Πόνεσαν τα μάτια μας από τα δακρυγόνα (και από την μπάλα που ΔΕΝ παίξαμε)

Ο Ολυμπιακός έκανε το χρέος του και πήρε τη νίκη στην Πάτρα απέναντι στην Παναχαϊκή στο πλαίσιο των ομίλων του Κυπέλλου και προκρίθηκε στην επόμενη φάση. Σε ένα γήπεδο που η λέξη χωράφι είναι λίγη για να το περιγράψει (το Παμπελοποννησιακό, αυτή είναι η σπουδαία «κληρονομιά» των Ολυμπιακών αγώνων, που κάποιοι πανηγύριζαν που τους πήραμε και μας έχουν φεσώσει για 2 ζωές) παίχτηκε πολύ μέτριο ποδόσφαιρο. Αυτό όμως που πρέπει να κρατήσουμε είναι η προβοκάτσια που έστησε η ελλ. αστυνομία (μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι) απέναντι στον κόσμο του Ολυμπιακού, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε με σοβαρή τιμωρία.

Του RedTerso

Ο Πέδρο Μαρτίνς κατέβασε μια «πειραματική» ενδεκάδα (λογικό μιας και παίζαμε αγώνα κυπέλλου, ενώ ακολουθούν σοβαρά ματς) που αποτελούταν από τους Γιαννιώτη, Τσιμίκα, Μιράντα, Μεριά, Τοροσίδη, Γκιγιέρμε, Νάτχο (79΄ Φετφατζίδης), Ανδρούτσο, Βρουσάι, Ναουέλ (83΄ Μασούρας), Μάνος (76΄ Βοΐλης). Ο Ολυμπιακός είχε την ολοκληρωτική υπεροχή στο παιχνίδι, αλλά δεν μπόρεσε να τη μετουσιώσει καθόλου σε ορθολογικό τρόπο παιχνιδιού. Στο πρώτο ημίχρονο, η ομάδα μας πίεσε την Παναχαϊκή, είχε την κατοχή, αλλά για άλλο ένα παιχνίδι χορτάσαμε, γιόμες, σέντρες και καμινάδες προς την περιοχή. Τα πολύ ενθαρρυντικά στοιχεία που είχαμε δει στο τέλος του καλοκαιριού, έχουν χαθεί το τελευταίο δίμηνο με εξαίρεση το παιχνίδι με τον μπαογκ. Ο Ολυμπιακός σε γενικές γραμμές δεν παίζει καλό ποδόσφαιρο και θυμίζει τις περσινές κακές εμφανίσεις.

Ο Θρύλος ευτυχώς πέτυχε ένα γκολ στο 38΄ με κεφαλιά του Τοροσίδη από κόρνερ του Ναουέλ και έδιωξε το άγχος, αφού κατάφερε να πάει προηγούμενος στα αποδυτήρια έχοντας ξεκλειδώσει την άμυνα της Παναχαϊκής. Στο πρώτο αυτό μέρος ο Γιαννιώτης ήταν θεατής του ματς, μιας και η ομάδα της Πάτρας ελάχιστες φορές κατάφερε να περάσει τη σέντρα. Εμείς όμως από την άλλη δεν είχαμε κάποια ορθολογική ανάπτυξη ούτε κάποιες εμπνεύσεις (ομαδικές ή ατομικές) από τον άξονα, με αποτέλεσμα να παίζουμε διαρκώς από τα άκρα, αναζητώντας με γεμίσματα κάποια κεφαλιά. Το γεγονός όμως ότι πήγαμε με το 0-1 στα αποδυτήρια ήταν σημαντικό, μιας και η ομάδα χρειάζεται και τα αποτελέσματα στη φάση της σεζόν που βρισκόμαστε.

Στο δεύτερο ημίχρονο παίχτηκε ακόμα χειρότερη μπάλα εκατέρωθεν. Σε αυτό συνέβαλε φυσικά και η διακοπή στο 51ο λεπτό εξαιτίας της άσκοπης χρήσης χημικών από τους μπάτσους, που είχαν εντεταλμένη υπηρεσία. Ο Ολυμπιακός πέτυχε και δεύτερο γκολ στο 69΄ με τον Ναουέλ σε μια στιγμή αναμπουμπούλας στην περιοχή των Πατρινών και ουσιαστικά εξασφάλισε τη νίκη. Έτσι βρήκε την ευκαιρία ο Μαρτίνς να ρίξει στο χορτάρι και τον πιτσιρικά Βοΐλη στο 76΄. Μετά το γκολ, ο Ολυμπιακός παραχώρησε χώρο στην Παναχαϊκή, που κατάφερε πλέον να φτάσει πιο κοντά στην εστία του Γιαννιώτη. Στα λεπτά που έμεναν, νομίζω ότι όλοι απλώς περίμεναν να σφυρίξει για τελευταία φορά ο διαιτητής...

