα άλλο στόχο από το να πεταχτεί άλλη μια ρετσινιά συλλήβδην στον κόσμο του Ολυμπιακού. Και αυτό θα το αποκρούσουμε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου