Φέρθηκε άσχημα στη βασίλισσα!

Ο Ολυμπιακός έβγαλε με το απόλυτο των νικών τις υποχρεώσεις του αυτή την εβδομάδα της διπλής αγωνιστικής και έδειξε να ξαναπατάει καλά στα πόδια του μετά τις συνεχόμενες ήττες του προηγούμενου διαστήματος. Μετά το σπουδαίο διπλό μέσα στην έδρα της Μπάγερν, ήρθε η χτεσινή νίκη απέναντι στην (puta) δεύτερη πιο σιχαμένη ομάδα της Ευρώπης. Η ομάδα έχει ξανά θετικό ρεκόρ νικών (5-4) και μπορεί να βλέπει με μεγαλύτερη αισιοδοξία τη συνέχεια της διοργάνωσης, μιας και το πρόγραμμα πλέον γίνεται πιο βατό σε σχέση με τον αρχικό Γολγοθά.




Του RedTerso

Ας ξεκινήσουμε λίγο αντίστροφα αυτή τη φορά. Είμαστε ένα οπαδικό blog, οπότε πέρα από τα αγωνιστικά πεπραγμένα, μας ενδιαφέρει σε πολύ μεγάλο βαθμό και η κατάσταση της κερκίδας μας. Το ΣΕΦ για άλλη μια φορά δεν γέμισε. Παίζεις απέναντι σε μια μισητή ομάδα, η οποία τυγχάνει να είναι και η πρωταθλήτρια Ευρώπης και αυτό δεν στέκεται ικανό να «προσελκύσει» τον κόσμο να γεμίσει το γήπεδο. Έτσι και αλλιώς για πολλούς έχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον το ηλεκτρονικό κράξιμο και ο σχολιασμός επί παντός του επιστητού μέσα από μια οθόνη, παρά η ενεργή συμμετοχή, κάτι που δεν παρατηρείται μόνο στα αθλητικά δρώμενα, αλλά συνολικά στην κοινωνική ζωή. Αυτοί που βρέθηκαν όμως χτες στο ΣΕΦ, πέρα από το γεγονός οτι είναι αυτοί που στηρίζουν την ομάδα ανεξαρτήτως των αποτελεσμάτων, έδωσαν όλη τη φωνή τους για να βοηθήσουν να έρθει η νίκη. Και μάλιστα η ατμόσφαιρα σε διάφορες στιγμές του παιχνιδιού ήταν πολύ καλή.

Όσοι βρεθήκαμε χτες στο Φάληρο, φύγαμε με μια πολύ μεγάλη ικανοποίηση, όχι μόνο για τη νίκη, αλλά κυρίως για την εικόνα της ομάδας και τη διάθεση των παιχτών μας, που έδειξαν έμπρακτα οτι ήθελαν να κερδίσουν και να αφήσουν πίσω το αρνητικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί από τα συνεχόμενα άσχημα αποτελέσματα. Το έβλεπες στα πρόσωπά τους και τις αντιδράσεις όλων όταν ήταν στο παρκέ ή στον πάγκο. Γυάλιζε το μάτι τους. Είναι χαρακτηριστικό το στιγμιότυπο, όπου ο Σπανούλης ξεσπάει πηγαίνοντας στον πάγκο όταν οι διαιτητές του σφύριξαν το δεύτερο φάουλ στην πρώτη περίοδο.

Στο πρώτο μέρος ο Ολυμπιακός έκανε το καλύτερό του φετινό επιθετικό παιχνίδι και είδαμε κάποιες από τις αρετές που θέλει ο Μπλατ, να βγάζει η ομάδα στο παρκέ. Πολύ κίνηση χωρίς τη μπάλα, όμορφες συνεργασίες που κατέληγαν σε ελεύθερα σουτ και ατομικές πρωτοβουλίες που δεν ήταν τραβηγμένες από τα μαλλιά. Ο Ολυμπιακός στο πρώτο μέρος είχε 8/13 τρίποντα με ποσοστό 61,5%. Το νούμερο αυτό μπορεί να φαίνεται εξωπραγματικό, αλλά αν παρατηρήσει κάποιος πιο προσεκτικά τις φάσεις (το βίντεο με τα highlights στο τέλος του κειμένου έχει εκτεταμένα στιγμιότυπα) θα καταλάβει ότι τα περισσότερα από αυτά τα τρίποντα είχαν πάρα πολύ καλές προϋποθέσεις, απόρροια της πολύ καλής κυκλοφορίας της μπάλας. Δεν είναι τυχαίο ότι με την κόρνα της λήξης του ημιχρόνου, το σκορ ήταν 52-41 και ο προπονητής της βασίλισσας φανερά προβληματισμένος για την εικόνα του παιχνιδιού. Η Ρέαλ πήγε στα αποδυτήρια με μόνο 11 πόντους πίσω στο σκορ, εξαιτίας των μεγάλων σουτ, που έβαλε ο σιχαμένος ο Ρούντι.

Σε αυτό το διάστημα είδαμε τον Γκος να δείχνει ένα μόνο μικρό κομμάτι από το πλούσιο ταλέντο του: Πολύ νηφάλια καθοδήγηση της ομάδας, εξαιρετικές επιλογές και πέρα από τα μακρινά σουτ, έδειξε πόσο πολύ μπορεί να «πονέσει» τον αντίπαλο όταν γίνεται πιο επιθετικός και πάει στην καρδιά της άμυνας με αυτό το πολύ καλό floater που διαθέτει. Ο Σπανούλης ήταν απλά ο Σπανούλης (έχοντας 5/6 τρίποντα σε όλο το ματς) και έδωσε κάποιες απαντήσεις στους επικριτές του για την κριτική στις τελευταίες κακές --ομολογουμένως-- εμφανίσεις τους. Ο αφανής ήρωας όμως του παιχνιδιού ήταν ο Μιλουτίνοφ, αφού έπαιξε στα ίσια τους ψηλούς της Ρεάλ, ήταν σκιάχτρο στην άμυνα (9 ριμπάουντ και 3 μπλοκ), βοήθησε με την πολύ καλή αίσθηση του γηπέδου που έχει την κυκλοφορία της μπάλες (3 ασίστ) και σε κάποιες φάσεις «έκανε χαζό» τον Ταβάρες...

Στο δεύτερο μέρος ήταν πολύ λογικό να πέσει ο ρυθμός του παιχνιδιού και να πάρουν οι άμυνες τον πρώτο λόγο και ήταν αναμενόμενο οι παίχτες της Ρεάλ να αντιδράσουν. Ο Ολυμπιακός είχε για άλλη μια φορά ένα πολύ κακό τρίτο δεκάλεπτο, διάστημα στο οποίο, χάθηκε η ηρεμία του πρώτου μέρους επιθετικά και αμυντικά οι παίχτες μας δεν είχαν την απαιτούμενη προσήλωση με αποτέλεσμα να βρουν ρυθμό και ελεύθερα σουτ οι Μαδριλένοι. Το τρίτο δεκάλεπτο έκλεισε ισόπαλο με 65-65 και φαινόταν ότι θα γίνει ένα πολύ μεγάλο ντέρμπι. Ο Ολυμπιακός όμως μπήκε με το μαχαίρι στα δόντια την τελευταία περίοδο και με πρωταγωνιστή (όπως και στο Μόναχο) τον Γιάνις Στρέλνιεκς έχτισε ξανά μια διαφορά 10 πόντων (και με το τρίποντο μαχαιριά φυσικά του Αρχηγού) με 2,5 λεπτά να απομένουν για το φινάλε (80-70). Δυστυχώς έγιναν κάποια επιπόλαια λάθη από τους παίχτες μας και η Ρεάλ έφτασε σε απόσταση αναπνοής, αλλά εκεί ο Γκος είχε την ψυχραιμία στις βολές (4/4 σε αυτό το διάστημα) και εξασφάλισε το πολύ σημαντικό ρόζ φύλλο αγώνα.

Αξίζει νομίζω να αναφερθούμε και σε κάποια ακόμα στοιχεία του παιχνιδιού. Καθοριστικός σε διάφορες στιγμές αποδείχθηκε για άλλη μια φορά με την ενέργεια που έβγαλε στο παρκέ ο Λεντέι. Ο τύπος γουστάρει τρομερά που παίζει στην ομάδα και αυτό το εκπέμπει κάθε φορά που πατάει στο παρκέ. Ο Μπλατ τον χρησιμοποίησε στο μεγαλύτερο διάστημα, πάλι ως τεσσάρι (πότε δίπλα στον Μιλουτίνοφ, πότε δίπλα στον Μπόγρη) και ο Αμερικάνος τον δικαίωσε και στην επίθεση (12 πόντοι) αλλά και στην άμυνα. Είναι σαφές ότι στα τελευταία παιχνίδια που παίζει στη θέση του πάουερ φόργουορντ έχει κάνει καταπληκτικές εμφανίσεις. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι μάλλον πρέπει να γίνει κάποια κίνηση ενίσχυσης στο 5 για να μην σκάσει ο Μιλουτίνοφ, που κάνει εντυπωσιακή χρονιά στο ξεκίνημα. Ας ελπίσουμε η επικείμενη επιστροφή του Αγραβάνη να βοηθήσει σε αυτό.

Δεν χρειάζεται να πούμε πόσο σπουδαίος προπονητής είναι ο Μπλατ και πόσο ευέλικτος είναι στο να αλλάζει σχήματα, ρόλους και συστήματα. Ενώ μας έχει συνηθίσει να χρησιμοποιεί πολλές φορές 3 φόργουορντ, στην κρίσιμη τελευταία περίοδο χρησιμοποίησε (όπως και λίγο στο πρώτο μέρος) ένα σχήμα με 3 γκαρντ (Σπανούλης, Γκος, Στρέλνιεκς). Αυτό το σχήμα του έδωσε τη δυνατότητα να ελέγξει πλήρως το ρυθμό, να υπάρξει πολύ καλή κίνηση της μπάλας και να μεγαλώσει η διαφορά για να έρθει η νίκη στο τέλος. Αυτή ήταν και η κίνηση-ματ απέναντι στον Λάσο.

Κομβικό ρόλο στην εξέλιξη του παιχνιδιού, είχε πάντως το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός δεν έχασε τη μάχη του ριμπάουντ (40 «σκουπίδια» η κάθε ομάδα) απέναντι στην καλύτερη φροντλάιν της Ευρώπης (και ας έλειπε ο Αγιόν). Αυτό που θα πρέπει να δουλέψει πολύ ο προπονητής και συνολικά η ομάδα είναι τα αρκετά --για άλλη μια φορά-- λάθη (13) που έγιναν και έδωσαν την ευκαιρία στον αντίπαλο να έχει περισσότερες κατοχές και να διεκδικήσει μέχρι το τέλος τη νίκη. Αν ο Ολυμπιακός βελτιώσει λίγο περισσότερο το συσχετισμό ασίστ/λαθών (15/13 χτες) είναι δεδομένο ότι θα παρουσιάσει και καλύτερη εικόνα και θα πάρει και αποτελέσματα. Η ομάδα χτες δυσκολεύτηκε μέσα στη ρακέτα, κάτι που ήταν λογικό εξαιτίας της παρουσίας του σκιάχτρου που λέγεται Ταβάρες και γι’ αυτό είχε μόλις 43% από το δίποντο αλλά κατάφερε να αντεπεξέλθει λόγω του πολύ καλού περιφερειακού σουτ (52% στο τρίποντο με 11/21).

Ο Ολυμπιακός φέρθηκε άσχημα στη βασίλισσα. Κατάφερε να υποτάξει την εν ενεργεία πρωταθλήτρια Ευρώπης σε πείσμα όλων όσοι θέλουν να υποβαθμίσουν αυτή τη νίκη και προφασίζονται την απουσία του Γιουλ και του Αγιόν. Η ομάδα φαίνεται να ξαναβρίσκει το δρόμο της και να περιμένει πλέον την ενίσχυση στις θέσεις της περιφέρειας, μιας και δεν μπορούν να διαγράψουν οι νίκες, όσο σημαντικές και αν είναι, τα δεδομένα προβλήματα του ρόστερ. Την ερχόμενη Παρασκευή ο Θρύλος υποδέχεται την Μπούντουτσνοστ. Αυτοί που στηρίζουν την ομάδα και γουστάρουν τη δουλειά που γίνεται θα βρίσκονται στις θέσεις τους. Οι υπόλοιποι θα περιμένουν την άνοιξη και θα τρέχουν να βρουν εισιτήριο όταν ο Ολυμπιακός θα έχει δέσει ως ομάδα και θα μπαίνει στην τελική ευθεία...