Προφανώς και δεν μπορεί να δοθεί μεγάλη βαρύτητα σε ένα ματς κυπέλλου, ειδικά στη φάση των ομίλων, όπου ο Ολυμπιακός μπορεί να τα καθαρίσει απλά και μόνο με το βάρος της φανέλας. Παρ’ όλα αυτά, μπορούμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα, από αυτά που είδαμε στο χορτάρι (συγγνώμη στο χωράφι εννοούσα) της Πάτρας: Έχω την αίσθηση ότι κάποιοι παίχτες που δεν παίζουν συχνά και πήραν ευκαιρία από τον Πορτογάλο κόουτς, δεν την αξιοποίησαν. Περίμενα πολύ περισσότερη διάθεση και καλύτερη εμφάνιση από τους Ανδρούτσο, Βρουσάι και Ναουέλ. Δεν γίνεται να δείχνει περισσότερη διάθεση ο μπαρουτοκαπνισμένος Τοροσίδης από παίχτες, που θα περίμενε κανείς να αρπάξουν την ευκαιρία από τα μαλλιά. Ο Ναουέλ, παρόλο που ήταν μέσα στα δύο γκολ (ασίστ στο πρώτο, σκοράρισμα στο δεύτερο), και αναγκαστικά αναγνωρίζεται ως mvp, συνολικά δεν μου άρεσε. Υποτίθεται ότι αποκτήθηκε ως εξτρέμ, αλλά για άλλο ένα παιχνίδι περισσότερο έπαιζε στο κέντρο παρά στην πτέρυγά του, ενώ δείχνει και λίγο ατομιστάκος. Επίσης υπάρχει και ένα γενικότερο πρόβλημα: Όταν δεν παίζει ο Φορτούνης, η μπάλα δεν τσουλάει καθόλου καλά στο γήπεδο και αυτό πρέπει να το δουλέψει πολύ ο Μάρτινς.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν προκρίθηκε στην επόμενη φάση του κυπέλλου, με ένα ακόμα αγώνα να υπολείπεται στην έδρα του Άρη Αβάτου. Μέχρι τότε βέβαια ακολουθεί μια τριάδα παιχνιδιών με τον Άρη στην Θεσσαλονίκη, την Ντούντελανζ και τον βάζελο στο Καραϊσκάκη, που ο Θρύλος πρέπει οπωσδήποτε να κάνει το 3/3 για να παραμείνει μέσα στους στόχους του πρωταθλήματος και της Ευρώπης. 

Πέρα όμως από τα αγωνιστικά, υπάρχουν και ορισμένα πραγματάκια που δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε. Τα τελευταία δύο χρόνια η αστυνομία έχει ανοίξει μια πολύ άσχημη βεντέτα απέναντι στον κόσμο του Ολυμπιακού, προκαλώντας συνεχώς σε κάθε παιχνίδι και σε κάθε ευκαιρία. Στο Παμπελοποννησιακό δεν υπήρχε κανένας λόγος να εμφανιστεί μέσα στη θύρα των οπαδών μας και να προκαλέσει αυτό το αίσχος με τα χημικά απέναντι στον κόσμο. Προφανώς υπήρχε άνωθεν εντολή και από τη στιγμή που δεν μπορούσε να βρεθεί η κατάλληλη «αφορμή» στο Καραϊσκάκη, αυτή «ανακαλύφθηκε» στο εκτός έδρας ματς Κυπέλλου, λίγο μετά το ημίχρονο και ενώ μέχρι τότε η συμπεριφορά του κόσμου του Θρύλου ήταν υποδειγματική. Και όλα αυτά σε μια περίοδο που ο κόσμος του Ολυμπιακού διεκδικεί την ελευθερία μετακίνησης σε εκτός έδρας αγώνες για όλους τους οπαδούς. Πέρα όμως από αυτό, η προβοκάτσια αυτή των μπάτσων μπορεί να οδηγήσει και σε αφαίρεση βαθμών, όπως έγινε και για την Αεκ στο μεταξύ μας παιχνίδι. Μαντέψτε ποιος ευνοείται από αυτή την εξέλιξη... Βέβαια ο κόσμος του Ολυμπιακού έχει μάθει να δίνει τις κατάλληλες απαντήσεις στα ματ και να τους προσφέρει «ζεστή» θαλπωρή, όπως η παρακάτω. Βέβαια αυτά καλό είναι να μην γίνονται...